| rdfs:comment
| - تتمثل فكرة التسلح للحصول على كثافة نارية أكبر في تحديد موقع برجين (أو أكثر) في خط حيث يكون أحدهما خلف الآخر، ولكن مع وجود البرج الثاني فوق ("super") البرج الموجود أمامه حتى يمكن للبرج الثاني أن يطلق النار فوق البرج الأول. يعني هذا التكوين أن الأبراج الأمامية أو الخلفية يمكن أن تطلق النار على أي هدف داخل قطاعها، حتى عندما يكون الهدف في نفس المستوى الرأسي. (ar)
- Superfiring merupakan cara peletakan senjata dimana dua (atau lebih) turet senjata ditempatkan sejajar, membelakangi satu sama lain, tapi dengan turet ke-dua berada di atas ("super") dan satunya lagi (turet pertama) berada di depan. Sehingga turet yang ke-dua bisa menembak juga "di atas" yang pertama. Konfigurasi ini memungkinkan turet yang di atas maupun yang dibawah menembak target yang berada dalam jangkauan mereka, sekalipun ketika target berada di sisi vertikal dari turet senjata. (in)
- Superfiring armament is a naval military building technique in which two (or more) turrets are located in a line, one behind the other, with the second turret located above ("super") the one in front so that the second turret can fire over the first. This configuration meant that both forward or aft turrets could fire at any target within their sector, even when the target was in the same vertical plane as the turrets. (en)
- 背負式炮塔（英語：Superfiring，又譯作「超射型炮塔」）是一種軍艦武裝布局方式，指複數的主炮配置於軍艦中線，而位處第一個炮塔後方的第二炮塔裝設在較高的位置，這種設計能使第二炮塔能在不被第一炮塔擋住的情況下自由發揚火力，也能使炮塔不用配置左右舷，無法因應另一側的戰鬥，形成浪費。 「背負式炮塔」的出現與「無畏艦」造艦競賽有密切關聯，在海軍列強各「無畏艦」主炮口徑日漸增大、炮塔大型化的趨勢下，如何在一艘船上放上最多的炮塔和主炮已成最重要的問題之一。早期軍艦設計時曾擔憂背負式炮塔會在開炮時給予炮塔底層過大的壓力，美國海軍因此在淺水重炮艦「」上進行試驗，確認安全後，自「」戰艦起開始使用此設計，之後成為各國的主流。 值得一提的是，最早採用「背負式炮塔」的船艦是1899年下水的法國戰艦「亨利四世號」，但該艦為主炮口徑不一的全重炮「前無畏艦」。「背負式炮塔」也不只用在戰艦、戰鬥巡洋艦為代表的主力艦上，美國海軍「亞特蘭大級」輕巡洋艦也有著三重炮塔，為雙連裝五吋艦炮。 (zh)
- L'idée de tourelles superposées consiste à localiser deux tourelles en ligne, l'une derrière l'autre, mais avec la seconde tourelle située au-dessus de la première de telle sorte que la seconde tourelle puisse tirer au-dessus de la première. Cette configuration signifie que les deux tourelles situées à l’avant ou l’arrière pourraient tirer sur toute cible dans leur secteur, même lorsque la cible était dans le même plan vertical que les tourelles.
* Le Henri IV premier cuirassé au monde disposant de tourelles superposées.
