| dbo:abstract
|
- العادل سيف الدين أبو بكر بن الكامل (المولود في سنة 603 هـ) هو السلطان الأيوبي السادس. تولى الحكم بعد وفاة أبيه الكامل سنة 635 هـ. عُرف عنه الفسوق، وانشغاله بالترف واللهو، فخلعه أخوه نجم الدين أيوب سنة 637 هـ. (ar)
- Al-Màlik al-Àdil Abu-Bakr Sayf-ad-Din ibn ibn Nàssir-ad-Din Muhàmmad al-Kàmil —àrab: الملك العادل أبو بكر سيف الدين بن ناصر الدين محمدالكامل, al-Malik al-ʿĀdil Abū Bakr Sayf ad-Dīn b. Nāṣir ad-Dīn Muḥammad al-Kāmil—, més conegut com a al-Àdil ibn al-Kàmil o al-Àdil (II) (c. 1221 - el Caire, 9 de febrer de 1248) fou fill d'al-Kàmil (sultà d'Egipte 1218-1238) i net d'Al-Adil I. Va succeir el seu pare en el govern d'Egipte el 1238 però el 1239 fou destronat a Damasc pel seu germà gran as-Sàlih Ayyub que el 1240 es va apoderar d'Egipte i va assolir el poder. Va morir a la presó al Caire el 9 de febrer de 1248. (ca)
- Al-Adil II., mit vollem Namen Saif ad-Din al-Malik al-Adil Abu Bakr ibn Nasir ad-Din Muhammad (arabisch سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد, DMG Saif ad-Dīn al-Malik al-ʿĀdil Abū Bakr b. Nāṣir ad-Dīn Muḥammad; * 1222; † 1248), war von 1238 bis 1240 der fünfte Sultan der Ayyubiden in Ägypten. Al-Adil II. war ein Sohn des Sultans al-Kamil. Nach dessen Tod im Jahre 1238 wurde er im Alter von 18 Jahren Sultan von Kairo. In der Folgezeit brachen erneut heftige Machtkämpfe unter den Ayyubiden aus. Ihm gelang es nicht, sich gegen seine Verwandten in Syrien durchzusetzen. Die Schwächung der Ayyubiden durch den Bürgerkrieg wurde von den Mongolen zur Eroberung des Nordiraks genutzt. Außerdem kam 1239, pünktlich zum Auslaufen des Friedens von Jaffa im Königreich Jerusalem ein Kreuzzugsheer unter Theobald IV. von Champagne (Kreuzzug der Barone) an, das Askalon besetzte und schließlich wiederbefestigte. In den innerislamischen Machtkämpfen setzte sich letztlich al-Adils Halbbruder as-Salih Ayyub durch. Laut Runciman hatte al-Adil II. seine Minister vor den Kopf gestoßen, indem er die Regierung einem jungen Schwarzen anvertraute, dem seine Liebe galt. Nachdem er durch eine Verschwörung Ende Mai oder Anfang Juni 1240 abgesetzt worden war, übernahm as-Salih Ayyub den ägyptischen Thron. Al-Adil II. blieb in Gefangenschaft, bis er 1248 starb. Laut Abu l-Fida hinterließ er einen minderjährigen Sohn namens Al-Mughith Fath ad-Din Umar. (de)
- Al-Malik al-ʿĀdil Sayf ad-Dīn Abū Bakr ibn Nāṣir ad-Dīn Muḥammad (Arabic: سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد, better known as al-Adil II) (c. 1221 – 9 February 1248) was the Ayyubid Sultan of Egypt from 1238 to 1240. When his father al-Kamil, nephew of Saladin, died in 1238, al-Adil II followed him somewhat unprepared. When the country plunged into anarchy, his exiled half-brother, as-Salih Ayyub, seized the opportunity and deposed him. Al-Adil died in prison eight years later. Contemporary Muslim historians wrote disapprovingly about al-Adil II's "boisterous living and loose morals". This is seemingly corroborated by an inlaid brass basin made for him by the master craftsman Ahmad al-Dhaki al-Mawsili which contains a "somewhat risqué" depiction of total nudity, the only known example from medieval Islamic metalwork. (en)
- Saif al-Din al-Malik al-Adil Abu Bakr b. Nasir ad-Din Muhammad (en árabe, سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد), conocido simplemente como al-Adil II (ca. 1221-9 de febrero de 1248) fue el sultán ayubí de Egipto de 1238 a 1240, de origen kurdo.Cuando su padre al-Kamil, sobrino de Saladino, murió en 1238, al-Adil II lo sucedió, a pesar de estar poco preparado para asumir las tareas de gobierno. Cuando el país se sumió en la anarquía, su medio hermano exiliado, as-Salih Ayyub, aprovechó la oportunidad y lo depuso. Al-Adil murió en prisión ocho años después. (es)
