| dbo:abstract
|
- «دعهم يأكلون الكعك» هي الترجمة التقليدية للعبارة الفرنسية " Qu'ils mangent de la brioche "، يُقال أنها قالتها في القرن السابع عشر أو الثامن عشر من قبل«أميرة عظيمة» عندما علمت أن الفلاحين ليس لديهم خبز. تتم ترجمة هذه العبارة بشكل أكثر دقة على أنها «دعهم يأكلو البريوش»، حيث لا تحتوي العبارة الفرنسية الأصلية على أي ذكر للكعك. كان خبز البريوش المخصب بالزبدة والبيض يعتبر آنذاك طعامًا فاخرًا. وبالتالي فإن الاقتباس في السياق سيعكس إما تجاهل الأميرة للفلاحين أو فهمها السيئ لوضعهم إن لم يكن كلاهما. في حين أن العبارة تُنسب عادةً إلى الملكة ماري أنطوانيت، ألا ان لا يوجد سجل موثوق بها لقولها. (ar)
- "Let them eat cake" is the traditional translation of the French phrase "Qu'ils mangent de la brioche", said to have been spoken in the 17th or 18th century by "a great princess" upon being told that the peasants had no bread. The French phrase mentions brioche, a bread enriched with butter and eggs, considered a luxury food. The quote is taken to reflect either the princess's frivolous disregard for the starving peasants or her poor understanding of their plight. While the phrase is commonly attributed to Marie Antoinette, there are references to it prior to the French Revolution, and historians do not agree that she is likely to have said it. (en)
- « Qu'ils mangent de la brioche ! » serait la réponse donnée par « une grande princesse » à qui l'on faisait part du fait que le peuple n'avait plus de pain à manger. Cette réponse, par son ironie involontaire, est censée illustrer la distance sociale qui existait entre les classes populaires et la noblesse : la princesse étant incapable d'imaginer que c'est en raison de leur dénuement que ces gens manquent de pain, elle les invite à manger de la brioche alors que cette viennoiserie est encore plus onéreuse que le pain. Cette phrase, citée sans nommer la princesse, par Jean-Jacques Rousseau dans ses Confessions écrites en 1765 et publiées en 1782, est souvent attribuée à tort à la reine Marie-Antoinette. « Environné de petites choses volables que je ne regardais même pas, je m'avisai de convoiter un certain petit vin blanc d'Arbois… et l'occasion fit que je m'en accommodai de temps en temps de quelques bouteilles pour boire à mon aise en mon petit particulier. Malheureusement je n'ai jamais pu boire sans manger. Comment faire pour avoir du pain ? Il m'était impossible d'en mettre en réserve. En faire acheter par les laquais, c'était me déceler, et presque insulter le maître de la maison. En acheter moi-même, je n'osai jamais. Un beau monsieur l'épée au côté aller chez un boulanger acheter un morceau de pain, cela se pouvait-il ? Enfin je me rappelai le pis-aller d'une grande princesse à qui l'on disait que les paysans n'avaient pas de pain, et qui répondit : Qu'ils mangent de la brioche. J'achetai de la brioche. Encore que de façons pour en venir là ! Sorti seul à ce dessein, je parcourais quelquefois toute la ville, et passais devant trente pâtissiers avant d'entrer chez aucun. » — Jean-Jacques Rousseau, Les Confessions. La