| rdfs:comment
| - تساو تساو (曹操) (عاش 155 للميلاد - 220 للميلاد) كان حاكماً فعلياً لشمال الصين (وكذلك حاكماً لمملكة واي) إبان بداية فترة الممالك الثلاث وعيّن نفسه مفوضاً إمبراطورياً عن سلالة الهان وإمبراطورها الإمبراطور شيان. كان تساو تساو حاكماً عبقرياً، واستراتيجياً وكذلك شاعراً، كان له من الأبناء خمسة وعشرين أنجبت له زوجته بيان الأربعة المشهورين وهم تساو بي و و (ar)
- Cao Cao Han dinastiako azken garaietako jenerala izan zen. (eu)
- Cao Cao (155-220) merupakan seorang tokoh Zaman Tiga Negara yang terkenal. Ia dikenal sebagai pemikir ulung, ahli strategi dan juga ahli perang. Ia bernama lengkap Cao Mengde, juga dipanggil sebagai Cao A Man yang merupakan nama kecilnya. Cao Cao dikenal di kalangan Tionghoa Indonesia sebagai Tsao-tsao, Tso-tso atau Cho Cho. (in)
- ( 다른 뜻에 대해서는 조조 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 조위 태조 무황제 조조(曹魏 太祖 武皇帝 曹操, 155년, 안휘성 박주시~220년 음력 1월 23일)는 중국 후한 말기의 정치가이자, 무장이며 시인이다. 자는 맹덕(孟德)이다. 어릴 때 이름은 길리(吉利), 소자(小字)는 아만(阿瞞)이다. 고향은 패국(沛國) 초현(譙縣)이다. 사후 위가 건국된 후 추증된 묘호는 태조(太祖), 시호는 무황제(武皇帝)이다. 위나라의 초대 황제는 조조의 아들 조비지만 실질적으로 위 건국의 기틀을 마련한 것은 조비의 아버지 조조이다. 후한이 그 힘을 잃어가던 시기에 비상하고 탁월한 재능으로 두각을 드러내, 여러 제후를 연달아 격파하고 중국 대륙의 대부분을 통일하여, 위나라가 세워질 수 있는 기틀을 닦았다. 조조는 삼국지의 영웅들 가운데 패자(覇者)로 우뚝 솟은 초세지걸(超世之傑)이라는 평가와 후한을 멸망시킨 난세의 간웅(奸雄)이자 민간인과 포로를 무자비하게 학살한 폭군이라는 상반된 평가를 받는다. (ko)
- 曹 操（そう そう、拼音：Cáo Cāo、永寿元年（155年） - 建安25年1月23日（220年3月15日））は、後漢末期の武将・政治家。詩人・兵法家としても業績を残した。字は孟徳（もうとく）、幼名は阿瞞、また吉利。豫州沛国譙県（現・安徽省亳州市譙城区）の出身。 後漢の丞相・魏王で、三国時代の魏の基礎を作った。廟号は太祖、諡号は武皇帝。後世では魏の武帝、魏武とも呼ばれる。 羅貫中の小説『三国志演義』では敵役・悪役として設定される。 (ja)
- Cáo Cāo (曹操), uitgesproken als "Tsau Tsau", (ook wel Mengde) (ca. 155–220) was een Chinese generaal na de Han-dynastie ten tijde van de Drie Koninkrijken, later eerste minister van Han. Zijn vader Cao Song was de adoptiefzoon van de eunuch . Cao Cao werd de vader van Cao Pi en Cao Chong. Hij legde het fundament voor wat later het Koninkrijk Wei zou worden.Ook was hij dichter. (nl)
- Cao Cao (ur. 155 w Bozhou, zm. 15 marca 220 w Luoyang) – chiński polityk, wojskowy i poeta. (pl)
- Cáo Cāo pronúncia Ts'au Ts'au) foi um chefe militar regional e penúltimo Chanceler da Dinastia Han Oriental, que adquiriu grande poder durante os seus últimos anos na China antiga. Como uma das figuras centrais do período dos Três Reinos, ele lançou as bases para o que estava a tornar-se o Reino de Wei (também conhecido como Cáo Wèi) e foi postumamente intitulado Imperador Wu de Wei. Embora muitas vezes retratado como um cruel e impiedoso tirano, Cao Cao também foi elogiado como um brilhante governante e gênio militar que tratou os seus oficiais como membros da sua família. Ele também foi hábil na poesia e nas artes marciais e escreveu muitos artigos sobre guerra. Morreu devido a uma doença desconhecida no ano de 220. (pt)
- Cao Cao (曹操; pinyin: Cáo Cāo), född 155 i dagens i Bozhou i Anhui, död 220 i Luoyang, var en berömd kinesisk krigsherre, författare och poet, som under de tre kungadömenas tid lade grunden för det nordkinesiska kungadömet Wei. Cao Cao hade en känd son som var poet, Cao Zhi 曹植. (sv)
- 曹操（公元155年－220年3月15日），字孟德，小名吉利，小字阿瞞，沛國譙縣（今安徽亳州）人。東漢末年著名的權臣、軍事家、政治家、文學家和詩人，三国时代曹魏奠基者。曹操於建安年間權傾天下，在世时官至司空、大將軍，自任丞相，爵至魏王，谥号武王。曹魏建立後其子曹丕追尊其為武皇帝，廟號太祖。 (zh)
- Цао Цао (кит. 曹操, піньїнь: Cáo Cāo; друге ім'я — Мен-де; відомий також як Вей У-ді; 155 — 15 березня 220) — китайський поет, полководець і державний діяч, провінційний володар і передостанній канцлер Східної династії Хань. Одна із центральних фігур епохи Тридержавності в Китаї. Батько Цао Пі та Цао Чжи.Заклав основи династії Вей і був посмертно проголошений її імператором-засновником У-ді (魏武帝). (uk)