- Sayf ad-Dîn Al-Malik al-`Âdil Abû Bakr ben Nâsir ad-Dîn Muhammad (1221 † 1248), ou Al-Adîl II dit le Juste, Safadin II pour les croisés, est un sultan ayyoubide d'Égypte (1238-1240) et de Damas (1238-1239), fils et successeur d'Al-Kamil Nâsir ad-Dîn. (fr)
- Al-Malik al-Ādil Saif ad-Din Abu Bakr ibn Nāṣir ad-Dīn Muḥammad (سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد) atau yang lebih dikenal sebagai Al-Adil II (sekitar 1221 – 9 Februari 1248) adalah Sultan Ayyubiyah di Mesir dari tahun 1238 hingga 1240. Al-Kamil (keponakan dari Salahuddin), ayah Al-Adil II, meninggal pada tahun 1238 ketika ia masih belum siap untuk naik takhta. Saat negara berada dalam kekacauan, saudara tiri Al-Adil II, Salih Ayyub (Sultan as-Salih Najmuddin) yang diasingkan, merebut takhta dan menggulingkannya. Al-Adil II meninggal di penjara delapan tahun kemudian. (in)
- アル＝マリク・アル＝アーディル・サイフ・アッディーンアブー・バクル・イブン・ナーシル・アッディーン・ムハンマド（アラビア語: سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد الدينمحمد 、アル＝アーディル2世 、生没年：1221年 - 1248年2月9日）は、アイユーブ朝の第6代スルタン（在位：1238年3月6日 - 1240年）。 スルタンであった父、アル・カーミルが1238年に死亡すると、準備を整えることなくその跡を継ぐこととなった。アイユーブ朝が無政府状態に陥ると、彼の異母兄弟であり追放を受けていたサーリフがその機会を捉え、アーディル2世を追放し、アーディル2世はその8年後に獄死した。 (ja)
- Sayf al-Dīn Abū Bakr b. Nāṣir al-Dīn Muḥammad, detto al-Malik al-ʿĀdil (in arabo: ﺍﻟﻤﻠﻚ ﺍﻟﻌﺎﺩﻝ), "Il sovrano giusto" (in arabo: سيف الدين أبو بكر بن ناصر الدين محمد; 1221 circa – 9 febbraio 1248), è stato un sultano curdo della dinastia ayyubide. Regnò in Egitto dal 1238 al 1240. Quando suo padre al-Malik al-Kamil, nipote di Saladino, morì nel 1238, al-ʿĀdil II gli succedette, per quanto poco preparato ad assolvere alle sue funzioni.Il Paese piombò presto nell'anarchia, finché suo fratello al-Salih Ayyub (mandato in esilio per la sua politica troppo disinvolta) colse questa opportunità e lo depose. Al-ʿĀdil II morì nella prigione in cui era stato rinchiuso otto anni più tardi. (it)
- Ceifadim Malique Adil Abacar ibne Naceradim Maomé (em árabe: سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد; romaniz.: Saif ad-Dīn al-Malik al-ʿĀdil Abū Bakr b. Nāṣir ad-Dīn Muḥammad), melhor conhecido como Adil II, foi um sultão do Egito da dinastia aiúbida entre 1238 e 1240. (pt)
- Al-Adil Abu Bakr, arab. العادل أبو بكر (pełne imię: al-Malik al-Adil Sajf ad-Din Abu Bakr ibn Muhammad; ur. 1221, zm. 9 lutego 1248 w Kairze) – sułtan z dynastii Ajjubidów, panujący w Egipcie w latach 1238–1240. Był młodszym synem Al-Kamila Muhammada (1218–1238), który wyznaczył go swoim następcą z pominięciem pierworodnego As-Saliha Ajjuba (1238–1249). Objął rządy w Egipcie po śmierci ojca w marcu 1238 roku, niedługo po tym jak ten zdobył Damaszek z rąk swojego brata (1237–1246). Al-Kamil obiecał że odda Damaszek we władanie (1227–1249), jednak popierający Abu Bakra dowódcy natychmiast doprowadzili do przekazania go , wnukowi Al-Adila (1200–1218). An-Nasir został zmuszony do ucieczki do Al-Karaku. Al-Dżawwad Junus zdawał sobie sprawę ze słabości swojej pozycji i pod koniec 1238 roku zaproponował As-Salihowi Ajjubowi wymianę Damaszku na jego posiadłości w Al-Dżazirze. As-Salih Ajjub objął w posiadanie Damaszek w styczniu 1239 roku i natychmiast zaczął planować inwazję na Egipt. Pozycję Al-Adila osłabiały dezercje jego wojsk i spiski na rzecz jego starszego brata. Zanim jednak As-Salih Ajjub zrealizował swój