The Slovenian National Defense Corps (Slovene: Slovenski narodno varnostni zbor (abbreviated as SNVZ); German: Slowenisches Nationales Schutzkorps) was an anti-Slovene Partisans military organization that was active in the territory of the Operation Zone of the Adriatic Littoral in the German-occupied portion of Italy. Although led by , it was directly subordinated to German Nazi commander Odilo Globočnik. The organization was ideologically and organizationally linked to the Slovene Home Guard that was active in Province of Ljubljana.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Słoweński Narodowy Komitet Bezpieczeństwa (pl)
- Slovenian National Defense Corps (en)
|
| rdfs:comment
| - The Slovenian National Defense Corps (Slovene: Slovenski narodno varnostni zbor (abbreviated as SNVZ); German: Slowenisches Nationales Schutzkorps) was an anti-Slovene Partisans military organization that was active in the territory of the Operation Zone of the Adriatic Littoral in the German-occupied portion of Italy. Although led by , it was directly subordinated to German Nazi commander Odilo Globočnik. The organization was ideologically and organizationally linked to the Slovene Home Guard that was active in Province of Ljubljana. (en)
- Słoweński Narodowy Komitet Bezpieczeństwa (słoweń. Slovenski Narodni Varnostni Zbor, SNVZ) – słoweńska ochotnicza formacja zbrojna podczas II wojny światowej. W listopadzie 1943 r. gauleiter Rainer podjął decyzję sformowania w regionie Primorje słoweńskiej jednostki , która byłaby podporządkowana wyższemu dowódcy SS i policji w Lublanie i Trieście. Formalnie utworzono ją 12 listopada rozkazem SS-Gruppenführera Odilo Globocnika pod nazwą Slovenski Narodni Varnostni Zbor. Na jej czele stanął płk Anton Kokalj ze Słoweńskiej Domobrany. Głównym zadaniem SNVZ było zabezpieczenie porządku w regionie Primorje i prowadzenie antykomunistycznej propagandy. Początkowo rekrutacja szła bardzo opornie, do stycznia 1944 r. do formacji wstąpiło jedynie ponad 100 ludzi. Pułkownik A. Kokajl zażądał pomocy od (pl)
|
| foaf:name
| - Slovenian National Defense Corps (en)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| caption
| - The sign of the Slovenian National Defense Corps (en)
|
| country
| |
| dates
| |
| notable commanders
| |
| size
| - about 3,500 at its height (en)
|
| unit name
| - Slovenian National Defense Corps (en)
|
| has abstract
| - The Slovenian National Defense Corps (Slovene: Slovenski narodno varnostni zbor (abbreviated as SNVZ); German: Slowenisches Nationales Schutzkorps) was an anti-Slovene Partisans military organization that was active in the territory of the Operation Zone of the Adriatic Littoral in the German-occupied portion of Italy. Although led by , it was directly subordinated to German Nazi commander Odilo Globočnik. The organization was ideologically and organizationally linked to the Slovene Home Guard that was active in Province of Ljubljana. (en)
- Słoweński Narodowy Komitet Bezpieczeństwa (słoweń. Slovenski Narodni Varnostni Zbor, SNVZ) – słoweńska ochotnicza formacja zbrojna podczas II wojny światowej. W listopadzie 1943 r. gauleiter Rainer podjął decyzję sformowania w regionie Primorje słoweńskiej jednostki , która byłaby podporządkowana wyższemu dowódcy SS i policji w Lublanie i Trieście. Formalnie utworzono ją 12 listopada rozkazem SS-Gruppenführera Odilo Globocnika pod nazwą Slovenski Narodni Varnostni Zbor. Na jej czele stanął płk Anton Kokalj ze Słoweńskiej Domobrany. Głównym zadaniem SNVZ było zabezpieczenie porządku w regionie Primorje i prowadzenie antykomunistycznej propagandy. Początkowo rekrutacja szła bardzo opornie, do stycznia 1944 r. do formacji wstąpiło jedynie ponad 100 ludzi. Pułkownik A. Kokajl zażądał pomocy od Słoweńskiej Domobrany, co przyniosło dalszych ochotników. Podjęto też własne działania propagandowe. SNVZ składał się z rot, które dzieliły się na čety. W oddziałach mówiono po słoweńsku. Zaopatrzenie zapewniali Niemcy. W lutym płk A. Kokajl zorganizował w Trieście swój sztab, który składał się z następujących komórek:
* Oddział Propagandowy – kpt. ,
* Oddział Ekonomiczny – mjr ,
* Oddział Zwiadowczy – kpt. ,
* Oddział Operacyjny – por. ,
* Sekcja Kulturalno-Polityczna – dr
* Policja SNVZ – kpt. ,
* Służba zdrowia SNVZ – dr . Niemieckimi oficerami łącznikowym byli kpt. żandarmerii Rieck, płk żandarmerii Peitler i kpt. Jütte. W Trieście, a następnie Postojnie działał ośrodek szkoleniowy formacji, którego komendantem był kpt. , a następnie kpt. (mjr) . W każdym okręgu istniał jeden oddział. W sierpniu 1944 r. połączono je w cztery bataliony (skupiny) celem efektywniejszego działania przeciw partyzantom:
* 1. SNVZ Batalion (Idrija) – d-ca kpt.