princesse à laquelle il fait référence ne peut pas être Marie-Antoinette, puisqu'elle est née en 1755 et ne serait arrivée en France qu'en 1770. Il est possible que les détracteurs de Marie-Antoinette aient par la suite identifié la princesse à la reine autrichienne pour la rabaisser aux yeux de l'opinion publique. Selon l'historien Paul Johnson, il s'agirait d'une anecdote inventée par Rousseau car on n'en trouverait trace nulle part ailleurs dans les écrits de l'époque. Un début de réponse est cependant présent dans les mémoires de Madame de Boigne. Le nom de la princesse y est désigné : il s'agit de Madame Victoire, l'une des filles de Louis XV, et, contrairement au raccourci de Jean-Jacques Rousseau, l'anecdote de Madame de Boigne enlève le dédain à la phrase. On ne parle d'ailleurs pas ici de brioche mais de croûte de pâté, au contraire moins onéreuse que le pain (la pâte feuilletée n'était initialement pas conçue pour être consommée, mais seulement pour aider à la cuisson et à la conservation du paté) : « Madame Victoire avait fort peu d'esprit et une extrême bonté. C'est elle qui disait, les larmes aux yeux, dans un temps de disette où on parlait des souffrances des malheureux manquant de pain : « Mais mon Dieu, s'ils pouvaient se résigner à manger de la croûte de pâté ! » » Dans d'autres cultures, on retrouve des formules similaires. Ainsi, l'empereur chinois du IIIe siècle Jin Huidi, alors qu'on lui rapportait que son peuple n'avait plus de riz à manger, aurait répondu : « Pourquoi ne mangent-ils donc pas de viande ? ». (fr)
- Que coman pasteles es la traducción tradicional de la frase en francés «Qu'ils mangent de la brioche», supuestamente dicha por una «gran princesa» tras saber que los campesinos no tenían pan. Siendo el brioche un lujoso pan enriquecido con mantequilla y huevo, la frase reflejaría la indiferencia de la princesa hacia los campesinos o bien el escaso conocimiento de su situación. Pese a que la frase es comúnmente atribuida a la reina María Antonieta, llamada por los franceses María Magdalena, sin embargo no existen pruebas que lo confirmen. La frase apareció por vez primera en el sexto libro de la obra autobiográfica de Jean-Jacques Rousseau Confesiones, cuyos seis primeros libros fueron escritos entre 1765 y 1767, cuando María Antonieta tenía entre nueve y doce años, siendo publicados en 1782. En el contexto de la obra, Rousseau expresa su deseo de tener un poco de pan con que acompañar algo del vino que ha robado; no obstante, sintiendo que estaba demasiado elegantemente vestido para entrar en una panadería corriente, recuerda las palabras de una «gran princesa»: Finalmente recordé lo peor de una gran princesa a quien se le dijo que los campesinos no tenían pan, y que respondió: Que coman brioche. Rousseau no menciona el nombre de la «gran princesa». De hecho, es posible que se trate de una invención, puesto que la obra no puede ser considerada como absolutamente veraz. (es)
