| rdfs:comment
| - The Jorwe culture was a Chalcolithic archaeological culture which existed in large areas of what is now Maharashtra state in Western India, and also reached north into the Malwa region of Madhya Pradesh. It is named after the type site of Jorwe. The early phase of the culture is dated to c. 1400-1000 BCE, while the late phase is dated to c. 1000-700 BCE. Sites of the Jorwe culture include Jorwe, Daimabad, Inamgaon, Prakashe, Navdatoli (near Maheshwar), Walki (in Pune District). (en)
- De Jorwecultuur was tussen 1300 en 700 v.Chr. een archeologische cultuur in Maharashtra, behalve het kustgebied van Konkan. De Jorwecultuur volgde op de Malwacultuur en er zijn meer dan 200 sites bekend. Veel sites verdwenen na 1000 v.Chr., vooral in het noorden, waarna tijdens laat-Jorwe tot 700 v.Chr. de overgebleven nederzettingen een neergang lijken te hebben gekend. Opmerkelijk in Daimabad is dat de begraafplaatsen vrijwel allemaal jonge kinderen bevatten. (nl)
|
| has abstract
| - The Jorwe culture was a Chalcolithic archaeological culture which existed in large areas of what is now Maharashtra state in Western India, and also reached north into the Malwa region of Madhya Pradesh. It is named after the type site of Jorwe. The early phase of the culture is dated to c. 1400-1000 BCE, while the late phase is dated to c. 1000-700 BCE. Over 200 settlements of the Jorwe culture have been found, ranging from several large and medium-sized farming villages, to many small villages, as well as temporary and seasonal camp-sites used by pastoralists. It likely reflects a chiefdom level of social organization. The largest settlement was Daimabad, which had a mud fortification during this period, as well as an elliptical temple with fire pits. Some settlements show evidence of planning in the layout of rectangular houses and streets or lanes. Most dwellings were small, single-room dwellings, but the chiefs lived in large houses with multiple rooms, and had granaries to store grain. The pottery is red and orange, and painted with geometric patterns in black. Agriculture was largely the same as the earlier Malwa culture, including wheat, barley, and legumes, but with the addition of new kinds of millet. The people traded with Karnataka for gold and ivory, and with coastal India (Gujarat and Konkan) for fish, conch shell, and haematite. Their dead were typically buried with the feet cut off, in urns which were placed under house floors or courtyards. Most Jorwe culture sites were abandoned around 1000 BCE, possibly due to famine or drought, and the remaining sites show signs of increased poverty until their abandonment c. 700 BCE. Sites of the Jorwe culture include Jorwe, Daimabad, Inamgaon, Prakashe, Navdatoli (near Maheshwar), Walki (in Pune District). The Jorwe culture was preceded by the Malwa culture and succeeded by the Iron Age megalithic culture of the Deccan, and the Northern Black Polished Ware culture. (en)
- De Jorwecultuur was tussen 1300 en 700 v.Chr. een archeologische cultuur in Maharashtra, behalve het kustgebied van Konkan. De Jorwecultuur volgde op de Malwacultuur en er zijn meer dan 200 sites bekend. Veel sites verdwenen na 1000 v.Chr., vooral in het noorden, waarna tijdens laat-Jorwe tot 700 v.Chr. de overgebleven nederzettingen een neergang lijken te hebben gekend. Het kerngebied was waarschijnlijk de -Godavari-vallei. Naast de typesite zijn Daimabad, , , , , en belangrijke vindplaatsen. De grootste plaats was met 30 hectare Daimabad dat ook een lemen weermuur had. Ook Prakashe en Inamgaon waren met meer dan 20 hectare grote nederzettingen. De andere belangrijke plaatsen waren van gemiddelde grootte. Dit waren allemaal landbouwdorpen, maar de gemiddelde nederzetting van de Jorwecultuur was veelal niet meer dan 1 tot 2 hectare en had naast landbouw ook nog een pastoraal element. Waar het aardewerk van de Malwacultuur grof was, is dat van vroeg-Jorwe fijn goedgebakken rood of oranje aardewerk met zwarte schilderingen. De patronen zijn eenvoudiger dan die van de Malwacultuur en er zijn minder dieren- en mensen afgebeeld. Dat kan duiden op massaproductie. Wel zijn er in Inamgaon en Nevasa figurines gevonden die mogelijk godinnen voor moesten stellen. Naast stenen werktuigen als microlieten zijn er ook koperen voorwerpen en terracotta figuren gevonden. De gewassen die gebruikt werden, waren min of meer hetzelfde als die van de Malwacultuur met als toevoeging , trosgierst en kafferkoren. Opmerkelijk in Daimabad is dat de begraafplaatsen vrijwel allemaal jonge kinderen bevatten. Inamgaon lijkt tijdens vroeg-Jorwe enige vorm van stadsplanning gekend te hebben en een tempel of graanopslag. Naast landbouw werd er ook nog aan jagen en vissen gedaan. Waarschijnlijk werd met Karnataka gehandeld om goud en ivoor, met Saurashtra voor schelpen en met in Gujarat voor amazoniet. Hoewel koper lokaal voorhanden was, is dit mogelijk ook met Rajasthan en het Amreli-district in Gujarat verhandeld. Met jager-verzamelaars zullen hematiet en zeevruchten zijn verhandeld uit Konkan en de uit de . Mogelijk was er ook contact met Saurashtra, waar zich rond die tijd de Rangpurcultuur uit laat-Harappa bevond. Mogelijk trad er rond 1000 v.Chr. een droogte op die een migratie in gang zette waardoor veel sites verlaten werden. Er is echter ook een brandlaag aangetroffen die mogelijk een aanwijzing is van een ramp die zich heeft afgespeeld. Tijdens laat-Jorwe werd in Inamgaon, een van de weinige toen nog bewoonde sites, rood en grijs aardewerk gemaakt dat grof was. De hutten kregen ook kleinere afmetingen. (nl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)