* 1. SNVZ střelecká rota
* 2. SNVZ střelecká rota
* 3. SNVZ střelecká rota
* 4. SNVZ těžká rota
* 2. SNVZ Batalion (Postojna) – d-ca kpt. , a od grudnia 1944 r. mjr
* 5. SNVZ střelecká rota
* 6. SNVZ střelecká rota
* 7. SNVZ střelecká rota
* 8. SNVZ těžká rota
* 3. SNVZ Batalion (Prestranek) – d-ca mjr Janko Debeljak
* 9. SNVZ střelecká rota
* 10. SNVZ střelecká rota
* 11. SNVZ střelecká rota
* 12. SNVZ těžká rota
* 4. SNVZ Batalion (Ilirska Bistrica) – d-ca kpt. , a od stycznia 1945 r. kpt.
* 13. SNVZ střelecká rota
* 14. SNVZ střelecká rota
* 15. SNVZ střelecká rota
* 16. SNVZ těžká rota W Trieście stacjonowała rota sztabowa, ochraniająca sztab. Istniała też rota techniczna. Każdy batalion składał się z czterech kompanii strzeleckich i jednej kompanii broni ciężkiej. W większych miastach działała miejska policja. Ogółem SNVZ liczył wówczas ok. 1,8 tys. ludzi, w tym ok. 80 oficerów i ok. 200 podoficerów. Nosili oni włoskie mundury, na czapkach i ramionach znajdowały się odznaki Słoweńskiej Samoobrony. Uzbrojeni byli w broń pozostałą po włoskich oddziałach okupacyjnych. Pod koniec października 1944 r. płk A. Kokalj powołał spośród dotychczasowych batalionów SNVZ 1 Słoweński Pułk Uderzeniowy (1. Slovenski udarni polk), samemu stając na jego czele. Sztab funkcjonował w Postojnie, poza jego oddziałem operacyjnym, który pozostał w Trieście. W rzeczywistości poszczególne bataliony działały osobno. Oddziały SNVZ w ciągu 1944 i 1945 r. brały udział w kilku większych organizowanych przez Niemców operacjach antypartyzanckich na obszarze Słowenii. Z reguły ochraniały linie kolejowe, drogi, mosty itp. Do walk z partyzantami używano specjalnie sformowanej z części oddziałów Kampfgruppe "Ajdovščina". Pod koniec kwietnia 1945 r. oddziały SNVZ wraz ze sztabem pułku ewakuowały się na północ, gdzie na początku maja poddały się wojskom brytyjskim. Stopnie w SNVZ:
* oficerowie:
* plukovník
* podplukovník
* major
* kapitán
* nadporučík
* poručík
* štábní důstojník
* podoficerowie (w SNVZ funkcjonowały niemieckie stopnie policyjne):
* hauptwachtmeister
* zugwachtmeister
* oberwachtmeister
* wachtmeister
* rottwachtmeister
* unterwachtmeister
* anwärter (pl)
|
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| active years end year
| |
| active years start year
| |
| military unit size
| - about 3,500 at its height
|
| country
| |
| notable commander
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