plan As-Salih Isma’il, sprzymierzony z (1186–1240) z Himsu, 30 września 1238 roku odbił Damaszek z rąk syna Ajjuba Al-Mughisa Umara. As-Saliha Ajjuba opuścili wszyscy żołnierze oprócz osiemdziesięciu mameluków i wpadł on w ręce An-Nasira. W tym samym czasie wygasł rozejm pomiędzy państwami krzyżowymi a Ajjubidami, wynegocjowany przez Al-Kamila i Fryderyka II w 1229 roku, i siły tzw. zaatakowały Egipt. Uwolniony od zagrożenia ze strony swojego brata Al-Adil 13 listopada 1239 roku pokonał je jednak pod Gazą, zadając im tak ciężkie straty, że porzuciły one projekt ufortyfikowania Askalonu. Pomimo załamania się próby zdobycia Egiptu przez As-Saliha Ajjuba i pokonania Franków pozycja Al-Adila była nadal słaba. Roztrwonił on na ekstrawagancje ogromne rezerwy finansowe pozostawione przez swojego ojca (szacowane na sześć milionów dinarów i dwadzieścia milionów dirhemów), a pomiędzy Kurdami a Turkami w egipskiej armii wybuchła otwarta wrogość. Także wśród mameluków narastały buntownicze nastroje, a pogarda żołnierzy w stosunku do młodego sułtana była coraz większa. Doszło do tego, że kiedy Al-Adil powierzył wojskowe lenno swojemu murzyńskiemu faworytowi, Rukn ad-Din al-Hidżawi, dowódca, który zwyciężył Franków pod Gazą, zbił go po twarzy i zabrał mu patent z jego rąk. Al-Adil domagał się od An-Nasira wydania swojego starszego brata, ten jednak porozumiał się z nim i w kwietniu 1240 roku wspólnie rozpoczęli oni przygotowania do ataku na Egipt. Al-Adil sprzymierzył się przeciwko swojemu bratu z wujem As-Salihem Isma’ilem, zanim jednak zdążył wyruszyć przeciwko swojemu rywalowi jego tureccy emirowie zaaresztowali go 4 maja w Bilbajs i wezwali As-Saliha Ajjuba do przejęcia władzy. Ten przybył do Kairu 18 maja 1240 roku i został przyjęty jak sułtan. Al-Adil zmarł w kairskim więzieniu 9 lutego 1248 roku, pozostawiając po sobie syna Al-Mughisa Umara. (pl)
- Аль-Адиль Сайф ад-Дин Абу Бакр ибн Мухаммад (или Аль-Адиль II, араб. سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد) (1216 — 1248) — седьмой султан из династии Айюбидов, правивший Египтом в 1238—1240 годах; военачальник. (ru)
- Аль-Аділь Сайф ад-Дін Абу Бакр ібн Мухаммад (араб. سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد) (1216–1248) — єгипетський султан з династії Аюбідів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- العادل سيف الدين أبو بكر بن الكامل (المولود في سنة 603 هـ) هو السلطان الأيوبي السادس. تولى الحكم بعد وفاة أبيه الكامل سنة 635 هـ. عُرف عنه الفسوق، وانشغاله بالترف واللهو، فخلعه أخوه نجم الدين أيوب سنة 637 هـ. (ar)
- Saif al-Din al-Malik al-Adil Abu Bakr b. Nasir ad-Din Muhammad (en árabe, سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد), conocido simplemente como al-Adil II (ca. 1221-9 de febrero de 1248) fue el sultán ayubí de Egipto de 1238 a 1240, de origen kurdo.Cuando su padre al-Kamil, sobrino de Saladino, murió en 1238, al-Adil II lo sucedió, a pesar de estar poco preparado para asumir las tareas de gobierno. Cuando el país se sumió en la anarquía, su medio hermano exiliado, as-Salih Ayyub, aprovechó la oportunidad y lo depuso. Al-Adil murió en prisión ocho años después. (es)
- Sayf ad-Dîn Al-Malik al-`Âdil Abû Bakr ben Nâsir ad-Dîn Muhammad (1221 † 1248), ou Al-Adîl II dit le Juste, Safadin II pour les croisés, est un sultan ayyoubide d'Égypte (1238-1240) et de Damas (1238-1239), fils et successeur d'Al-Kamil Nâsir ad-Dîn. (fr)
