| dbo:abstract
|
- Giannozzo Manetti (lateinisch Iannotius Manettus; * 5. Juni 1396 in Florenz; † 27. Oktober 1459 in Neapel) war ein italienischer Humanist, Philologe und Politiker. (de)
- Giannozzo Manetti (nacido en Florencia el 5 de junio de 1396 y fallecido en Nápoles en 1459) fue un humanista italiano dedicado especialmente a la filología. Además desarrolló encargos como político y diplomático de Florencia. Gran orador y conocedor de las lenguas clásicas y del hebreo. (es)
- Giannozzo Manetti (1396 – 1459) was an Italian politician and diplomat from Florence, who was also a humanist scholar of the early Italian Renaissance. Manetti was the son of a wealthy merchant. His public career began in 1428. He participated in municipal government as a member of the advisory council, as an ambassador, and in various gubernatorial positions in the city. Manetti was an eyewitness of the dedication of Santa Maria del Fiore on 25 March 1436, of which he left a record, the Oratio de Secularibus et Pontificalibus Pompis in Consecratione Basilicae Florentinae. His views on Florentine relations with Venice proved unpopular among the ruling class, and he put himself into voluntary exile, spending the last years of his life in Naples. He was a Latinist and a translator of Greek; he also studied Hebrew so that he could read the Hebrew Bible and the rabbinic commentaries. These readings convinced him that the Bible needed translation anew from the early manuscripts. After his death, Manetti's sizable library found its way into the Biblioteca Vaticana. As an author, Manetti's style was an imitation of Cicero. He is now remembered principally as the author of De dignitate et excellentia hominis libri IV ("On the Dignity and Excellence of Man in Four Books"), completed in manuscript in 1452 or 1453. It was a response to Pope Innocent III's De miseria humane conditionis. His Pistoiese History, composed in 1446–47, was the first contemporary critical response to Leonardo Bruni's innovative and monumental History of the Florentine People. He also wrote a commentary on Aristotle and biographies of Dante Alighieri, Giovanni Boccaccio, Pope Nicholas V, Francesco Petrarca, Seneca, and Socrates. Manetti's circle of humanist intellectuals included Carlo Marsuppini, Poggio Bracciolini, Leonardo Bruni, Francesco Filelfo, Niccolò Niccoli, Palla Strozzi, and Lorenzo Valla. (en)
- Giannozzo Manetti (né à Florence le 5 juin 1396 et mort à Naples le 27 octobre 1459) était un politicien et diplomate italien de Florence, qui était également un érudit humaniste du début de la Renaissance italienne . (fr)
- Giannozzo Manetti (Firenze, 5 giugno 1396 – Napoli, 27 ottobre 1459) è stato uno scrittore, filologo e umanista italiano, significativo esponente del primissimo Rinascimento letterario, oltre che un uomo politico e diplomatico. (it)
- 잔노초 마네티(Giannozzo Manetti, 1396년 – 1459년)는 피렌체 출신의 이탈리아 정치인이자 외교관, 초기 이탈리아 르네상스의 인문학자이다. 마네티는 부유한 상인의 아들로 태어났다. 그의 공개적인 경력은 1429년에 시작됐다. 그는 피렌체의 자문 의원회의 의원, 대사등 다양한 정부 기관에 참여했었다. 마네티는 《Oratio de Secularibus et Pontificalibus Pompis in Consecratione Basilicae Florentinae》라는 기록을 남기 1436년 3월 25일에 있었던 산타 마리아 델 피오레 대성당의 헌납식의 증인이기도 하였다. 그는 라틴어 작가이자 그리스어 번역가였으며, 또한 그는 히브리어를 연구하여, 히브리어 성경과 랍비들의 주석을 읽을 수 있었다. 이 서적들은 초창기의 성경 원사본을 통해 성경을 재 번역해야한다는 확신을 주었다. 그가 사망한 후, 마네티의 상당한 서제는 바티칸 도서관에 넘어갔다. 작가로서, 마네티의 스타일은 키케로의 흉내내기 식이였다. 그는 현재 주로 1452년 또는 1453년에 필사본이 완성된 《De dignitate et excellentia hominis libri IV》 ("위엄이고 뛰어난 인간에 대한 4권의 책")의 작가로 기억되고 있다. 이는 교황 인노첸시오 3세의 《De miseria humane conditionis》 대한 반응이였다. 그의 《피스토이아의 역사》는 1446년–47년 사이에 쓰여졌고, 레오나르도 브루니의 혁신적이고 기념적인 피렌체의 역사에 대한 동시대 최초의 비판적인 반응이였다. 그는 또한 아리스토텔레스에 대한 주석과 단테 알리기에리, 조반니 보카치오, 교황 니콜라오 5세, 프란체스코 페트라르카, 세네카, 소크라테스의 전기들을 저술했다. 마네티의 인문주의자 지식인 모임에는 , , 레오나르도 브루니, , , , 로렌초 발라등이 있었다. (ko)
