| dbo:abstract
|
- Majetnický efekt představuje v psychologii a behaviorální ekonomii skutečnost, že si lidé více váží věcí, které vlastní než věcí, které vlastnit mohou. Jinak řečeno, jedinec je mnohem citlivější na ztrátu než na zisk o stejné velikosti. Majetnický efekt lze tedy definovat jako: „sklon lidí připisovat statku, který vlastní, vyšší hodnotu, než mu připisují lidé, kteří tento statek nevlastní“. Toto fiktivní zvyšování hodnoty vlastněného statku je však iracionální a přímo odporuje klasické ekonomické škole, která tvrdí, že by měly být preference spotřebitele nezávislé na počátečním stavu. (cs)
- Der Besitztumseffekt, auch Endowment-Effekt (englisch endowment effect), ist eine Hypothese aus der Verhaltensökonomik. Sie besagt, dass Menschen dazu tendieren, ein Gut wertvoller einzuschätzen, wenn sie es besitzen. Die Hypothese geht zurück auf den US-amerikanischen Ökonomen Richard Thaler, der dem Besitztumseffekt seinen Namen gab. Durch den Besitztumseffekt können die Zahlungsbereitschaft und die Bereitschaft zum Verkauf (englisch willingness to accept) eines Individuums für ein und dasselbe Gut auseinanderfallen. Damit widerspricht die Hypothese der grundlegenden Annahme der neoklassischen Theorie, dass Menschen Entscheidungen auf Grund rationaler Präferenzen treffen. Ebenso ist der Besitztumseffekt nicht mit dem in den Wirtschaftswissenschaften weitestgehend akzeptierten Coase-Theorem vereinbar. Vergleichbar ist der IKEA-Effekt, der den Zuwachs an Wertschätzung bezeichnet, der selbst entworfenen oder zumindest selbst zusammengebauten Gegenständen im Vergleich zu fertig gekauften Massenprodukten entgegengebracht wird. (de)
- El efecto dotación es la hipótesis por la cual las personas atribuyen más valor a las cosas únicamente por el hecho de poseerlas. Esta sobrevaloración del bien se debe a la aversión a la pérdida que siente la persona Uno de los principales investigadores sobre este efecto es Richard Thaler, que la interpreta como evidencia contraria a la teoría económica estándar. Esta plantea que un bien tiene un valor único para un consumidor, independientemente de si es su propietario o no. El efecto se muestra típicamente de dos maneras. En un paradigma de valoración, las personas tenderán a pagar más para retener algo de su propiedad que para obtener algo que no les pertenece, incluso cuando no haya motivos para el apego, o incluso si el objeto se obtuvo hace solo unos minutos. En un paradigma de intercambio, las personas que reciben un bien son reacias a cambiarlo por otro bien de valor similar. En un experimento, por ejemplo, algunos participantes recibieron primero una barra de chocolate suizo y generalmente no estaban dispuestos a cambiarla después por una taza. Análogamente, otros participantes que recibieron primero la taza generalmente no estaban dispuestos a cambiarla por la barra de chocolate.[1] Además, Richard Thaler pudo encontrar en la teoría prospectiva uno de las razones fundamentales del efecto dotación: la aversión a la pérdida. Frente a la visión estándar de que la función de utilidad no depende de la posesión de un bien, la teoría prospectiva sugiere que la valoración de un bien depende del punto de referencia que tenga el consumidor, que a su vez puede depender de si éste posee o no el bien en ese momento. Si no posee dicho bien, el individuo considera el placer de conseguirlo; mientras que si lo posee, desprenderse de él supone una pérdida. Por tanto, el valor que recibe el bien por parte de su dueño es mayor al que le da el individuo que no lo posee, puesto que la respuesta de una pérdida es más intensa que la respuesta a la ganancia correspondiente. Por eso la labor de los intermediarios ayuda en una venta entre particulares, puesto que ofrecen una visión más objetiva del precio de las cosas. Pero se debe recalcar que el efecto dotación solo se produce cuando vendemos algo que tiene un cierto valor sentimental, es decir, es un bien de “uso”. Cuando un comerciante vende su mercancía, a la cual se la determina como un bien de “intercambio”, normalmente la percepción que tiene del valor del objeto que vende se acerca al precio real de mercado.[cita requerida] (es)
