About: Relativistic Breit–Wigner distribution     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : yago:WikicatProbabilityDistributions, within Data Space : dbpedia.org associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.org/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FRelativistic_Breit%E2%80%93Wigner_distribution

The relativistic Breit–Wigner distribution (after the 1936 nuclear resonance formula of Gregory Breit and Eugene Wigner) is a continuous probability distribution with the following probability density function, where k is a constant of proportionality, equal to with (This equation is written using natural units, ħ = c = 1.)

AttributesValues
rdf:type
rdfs:label
  • Lorentzkurve (de)
  • Distribución de Breit-Wigner relativista (es)
  • Distribuzione Breit-Wigner relativistica (it)
  • Relativistic Breit–Wigner distribution (en)
  • Wzór Breita-Wignera (pl)
  • Формула Брейта — Вигнера (ru)
rdfs:comment
  • Die Lorentzkurve, nach Hendrik Antoon Lorentz, oder Breit-Wigner-Funktion, nach Gregory Breit und Eugene Wigner, ist eine Kurve, die in der Physik bei der Beschreibung von Resonanzen auftritt. (de)
  • La distribución relativista de Breit-Wigner es una distribución de probabilidad continua usual en la física de partículas. Fue usada por primera vez en 1936 por Gregory Breit y Eugene Wigner para describir una resonancia.​ La función de densidad de probabilidad es​ donde k es una constante de proporcionalidad igual a con (Estas ecuaciones emplean unidades naturales en las que ħ = c = 1). La versión no relativista de la distribución de Breit-Wigner es la distribución de Cauchy. (es)
  • The relativistic Breit–Wigner distribution (after the 1936 nuclear resonance formula of Gregory Breit and Eugene Wigner) is a continuous probability distribution with the following probability density function, where k is a constant of proportionality, equal to with (This equation is written using natural units, ħ = c = 1.) (en)
  • La distribuzione Breit-Wigner relativistica (chiamata così dai nomi di e Eugene Wigner) è una distribuzione di probabilità continua con la seguente funzione di densità di probabilità: (Questa equazione è scritta usando unità naturali, ħ = c = 1.) Viene molto più spesso usata per modellare le risonanze (particelle instabili) nella fisica ad alta energia. In questo caso E è l'energia del centro di massa che produce la risonanza, M è la massa della risonanza, e Γ è la larghezza di risonanza (o larghezza di decadimento), relativa alla sua vita media secondo la formula τ = ħ/Γ. La probabilità di produrre risonanza a una data energia E è proporzionale a f(E), in modo che il grafico del tasso di produzione della particella instabile in funzione dell'energia tracci la forma della distribuzione Br (it)
  • Wzór Breita-Wignera, rozkład Breita-Wignera – wzór ciągłego rozkładu zmiennej losowej wyrażany wzorem: Powyższy rozkład przedstawia zależność od energii maksimum rozkładu wypada w punkcie a szerokość połówkowa rozkładu wynosi Wzór Breita-Wignera znajduje zastosowanie do opisu krzywych rezonansowych, np. w fizyce cząstek elementarnych, albo oscylatorze harmonicznym. W optyce bywa również nazywany wzorem Lorentza, a w rachunku prawdopodobieństwa rozkładem Cauchy’ego. (pl)
  • Формула Брейта — Вигнера или релятивистское распределение Брейта — Вигнера — формула, описывающая непрерывное распределение вероятности с помощью плотности вероятности заданной в виде где K — константа пропорциональности, равная и Уравнение написано с использованием , где ħ = с = 1. Названа в честь Грегори Брейта и Юджина Вигнера, которые получили её в 1936 году для ядерного резонанса. В пределе исчезающей ширины, Г → 0, частица становится стабильной, так как лоренцево распределение становится бесконечно острым 2M δ(Е2 — М2). . (ru)
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
sameAs
dbp:wikiPageUsesTemplate
has abstract
  • Die Lorentzkurve, nach Hendrik Antoon Lorentz, oder Breit-Wigner-Funktion, nach Gregory Breit und Eugene Wigner, ist eine Kurve, die in der Physik bei der Beschreibung von Resonanzen auftritt. (de)
  • La distribución relativista de Breit-Wigner es una distribución de probabilidad continua usual en la física de partículas. Fue usada por primera vez en 1936 por Gregory Breit y Eugene Wigner para describir una resonancia.​ La función de densidad de probabilidad es​ donde k es una constante de proporcionalidad igual a con (Estas ecuaciones emplean unidades naturales en las que ħ = c = 1). La versión no relativista de la distribución de Breit-Wigner es la distribución de Cauchy. (es)
  • The relativistic Breit–Wigner distribution (after the 1936 nuclear resonance formula of Gregory Breit and Eugene Wigner) is a continuous probability distribution with the following probability density function, where k is a constant of proportionality, equal to with (This equation is written using natural units, ħ = c = 1.) It is most often used to model resonances (unstable particles) in high-energy physics. In this case, E is the center-of-mass energy that produces the resonance, M is the mass of the resonance, and Γ is the resonance width (or decay width), related to its mean lifetime according to τ = 1/Γ. (With units included, the formula is τ = ħ/Γ.) (en)