- Al-Malik al-Ādil Saif ad-Din Abu Bakr ibn Nāṣir ad-Dīn Muḥammad (سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد) atau yang lebih dikenal sebagai Al-Adil II (sekitar 1221 – 9 Februari 1248) adalah Sultan Ayyubiyah di Mesir dari tahun 1238 hingga 1240. Al-Kamil (keponakan dari Salahuddin), ayah Al-Adil II, meninggal pada tahun 1238 ketika ia masih belum siap untuk naik takhta. Saat negara berada dalam kekacauan, saudara tiri Al-Adil II, Salih Ayyub (Sultan as-Salih Najmuddin) yang diasingkan, merebut takhta dan menggulingkannya. Al-Adil II meninggal di penjara delapan tahun kemudian. (in)
- アル＝マリク・アル＝アーディル・サイフ・アッディーンアブー・バクル・イブン・ナーシル・アッディーン・ムハンマド（アラビア語: سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد الدينمحمد 、アル＝アーディル2世 、生没年：1221年 - 1248年2月9日）は、アイユーブ朝の第6代スルタン（在位：1238年3月6日 - 1240年）。 スルタンであった父、アル・カーミルが1238年に死亡すると、準備を整えることなくその跡を継ぐこととなった。アイユーブ朝が無政府状態に陥ると、彼の異母兄弟であり追放を受けていたサーリフがその機会を捉え、アーディル2世を追放し、アーディル2世はその8年後に獄死した。 (ja)
- Ceifadim Malique Adil Abacar ibne Naceradim Maomé (em árabe: سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد; romaniz.: Saif ad-Dīn al-Malik al-ʿĀdil Abū Bakr b. Nāṣir ad-Dīn Muḥammad), melhor conhecido como Adil II, foi um sultão do Egito da dinastia aiúbida entre 1238 e 1240. (pt)
- Аль-Адиль Сайф ад-Дин Абу Бакр ибн Мухаммад (или Аль-Адиль II, араб. سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد) (1216 — 1248) — седьмой султан из династии Айюбидов, правивший Египтом в 1238—1240 годах; военачальник. (ru)
- Аль-Аділь Сайф ад-Дін Абу Бакр ібн Мухаммад (араб. سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد) (1216–1248) — єгипетський султан з династії Аюбідів. (uk)
- Al-Màlik al-Àdil Abu-Bakr Sayf-ad-Din ibn ibn Nàssir-ad-Din Muhàmmad al-Kàmil —àrab: الملك العادل أبو بكر سيف الدين بن ناصر الدين محمدالكامل, al-Malik al-ʿĀdil Abū Bakr Sayf ad-Dīn b. Nāṣir ad-Dīn Muḥammad al-Kāmil—, més conegut com a al-Àdil ibn al-Kàmil o al-Àdil (II) (c. 1221 - el Caire, 9 de febrer de 1248) fou fill d'al-Kàmil (sultà d'Egipte 1218-1238) i net d'Al-Adil I. Va succeir el seu pare en el govern d'Egipte el 1238 però el 1239 fou destronat a Damasc pel seu germà gran as-Sàlih Ayyub que el 1240 es va apoderar d'Egipte i va assolir el poder. (ca)
- Al-Malik al-ʿĀdil Sayf ad-Dīn Abū Bakr ibn Nāṣir ad-Dīn Muḥammad (Arabic: سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد, better known as al-Adil II) (c. 1221 – 9 February 1248) was the Ayyubid Sultan of Egypt from 1238 to 1240. When his father al-Kamil, nephew of Saladin, died in 1238, al-Adil II followed him somewhat unprepared. When the country plunged into anarchy, his exiled half-brother, as-Salih Ayyub, seized the opportunity and deposed him. Al-Adil died in prison eight years later. (en)
- Al-Adil II., mit vollem Namen Saif ad-Din al-Malik al-Adil Abu Bakr ibn Nasir ad-Din Muhammad (arabisch سيف الدين الملك العادل أبو بكر بن ناصر الدين محمد, DMG Saif ad-Dīn al-Malik al-ʿĀdil Abū Bakr b. Nāṣir ad-Dīn Muḥammad; * 1222; † 1248), war von 1238 bis 1240 der fünfte Sultan der Ayyubiden in Ägypten. Al-Adil II. blieb in Gefangenschaft, bis er 1248 starb. Laut Abu l-Fida hinterließ er einen minderjährigen Sohn namens Al-Mughith Fath ad-Din Umar. (de)
- Sayf al-Dīn Abū Bakr b. Nāṣir al-Dīn Muḥammad, detto al-Malik al-ʿĀdil (in arabo: ﺍﻟﻤﻠﻚ ﺍﻟﻌﺎﺩﻝ), "Il sovrano giusto" (in arabo: سيف الدين أبو بكر بن ناصر الدين محمد; 1221 circa – 9 febbraio 1248), è stato un sultano curdo della dinastia ayyubide. Regnò in Egitto dal 1238 al 1240. (it)
- Al-Adil Abu Bakr, arab. العادل أبو بكر (pełne imię: al-Malik al-Adil Sajf ad-Din Abu Bakr ibn Muhammad; ur. 1221, zm. 9 lutego 1248 w Kairze) – sułtan z dynastii Ajjubidów, panujący w Egipcie w latach 1238–1240. (pl)
|