- Qu'ils mangent de la brioche (secara harfiah berarti "biarkan mereka makan kue brioche", bahasa Inggris: let them eat cake) konon adalah kalimat yang pernah diungkapkan oleh "seorang putri agung" setelah mendengar kabar bahwa para petani tidak memiliki makanan. Kue brioche adalah kue mewah yang penuh dengan mentega dan telur, sehingga kutipan ini menunjukkan bagaimana sang putri tidak memedulikan para petani, atau bagaimana ia sama sekali tidak mengetahui kondisi para petani yang begitu miskin. Kalimat ini sering kali dikaitkan dengan Ratu Marie Antoinette, tetapi tidak ada catatan sejarah yang menunjukkan bahwa ia pernah berkata seperti itu. Kalimat ini muncul dalam buku keenam karya Jean-Jacques Rousseau. Enam buku pertamanya ditulis pada tahun 1765, saat Marie Antoinette masih berumur sembilan tahun. Rousseau sendiri tidak menyebut siapa "putri agung" ini, dan mungkin ia telah mengarang anekdot yang terkait dengan kalimat ini. (in)
- La frase «Se non hanno più pane, che mangino brioche» (in francese S'ils n'ont plus de pain, qu'ils mangent de la brioche) è tradizionalmente attribuita a Maria Antonietta d'Asburgo-Lorena, che l'avrebbe pronunciata riferendosi al popolo affamato, durante una rivolta dovuta alla mancanza di pane. In realtà la frase è sicuramente precedente: infatti, nel Libro VI delle Confessioni, pubblicate postume nel 1782, Jean-Jacques Rousseau afferma che nel 1741 si trovava da Madame de Mably e, non volendo entrare in panetteria vestito in maniera elegante poiché sarebbe stato considerato poco consono, racconta questo aneddoto: Vittoria di Borbone. La principessa a cui fa riferimento non può essere Maria Antonietta, poiché quest'ultima nacque nel 1755 e sarebbe giunta in Francia soltanto nel 1770. È possibile che i detrattori di Maria Antonietta abbiano in un secondo momento identificato la principessa del brano con la regnante austriaca per delegittimarla agli occhi dell'opinione pubblica. Quindici anni prima della pubblicazione delle Confessioni di Rousseau, il marchese Louis-Antoine Caraccioli aveva attribuito la frase a una «Grande-Duchesse de Toscane» che, a chi non aveva pane, consigliava un pasticcio di carne («croûte de pâté»). L'espressione è stata anche attribuita, con alcune varianti, ad altri personaggi. È il caso di Vittoria, figlia di Luigi XV (che avrebbe suggerito al popolo di mangiare la crosta dei pasticci di carne): anche in questo caso, alla luce della testimonianza di Rousseau, l'attribuzione è anacronistica. All'intendente generale , una delle prime vittime della Rivoluzione francese, una voce ascriveva invece l'esclamazione sprezzante Si cette canaille n'a pas de pain, qu'elle mange du foin («Se questa canaglia non ha pane, che mangi fieno»). Un'eco della frase si trova nella conclusione dello stornello C'era una volta di Francesco Dall'Ongaro, del 1849: Secondo la storica Antonia Fraser, la «grande principessa» di cui parla Rousseau andrebbe identificata in Maria Teresa d'Austria, infanta di Spagna e moglie di Luigi XIV. In assenza di riscontri negli scritti dell'epoca, Paul Johnson ritiene