| rdfs:comment
| - في علم الأحياء التطوري يعتبر التلاؤم الشامل Inclusive fitness أحد المقاييس الرئيسيَّة للنجاح التطوُّري للكائن الحي، يعتمد النجاح التطوري من وجهة النظر الجينيَّة على ترك الفرد لأكبر عدد ممكن من نسخه الجينيَّة من بعده، كان يُعتقد سابقاً أنَّ الجينات لم تحقِّق هذا النجاح إلَّا من خلال النسل القابل للحياة ولكنَّ هذه النظرية أغفلت طرقاً أخرى للنجاح الجيني والمثال الواضح على ذلك نجده عند الحشرات الاجتماعيَّة كالنحل والنمل حيث الغالبيَّة العظمى من الأفراد تكون غير قادرة على إنتاج ذريَّة. (ar)
- 진화 생물학에서, 포괄적 적합도(Inclusive fitness) 1964년 W.D. 해밀턴(William D. Hamilton)이 정의한 진화 성공의 두 가지 지표 중 하나이다. -개체 적합도란 개체 자신이 낳은 자손의 수이다.-포괄적 적합도는 개체가 자신의 행동을 통해 양육 또는 달리 지원하는 자손 등가의 수이다. (직접 적합도와 간접적합도의 합계) 유성생식에서 (Diploid organism)는 개체 유전자의 절반을 가지고있는 개체의 자녀는 하나의 자손으로 정의된다. 개체 유전자의 ( genetic relatednesss,r)을 운반하는 형제의 자녀는 자손에 해당한다. 마찬가지로, 개체 유전자의 1/16을 가진 사촌의 자식은 1/8의 자손에 해당한다. (ko)
- Inkluderande fitness (engelska: inclusive fitness) är en teori inom evolutionsbiologi och sociobiologi som myntades av William Donald Hamilton. Till skillnad från klassisk evolutionsteori, som utgår från individens perspektiv, då dess reproduktiva framgång antas avgöra hur stor andel av en viss gen som kommer att finnas representerad i nästa generation, baseras teorin om inkluderande fitness på den enskilda genens framgång. En gen som leder en individ till ett altruistiskt beteende riktat mot en individ som delar denna gen och därigenom höjer dennes reproduktiva framgång kan på så sätt öka förekomsten av genen i nästa generation. Detta kan till skillnad från klassisk evolutionsteori förklara hur altruistiska beteenden kan bevaras i en population. (sv)
- 整體適應度（英語：Inclusive fitness）是指某個體的直接與非直接適應度（fitness）的總合。直接是指影響個體本身的適應度；非直接則是指影響個體在群體（社會）中其他同伴的適應度，血緣關係愈大，影響愈大。此概念類似於親屬選擇，但定義上較為寬鬆。 (zh)
- V evoluční biologii je teorie inkluzivního fitness model evoluce sociálního chování, poprvé navržený W. D. Hamiltonem roku 1963.[zdroj?] Místo pouhého tradičního pojetí – čili chápání výhodnosti znaku jako jeho působení na počet potomků (přímá reprodukce) – prosazoval Hamilton, aby se započítávaly také nepřímo působící znaky. Toto pojetí se nazývá nepřímá reprodukce a je k němu započítané působení na frekvenci znaků v jiných jedincích. Hamiltonova teorie je dnes vedle považována za hlavní teorii vývoje sociálního chování. V jistém smyslu tuto teorii rozšířil Richard Dawkins ve své teorii sobeckého genu. (cs)
- In evolutionary biology, inclusive fitness is one of two metrics of evolutionary success as defined by W. D. Hamilton in 1964:
* Personal fitness is the number of offspring that an individual begets (regardless of who rescues/rears/supports them)
* Inclusive fitness is the number of offspring equivalents that an individual rears, rescues or otherwise supports through its behaviour (regardless of who begets them) (en)
- En biologie évolutive et en psychologie évolutionniste, la valeur sélective inclusive (inclusive fitness en anglais) est la somme des valeurs sélectives classiques d'un organisme (le nombre de ses propres enfants qu'elle prend en charge et le nombre d'équivalents de ses propres enfants pris en charge, que l'on va considérer comme vivant dans la population par son soutien). Ce modèle est plus généralisé que la sélection de parentèle stricte, qui exige que les gènes partagés soient identiques par descendance. Effectivement, il n'est pas limité aux seuls cas où les parents sont impliqués. (fr)
- Dostosowanie włączne (ang. inclusive fitness) – dostosowanie uwzględniające kopie danego allelu nie tylko pojedynczego osobnika, ale też jego krewnych, jeden z ważniejszych mechanizmów ewolucji. Ograniczone zasoby środowiskowe skutkują nieuchronnym konfliktem osobników danej populacji. Jednakże prócz interakcji antagonistycznych pomiędzy należącymi do tego samego gatunku osobnikami obserwuje się również współpracę, np. czy złożone społeczności . Kooperacja taka przynosi pewne zyski, ale też ewidentne koszty. W kolonii mrówek robotnice nie uczestniczą w rozrodzie, zarezerwowanym dla królowej. Wytłumaczenie ich pozornie nieadaptacyjnych zachowań wymaga wprowadzenie pojęcia dostosowania włącznego. (pl)