- In psychology and behavioral economics, the endowment effect (also known as divestiture aversion and related to the mere ownership effect in social psychology) is the finding that people are more likely to retain an object they own than acquire that same object when they do not own it. The endowment theory can be defined as "an application of prospect theory positing that loss aversion associated with ownership explains observed exchange asymmetries." This is typically illustrated in two ways. In a valuation paradigm, people's maximum willingness to pay (WTP) to acquire an object is typically lower than the least amount they are willing to accept (WTA) to give up that same object when they own it—even when there is no cause for attachment, or even if the item was only obtained minutes ago. In an exchange paradigm, people given a good are reluctant to trade it for another good of similar value. For example, participants first given a Swiss chocolate bar were generally willing to trade it for a coffee mug, whereas participants first given the coffee mug were generally unwilling to trade it for the chocolate bar. A more controversial third paradigm used to elicit the endowment effect is the mere ownership paradigm, primarily used in experiments in psychology, marketing, and organizational behavior. In this paradigm, people who are randomly assigned to receive a good ("owners") evaluate it more positively than people who are not randomly assigned to receive the good ("controls"). The distinction between this paradigm and the first two is that it is not incentive-compatible. In other words, participants are not explicitly incentivized to reveal the extent to which they truly like or value the good. The endowment effect can be equated to the behavioural model willingness to accept or pay (WTAP), a formula sometimes used to find out how much a consumer or person is willing to put up with or lose for different outcomes. However, this model has come under recent criticism as potentially inaccurate. (en)
- L’aversion à la dépossession ou l’effet de dotation est une hypothèse selon laquelle les gens donnent plus de valeur à un bien ou un service lorsque celui-ci est leur propriété. Autrement dit, plus de valeur est attribuée à une même chose lorsqu’elle nous appartient que lorsqu'elle ne nous appartient pas. (fr)
- Efekt posiadania – hipoteza mówiąca, że ludzie oceniają wyżej towary, które już posiadają. W eksperymentach psychologicznych pokazano, że ludzie domagali się wyższej zapłaty za kubek, który już posiadali, niż za taki, który dopiero mieli otrzymać. Efekt posiadania opisano jako odstępstwo od standardowych teorii ekonomicznych, według których cena, którą klient jest gotów zapłacić za dany towar, odpowiada cenie, za którą byłby gotów go potem odsprzedać. W szczególności efekt ten jest niezgodny z teorią wyboru konsumenta. Krytycy tej hipotezy oceniają, że dotyczy ona tylko szczególnych towarów i w tych przypadkach można wyjaśnić to innymi czynnikami. Przykładowo zysk i strata takich towarów jak środowisko naturalne lub zdrowie w oczywisty sposób nie jest równoważna dla badanego. W Polsce przeprowadzono jednak w 2010 roku obszerne badanie na temat efektów posiadania na przykładzie polskich spółek giełdowych. Badanie udowadnia na podstawie analizy struktury akcjonariatu istnienie bardzo silnej zależności pomiędzy wysokim poczuciem własności właścicieli spółki przed debiutem a zawyżaniem danych finansowych zawartych w nieaudytowanych raportach finansowych. Dodatkowo wskazuje, że ten stan posiadania ma wpływ także na zwiększanie kontroli nad spółką (powiązania rodzinne) oraz nad publikowanymi na jej temat informacjami. W wyniku badania granica własności ustalona została w okolicy 80% akcji, będących przed debiutem w rękach zarządu i rady nadzorczej. Oznacza to, że 80% własności przedmiotu (np. akcji spółki) wystarcza, by czuć się właścicielem i podlegać efektom własności. Badanie wskazuje, że nie jest ważna wartość posiadanego przedmiotu, a jedynie ilość procentowa, więc struktura akcjonariatu spółki przed debiutem jest najlepszą wskazówką dla wystąpienia efektu własności. (pl)
- Efeito dotação ou efeito posse é um fenômeno psicológico que descreve a tendência de indivíduos dotarem com maior valor itens sob a sua posse do que itens de terceiros. Por exemplo, ao ser perguntado quanto uma pessoa estaria disposta a pagar por uma caneca, a tendência é de que o valor estipulado seja menor do que o valor que ela estaria disposta a vender caso ela fosse a proprietária da caneca. A explicação para esse fenômeno é de que ao possuir algo, esse algo se torna o seu status quo, e ao se desfazer disso, o custo será uma sensação de perda, que acaba sendo compensada por uma inflação do preço do item. (pt)
- В поведінковій економіці, ефект володіння (англ. endowment effect, також відомий як уникнення позбавлення) — це гіпотеза, що люди надають більшої цінності речам лише тому, що володіють ними.. Ефект демонструється тим, що люди готові сплатити більше за щось, чим володіють, ніж за те, чим володіє хтось інший, навіть якщо в них не має причин для прив'язаності або вони це отримали лише декілька хвилин тому. (uk)
- Эффект владения (обладания) (англ. endowment effect) — психологический феномен, заключающийся в том, что человек больше ценит те вещи, которыми уже владеет, а не те, которыми может овладеть. Был впервые отмечен Ричардом Талером в 1970-х и описан вместе с Даниэлем Канеманом. Чаще эффект владения проявляется в отношении товаров «неповседневного спроса». (ru)
