| rdfs:comment
| - Das Beinhaus, auch Ossarium oder Ossuarium (von lateinisch os, „Knochen“, Mehrzahl: ossa), ist ein überdachter Raum, der zur Aufbewahrung von Gebeinen bestimmt ist. Der Begriff Karner, auch Carnarium, Gerner, Kärnter, mancherorts auch „Seelhaus“ und anders genannt, bezeichnet eine auch als Beinhaus genutzte Kapelle. Mancherorts hat die Anlage zwei Ebenen, die obere als Andachtsraum, die untere als Beinkeller. Im Kanton Schwyz in der Zentralschweiz wird für eine Friedhofskapelle, die zugleich Aufbahrungsraum und Beinhaus ist, die Bezeichnung Kerchel verwendet (wie der Kerchel von Schwyz oder jener von Muotathal). (de)
- Hezurtegiak, funtzio bezala, hezurrak edo beste giza hondar batzuk bildu eta gordetzea duen toki edo ontziak dira. (eu)
- Un ossuaire est un récipient (coffre, urne, reliquaire), une construction, ou tout autre site (caveau funéraire, catacombes) destiné à accueillir des ossements humains. (fr)
- Los osarios son recipientes que tienen como finalidad reunir y guardar huesos u otros vestigios humanos. (es)
- An ossuary is a chest, box, building, well, or site made to serve as the final resting place of human skeletal remains. They are frequently used where burial space is scarce. A body is first buried in a temporary grave, then after some years the skeletal remains are removed and placed in an ossuary ("os" is "bone" in Latin). The greatly reduced space taken up by an ossuary means that it is possible to store the remains of many more people in a single tomb than in coffins. (en)
- L’ossario comune, detto anche "ossario cimiteriale" è un vano ipogeo, un pozzo di norma costruito in mattoni o cemento armato, posto all'interno del cimitero, nel quale vengono gettate, in modo indistinto e promiscuo, le ossa provenienti da esumazioni o estumulazioni con concessioni scadute e che non hanno più familiari, discendenti o persone che vogliano o possano custodirle. Si distingue, pertanto, dall'ossario monumentale (ovvero i cimiteri di guerra) e dalle ''cappelle ossario'', quest'ultimo un edificio religioso con tratti architettonici più o meno monumentali, solitamente una cappella, dove venivano inumati i fedeli prima o in parallelo alla creazione dei grandi cimiteri monumentali. (it)
- Ett benhus eller ossuarium (av latin os, "ben", "benknota") är en urna, sarkofag, brunn, rum eller separat byggnad, där benen efter en eller flera avlidna förvaras, oftast synligt. Kroppen efter de avlidna gravsätts först och efter en tid tas benen upp och flyttas till sin slutgiltiga plats; en anledning är platsbrist. Benen kan stuvas på ett effektivare sätt om de tas upp ur en kista och gravplatsen blir ledig. Även när man hittat ben från tidigare begravda när man grävt nya gravar har de ibland placerats i benhus istället för att läggas tillbaka. Ossuarier har använts i bland annat zoroastrism, judendomen och Romersk-katolska kyrkan. (sv)
- Ossuarium (także ossarium, z łac. od ossuarius – kostny, ossua – kości, kościec, l. mn. od os, ossis – kość) – naczynie lub inny pojemnik służący do przechowywania kości, albo prochów zmarłego, którego poddano kremacji. Nazwa ta obejmuje również wolno stojące budowle wznoszone w obrębie cmentarzy. W przypadku, gdy w miejscu starego zakładano nowy cmentarz, umieszczano w nich ekshumowane szczątki zmarłych. Ossuaria tworzono też w miejscach wielkich bitew, po epidemiach lub klęskach głodu. (pl)
- Um ossário, por vezes grafado ossuário, é um depósito onde são guardados os ossos de animais ou pessoas, numa espécie de . (pt)
- Оссуа́рий (лат. ossuarium от os «кость», род.п. ossis) — ящик, урна, колодец, место или же здание для хранения скелетированных останков. В русском языке существует синоним этого слова — ко́стница. Существовали или существуют у зороастрийцев, иудеев, римских католиков и православных. Традиция хранения черепов или костей предков в специальных помещениях или даже жилых домах встречается и у других народов, хотя термин «оссуарий» к ним обычно не применяется. (ru)
- Осуа́рій, кістни́ця (лат. ossuarium, від os, родовий відмінок ossis — «кістка») — скриня, урна, колодязь, місце або будівля для зберігання кісток померлого. Часто осуарії використовуються там, де місце для поховання обмежене. Спершу тіло ховають у тимчасовій могилі, а за кілька років виймають кістки та розміщують в осуарії. Існували або існують у зороастрійців, юдеїв, римо-католиків та православних. Традиція зберігати черепи або кістки пращурів у спеціальних або житлових приміщеннях подекуди зустрічається серед деяких інших народів, проте термін «осуарій» в тих випадках не вживається. (uk)
- Kostnice (novolat. ossuarium) se nazývá místnost k ukládání lidských kosterních pozůstatků. Většinou se jedná o klenuté podzemní, sklepní prostory sakrální stavby, kde jsou poskládány lidské kosti do různých geometrických útvarů (mohyl, jehlanců, obrazců, obkladů stěn či kleneb, ale i v podobě lustrů). Tyto interiéry bývaly doplněny kostrami ležícími, sedícími či stojícími v rubáších nebo uloženými v otevřených rakvích. Kostnice většinou vznikaly v obdobích hromadných úmrtí obyvatel, jako byly morové rány a jiné epidemie, hladomory, nebo bitvy. Jindy jsou výsledkem dlouhodobého ukládání kostí v centru města, kde nebylo místo pro hřbitov (Brno). Poslední početnou skupinu tvoří kostnice jako „memento mori“, sloužící také nástěnnou výzdobou k výstraze pomíjivosti života, zřizované nejčastěji (cs)
- Ostejo estas loko aŭ konstruaĵo, en kiu oni metas homajn ostojn demetitajn el tombo. Foje, oni ne amasigas tie la ostojn iel-ajn, sed oni faras el ili murajn ornamajojn aŭ diversajn obĵektojn. Ostejo malsimilas el tombo, pro kio, ke oni neniam unue sepultas mortinto en ostejon; ostejo estas sekundara sepultejo. En Eŭropo, oni trovas, kiel ostejoj, malgrandajn kapelojn kies celo estas ricevi la ostojn elfositajn el tomboj kies koncesio kadukiĝis, kiam mankas loko por entombigi novajn mortintojn. La katakomboj de Romo, de Parizo, de Palermo, estas plej konataj enurbaj ostejoj. (eo)
- Een ossuarium of knekelhuis is een gebouw op een begraafplaats of een deel van een kerk, waar beenderen van overledenen worden bewaard (bijvoorbeeld de beenderen die worden gevonden bij het delven of ruimen van graven). Het woord komt van het Latijnse os, dat been betekent. Bekend is het ossuarium van Douaumont, waar de resten liggen van meer dan 130.000 Franse en Duitse soldaten die bij de Slag om Verdun in de Eerste Wereldoorlog zijn omgekomen. (nl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)