|
| has abstract
| - V evoluční biologii je teorie inkluzivního fitness model evoluce sociálního chování, poprvé navržený W. D. Hamiltonem roku 1963.[zdroj?] Místo pouhého tradičního pojetí – čili chápání výhodnosti znaku jako jeho působení na počet potomků (přímá reprodukce) – prosazoval Hamilton, aby se započítávaly také nepřímo působící znaky. Toto pojetí se nazývá nepřímá reprodukce a je k němu započítané působení na frekvenci znaků v jiných jedincích. Hamiltonova teorie je dnes vedle považována za hlavní teorii vývoje sociálního chování. V jistém smyslu tuto teorii rozšířil Richard Dawkins ve své teorii sobeckého genu. Z pohledu genetiky je evoluční úspěšnost bezprostředně závislá na počtu zanechaných kopií uvažovaného genu v populaci. Přestože se před rokem 1964 obecně věřilo, že jediným způsobem, jak toho docílit, je zanechat v populaci přímé potomky, Hamiltonova studie z roku 1964 ukázala, že lze dokonce matematicky (s užitím jednoduchých empirických dat) dokázat, že významnou složkou strategie organizmu by měla být také snaha o rozšíření stejných genů u jiných jedinců. Tento efekt je nejlépe pozorovatelný na příbuzenském výběru čili podpoře příbuzných jedinců, nicméně hraje roli i jinde (efekt zelenovouse, souboj pohlaví, rodičovský výběr). Dobrým příkladem posunu od klasického darwinismu je (Urocitellus beldingi). Pokud tyto pozemní veverky spatří predátora, vydávají hlasité zvuky, aby varovaly ostatní veverky. Tím sice samy sebe uvedou do nebezpečí, nicméně mohou zachránit geny jiných veverek (se kterými stále sdílejí 99 % genofondu). Jako příklad inkluzivního fitness jsou uváděny také eusociální krevety . Větší krevety ochraňují před vnějšími útočníky menší. Prakticky pak získají silnější krevety výhodu, pokud naopak jejich potomci svůj gen pro statnost neprojeví. O to zde však nejde, jde o to, že i menší krevety sdílejí s velkými většinu genů, takže se makroevolucí rozšířily krevety, které ochraňují všechny varianty. (cs)
- في علم الأحياء التطوري يعتبر التلاؤم الشامل Inclusive fitness أحد المقاييس الرئيسيَّة للنجاح التطوُّري للكائن الحي، يعتمد النجاح التطوري من وجهة النظر الجينيَّة على ترك الفرد لأكبر عدد ممكن من نسخه الجينيَّة من بعده، كان يُعتقد سابقاً أنَّ الجينات لم تحقِّق هذا النجاح إلَّا من خلال النسل القابل للحياة ولكنَّ هذه النظرية أغفلت طرقاً أخرى للنجاح الجيني والمثال الواضح على ذلك نجده عند الحشرات الاجتماعيَّة كالنحل والنمل حيث الغالبيَّة العظمى من الأفراد تكون غير قادرة على إنتاج ذريَّة. (ar)
- In evolutionary biology, inclusive fitness is one of two metrics of evolutionary success as defined by W. D. Hamilton in 1964:
* Personal fitness is the number of offspring that an individual begets (regardless of who rescues/rears/supports them)
* Inclusive fitness is the number of offspring equivalents that an individual rears, rescues or otherwise supports through its behaviour (regardless of who begets them) An individual's own child, who carries one half of the individual's genes, is defined as one offspring equivalent. A sibling's child, who will carry one-quarter of the individual's genes, is 1/2 offspring equivalent. Similarly, a cousin's child, who has 1/16 of the individual's genes, is 1/8 offspring equivalent. From the gene's point of view, evolutionary success ultimately depends on leaving behind the maximum number of copies of itself in the population. Prior to Hamilton's work, it was generally assumed that genes only achieved this through the number of viable offspring produced by the individual organism they occupied. However, this overlooked a wider consideration of a gene's success, most clearly in the case of the social insects where the vast majority of individuals do not produce (their own) offspring. (en)