invece trattarsi di un aneddoto inventato di sana pianta da Rousseau stesso. Per altri, infine, l'espressione ha origine molto più remota: sarebbe stata pronunciata da un antico imperatore cinese il quale, di fronte alle sofferenze del suo popolo che pativa l'insufficienza del riso, avrebbe detto: «Perché non mangiano carne?». In conclusione, fra il XVIII e il XIX secolo fiorirono diverse varianti, poco credibili o chiaramente false, di una stessa storia, e quasi tutte le figure, cui questo tipo di storie denigratorie era attribuito, erano donne. (it)
- "케이크를 먹게 하세요"는 프랑스어 "Qu'ils mangent de la brioche!"의 번역이다. 영어로는 “Let them eat cake”로 번역되었고, 그 영향으로 한국어와 일본어에서도 “케이크”로 번역되고 있다. 이 말은 “한 지체높은 공주(왕비를 의미할 수도 있음)”가 농민들에게 빵이 없다는 사실을 듣고 한 말이라고 한다. 브리오슈(brioche)는 버터와 달걀을 넣어 맛을 돋운 고급 빵이기 때문에, 이 말은 그 공주가 백성들을 무시했거나, 기본적인 주식이 없는 것은 공급이 모자라서가 아니고 가난 때문이라는 사실조차 전혀 이해하지 못 했다는 것을 보여 준다. 흔히 마리 앙투와네트 왕비가 이 말을 한 것으로 알려져 있지만, 앙투와네트가 이 말을 했다는 기록은 없다. 이 말은 장자크 루소의 (처음 여섯 권이 마리 앙투와네트가 9살이었던 1765년에 씌여지고 1782년에 발간된) 자서전인 고백록에 나온다. 그 부분의 문맥은 자신이 훔쳐 온 포도주와 같이 먹을 빵이 좀 있었으면 좋겠다는 것이었는데, 보통 빵집에 들어가기에는 자신의 옷차림이 너무 우아하다고 느꼈고, 그래서 그는 “어느 지체높은 공주”가 한 말을 떠올렸다. 그는 제 6권에 다음과 같이 썼다: Enfin je me rappelai le pis-aller d’une grande princesse à qui l’on disait que les paysans n’avaient pas de pain, et qui répondit : Qu’ils mangent de la brioche. 드디어 나는 한 지체높은 공주가 제안했던 임시방편을 기억해 냈다. 사람들이 그 공주에게 “농민들에게 빵이 없다”고 말하니, 그 공주는 “브리오슈(brioche)를 먹게 하세요”라고 대답했다. 루소는 그 “지체높은 공주”의 이름을 적지 않고 있으며, 이 이야기 자체를 지어낸 것일 수도 있다. 고백록 자체가 그다지 믿을만한 자서전이 아니기 때문이다. (ko)
- 「ケーキを食べればいいじゃない」とは、フランス語の語句 Qu'ils mangent de la brioche !（「ブリオッシュを食べればいいじゃない」の意）を踏まえた英語の慣用句 Let them eat cake を日本語に訳したもので、農民が主食として食べるパンに事欠いていることを知った「あるたいへんに身分の高い女性」(une grande princesse) が言ったとされる台詞である。一般には、その女性はマリー・アントワネットとされるが、実際にはこれはアントワネット自身の言葉ではないことが判明している。 意訳のバリエーションとして、「パンがなければお菓子を食べればいいじゃない」のフレーズも広く知られる。 (ja)
- Låt dem äta kakor är den traditionella men felaktiga översättningen av det berömda franska citatet "Qu'ils mangent de la brioche" ("Låt dem äta brioche"), som ofta påstås ha uttalats av Frankrikes drottning Marie Antoinette under en hungersnöd. Brioche, ett bröd gjord på mycket smör och ägg, var på den tiden en lyxvara tillgängligt enbart för de rika, och frasen har därför använts för att beskriva antingen den dåtida överklassens brist på kunskap om livets realiteter, deras hånfulla attityd mot de fattiga, eller både och. (sv)
- "Que comam brioche" (em francês: Qu'ils mangent de la brioche), por vezes traduzida como "Que comam bolo", é uma frase supostamente dita por uma grande princesa ao saber que os camponeses não tinham pão. Como o brioche é um pão luxuoso, enriquecido com manteiga e ovos, a citação refletiria o desrespeito da princesa em relação aos camponeses, ou, pelo menos, uma completa falta de entendimento de que a ausência de alimentos básicos, como o pão, era devida à pobreza e não à falta de abastecimento desse item específico. Embora comumente atribuída à rainha de França Maria Antonieta, não existem registros confiáveis de que essa frase