rdfs:comment
| - Evangelical Anglicanism or evangelical Episcopalianism is a tradition or church party within Anglicanism that shares affinity with broader evangelicalism. Evangelical Anglicans share with other evangelicals the attributes of "conversionism, activism, biblicism and crucicentrism" identified by historian David Bebbington as central to evangelical identity. The emergence of evangelical churchmanship can be traced back to the First Great Awakening in America and the Evangelical Revival in Britain in the 18th century. In the 20th century, prominent figures have included John Stott and J. I. Packer. (en)
- L'anglicanisme évangélique ou épiscopalianisme évangélique est un parti ecclésiastique au sein de l'anglicanisme remontant au Great Awakening américain et au réveil évangélique en Grande-Bretagne au XVIIIe siècle, qui partage certaines caractéristiques de l'évangélisme au sens large. On retrouve en particulier chez les anglicans évangéliques les notions de "conversionnisme, activisme, biblicisme et crucicentrisme" identifiés par l'historien (en) comme caractérisant l'identité évangélique. Au XXe siècle, les figures de proue ont été John Stott et (en). (fr)
- Het evangelisch anglicanisme (Engels: Evangelical Anglicanism) is een stroming binnen de Anglicaanse Gemeenschap. Evangelische anglicanen hechten in de regel minder waarde aan liturgie, zijn laagkerkelijk ingesteld en minder hiërarchisch dan het anglo-katholicisme. Zij benadrukken veel sterker het protestantse karakter van de anglicaanse kerkgenootschappen. Naast het hoogkerkelijke anglo-katholicisme, liberale protestanten en een grote mindergroep (Broad Church) vormen de evangelische anglicanen binnen de anglicaanse gemeenschap een van de constituerende groepen. (nl)
- O anglicanismo evangélico, episcopalismo evangélico ou anglo-evangelicalismo é uma tradição ou ala dentro do Anglicanismo que partilha uma afinidade mais ampla com o Movimento evangélico. Os anglicanos evangélicos compartilham com outros evangélicos os atributos do "conversionismo, ativismo, biblicismo e crucicentrismo" identificados pelo historiador David Bebbington como centrais para a identidade evangélica. O surgimento da eclesiologia evangelicalista pode ser rastreada a partir do Primeiro Grande Despertamento, nos Estados Unidos, e no Reavivamento Evangélico na Grã-Bretanha, no século XVIII. No século XX, surgiram figuras proeminentes incluindo John Stott e J. I. Packer. (pt)
|