| rdfs:comment
| - Solmització és el sistema de notació musical utilitzat a Amèrica (excepte Estats Units), Espanya, França, Itàlia i Portugal per nomenar les mitjançant les síl·labes do, re, mi, fa, sol, la i si . (ca)
- Solmizace, dříve též solmisace, nebo v některých zemích označováno francouzským výrazem solfège, je systém vzniklý ve středověku. Pomocí solmizačních slabik se určuje výška tónu. Solmizace se k označování výšky tónů dodnes používá zejména v románských zemích a v Rusku. V německé hudební sféře, včetně českého prostředí, se místo solmizačních slabik používají písmena abecedy. (cs)
- Solmisation ist eine im Mittelalter entwickelte Verfahrensweise, die Tonstufen eines Gesanges auf bestimmte Silben zu singen, „um ihren Ort im Tonsystem (qualitas) zu erkennen“. Vermutlich im 13. Jahrhundert begann man, das Verfahren eigens zu benennen, und sprach u. a. von solfatio, abgeleitet von den Tonsilben sol und fa. Gegen Ende des 15. Jahrhunderts ist dann die mittellateinische Wortbildung solmisatio bzw. solmizatio belegbar, abgeleitet von den Tonsilben sol und mi. Heute wird zwischen der „relativen“ und der „absoluten“ Solmisation unterschieden, wobei neuere Lehrmethoden der Solmisation mit dem Theoriesystem der ersten 600 Jahre nur noch punktuelle Gemeinsamkeiten haben. (de)
- El sistema de notación musical latino es el sistema utilizado en América (excepto Estados Unidos), España, Francia, Italia y Portugal para nombrar las notas musicales mediante las sílabas do, re, mi, fa, sol, la y si. (es)
- Solmization is a system of attributing a distinct syllable to each note of a musical scale. Various forms of solmization are in use and have been used throughout the world, but solfège is the most common convention in countries of Western culture. (en)
- Le terme solmisation désigne en général ce qu'on appelle le « solfège mobile », dans lequel les noms des notes dépendent de la tonalité, où la tonique, par exemple, est toujours appelée do en majeur ou la en mineur, quelle que soit la tonalité réelle dans laquelle on se trouve. Des systèmes semblables sont utilisés dans un certain nombre de cultures non européennes, aux Indes ou en Extrême-Orient. Le mot dénote plus particulièrement le chant par la méthode des hexacordes et des muances, telle qu'elle a été enseignée en Occident à partir du XIe siècle. (fr)
- Сольмиза́ция (итал. solmisazione — по названию ступеней гвидонова гексахорда соль и ми; также итал. solfisazione от позднелат. solfisatio) — способ распева мелодий с помощью условных слогов, назначенных для каждой ступени (главным образом, диатонического) звукоряда. В основе сольмизации лежит мнемоническое ассоциирование отношения отдельных ступеней звукоряда с комбинацией таких слогов; в наиболее частом случае используются слоги ut (с XVII века в части европейских стран заменён на do), re mi fa sol la si. Иногда слово «сольмизация» понимают как синоним слова сольфеджио. (ru)
- Solmisasi adalah sistem menempatkan sebuah suku kata berbeda ke setiap not dalam skala musik. Berbagai bentuk solmisasi dipakai dan telah digunakan di seluruh dunia, namun solfège adalah bentuk yang paling umum di Eropa dan Amerika Utara. Ketujuh suku kata yang normalnya dipakai untuk praktik di negara-negara berbahasa Inggris adalah: do, re, mi, fa, sol, la, dan ti (dengan naik di, ri, fi, si, li dan turun te, le, se, me, ra). Di Indonesia, musisi Jawa mengambil suku kata dari ; ji-ro-lu-pi-ma-nem-pi (siji, loro, telu, papat, lima, enem, pitu). (in)
