| rdfs:comment
| - Shikantaza (只管打坐) is Dogen's Japanese translation of the Chinese phrase zhǐguǎn dǎzuò (只管打坐 / 祇管 打坐), "just sitting." The phrase was used by his teacher Rujing, a monk of the Caodong school of Zen Buddhism, to refer to the meditation-practice called "Silent Illumination" (Chinese: 默照禅), or "Serene Reflection," taught by the Caodong master Hongzhi Zhengjue (1091-1157). In Japan, it is associated with the Soto school. In shikantaza one does not focus attention on a specific object (such as the breath); instead, practitioners "just sit" in a state of conscious awareness. (en)
- Shikantaza (只管打坐) est un terme japonais utilisé dans l'école du bouddhisme zen Sōtō qui peut être traduit par « seulement s'asseoir » ou « être assis sans rien faire » et qui décrit l'attitude à adopter lors de la méditation zazen. Il s'agit d'un concept central de l'école Sōtō. (fr)
- 묵조선(默照禪)은 묵묵히 앉아 있는 곳에 스스로 깨달음이 나타난다는 선풍(禪風)을 가리킨다. 남송(南宋: 1127~1279) 초기에 조동종(曹洞宗)의 (宏智正覺: 1091~1157)이 주창하였다. 묵(默)은 말이 없고 담연적정(湛然寂靜)한 불심(佛心)의 체(體: 本質), 조(照)는 조용(照用)으로서 영묘불매(靈妙不昧)한 불심의 용(用: 作用)을 말한다. (ko)
- 黙照禅（もくしょうぜん）は、禅宗における坐禅の流儀の1つを示す言葉。対立する言葉に看話禅がある。 宋代の禅僧、大慧宗杲が対立するの禅風を非難して「黙照邪師」と呼んだことに始まる。宏智派の禅風は始祖、宏智正覚が『』で示した説による。これによれば、坐禅の要諦は一切の思慮分別を断絶してただ黙々と坐することによって人が持つ仏としての心性があらわれ、仏徳がそなわるところにあるという。公案の工夫参究を重視した大慧は、ただ坐るとする宏智の坐禅を空虚なものとして「黙照邪禅」と呼び、非難した。後には公案によらない坐禅の流儀一般をさす言葉となった。 日本においては、道元が始めた曹洞宗の坐禅を臨済宗の禅僧が揶揄的に呼んだのが始まりとされる。また、否定的な意味で用いられた期間はそれほど長くなく、後には曹洞宗自身が自らの禅風を示すものとして用いた。 (ja)
- Shikantaza (只管打坐 Shikantaza?) é uma tradução japonesa de um termo chinês para zazen introduzido por , um monge da escola Caodong do zen budismo, para se referir a uma prática chamada "Iluminação Silenciosa" (chinês: 默照禅), ou "Reflexão Serena", por anteriores Mestres Caodong. (pt)
- 默照禪，日本称只管打坐（日语：しかんたざ；梵語：utkuṭuka-stha，utkuṭuka义爲“蹲踞、打坐”，stha义爲“立、持、坚持”），禪宗術語，是一種禪定修行方法，以禪坐方式進行。始於宏智正覺禪師，是曹洞宗的代表性修行法門，與臨濟宗的看話禪並稱。 (zh)
- Shikantaza (japanisch 只管打坐 shikan taza, im Deutschen meist als „Nur Sitzen“ übersetzt) ist ein Schlüsselbegriff in der Sōtō-Tradition des Zen-Buddhismus. Er bezieht sich auf die in dieser Schule praktizierte Form der Sitzmeditation (Zazen). Hierbei soll der Praktizierende seine Aufmerksamkeit nicht auf ein konkretes Objekt wie den Atem oder die Durchdringung eines Kōans richten, sondern „einfach sitzen“. (de)
- Shikantaza (jap. 只管打座; termin poch. z chińskiego zhiguan dazuo; skupianie się tylko na siedzeniu, gorliwa medytacja na siedząco) – główna technika medytacyjna szkoły sōtō buddyzmu zen. Shikantaza jest często uważana za „metodę bez metody”. Podczas gdy inne rodzaje medytacji wymagają często przestrzegania szczegółowych instrukcji, shikantaza jest wyzwalaniem pełnej świadomości. Główną ideą jest przekroczenie myślącego umysłu. Wszelkie konkretne instrukcje tylko by go na powrót wywoływały. Shikantaza wymaga więc po prostu siedzenia, bycia jednością ze swoją medytacją, zaczyna się, dopiero gdy przestanie się myśleć o poprawnej medytacji, czy czymkolwiek innym oprócz bycia „tu i teraz”. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)