rdfs:comment
| - Mírzá Mihdí (Persian: ميرزا مهدي 1848 – June 23, 1870) was the youngest child of Baháʼí Faith founder Baháʼu'lláh and his wife Ásíyih Khánum. He was given the title G͟husn-i-Athar ("Purest Branch" or "Purer Branch"). (en)
- Mírzá Mihdí (ur. 1848 w Teheranie, zm. 23 czerwca 1870) – najmłodszy syn Bahá'u'lláha i Ásíyih Khánum, często tytułowany Najczystsza Gałąź. Mieszkał wraz z rodziną w Teheranie, aż do czasu przeprowadzki do Bagdadu w 1853. Później też wielokrotnie przemieszczał się z rodziną, która dość często przebywała na wygnaniu. Jego śmierć według wielu bahaittów uchodzi za męczeńską, gdyż odrzucił ofertę powrotu do zdrowia wierząc, że dzięki własnej śmierci uwolni ojca i ułatwi mu misję. Zmarł w Akce, a jego szczątki spoczywają obok matki w w Hajfie. (pl)
- Mírzá Mihdí estis dua filo de Bahá'u'lláh (1817-1892), la profeto fondinta de la Bahaa Kredo, kaj de Lia unua edzino Ásíyih Khánum (Navváb, 1820-1886). Li naskiĝis en 1848 kaj estis titolita de sia patro kiel la "Plej Pura Branĉo" (Ghuṣn-i-Áthár). (eo)
- Mírzá Mihdí, noto anche con il titolo di Ghusn-i-Athar, il Ramo più Puro (in arabo: مرزا مهدي; Teheran, 1848 – Acri, 23 giugno 1870), è stato il più giovane dei figli di Ásíyih Khánum e Bahá'u'lláh, il fondatore della Religione bahai,. Nato a Teheran, Persia nel 1848, vi rimase ancora fino al 1860, con una nonna, dopo che la sua famiglia era partita per Baghdad nel 1853. Nei successivi esili ai quali poi la famiglia di Bahá'u'lláh fu costretta la seguì, svolgendo funzioni di segreteria per il padre. (it)
- Mírzá Mihdí (1848- 23 de Junho de 1870), que foi intitulado Ghusn-i-Athar (O Ramo Mais Puro), foi o filho mais jovem de Bahá'u'lláh e Navváb. Ele nasceu em Teerã e ficou lá por diversos anos depois de sua família ter partido para Bagdá em 1853. Ele acompanhou sua família através de subseqüentes exilamentos servindo como um dos secretários de seu pai. Ele faleceu com 22 anos na cidade-prisão de `Akká em 23 de Junho de 1870 ao passear para frente e para trás no telhado da cela de Bahá'u'lláh, entoando Qasidiy-i-Varqa'iyyih, (um poema revelado por Bahá'u'lláh em Kurdistão) quando ele caiu pela clarabóia, caindo contra uma caixa, que perfurou fatalmente seus pulmões. (pt)
|