rdfs:comment
| - باسيل ليكابينوس (باليونانية: Βασίλειος Λεκαπηνός)، (حوالي 925 – حوالي 985)، ويُسمى أيضا باسيل باراكويمينومنوس أو باسيل أوثوس (Βασίλειος ο Νόθος، "باسيل النذل")، كان طفلاً غير شرعي للإمبراطور البيزنطي رومانوس الأول ليكيبنوس الذي خدم بمرتبة (Parakoimomenos) ورئيس وزراء الإمبراطورية البيزنطية في معظم الفترة 947-985، تحت حكم الأباطرة قسطنطين السابع (صهره)، ونقفور الثاني فوكاس، ويوحنا زيمسكي، وباسيل الثاني (حفيد أخته غير الشقيقة). (ar)
- Ο Βασίλειος Λεκαπηνός έζησε τον 10ο αιώνα και ήταν Βυζαντινός αξιωματούχος. (el)
- Basil Lekapenos (Greek: Βασίλειος Λεκαπηνός, romanized: Basíleios Lekapēnós; c. 925 – c. 985), also called the Parakoimomenos (ό παρακοιμώμενος) or the Nothos (ό Νόθος, "the Bastard"), was an illegitimate child of the Byzantine emperor Romanos I Lekapenos. He served as the parakoimomenos and chief minister of the Byzantine Empire for most of the period 947 to 985, under emperors Constantine VII (his brother-in-law), Nikephoros II Phokas, John I Tzimiskes, and Basil II (his great nephew). (en)
- Basileios Lakapenos (auch Lekapenos, mittelgriechisch Βασίλειος Λακαπηνός; * um 925; † um 985/986), Beiname Nothos („der Bastard“), war ein byzantinischer Eunuch, der als Hofvorsteher unter den Kaisern Konstantin VII., Johannes Tzimiskes und Basileios II. diente. (de)
- Basile Lécapène, surnommé « Basile l'Oiseau » (Βασίλειος ό Πετεινός) (mort vers 986), fut un eunuque, parakimomène et administrateur de l'Empire byzantin entre 945 et 985. (fr)
- Basilio Parakimomènia (... – ...; fl. X secolo) è stato un funzionario bizantino, eunuco, figlio illegittimo di Romano I Lecapeno e tutore dell'imperatore bizantino Basilio II. (it)
- Basílio Lecapeno (em grego: Βασίλειος Λεκαπηνός; romaniz.: Basíleios Lekapenós; ca. 925 - ca. 985), também chamado de Basílio, o Paracemomeno ou Basílio, o Noto (em grego: Βασίλειος ο Νόθος; romaniz.: Basíleios o Nóthos , lit. "Basílio, o Bastardo"), foi um filho ilegítimo do imperador bizantino Romano I Lecapeno (r. 920–844) que serviu como paracemomeno e ministro chefe do Império Bizantino durante boa parte do período entre 947 e 985, sob os imperadores Constantino VII Porfirogênito (r. 913–959), Nicéforo II Focas (r. 963–969), João I Tzimisces (r. 969–976) e Basílio II Bulgaróctono (r. 976–1025). (pt)
- Василий Лакапин(ос) (варианты написания фамилии: Лакапин(ос), Лекапен(ос); греч. Βασίλειος Λακαπήνος/Λεκαπηνός), известен также как Василий Ноф/Нот(ос) (Βασίλειος ο Νόθος) и евнух Василий (умер ок. 985) — первый министр (паракимомен), фактически верховный правитель Византии с 945 по 985 год (с перерывом в 959—963 года). (ru)
- Василь Лакапін (бл. 925 — бл. 985) — державний, військовий та політичний діяч Візантійської імперії. Мав прізвисько «Ноф» (Байстрюк). (uk)
- Basili Lecapè, en grec medieval Βασίλειος Λακαπηνός, o Basili el Bastard, fou un príncep romà d'Orient, fill de l'emperador Romà Lecapè i tutor de Basili II. Va ser castrat de jove, aparentment per qüestions dinàstiques, ja que segons els costums i la cultura de l'època un home mutilat no podia accedir al tron. (ca)
- Basilio Lecapeno, también llamado Basilio el bastardo, (¿? - c. 985) fue jefe de la administración del Imperio bizantino de 945 hasta 985 y es considerado uno de los eunucos más destacados en la historia de este imperio. Era hijo ilegítimo del emperador Romano I Lecapeno y fue castrado cuando joven, aparentemente por cuestiones dinásticas, ya que según las costumbres y cultura de la época un hombre mutilado no podía acceder al trono. Cerca del 945, alrededor del tiempo en que su padre fue depuesto, su cuñado, el emperador Constantino VII, lo nombró parakoimomenos. Perdió su puesto cuando el emperador Romano II ascendió al trono, pero lo recobró bajo el mandato de Nicéforo II y Juan I Tzimisces. Como jefe de la administración imperial amasó una gran fortuna personal, lo que al parecer le (es)
- Bazyli Lekapen był jednym z najważniejszych urzędników świeckich na dworze cesarskim w Konstantynopolu, w X wieku. Data jego narodzin pozostaje nieznana, zmarł około 985 roku. Był nieślubnym synem cesarza Romana Lekapena. W młodości został poddany kastracji. Około 945 roku, mniej więcej w czasie gdy jego ojciec został złożony z tronu i zmuszony do emigracji, Bazyli uzyskał wysoką godność parakoimomenosa z rąk cesarza Konstantyna VII. Utrzymywał się na szczycie bizantyjskiej administracji za rządów Romana II, Nicefora II i Jana I Tzimiskesa. (pl)
|