- Giannozzo Manetti (1396-1459) was een Florentijns humanist en diplomaat, afkomstig uit een rijke handelsfamilie. Manetti was een leerling van de humanistische geleerde (1386-circa 1439) en een vriend van Leonardo Bruni (wiens lijkrede hij leverde). Hij diende als Florentijns ambassadeur in Venetië, Napels, Rome, Siena, en Rimini. In 1453 werd hij verbannen uit Florence vanwege zijn verzet tegen Cosimo de' Medici. Manetti woonde eerst voor twee jaar in Rome voordat hij zich in Napels vestigde. Aldaar werd hij bevriend met Koning Alfonso, op wiens suggestie hij zijn verhandeling Over de waardigheid en verhevenheid van de mens schreef. Filosofisch gedachtegoed over het bestaan van onvervreemdbare rechten van de mens. Manetti was een erudiete man. Hij kende grondig Latijn en Grieks en voldoende Hebreeuws voor een vertaling van de Psalmen vanuit de oorspronkelijke tekst in plaats van zich op de Vulgaat te baseren. Zijn vertalingen van de geschriften van Aristoteles over ethiek werden veel gelezen. Hij schreef in de stijl van Cicero en voltooide een aantal biografische en historische werken. De belangrijkste daarvan waren Vitae Nicolai V. pontificis libri II (gepubliceerd 1734, Het leven van Paus Nicolaas V), en een beschrijving van het leven van de grootste dichters van Florence - Dante, Petrarca en Boccaccio - die echter pas werd gepubliceerd in 1747. Dit laatste werk, Vitae Dantis, Petrarcae, Boccacci (Levens van Dante, Petrarca en Boccaccio), bevat een nog steeds invloedrijke vergelijkende evaluatie van deze dichters. In tegenstelling tot veel van zijn tijdgenoten waardeerde Manetti hun geschriften in de volkstaal bijna net zo hoog als die in het Latijn. (nl)
- Giannozzo Manetti (Florença, 5 de junho de 1396 — Nápoles, 1459) foi um estadista e diplomata da Itália. De origem fiorentina, tornou-se um dos grandes responsáveis pelo conjunto de ideias que surgiram no primeiro período do Renascimento e que ficaram conhecidas como humanismo. Hábil orador, foi um profundo conhecedor das línguas latina e grega, de onde traduziu algumas obras clássicas. Também estudou a língua hebraica. É reconhecido como autor do livro De dignitate et excellentia hominis libri IV. (pt)
- Джаноццо Манетти (итал. Giannozzo Manetti, 1396—1459) — известный флорентийский гуманист, государственный деятель и оратор, представитель Возрождения. (ru)
- Джанно́ццо Мане́тті (італ. Giannozzo Manetti; 5 червня 1396, Флоренція - 27 жовтня 1459, Неаполь) — італійський гуманіст та політик. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Giannozzo Manetti (lateinisch Iannotius Manettus; * 5. Juni 1396 in Florenz; † 27. Oktober 1459 in Neapel) war ein italienischer Humanist, Philologe und Politiker. (de)
- Giannozzo Manetti (nacido en Florencia el 5 de junio de 1396 y fallecido en Nápoles en 1459) fue un humanista italiano dedicado especialmente a la filología. Además desarrolló encargos como político y diplomático de Florencia. Gran orador y conocedor de las lenguas clásicas y del hebreo. (es)