- En biologie évolutive et en psychologie évolutionniste, la valeur sélective inclusive (inclusive fitness en anglais) est la somme des valeurs sélectives classiques d'un organisme (le nombre de ses propres enfants qu'elle prend en charge et le nombre d'équivalents de ses propres enfants pris en charge, que l'on va considérer comme vivant dans la population par son soutien). Ce modèle est plus généralisé que la sélection de parentèle stricte, qui exige que les gènes partagés soient identiques par descendance. Effectivement, il n'est pas limité aux seuls cas où les parents sont impliqués. La notion de valeur sélective inclusive comptabilise dans le non seulement les descendants directs d'un individu (valeur sélective classique) mais aussi sa parentèle en proportion de son degré de . Cette notion permet de rendre compte du maintien sur le long terme de comportements altruistes qui, bien que nuisant à l'individu, favorisent la survie de la parentèle. L'idée de prendre ainsi le « point de vue » du gène et non celui de l'individu est due à W. D. Hamilton qui, en 1964, a donné la démonstration mathématique que de tels comportements pouvaient être dans la mesure où un individu partage un certain nombre de gènes en commun avec sa parentèle, un gène peut augmenter son succès évolutionnaire en favorisant la survie et la reproduction des individus qui en sont aussi porteurs. Le comportement altruiste des écureuils terrestres de Belding (Urocitellus beldingi) s'interprète ainsi avec le concept de valeur sélective inclusive : Dans un groupe de ces animaux, on peut voir un individu lancer un signal d'alarme pour avertir ses congénères de la présence d'un prédateur. En émettant l'alarme, cet individu indique son propre emplacement au prédateur, se mettant de fait en danger. En termes de la valeur sélective classique, ce comportement paraît aberrant : l'individu diminue ses chances de survie. Cependant, lorsqu'il avertit les membres de son groupe, il protège aussi ceux qui ont un lien de parenté avec lui (parents, enfants, etc.). Ainsi en adoptant ce comportement d'alerte, l'écureuil diminue ses chances de survie individuelle mais il augmente la probabilité de survie des copies partielles de son génome répandues dans la population de sa parentèle; ce qui explique que le (ou les) gène(s) prédisposant à ce comportement d'alarme, néfaste pour l'individu, soit conservé car il est bénéfique pour toutes les copies du gène portées par les membres du groupe qui peuvent ainsi se protéger plus efficacement contre le prédateur. La valeur sélective inclusive est par ailleurs un concept central en biosociologie ou sociobiologie, où elle désigne le processus d'adaptation biologique d'un individu à un groupe - autrement dit, cet 'inclusive fitness' expliquerait le fondement biologique du comportement social. (fr)
- 진화 생물학에서, 포괄적 적합도(Inclusive fitness) 1964년 W.D. 해밀턴(William D. Hamilton)이 정의한 진화 성공의 두 가지 지표 중 하나이다. -개체 적합도란 개체 자신이 낳은 자손의 수이다.-포괄적 적합도는 개체가 자신의 행동을 통해 양육 또는 달리 지원하는 자손 등가의 수이다. (직접 적합도와 간접적합도의 합계) 유성생식에서 (Diploid organism)는 개체 유전자의 절반을 가지고있는 개체의 자녀는 하나의 자손으로 정의된다. 개체 유전자의 ( genetic relatednesss,r)을 운반하는 형제의 자녀는 자손에 해당한다. 마찬가지로, 개체 유전자의 1/16을 가진 사촌의 자식은 1/8의 자손에 해당한다. (ko)
- Dostosowanie włączne (ang. inclusive fitness) – dostosowanie uwzględniające kopie danego allelu nie tylko pojedynczego osobnika, ale też jego krewnych, jeden z ważniejszych mechanizmów ewolucji. Ograniczone zasoby środowiskowe skutkują nieuchronnym konfliktem osobników danej populacji. Jednakże prócz interakcji antagonistycznych pomiędzy należącymi do tego samego gatunku osobnikami obserwuje się również współpracę, np. czy złożone społeczności . Kooperacja taka przynosi pewne zyski, ale też ewidentne koszty. W kolonii mrówek robotnice nie uczestniczą w rozrodzie, zarezerwowanym dla królowej. Wytłumaczenie ich pozornie nieadaptacyjnych zachowań wymaga wprowadzenie pojęcia dostosowania włącznego. Rozważając dostosowanie nie na poziomie konkretnych osobników, ale na poziomie alleli genów, będzie się ono wyrażać w zdolności jednego allelu do zastępowania w puli genowej innego allelu tego genu. Sposób, w jaki to zastępowanie będzie zachodziło, nie wpływa na samą wartość dostosowania. Zauważyć można następnie, że dany allel zwykle nie występuje u pojedynczego tylko osobnika. Wprost