- La solmisazione, solmizzazione (dal nome delle note musicali sol e mi) o solfisazione è un metodo di solfeggio basato sulle sillabe che individuavano le note dell'esacordo: Ut - Re - Mi - Fa - Sol - La. L'introduzione del metodo viene solitamente attribuito, ma la cosa è ipotetica, a Guido d'Arezzo (XI secolo) ma della sua pratica abbiamo solo testimonianze relative ad epoche molto posteriori, come ad esempio nell'anonimo Tractatus de solmisatione del XIV secolo. (it)
- Solmisatie is het zingen van muziek zonder tekst en direct van het blad. Het dient hetzelfde doel als solfège: het vergroten van de trefzekerheid in ritme en melodie en de verbetering van het muzikaal gehoor. Het verschil is echter dat bij de solmisatie-oefening gebruik wordt gemaakt van de Guidonische lettergrepen do-re-mi-fa-so-la-si-do in plaats van de benoeming van de tonen met de letters A t/m G, die eigenlijk gereserveerd zijn voor de stamtonen. Het voordeel is dat de lettergrepen relatief zijn en voor do elke toon kan worden gekozen. Opgemerkt moet nog worden dat in de reeks so gebruikt wordt in plaats van de vroegere sol en dat ook vaak si vervangen wordt door de lettergreep ti. (nl)
- Nazwa solmizacyjna – nazwa dźwięku muzycznego alternatywna do literowej. Nazwy solmizacyjne stosuje się w śpiewie do ćwiczeń wokalnych. Nazwy solmizacyjne dla kolejnych dźwięków oktawy: Solmizacja jest to system głosek stosowanych w nauce śpiewu. Ułatwia odczytanie zapisu nutowego melodii. Solmizacja została wprowadzona przez Gwido z Arezzo w XI wieku, który wprowadził skalę sześciostopniową oznaczając poszczególne jej stopnie pierwszymi zgłoskami kolejnych wersów hymnu na cześć św. Jana: Ut queant laxis, Resonare fibris. Mira gestorum, Famuli tuorum. Solve polluti Labii reatum Sancte Ioannes (pl)
- Solmização é um sistema utilizado para a leitura de partituras, que atribui e associa uma sílaba distinta a cada nota em uma dada escala musical, independente de sua afinação verdadeira. É um método de reconhecimento auditivo, sistema ou prática de identificar e associar tons musicais a sílabas. É uma técnica usada em várias partes do mundo, com muitas variantes, e no ocidente é mais comum a seguinte sequência de sílabas para designar as notas de uma escala cromática ascendente (segundo o sistema adotado por Kodaly, que veio de Sarah Glover): dó, di, ré, ri, mi, fá, fi, sol, si lá, li e ti. S Já a escala cromática descendente possui 12 notas, se partirmos da nota mais aguda para a mais grave, você terá a escala descendente, e usará bemóis: dó, réb, ré, mib, mi, fá, solb, sol, láb, lá, sib, (pt)
- Solmisering eller solmisation är att namnge tonerna i en durskala eller diatonisk skala med stavelser ämnade att uttala och sjunga. I europeisk musik introducerades tekniken i början 1000-talet av Guido av Arezzo, genom hans namngivning av hexakorden. Den vanligaste formen för namngivning av toner är 1.
* ut eller do 2.
* re 3.
* mi 4.
* fa 5.
* sol 6.
* la 7.
* ti eller si I andra kulturers musik, till exempel i den indiska, har man på liknande sätt infört en egen solmisering som märks i musikformen raga. (sv)
- Сольміза́ція (італ. solmisazione — від назв нот соль і мі) — в загальному значенні — артикулювання спеціальними складами різних елементів (звуковисотних, ритмічних) музичної мови. У вузькому значенні — система нотації, що включає 6-ступеневий звукоряд з певним співвідношенням інтервалів і складових позначень щаблів (до, ре, мі, фа, соль, ля). Ці назви походять з початкових складів перших шести рядків латинського гімну св. Іоанну. Уведена Гвідо д'Ареццо в XI столітті замість невменної системи нотації як прообраз сучасної нотації. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)