| rdfs:comment
| - جورج غوتفريد يوليوس دهيو (بالألمانية: Georg Dehio) (22 نوفمبر 1850 في تالين (الآن تالين) ، مقاطعة ، الإمبراطورية الروسية - 21 مارس 1932 في توبنغن )، كان مؤرخ للفن البلطيقي الألماني. (ar)
- Georg Dehio (né le 22 novembre 1850 à Reval (actuellement Tallinn) dans le gouvernement (russe) d'Estonie et mort le 19 mars 1932 à Tübingen) est un historien de l'art germano-balte. (fr)
- Georg Gottfried Julius Dehio (22. listopadu 1850 Tallinn – 19. března 1932 Tübingen) byl německý historik umění. Ovlivnil dobové vnímání umění a pomohl vytvořit moderní koncepci ochrany památek. Georg Dehio studoval v Dorpatu a v Göttingenu, kde získal doktorát u . Poté se soustředil na německé a evropské dějiny umění. V roce 1883 začal vyučovat na a na tamní umělecké akademii. Jeho syn, historik , se narodil také v Královci v roce 1888. V roce 1892 byl Georg Dehio pozván na ve Štrasburku, kde působil jako profesor až do roku 1919. (cs)
- Georg Gottfried Julius Dehio (* 10. Novemberjul. / 22. November 1850greg. in Reval; † 19. März 1932 in Tübingen) war ein deutscher Kunsthistoriker. Er gilt als prägend für die Wahrnehmung der Kunst und als höchst einflussreich auf die Konzeption der modernen Denkmalpflege, in der die Zerstörung von Bauwerken als authentischer Teil ihrer Geschichte begriffen werden müsse, so dass Wiederaufbau nicht die einzige Option darstellt. (de)
- Georg Gottfried Julius Dehio (22 November 1850 in Reval (now Tallinn), Governorate of Estonia, Russian Empire – 21 March 1932 in Tübingen), was a Baltic German art historian. In 1900, Dehio started the "Handbuch der deutschen Kunstgeschichte" (Handbook of German Art History), published by Ernst Wasmuth. The project is ongoing and managed by the 'Dehio-Vereinigung', Munich. He is the namesake of the Georg Dehio Prize (Georg Dehio Book Prize). (en)
- Georg Christoph Dehio (ur. 22 listopada 1850 w Rewlu, zm. 19 marca 1932 w Tybindze) – niemiecki historyk i historyk sztuki. Studiował nauki historyczne na Uniwersytecie Dorpackim pod kierunkiem , historyka, współtwórcy przedsięwzięcia Monumenta Germaniae Historica.Studia kontynuował na Uniwersytecie Jerzego Augusta w Getyndze, a w 1877 habilitował się z historii na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. W 1893 powołano go na Uniwersytet Albrechta w Królewcu. Wykładał tam historię sztuki, a od 1892 do 1918 w Strasburgu; potem, gdy został zmuszony do opuszczenia miasta, w Tybindze. W 1899, jako członek Komisji Opieki nad Zabytkami wchodzącej w skład Gesamtverein der Geschichts- und Altertumsvereine przedłożył projekt opracowania publikacji zbierającej wszystkie zabytki niemieckie, (pl)
- Georg Gottfried Julius Dehio, född 22 november 1850 i Reval, död 19 mars 1932 i Tübingen, var en tysk historiker och konsthistoriker. Dehio studerade i Dorpat, Göttingen och Bonn, riktade sig först på historien samt blev 1877 privatdocent i historia i München, men ägnade sig sedermera åt konsthistorien, i synnerhet medeltidens och byggnadskonstens, och var på dessa områden en av Tysklands förnämsta auktoriteter. Han utnämndes till professor i konsthistoria i Königsberg 1883, överflyttade 1892 till Strassburg, där han blev emeritus 1914. (sv)
|
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)