przeciwnie: występuje on zazwyczaj także u części jego krewnych. Tak więc całkowite dostosowanie danego allelu składać się będzie z wkładu wnoszonego przez allel noszony przez danego osobnika, jak również przez kopie tego allelu u jego krewnych. Wkłady te określa się mianem dostosowania odpowiednio bezpośredniego i pośredniego. Ponieważ identyczne kopie danego allelu występują z największym prawdopodobieństwem u krewnych danego osobnika, zachowujący je (bądź działający przeciwko nim) dobór na poziomie osobniczym będzie doborem krewniaczym. Pojęcia te pozwalają przewidzieć warunki niezbędne dla zachodzenia zachowań altruistycznych w stosunku do krewnych i utrwalania się cech altruistycznych w populacji. Mianowicie dany osobnik ponosi z danym zachowaniem altruistycznym pewną stratę w dostosowaniu bezpośrednim. Jednakże z jego zachowania korzystają spokrewnione z nim osobniki, noszące kopię tego samego allelu. Ich dostosowanie wzrasta, co oznacza wzrost dostosowania pośredniego. Może się zdarzyć, że dzięki zachowaniu altruistycznemu pierwszego osobnika przekażą one następnemu pokoleniu więcej kopii alellu, niż byłby on w stanie przekazać samodzielnie. Warunek preferowania przez dobór altruizmu wyznacza reguła Hamiltona, wedle której suma zysków odnoszonych przez krewnych pomnożonych przez współczynnik pokrewieństwa musi przekraczać koszt ponoszony przez osobnika w związku z działaniem altruistycznym. Współczynnik pokrewieństwa oznacza frakcję genów odziedziczonych po wspólnym przodku z osobnikiem altruistycznym, a więc wyznacza on prawdopodobieństwo obecności u krewnego kopii tego samego allela. Przykładowo w przypadku braci wynosi on 0,5, gdyż przeciętnie odziedziczyli po wspólnych rodzicach w połowie te same allele. Dostosowanie włączne wyjaśnia w ten sposób opiekę rodzicielską. Potomek dziedziczy połowę genów matki. Jeżeli więc matka zginie, poświęcając życie dla dwojga swoich dzieci, to dostosowanie włączne nie zmieni się. Przy większej od dwóch liczbie potomków poświęcenie dla nich życia będzie zwiększało dostosowanie włączne matki, tak więc allele predysponujące do zachowań altruistycznych z jej strony będą preferowane przez dobór. Im dalsze pokrewieństwo, tym większy musiałby być zysk krewnych, by opisany mechanizm mógł zadziałać. W szczególności nie zachodzi on w przypadku losowo wybranych z populacji osobników. Szczególny przypadek zachodzi w przypadku owadów społecznych, u których dochodzi do konfliktu królowa-robotnice. Królowa jako jedyna rozmnażająca się samica wydaje na świat synów i córki, z każdym z nich dzieląc połowę swego jądrowego DNA. Dla robotnic zaś najbardziej korzystne jest, by to królowa wydawała na świat kolejne ich siostry, z którymi dzielą trzy czwarte alleli genów (z braćmi tylko jedną czwartą). Istotnie w koloniach o jednej królowej proporcja płci nowych osobników wynosi 3:1 na korzyść samic, odpowiadając najkorzystniejszej z punktu widzenia dostosowania włącznego robotnic. W koloniach o kilku królowych, gdzie nie wszystkie osobniki są ze sobą tak blisko spokrewnione, tak wysokiej proporcji nie obserwuje się. (pl)
- Inkluderande fitness (engelska: inclusive fitness) är en teori inom evolutionsbiologi och sociobiologi som myntades av William Donald Hamilton. Till skillnad från klassisk evolutionsteori, som utgår från individens perspektiv, då dess reproduktiva framgång antas avgöra hur stor andel av en viss gen som kommer att finnas representerad i nästa generation, baseras teorin om inkluderande fitness på den enskilda genens framgång. En gen som leder en individ till ett altruistiskt beteende riktat mot en individ som delar denna gen och därigenom höjer dennes reproduktiva framgång kan på så sätt öka förekomsten av genen i nästa generation. Detta kan till skillnad från klassisk evolutionsteori förklara hur altruistiska beteenden kan bevaras i en population. (sv)
- 整體適應度（英語：Inclusive fitness）是指某個體的直接與非直接適應度（fitness）的總合。直接是指影響個體本身的適應度；非直接則是指影響個體在群體（社會）中其他同伴的適應度，血緣關係愈大，影響愈大。此概念類似於親屬選擇，但定義上較為寬鬆。 (zh)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)