tenha sido dita por ela. Ela aparece pela primeira vez na obra Confissões, autobiografia de Jean-Jacques Rousseau, cujos seis primeiros livros, embora publicados em 1782, foram escritos em 1765, quando Maria Antonieta tinha nove anos de idade. O uso dessa frase por Rousseau refere-se a um episódio em que ele tinha desejo de ter pão para acompanhar um pouco de vinho; no entanto, tendo a sensação de que estaria vestido de forma demasiadamente elegante para ir a uma padaria ordinária, ele recorda as palavras de uma "grande princesa". Como ele escreveu no Livro 6: Finalmente eu me lembrei do expediente de uma grande princesa a quem foi dito que os camponeses não tinham pão, e que respondeu: «Que comam brioche.»Original (em francês): Enfin je me rappelai le pis-aller d'une grande princesse à qui l'on disait que les paysans n'avaient pas de pain, et qui répondit: « Qu'ils mangent de la brioche. »— Jean-Jacques Rousseau, Les Confessions (em francês) Rousseau não dá nome à "grande princesa" e pode ser que ele tenha inventado esta anedota, pois, em geral, o livro Confissões não é considerado uma autobiografia estritamente factual. (pt)
- Якщо у них немає хліба, нехай їдять тістечка! (фр. «Qu’ils mangent de la brioche» — букв. «Нехай вони їдять бріоші») приписується королеві Марії-Антуанетті, і стала символом повної відстороненості королівської влади від проблем народу. (uk)
- «Если у них нет хлеба, пусть едят пирожные!» (от фр. «Qu’ils mangent de la brioche — букв. «Пусть они едят бриоши») — французская фраза, ставшая символом отрешённости монархов от проблем народа. Приписывается Марии-Антуанетте, хотя впервые упоминается Руссо и, возможно, была придумана им. (ru)
- 「那就叫他们吃蛋糕吧！」（法語：Qu'ils mangent de la brioche!，英語：Let them eat cake!）是一句法语短语，通常被認為是法蘭西王國最後的王后瑪麗安東妮所說的，但沒有可靠的正式記錄表明她曾經說過這句話。法國歷史學家考證，這句話甚至未被法國大革命時代的革命黨用來控訴瑪麗王后，極可能是作家於1843年的一篇文章中穿鑿附會而成。 這句話原出自讓-雅克·盧梭的自传《忏悔录》，他在书中的其中一个章节描述，他正在尋找一些麵包來搭配偷來的葡萄酒时，因为穿著太優雅而無法走進寻常的麵包店，回想起“尊貴公主”的話。 《忏悔录》写成于1767年，当时的玛丽王后仍居住在奧地利维也纳，直到三年后满14岁，才嫁给法国的路易十六 。所以这位“尊贵公主”可能另有其人，只是后来的农民将愤慨宣泄在这位热衷打扮的王后身上，藉以諷刺貴族的貪婪與殘暴。《玛丽安东妮传记》作者根據解密後的信件，發現玛丽皇后不僅長期救助貧困者，在與奧地利娘家通信時也顯現出對窮人的關懷，品性与《忏悔录》所描述的“尊贵公主”完全不符合。 英国通俗历史学者保罗·约翰逊也强调，《忏悔录》中有多處對历史的描述不符史實，並不能完全尽信。同时，根据路易十八的回忆录，这句话极可能是出自路易十四的首任妻子西班牙的玛丽-泰蕾莎。 法文「Qu'ils mangent de la brioche!」中文直译为「讓他們吃布莉歐吧」！布莉歐是法国一種富含黃油和雞蛋的高级西點，在當時被認為是一種奢侈食品。因此，語句充分反映出公主對農民生活狀況的无知。尽管法文原文中并没有出现“蛋糕”（gâteau）的字眼，人民文学出版社的中译本采用蛋糕来代替“布莉歐”以方便读者理解。英文/德文等其他版本也通常因同样理由译为「cake」或「kuchen」（蛋糕）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- «دعهم يأكلون الكعك» هي الترجمة التقليدية للعبارة الفرنسية " Qu'ils mangent de la brioche "، يُقال أنها قالتها في القرن السابع عشر أو الثامن عشر من قبل«أميرة عظيمة» عندما علمت أن الفلاحين ليس لديهم خبز. تتم ترجمة هذه العبارة بشكل أكثر دقة على أنها «دعهم يأكلو البريوش»، حيث لا تحتوي العبارة الفرنسية الأصلية على أي ذكر للكعك. كان خبز البريوش المخصب بالزبدة والبيض يعتبر آنذاك طعامًا فاخرًا. وبالتالي فإن الاقتباس في السياق سيعكس إما تجاهل الأميرة للفلاحين أو فهمها السيئ لوضعهم إن لم يكن كلاهما. في حين أن العبارة تُنسب عادةً إلى الملكة ماري أنطوانيت، ألا ان لا يوجد سجل موثوق بها لقولها. (ar)
