rdfs:comment
| - Walddeutsche (polnisch Leśni Niemcy – wörtlich übersetzt, aber ungebräuchlich), auch Taubdeutsche (polnisch Głuchoniemcy) waren eine Deutsche Minderheit in Polen, die ab Mitte des 14. Jahrhunderts im Karpatenvorland siedelten. Die Kolonisten gingen bis zum 18. Jahrhundert in den polnischsprachigen Volksgruppen der Oberländer (polnisch Pogórzanie) im Mittelbeskiden-Oberland sowie der Rzeszowiacy um Łańcut auf. (de)
- Walddeutsche (en alemán: Walddeutsche ("Alemanes del Bosque") o Taubdeutsche ("Alemanes Sordos"); en polaco: Głuchoniemcy ("sordo-mudo", un juego de palabras), es el nombre de un grupo de personas, en su mayoría de origen alemán, que se estableció entre los siglos XIV y XVII en el territorio de Doły Jasielsko-Sanockie, en Polonia, una región que anteriormente solo estaba escasamente habitada porque la tierra era difícil de cultivar. (es)
- Walddeutsche (lit. "Forest Germans" or Taubdeutsche – "Deaf Germans"; Polish: Głuchoniemcy – "deaf Germans") was the name for a group of German-speaking people, originally used in the 16th century for two language islands around Łańcut and Krosno, in southeastern Poland. Both of them were fully polonised before the 18th century, the term, however, survived up to the early 20th century as the designation na Głuchoniemcach, broadly and vaguely referring to the territory of present-day Sanockie Pits, which has seen a partial German settlement since the 14th century, mostly Slavicised long before the term was coined. (en)
- Głuchoniemcy (niem. Taubdeutsche, Walddeutsche) – termin występujący w polskim oraz niemieckim piśmiennictwie etnograficznym dla określenia grupy etnograficznej ludności niemieckojęzycznej, pochodzenia niemieckiego, bądź połabskiego osadzonej w późnym średniowieczu w Karpatach polskich, między Wisłoką a Sanem, w niektórych publikacjach między Dunajcem a Sanem, która w kolejnych stuleciach utraciła odrębność językową. Niewielka ilość osadników, sprawiła że kultura tej ludności nie wniosła większego wkładu w kulturę regionu, ograniczając się do enklaw. (pl)
- Глухонемцы или лесные немцы (польск. Głuchoniemcy, нем. Taubdeutsche глухие немцы, нем. Walddeutsche лесные немцы) — немцы-колонисты из Саксонии, поселившиеся в польских Карпатах в позднем средневековье между реками Вислока и Сан (по другим данным между Дунайцем и Саном) и подвергшиеся в последующие столетия активной полонизации. В настоящее время термины «Głuchoniemcy» в польском варианте и «Walddeutsche» в немецком варианте употребляются в польской и немецкой этнографии по отношению к польской этнографической группе, сохранившей некоторые немецкие элементы в своей ономастике, материальной и культурной среде. После Второй мировой войны для целей этнографической классификации польские этнографы Роман Райнфус и отнесли глухонемцев в качестве отдельной части более обширной польской этнограф (ru)
|