- Cao Cao ( (?·pàg.); c; xinès: 曹操; vers el 155 – 15 de març de 220), nom de cortesia Mengde (xinès: 孟德), va ser un senyor de la guerra i poeta xinés. Va ser el penúltim de la Dinastia Han Oriental que va aconseguir gran poder al final de la mateixa. Com una de les figures centrals del període dels Tres Regnes, va establir les bases del que es convertiria en l'estat de Cao Wei i, en última instància, en la Dinastia Jin. A títol pòstum va ser honorat com "Emperador Wu de Wei", tot i que mai ho va estar durant la seua vida. Segueix sent una figura històrica controvertida, i sovint es retrata com un tirà cruel i despiadat en la literatura posterior; tanmateix, també ha estat lloat com un governant brillant i un geni militar amb un carisma inigualable que va tractar els seus subordinats com la (ca)
- Cchao Cchao (čínsky pchin-jinem Cáo Cāo, znaky 曹操; 155–220) byl vojevůdce a ministr dynastie východní Chan, který se dostal k moci v závěru vlády dynastie. Byl jednou z nejdůležitějších osob období tří říší. Podílel se na potlačení rolnického . Od roku 196 vládl severní části říše Východní Chan. Snažil se o dobytí jižní Číny, ale byl poražen v říční svými rivaly a (což bylo zpracováno v moderním čínském velkofilmu Krvavé pobřeží). (cs)
- CAO Cao (ĉine 曹操) (naskiĝis en 155 Po-hsien, mortis en 220 Lo-yang) estis la plej grava armeestro fine de la Han-dinastio, ĉina ŝtatulo kaj samtempe bona poeto, grava en la du terenoj. Lia patro estis adoptita filo de la unua eŭnuĥo de la imperiestra kortego. Cao iĝis generalo el garnizonestro, kiam li superis la tiel nomatan flav-turbanan ribelon. baldaŭ la lando trionpartiĝis dum gvidado de po unu militara estro. Cao regis ĉirkaŭ Lo-yang kaj baldaŭ akiris ĉiun imperiestran antaŭjuron. Oni nomis lian ŝtaton Reĝlando Wei. (eo)
- Cao Cao (Chinese: 曹操; pinyin: Cáo Cāo) , courtesy name Mengde (Chinese: 孟德), was a Chinese statesman, warlord and poet. He was the penultimate grand chancellor of the Eastern Han dynasty, and he amassed immense power in the dynasty's final years. As one of the central figures of the Three Kingdoms period, Cao Cao laid the foundations for what became the state of Cao Wei, and he was posthumously honoured as "Emperor Wu of Wei", despite the fact that he never officially proclaimed himself Emperor of China or Son of Heaven. Cao Cao remains a controversial historical figure—he is often portrayed as a cruel and merciless tyrant in literature, but he has also been praised as a brilliant ruler, military genius, and great poet possessing unrivalled charisma, who treated his (en)
- Cáo Cāo (chinesisch 曹操, Pinyin Cáo Cāo, IPA (hochchinesisch) [ʦʰɑo̯˧˥ ʦʰɑo˥], W.-G. Ts'ao Ts'ao, Jyutping Cou4 Cou1, Großjährigkeitsname (Zi) Mèngdé 孟德, IPA (hochchinesisch) [mʌŋ˥˩ tɤ˧˥], * 155; † 15. März 220 in Luoyang) war ein chinesischer General, Stratege, Politiker, Dichter und Kriegsherr während der späten Han-Dynastie. Er errang die Herrschaft über ganz China nördlich des Jangtsekiang, übte großen Einfluss auf den Kaiser aus und legte den Grundstein für die Wei-Dynastie, die nach seinem Tod von seinem Sohn Cao Pi begründet wurde. Von diesem wurde er mit dem postumen Titel Kaiser Wu von Wei (魏武帝) und dem Tempelnamen Taizu (太祖) geehrt. (de)
|
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)