- "Let them eat cake" is the traditional translation of the French phrase "Qu'ils mangent de la brioche", said to have been spoken in the 17th or 18th century by "a great princess" upon being told that the peasants had no bread. The French phrase mentions brioche, a bread enriched with butter and eggs, considered a luxury food. The quote is taken to reflect either the princess's frivolous disregard for the starving peasants or her poor understanding of their plight. While the phrase is commonly attributed to Marie Antoinette, there are references to it prior to the French Revolution, and historians do not agree that she is likely to have said it. (en)
- 「ケーキを食べればいいじゃない」とは、フランス語の語句 Qu'ils mangent de la brioche !（「ブリオッシュを食べればいいじゃない」の意）を踏まえた英語の慣用句 Let them eat cake を日本語に訳したもので、農民が主食として食べるパンに事欠いていることを知った「あるたいへんに身分の高い女性」(une grande princesse) が言ったとされる台詞である。一般には、その女性はマリー・アントワネットとされるが、実際にはこれはアントワネット自身の言葉ではないことが判明している。 意訳のバリエーションとして、「パンがなければお菓子を食べればいいじゃない」のフレーズも広く知られる。 (ja)
- Låt dem äta kakor är den traditionella men felaktiga översättningen av det berömda franska citatet "Qu'ils mangent de la brioche" ("Låt dem äta brioche"), som ofta påstås ha uttalats av Frankrikes drottning Marie Antoinette under en hungersnöd. Brioche, ett bröd gjord på mycket smör och ägg, var på den tiden en lyxvara tillgängligt enbart för de rika, och frasen har därför använts för att beskriva antingen den dåtida överklassens brist på kunskap om livets realiteter, deras hånfulla attityd mot de fattiga, eller både och. (sv)
- Якщо у них немає хліба, нехай їдять тістечка! (фр. «Qu’ils mangent de la brioche» — букв. «Нехай вони їдять бріоші») приписується королеві Марії-Антуанетті, і стала символом повної відстороненості королівської влади від проблем народу. (uk)
- «Если у них нет хлеба, пусть едят пирожные!» (от фр. «Qu’ils mangent de la brioche — букв. «Пусть они едят бриоши») — французская фраза, ставшая символом отрешённости монархов от проблем народа. Приписывается Марии-Антуанетте, хотя впервые упоминается Руссо и, возможно, была придумана им. (ru)
- Que coman pasteles es la traducción tradicional de la frase en francés «Qu'ils mangent de la brioche», supuestamente dicha por una «gran princesa» tras saber que los campesinos no tenían pan. Siendo el brioche un lujoso pan enriquecido con mantequilla y huevo, la frase reflejaría la indiferencia de la princesa hacia los campesinos o bien el escaso conocimiento de su situación. Pese a que la frase es comúnmente atribuida a la reina María Antonieta, llamada por los franceses María Magdalena, sin embargo no existen pruebas que lo confirmen. (es)
- Qu'ils mangent de la brioche (secara harfiah berarti "biarkan mereka makan kue brioche", bahasa Inggris: let them eat cake) konon adalah kalimat yang pernah diungkapkan oleh "seorang putri agung" setelah mendengar kabar bahwa para petani tidak memiliki makanan. Kue brioche adalah kue mewah yang penuh dengan mentega dan telur, sehingga kutipan ini menunjukkan bagaimana sang putri tidak memedulikan para petani, atau bagaimana ia sama sekali tidak mengetahui kondisi para petani yang begitu miskin. (in)