  • La distribuzione Breit-Wigner relativistica (chiamata così dai nomi di e Eugene Wigner) è una distribuzione di probabilità continua con la seguente funzione di densità di probabilità: (Questa equazione è scritta usando unità naturali, ħ = c = 1.) Viene molto più spesso usata per modellare le risonanze (particelle instabili) nella fisica ad alta energia. In questo caso E è l'energia del centro di massa che produce la risonanza, M è la massa della risonanza, e Γ è la larghezza di risonanza (o larghezza di decadimento), relativa alla sua vita media secondo la formula τ = ħ/Γ. La probabilità di produrre risonanza a una data energia E è proporzionale a f(E), in modo che il grafico del tasso di produzione della particella instabile in funzione dell'energia tracci la forma della distribuzione Breit–Wigner relativistica. In generale, Γ può essere anche una funzione di E; questa dipendenza è in genere importante solo quando Γ non è piccola in confronto a M e la dipendenza spazio-fase della larghezza va presa in considerazione. (Per esempio, nel decadimento del mesone rho in una coppia di pioni.) Il fattore M2 che moltiplica Γ2 andrebbe sostituito con E2 (o E4/M2, ecc.) quando la risonanza è ampia. La forma della distribuzione Breit–Wigner relativistica sorge dal propagatore di una particella instabile, che ha un denominatore della forma p2 − M2 + iΓ. Qui p2 è il quadrato del quadrimpulso portato dalla particella. Il propagatore appare nella ampiezza della meccanica quantistica per il processo che produce la risonanza; la distribuzione della probabilità risultante è proporzionale al quadrato assoluto dell'ampiezza, producendo la distribuzione Breit–Wigner relativistica per la funzione di densità della probabilità come descritta precedentemente. La forma di questa distribuzione è simile alla soluzione dell'equazione classica del moto per una oscillatore armonico smorzato (damped) condotto da una forza esterna sinusoidale. (it)
  • Wzór Breita-Wignera, rozkład Breita-Wignera – wzór ciągłego rozkładu zmiennej losowej wyrażany wzorem: Powyższy rozkład przedstawia zależność od energii maksimum rozkładu wypada w punkcie a szerokość połówkowa rozkładu wynosi Wzór Breita-Wignera znajduje zastosowanie do opisu krzywych rezonansowych, np. w fizyce cząstek elementarnych, albo oscylatorze harmonicznym. W optyce bywa również nazywany wzorem Lorentza, a w rachunku prawdopodobieństwa rozkładem Cauchy’ego. Typowa krzywa rezonansowa opisuje reakcję układu liniowego na sinusoidalnie zmieniającą się siłę. Krzywa ta jest optycznie podobna do, również bardzo ważnej w fizyce, krzywej Gaussa – szczególnie w środkowym przebiegu. Różnice pojawiają się na skrajach, gdzie wykres krzywej rezonansowej opada o wiele wolniej. (pl)
  • Формула Брейта — Вигнера или релятивистское распределение Брейта — Вигнера — формула, описывающая непрерывное распределение вероятности с помощью плотности вероятности заданной в виде где K — константа пропорциональности, равная и Уравнение написано с использованием , где ħ = с = 1. Названа в честь Грегори Брейта и Юджина Вигнера, которые получили её в 1936 году для ядерного резонанса. Формула часто используется для моделирования резонансов (нестабильных частиц) в физике высоких энергий. В этом случае, Е — энергия в системе центра масс, которая вызывает резонанс, М — масса резонанса, и Γ — ширина резонанса (ширина распада), связанная с его средним временем жизни в соответствии с формулой τ = 1 / Γ, (в единицах СИ формула запишется в виде τ = ħ / Γ). Вероятность возникновения резонанса при заданной энергии Е пропорциональна f(E), так что график скорости возникновения нестабильных частиц в зависимости от энергии принимает форму релятивистского распределения Брейта — Вигнера. Обратите внимание, что для значений Е таких, что | Е2 — М2| = MΓ, (отсюда | E — M | = Γ / 2 для M>>Γ), значение f падает в два раза от своего максимального значения, что оправдывает название Г шириной на полувысоте. В пределе исчезающей ширины, Г → 0, частица становится стабильной, так как лоренцево распределение становится бесконечно острым 2M δ(Е2 — М2). В общем случае, Γ также может быть функцией E; эта зависимость, как правило, важна только когда Γ не мала по сравнению с М, и необходимо принимать во внимание зависимость ширины от объёма фазового пространства. Например, при распаде ро-мезона в пару пионов. Когда резонанс широкий, множитель M2, который стоит перед Г2, также должен быть заменен на E2 (или Е4 / М2, и т. д.). Форма релятивистского распределения Брейта — Вигнера возникает из пропагатора нестабильной частицы, которая имеет знаменатель вида р2 — М2 + iMΓ. Здесь, р2 — квадрат частицы. Тогда пропагатор в системе покоя пропорционален квантово-механической амплитуде распада, используемого для реконструкции резонанса Полученное распределение вероятности пропорционально квадрату модуля амплитуды, так же как и в релятивистском распределении Брейта — Вигнера для функции плотности вероятности. Форма этого распределения аналогична решению классического уравнения движения для затухающего осциллятора с внешней синусоидальной силой. Он имеет стандартную форму резонанса Лоренца, или распределения Коши, но включает в себя релятивистские переменные S = р2, здесь = E2. Распределение является решением дифференциального уравнения, аналогичного классическим вынужденным осцилляциям маятника, с усредненной по времени входной мощностью . (ru)
prov:wasDerivedFrom
page length (characters) of wiki page
foaf:isPrimaryTopicOf
is Link from a Wikipage to another Wikipage of
is Wikipage redirect of
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3330 as of Mar 19 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (61 GB total memory, 49 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software