More Miles Per Hour was the fourth solo album released by John Miles in 1979. As with Zaragon, the album didn't manage to crack the top 40 in the U.K and the singles from the album failed to chart. For this album, Miles reunited with producer Alan Parsons and orchestral arranger Andrew Powell, with whom he also collaborated on Rebel.For the first time, Miles played some of tracks ("Can't Keep a Good Man Down" and "We All Fall Down") before the album was released at the Great British Music Festival in Wembley in December 1978.For the cover, Miles wanted a picture of himself as a pilot in front of a Concorde, but British Airports in London denied permission so Miles had to fly to New York to do the shoot.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - More Miles Per Hour (en)
- More Miles per Hour (nl)
|
| rdfs:comment
| - More Miles Per Hour was the fourth solo album released by John Miles in 1979. As with Zaragon, the album didn't manage to crack the top 40 in the U.K and the singles from the album failed to chart. For this album, Miles reunited with producer Alan Parsons and orchestral arranger Andrew Powell, with whom he also collaborated on Rebel.For the first time, Miles played some of tracks ("Can't Keep a Good Man Down" and "We All Fall Down") before the album was released at the Great British Music Festival in Wembley in December 1978.For the cover, Miles wanted a picture of himself as a pilot in front of a Concorde, but British Airports in London denied permission so Miles had to fly to New York to do the shoot. (en)
- More Miles per Hour (MMPH) is het vierde studiomuziekalbum van de Britse zanger John Miles. Na het wat steviger album Zaragon keert Miles terug naar de muziekstijl van zijn eerste twee muziekalbums. Medeverantwoordelijk daarvoor zijn Alan Parsons, die hier weer als platenproducer mocht optreden en die de orkestratie voor zijn rekening nam. In Nederland lag Miles (als solozanger) een beetje uit de gratie na de eerste twee albums, maar in de Verenigde Staten en Engeland bleef hij populair. Toch waren de kritieken minder lovend; in een tijdperk dat de muziek compacter en steviger werd (lees punkyer) ging Miles terug in de tijd. Van het album werden drie singles afgehaald, te weten Can’t keep a good man down, Fella in the cellar en Oh Dear!. In Nederland doen het album noch de singles iets in (nl)
|
| name
| |
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| artist
| |
| cover
| |
| genre
| |
| label
| |
| length
| |
| next title
| |
| next year
| |
| prev title
| |
| prev year
| |
| producer
| |
| recorded
| - November 1978 – January 1979 (en)
|
| released
| |
| type
| |
| has abstract
| - More Miles Per Hour was the fourth solo album released by John Miles in 1979. As with Zaragon, the album didn't manage to crack the top 40 in the U.K and the singles from the album failed to chart. For this album, Miles reunited with producer Alan Parsons and orchestral arranger Andrew Powell, with whom he also collaborated on Rebel.For the first time, Miles played some of tracks ("Can't Keep a Good Man Down" and "We All Fall Down") before the album was released at the Great British Music Festival in Wembley in December 1978.For the cover, Miles wanted a picture of himself as a pilot in front of a Concorde, but British Airports in London denied permission so Miles had to fly to New York to do the shoot. In 2008, the album was reissued with new liner notes and bonus tracks. (en)
- More Miles per Hour (MMPH) is het vierde studiomuziekalbum van de Britse zanger John Miles. Na het wat steviger album Zaragon keert Miles terug naar de muziekstijl van zijn eerste twee muziekalbums. Medeverantwoordelijk daarvoor zijn Alan Parsons, die hier weer als platenproducer mocht optreden en die de orkestratie voor zijn rekening nam. In Nederland lag Miles (als solozanger) een beetje uit de gratie na de eerste twee albums, maar in de Verenigde Staten en Engeland bleef hij populair. Toch waren de kritieken minder lovend; in een tijdperk dat de muziek compacter en steviger werd (lees punkyer) ging Miles terug in de tijd. Van het album werden drie singles afgehaald, te weten Can’t keep a good man down, Fella in the cellar en Oh Dear!. In Nederland doen het album noch de singles iets in de lijsten. Na het album, herfst 1979, komt er voor voornamelijk de Amerikaanse markt een single uit in de vorm van Sympathy; er komt ook een elpee met die titel. Ook hier geldt dat album noch single in de Nederlandse lijsten belandde. Deze en twee andere tracks worden toegevoegd aan de cd-versie die op 14 april 2008 verscheen. De drie bonustracks [*] zijn geproduceerd door . (nl)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is next title
of | |
| is prev title
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