- 禀赋效应或厌恶剥夺(英語：Endowment effect)，形容当一个人拥有某项物品或资产的时候，他对该物品或资产的价值评估要大于没有拥有这项物品或资产的时候。 这一现象常常用于行为經濟学的分析中，并与损失厌恶的理论相联系。由于禀赋效应，人们在决策过程中，往往会产生偏见，导致对于规避风险的考虑远远大于对于追逐利益的考虑，因此人们在出卖物品或资产时，往往索价要比其本身更高的价值。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Majetnický efekt představuje v psychologii a behaviorální ekonomii skutečnost, že si lidé více váží věcí, které vlastní než věcí, které vlastnit mohou. Jinak řečeno, jedinec je mnohem citlivější na ztrátu než na zisk o stejné velikosti. Majetnický efekt lze tedy definovat jako: „sklon lidí připisovat statku, který vlastní, vyšší hodnotu, než mu připisují lidé, kteří tento statek nevlastní“. Toto fiktivní zvyšování hodnoty vlastněného statku je však iracionální a přímo odporuje klasické ekonomické škole, která tvrdí, že by měly být preference spotřebitele nezávislé na počátečním stavu. (cs)
- L’aversion à la dépossession ou l’effet de dotation est une hypothèse selon laquelle les gens donnent plus de valeur à un bien ou un service lorsque celui-ci est leur propriété. Autrement dit, plus de valeur est attribuée à une même chose lorsqu’elle nous appartient que lorsqu'elle ne nous appartient pas. (fr)
- Efeito dotação ou efeito posse é um fenômeno psicológico que descreve a tendência de indivíduos dotarem com maior valor itens sob a sua posse do que itens de terceiros. Por exemplo, ao ser perguntado quanto uma pessoa estaria disposta a pagar por uma caneca, a tendência é de que o valor estipulado seja menor do que o valor que ela estaria disposta a vender caso ela fosse a proprietária da caneca. A explicação para esse fenômeno é de que ao possuir algo, esse algo se torna o seu status quo, e ao se desfazer disso, o custo será uma sensação de perda, que acaba sendo compensada por uma inflação do preço do item. (pt)
- В поведінковій економіці, ефект володіння (англ. endowment effect, також відомий як уникнення позбавлення) — це гіпотеза, що люди надають більшої цінності речам лише тому, що володіють ними.. Ефект демонструється тим, що люди готові сплатити більше за щось, чим володіють, ніж за те, чим володіє хтось інший, навіть якщо в них не має причин для прив'язаності або вони це отримали лише декілька хвилин тому. (uk)
- Эффект владения (обладания) (англ. endowment effect) — психологический феномен, заключающийся в том, что человек больше ценит те вещи, которыми уже владеет, а не те, которыми может овладеть. Был впервые отмечен Ричардом Талером в 1970-х и описан вместе с Даниэлем Канеманом. Чаще эффект владения проявляется в отношении товаров «неповседневного спроса». (ru)
- 禀赋效应或厌恶剥夺(英語：Endowment effect)，形容当一个人拥有某项物品或资产的时候，他对该物品或资产的价值评估要大于没有拥有这项物品或资产的时候。 这一现象常常用于行为經濟学的分析中，并与损失厌恶的理论相联系。由于禀赋效应，人们在决策过程中，往往会产生偏见，导致对于规避风险的考虑远远大于对于追逐利益的考虑，因此人们在出卖物品或资产时，往往索价要比其本身更高的价值。 (zh)
- Der Besitztumseffekt, auch Endowment-Effekt (englisch endowment effect), ist eine Hypothese aus der Verhaltensökonomik. Sie besagt, dass Menschen dazu tendieren, ein Gut wertvoller einzuschätzen, wenn sie es besitzen. Die Hypothese geht zurück auf den US-amerikanischen Ökonomen Richard Thaler, der dem Besitztumseffekt seinen Namen gab. Vergleichbar ist der IKEA-Effekt, der den Zuwachs an Wertschätzung bezeichnet, der selbst entworfenen oder zumindest selbst zusammengebauten Gegenständen im Vergleich zu fertig gekauften Massenprodukten entgegengebracht wird. (de)
- In psychology and behavioral economics, the endowment effect (also known as divestiture aversion and related to the mere ownership effect in social psychology) is the finding that people are more likely to retain an object they own than acquire that same object when they do not own it. The endowment theory can be defined as "an application of prospect theory positing that loss aversion associated with ownership explains observed exchange asymmetries." (en)
- El efecto dotación es la hipótesis por la cual las personas atribuyen más valor a las cosas únicamente por el hecho de poseerlas. Esta sobrevaloración del bien se debe a la aversión a la pérdida que siente la persona Uno de los principales investigadores sobre este efecto es Richard Thaler, que la interpreta como evidencia contraria a la teoría económica estándar. Esta plantea que un bien tiene un valor único para un consumidor, independientemente de si es su propietario o no. (es)
- Efekt posiadania – hipoteza mówiąca, że ludzie oceniają wyżej towary, które już posiadają. W eksperymentach psychologicznych pokazano, że ludzie domagali się wyższej zapłaty za kubek, który już posiadali, niż za taki, który dopiero mieli otrzymać. Efekt posiadania opisano jako odstępstwo od standardowych teorii ekonomicznych, według których cena, którą klient jest gotów zapłacić za dany towar, odpowiada cenie, za którą byłby gotów go potem odsprzedać. W szczególności efekt ten jest niezgodny z teorią wyboru konsumenta. (pl)
|
