rdfs:comment
| - Hizkuntzalaritza historikoan, diptongizazioa monoptongo bati eragiten dioen soinu aldaketa bat da, diptongo edo bat sortuz. Monoptongo bat soinu bokaliko puru bat da, artikulazioa finko bat duena hastapenetik bukaerara, beherantz edo gorantz edo artikulazio posizio berri baterantz lerratzen ez dena. Diptongoa aldiz, bata bestearen osteko bi soinu bokalikoren konbinazioa da silaba bakar batean. Teknikoki, diptongo bat bi jomuga ezberdin dituen bokal bat da; hau da, bokala ahoskatzerakoan mihiaren kokapena aldatzen da. (eu)
- 音割れ(おとわれ、英: breaking)は、言語学の用語で、元は単母音だったものが二重母音に変化することをいう。古英語の a→ea、e→eo、スペイン語の porto→puerto、terra→tierra、日本語方言のキャベツ→カイベツなどがある。 (ja)
- In historical linguistics, vowel breaking, vowel fracture, or diphthongization is the sound change of a monophthong into a diphthong or triphthong. (en)
- 역사언어학에서 모음분화(母音分化, vowel breaking) 혹은 이중모음화(二重母音化, diphthongization)는 단모음이 이중모음이나 삼중모음으로 분화하는 음운변화 현상이다. (ko)
- 歷史語言學當中,元音裂化(vowel breaking,vowel fracture)或者雙元音化(diphthongization)是單元音變成雙元音或者三元音的音變。 (zh)
- Nella linguistica storica, la rottura o frangimento o frattura vocalica è il mutamento di un monottongo in un dittongo o trittongo. Il mutamento in un dittongo è anche noto come dittongazione. La frattura vocalica viene spesso distinta dalla dittongazione e definita più strettamente come un processo armonico (vale a dire assimilatorio) che coinvolge la dittongazione provocata dalla vocale o consonante successiva. La pura vocale originaria di solito si rompe in due segmenti, dove il primo si accompagna alla vocale originale e il secondo si armonizza con la natura della vocale o consonante "scatenante". Per esempio, il secondo segmento può essere /u/ (una vocale posteriore) se la vocale o consonante seguente è posteriore (per es. velare o faringale), e il secondo segmento può essere /i/ (una (it)
- Breking is in de fonologie de benaming voor een aantal veranderingen in de articulatie van klinkers waar onder andere diftongering en onder vallen. Een andere vorm van breking is het verschijnsel dat een neergaande tweeklank verandert in een opgaande tweeklank. Dit verschijnsel komt in het Fries veelvuldig voor bij de vorming van meervouden en verkleinwoorden. Het Friese keal ("kalf") bevat een tweeklank waarbij de articulatoren dezelfde beginpositie hebben als bij de i van pit en dezelfde eindpositie als bij e in vader. In het meervoud keallen en het verkleinwoord kealtsje heeft de tweeklank de beginpositie van j in jas en de eindpositie van e in pet. (nl)
|