rdfs:comment
| - Les llengües d'Itàlia són els idiomes que es parlen a Itàlia i que a banda de l'italià són o han estat les llengües maternes de certs estrats socials. (ca)
- V Itálii se používá okolo 30 jazyků, ale velká část z nich se často berou pouze jako dialekty italštiny. Spisovná italština vychází z toskánského dialektu, ale mnoho Italů mluví místními dialekty (odvozenými z vulgární latiny). V některých částech Itálie se mluví i dalšími jazyky (např. katalánština, řečtina nebo albánština). (cs)
- اللغة الرئيسية في إيطاليا هي الإيطالية وهي سليلة اللهجة التوسكانية وحفيدة اللاتينية (حوالي 75 ٪ من الكلمات الإيطالية من أصل لاتيني)، لكن يتحدث ببعض اللغات الإقليمية بدرجات متفاوتة. يتحدث أيضاً بلغات أخرى غير محلية بسبب الهجرة. (ar)
- Les langues parlées en Italie sont, en plus de l'italien qui est la langue officielle et nationale, au nombre de treize qui ont un statut protégé par la loi. D'autres langues encore, comme les langues romanis, sont également parlées sur le territoire de la République italienne. (fr)
- В Италии наряду с итальянским языком и его региональными разновидностями распространены также другие идиомы — ряд романских диалектов, рассматриваемых как отдельные языки, а также языки меньшинств, не относящиеся к романской группе. При этом название «итальянские диалекты» относится к идиомам, некоторые из которых даже не относятся к итало-романской группе. Классификация приводится в основном по [Челышева 2001], см. также [Maiden & Parry 1995]. (ru)
- Υπάρχει μια σειρά τοπικών γλωσσών που ομιλούνται σε διάφορους βαθμούς στην Ιταλία. Οι περισσότερες από αυτές ανήκουν στoυς διάφορους κλάδους των λατινογενών γλωσσών και ως εκ τούτου είναι «απόγονοι» της δημοτικής. Όμως η επίσημη και ευρέως ομιλούμενη γλώσσα εκεί είναι η ιταλική, που είναι «απόγονος» των Τοσκανικών. (el)
- En Italio, krom la itala lingvo, multaj lokaj lingvoj parolatas, kiuj devenas de la latina, kiuj estas kutime nomataj dialektoj en Italio. Ĉi tiuj lingvoj estas ofte sufiĉe malsamaj de la itala en gramatiko, morfologio kaj vort-provizo, kaj ili estas kutime nur parte kompreneblaj por homoj de aliaj regionoj de Italio. Ili kutime havas neniun oficialan rekonon de la ŝtato, kaj estas uzataj nur en neformalaj situacioj. Ne ĉiuj tiuj lingvoj havas normigitan skrib-manieron. (eo)
- Las lenguas de Italia constituyen uno de los patrimonios lingüísticos más ricos y variados de Europa. Con la excepción de algunas lenguas extranjeras vinculadas a los flujos migratorios modernos, las lenguas habladas en Italia son exclusivamente de tronco indoeuropeo y pertenecen en gran medida a la familia de las lenguas romances. Las minorías lingüísticas constituidas por las variedades albanesas, germánicas, griegas y eslavas también componen el paisaje lingüístico. (es)
- The languages of Italy include Italian, which serves as the country's national language, in its standard and regional forms, as well as numerous local and regional languages, most of which, like Italian, belong to the broader Romance group. The majority of languages often labeled as regional are distributed in a continuum across the regions' administrative boundaries, with speakers from one locale within a single region being typically aware of the features distinguishing their own variety from one of the other places nearby. (en)
- Italiako hizkuntzak estatu horretan hitz egiten dira, direla hizkuntza ofizialak, direla ez ofizialak. Hizkuntza edo dialekto izan, horietako gehienei italieraren 'dialekto' deitzen zaien Italian. Egun, baina, italiera estandarra gailendu da Italiako toki askotan, lurraldean lurraldeko hizkuntzen kalterako. (eu)
- Le lingue dell'Italia costituiscono uno dei più ricchi e variegati patrimoni linguistici all'interno del panorama europeo. Ad eccezione di taluni idiomi stranieri legati ai moderni flussi migratori, le lingue che vi si parlano comunemente sono in via esclusiva di ceppo indoeuropeo e appartenenti in larga prevalenza alla famiglia delle lingue romanze; sono presenti, altresì, varietà albanesi, germaniche, greche e slave. (it)
- A língua italiana historicamente descende do toscano literário, cujo uso foi iniciado com os grandes escritores Dante, Petrarca e Boccaccio por volta de 1300, e daí evoluiu para o atual italiano, o qual era falado apenas por uma pequena minoria da população no momento da unificação da Itália, em 1861, e depois foi difundida, mediante a instrução obrigatória nas escolas e a contribuição determinante e mais recente da televisão, mesmo que hoje a soma dos falantes de dialetos e dos diglossici (bilíngues, que falam tanto o italiano como os dialetos) supere os italófonos. (pt)
|