- Giannozzo Manetti (né à Florence le 5 juin 1396 et mort à Naples le 27 octobre 1459) était un politicien et diplomate italien de Florence, qui était également un érudit humaniste du début de la Renaissance italienne . (fr)
- Giannozzo Manetti (Firenze, 5 giugno 1396 – Napoli, 27 ottobre 1459) è stato uno scrittore, filologo e umanista italiano, significativo esponente del primissimo Rinascimento letterario, oltre che un uomo politico e diplomatico. (it)
- Giannozzo Manetti (Florença, 5 de junho de 1396 — Nápoles, 1459) foi um estadista e diplomata da Itália. De origem fiorentina, tornou-se um dos grandes responsáveis pelo conjunto de ideias que surgiram no primeiro período do Renascimento e que ficaram conhecidas como humanismo. Hábil orador, foi um profundo conhecedor das línguas latina e grega, de onde traduziu algumas obras clássicas. Também estudou a língua hebraica. É reconhecido como autor do livro De dignitate et excellentia hominis libri IV. (pt)
- Джаноццо Манетти (итал. Giannozzo Manetti, 1396—1459) — известный флорентийский гуманист, государственный деятель и оратор, представитель Возрождения. (ru)
- Джанно́ццо Мане́тті (італ. Giannozzo Manetti; 5 червня 1396, Флоренція - 27 жовтня 1459, Неаполь) — італійський гуманіст та політик. (uk)
- Giannozzo Manetti (1396 – 1459) was an Italian politician and diplomat from Florence, who was also a humanist scholar of the early Italian Renaissance. Manetti was the son of a wealthy merchant. His public career began in 1428. He participated in municipal government as a member of the advisory council, as an ambassador, and in various gubernatorial positions in the city. Manetti was an eyewitness of the dedication of Santa Maria del Fiore on 25 March 1436, of which he left a record, the Oratio de Secularibus et Pontificalibus Pompis in Consecratione Basilicae Florentinae. His views on Florentine relations with Venice proved unpopular among the ruling class, and he put himself into voluntary exile, spending the last years of his life in Naples. (en)
- 잔노초 마네티(Giannozzo Manetti, 1396년 – 1459년)는 피렌체 출신의 이탈리아 정치인이자 외교관, 초기 이탈리아 르네상스의 인문학자이다. 마네티는 부유한 상인의 아들로 태어났다. 그의 공개적인 경력은 1429년에 시작됐다. 그는 피렌체의 자문 의원회의 의원, 대사등 다양한 정부 기관에 참여했었다. 마네티는 《Oratio de Secularibus et Pontificalibus Pompis in Consecratione Basilicae Florentinae》라는 기록을 남기 1436년 3월 25일에 있었던 산타 마리아 델 피오레 대성당의 헌납식의 증인이기도 하였다. 그는 라틴어 작가이자 그리스어 번역가였으며, 또한 그는 히브리어를 연구하여, 히브리어 성경과 랍비들의 주석을 읽을 수 있었다. 이 서적들은 초창기의 성경 원사본을 통해 성경을 재 번역해야한다는 확신을 주었다. 그가 사망한 후, 마네티의 상당한 서제는 바티칸 도서관에 넘어갔다. 마네티의 인문주의자 지식인 모임에는 , , 레오나르도 브루니, , , , 로렌초 발라등이 있었다. (ko)
- Giannozzo Manetti (1396-1459) was een Florentijns humanist en diplomaat, afkomstig uit een rijke handelsfamilie. Manetti was een leerling van de humanistische geleerde (1386-circa 1439) en een vriend van Leonardo Bruni (wiens lijkrede hij leverde). Hij diende als Florentijns ambassadeur in Venetië, Napels, Rome, Siena, en Rimini. In 1453 werd hij verbannen uit Florence vanwege zijn verzet tegen Cosimo de' Medici. Manetti woonde eerst voor twee jaar in Rome voordat hij zich in Napels vestigde. Aldaar werd hij bevriend met Koning Alfonso, op wiens suggestie hij zijn verhandeling Over de waardigheid en verhevenheid van de mens schreef. Filosofisch gedachtegoed over het bestaan van onvervreemdbare rechten van de mens. (nl)
|