* L'USS Atlanta, disposant de tourelles superposées triples. (fr)
- Superpozycja – ustawienie dział lub wież artyleryjskich na okręcie w taki sposób, że drugie działo lub wieża umieszczone jest na podwyższeniu za pierwszym działem (wieżą) i może strzelać ponad nim. Termin ten używany jest najczęściej w stosunku do wież lub dział tego samego kalibru, umieszczonych w płaszczyźnie symetrii kadłuba, stanowiących artylerię główną okrętu. Rozmieszczenie dział w superpozycji ma kilka zalet, przede wszystkim umożliwia większej liczbie dział strzelanie w kierunku burt (salwa burtowa), jak i w kierunku dziobu lub rufy okrętu. Tym samym pozwala na bardziej racjonalne wykorzystanie dział lub zmniejszenie ich liczby bez redukcji mocy bojowej okrętu. Ponadto umożliwia skrócenie długości okrętu w stosunku do układu, w którym wszystkie wieże dział umieszczone są w osi pod (pl)
|
| has abstract
| - تتمثل فكرة التسلح للحصول على كثافة نارية أكبر في تحديد موقع برجين (أو أكثر) في خط حيث يكون أحدهما خلف الآخر، ولكن مع وجود البرج الثاني فوق ("super") البرج الموجود أمامه حتى يمكن للبرج الثاني أن يطلق النار فوق البرج الأول. يعني هذا التكوين أن الأبراج الأمامية أو الخلفية يمكن أن تطلق النار على أي هدف داخل قطاعها، حتى عندما يكون الهدف في نفس المستوى الرأسي. (ar)
- Superfiring merupakan cara peletakan senjata dimana dua (atau lebih) turet senjata ditempatkan sejajar, membelakangi satu sama lain, tapi dengan turet ke-dua berada di atas ("super") dan satunya lagi (turet pertama) berada di depan. Sehingga turet yang ke-dua bisa menembak juga "di atas" yang pertama. Konfigurasi ini memungkinkan turet yang di atas maupun yang dibawah menembak target yang berada dalam jangkauan mereka, sekalipun ketika target berada di sisi vertikal dari turet senjata. (in)
- L'idée de tourelles superposées consiste à localiser deux tourelles en ligne, l'une derrière l'autre, mais avec la seconde tourelle située au-dessus de la première de telle sorte que la seconde tourelle puisse tirer au-dessus de la première. Cette configuration signifie que les deux tourelles situées à l’avant ou l’arrière pourraient tirer sur toute cible dans leur secteur, même lorsque la cible était dans le même plan vertical que les tourelles. L'histoire des grands navires de guerre de surface montrent qu’ils forment des classes génériques comme pour les cuirassés, et des sous classes comme le pré-dreadnoughts et le dreadnoughts. La période d'évolution technique eut lieu à peu près de 1900 à 1945. Une partie de l'évolution technique était motivée par la nécessité de rassembler autant que possible d’armes disposant d’une grande puissance de feu dans un espace le plus petit possible. Dans les premières conceptions, les tourelles de gros canons étaient toutes situées sur le même plan de tir sur un côté ou de l'autre. Pour le tir vers l'avant ou à l'arrière, habituellement seule la tourelle la plus en avant ou arrière pouvait tirer, en particulier aux petits angles. La première préoccupation était que la pression et le choc de la tourelle supérieure endommageraient celle du bas lors d’un tir de celle de dessus. Des essais faits par la marine américaine en utilisant le monitor comme banc d'essai, prouva que le concept de tourelles superposées était sûr. Le résultat fut la conception du cuirassé tête de série de la classe South Carolina. Le premier bâtiment avec de l’artillerie superposée (bien que pas de même calibre), était le cuirassé français Henri IV, lancé en 1899. Les tourelles superposées ne se limitèrent pas à seulement deux tourelles, par exemple, sur les croiseurs légers de la classe Atlanta, qui furent mis au point et construit pour servir lors de la Seconde Guerre mondiale. Ces navires utilisaient un système à triple chevauchement à la fois avant et arrière. Chaque tourelles abritait deux canons de 5 pouces/38 calibres, ayant un azimut de feu quasi arc presque totalement dégagé.
* Le Henri IV premier cuirassé au monde disposant de tourelles superposées.