- « Qu'ils mangent de la brioche ! » serait la réponse donnée par « une grande princesse » à qui l'on faisait part du fait que le peuple n'avait plus de pain à manger. Cette réponse, par son ironie involontaire, est censée illustrer la distance sociale qui existait entre les classes populaires et la noblesse : la princesse étant incapable d'imaginer que c'est en raison de leur dénuement que ces gens manquent de pain, elle les invite à manger de la brioche alors que cette viennoiserie est encore plus onéreuse que le pain. — Jean-Jacques Rousseau, Les Confessions. (fr)
- La frase «Se non hanno più pane, che mangino brioche» (in francese S'ils n'ont plus de pain, qu'ils mangent de la brioche) è tradizionalmente attribuita a Maria Antonietta d'Asburgo-Lorena, che l'avrebbe pronunciata riferendosi al popolo affamato, durante una rivolta dovuta alla mancanza di pane. Vittoria di Borbone. Quindici anni prima della pubblicazione delle Confessioni di Rousseau, il marchese Louis-Antoine Caraccioli aveva attribuito la frase a una «Grande-Duchesse de Toscane» che, a chi non aveva pane, consigliava un pasticcio di carne («croûte de pâté»). (it)
- "케이크를 먹게 하세요"는 프랑스어 "Qu'ils mangent de la brioche!"의 번역이다. 영어로는 “Let them eat cake”로 번역되었고, 그 영향으로 한국어와 일본어에서도 “케이크”로 번역되고 있다. 이 말은 “한 지체높은 공주(왕비를 의미할 수도 있음)”가 농민들에게 빵이 없다는 사실을 듣고 한 말이라고 한다. 브리오슈(brioche)는 버터와 달걀을 넣어 맛을 돋운 고급 빵이기 때문에, 이 말은 그 공주가 백성들을 무시했거나, 기본적인 주식이 없는 것은 공급이 모자라서가 아니고 가난 때문이라는 사실조차 전혀 이해하지 못 했다는 것을 보여 준다. Enfin je me rappelai le pis-aller d’une grande princesse à qui l’on disait que les paysans n’avaient pas de pain, et qui répondit : Qu’ils mangent de la brioche. 드디어 나는 한 지체높은 공주가 제안했던 임시방편을 기억해 냈다. 사람들이 그 공주에게 “농민들에게 빵이 없다”고 말하니, 그 공주는 “브리오슈(brioche)를 먹게 하세요”라고 대답했다. (ko)
- "Que comam brioche" (em francês: Qu'ils mangent de la brioche), por vezes traduzida como "Que comam bolo", é uma frase supostamente dita por uma grande princesa ao saber que os camponeses não tinham pão. Como o brioche é um pão luxuoso, enriquecido com manteiga e ovos, a citação refletiria o desrespeito da princesa em relação aos camponeses, ou, pelo menos, uma completa falta de entendimento de que a ausência de alimentos básicos, como o pão, era devida à pobreza e não à falta de abastecimento desse item específico. Les Confessions (em francês) (pt)
- 「那就叫他们吃蛋糕吧！」（法語：Qu'ils mangent de la brioche!，英語：Let them eat cake!）是一句法语短语，通常被認為是法蘭西王國最後的王后瑪麗安東妮所說的，但沒有可靠的正式記錄表明她曾經說過這句話。法國歷史學家考證，這句話甚至未被法國大革命時代的革命黨用來控訴瑪麗王后，極可能是作家於1843年的一篇文章中穿鑿附會而成。 這句話原出自讓-雅克·盧梭的自传《忏悔录》，他在书中的其中一个章节描述，他正在尋找一些麵包來搭配偷來的葡萄酒时，因为穿著太優雅而無法走進寻常的麵包店，回想起“尊貴公主”的話。 《忏悔录》写成于1767年，当时的玛丽王后仍居住在奧地利维也纳，直到三年后满14岁，才嫁给法国的路易十六 。所以这位“尊贵公主”可能另有其人，只是后来的农民将愤慨宣泄在这位热衷打扮的王后身上，藉以諷刺貴族的貪婪與殘暴。《玛丽安东妮传记》作者根據解密後的信件，發現玛丽皇后不僅長期救助貧困者，在與奧地利娘家通信時也顯現出對窮人的關懷，品性与《忏悔录》所描述的“尊贵公主”完全不符合。 英国通俗历史学者保罗·约翰逊也强调，《忏悔录》中有多處對历史的描述不符史實，並不能完全尽信。同时，根据路易十八的回忆录，这句话极可能是出自路易十四的首任妻子西班牙的玛丽-泰蕾莎。 (zh)
|