* L'USS Atlanta, disposant de tourelles superposées triples. (fr)
- Superfiring armament is a naval military building technique in which two (or more) turrets are located in a line, one behind the other, with the second turret located above ("super") the one in front so that the second turret can fire over the first. This configuration meant that both forward or aft turrets could fire at any target within their sector, even when the target was in the same vertical plane as the turrets. (en)
- Superpozycja – ustawienie dział lub wież artyleryjskich na okręcie w taki sposób, że drugie działo lub wieża umieszczone jest na podwyższeniu za pierwszym działem (wieżą) i może strzelać ponad nim. Termin ten używany jest najczęściej w stosunku do wież lub dział tego samego kalibru, umieszczonych w płaszczyźnie symetrii kadłuba, stanowiących artylerię główną okrętu. Rozmieszczenie dział w superpozycji ma kilka zalet, przede wszystkim umożliwia większej liczbie dział strzelanie w kierunku burt (salwa burtowa), jak i w kierunku dziobu lub rufy okrętu. Tym samym pozwala na bardziej racjonalne wykorzystanie dział lub zmniejszenie ich liczby bez redukcji mocy bojowej okrętu. Ponadto umożliwia skrócenie długości okrętu w stosunku do układu, w którym wszystkie wieże dział umieszczone są w osi podłużnej na jednym poziomie. W przypadku dział w odkrytych lub półodkrytych stanowiskach zwykle zachodzi jednak potrzeba stosowania osłon, chroniących dolne stanowisko przed skutkami podmuchu wystrzału z górnego działa. Umieszczanie dział w superpozycji wprowadzono przed I wojną światową, początkowo na pancernikach, następnie także na okrętach innych klas. Pierwszym okrętem z takim rozmieszczeniem artylerii na rufie, lecz dwóch kalibrów, był francuski pancernik "Henri IV" wodowany w 1899. Testy takiego rozmieszczenia prowadzono w 1907 w USA na monitorze , po czym pierwszymi okrętami z artylerią główną w superpozycji stały się amerykańskie pancerniki typu South Carolina, projektowane od 1905 i wodowane w 1908 (pierwsze amerykańskie drednoty). Układ taki był następnie stosowany na licznych innych okrętach, a po I wojnie światowej stał się dominujący w konstrukcji okrętów. Po raz pierwszy działa w superpozycji na niszczycielach zastosowano na dziobie na brytyjskich liderach typu Parker z 1916, a na dziobie i rufie na typie V/W z 1917. Umieszczanie dział w superpozycji zaczęło stopniowo zanikać dopiero po II wojnie światowej, wraz ze zmniejszeniem się roli artylerii okrętowej i liczby dział na okrętach. Sporadycznie stosowano trzy wieże lub działa głównego kalibru w superpozycji, np. w krążownikach typu Dido. Termin ten nie odnosi się do lżejszych dział umieszczonych na nadbudówce za wieżą artyleryjską, piętrowych układów dział, np. w kazamatach, ani do sporadycznie stosowanych wież dział umieszczonych na dachu innej wieży. (pl)
- 背負式炮塔（英語：Superfiring，又譯作「超射型炮塔」）是一種軍艦武裝布局方式，指複數的主炮配置於軍艦中線，而位處第一個炮塔後方的第二炮塔裝設在較高的位置，這種設計能使第二炮塔能在不被第一炮塔擋住的情況下自由發揚火力，也能使炮塔不用配置左右舷，無法因應另一側的戰鬥，形成浪費。 「背負式炮塔」的出現與「無畏艦」造艦競賽有密切關聯，在海軍列強各「無畏艦」主炮口徑日漸增大、炮塔大型化的趨勢下，如何在一艘船上放上最多的炮塔和主炮已成最重要的問題之一。早期軍艦設計時曾擔憂背負式炮塔會在開炮時給予炮塔底層過大的壓力，美國海軍因此在淺水重炮艦「」上進行試驗，確認安全後，自「」戰艦起開始使用此設計，之後成為各國的主流。 值得一提的是，最早採用「背負式炮塔」的船艦是1899年下水的法國戰艦「亨利四世號」，但該艦為主炮口徑不一的全重炮「前無畏艦」。「背負式炮塔」也不只用在戰艦、戰鬥巡洋艦為代表的主力艦上，美國海軍「亞特蘭大級」輕巡洋艦也有著三重炮塔，為雙連裝五吋艦炮。 (zh)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
