| dbo:abstract
|
- El zahirisme (de l'àrab الظاهرية, aẓ-ẓāhiriyya, ‘interpretació literal de l'Alcorà’) va ser una escola de pensament i de jurisprudència (màdhhab) islàmica sorgida a Isfahan (Pèrsia) a finals del segle ix seguint els ensenyaments de († 883). Es caracteritzava per considerar que només era vàlida la interpretació literal de l'Alcorà i dels hadits, acceptant amb molta reticència els mètodes tradicionals del fiqh o jurisprudència islàmica com ara l'ijmà (el consens) o el taqlid (l'obediència a la tradició), i sent aferrissadament hostil a la utilització del qiyàs (l'analogia aplicada a la comprensió dels texts sagrats). Aquest ensenyament es va estendre ràpidament, tot i que no va perdurar fins més enllà del segle xiv, quan sembla que es va dissoldre en el hanbalisme. Durant un període de 15 anys, però, durant el regnat del soldà almohade Yaqub al-Mansur, va ser l'escola oficial de jurisprudència a l'Àndalus, indret on va ser promogut en gran manera pel filòsof i erudit cordovès Ibn Hazm. En els temps moderns, la simplicitat interpretativa preconitzada pel zahirisme ha trobat ressò en moviments com el salafisme o l'islamisme polític. (ca)
- Záhirovský mazhab je zaniklá právní škola islámu. Založil jej Abú Sulajman Dáwúd (zemřel 884) v Bagdádu. Kladl hlavní důraz na zjevný (záhir) smysl textu a odmítal analogii a osobní názor. Ke známým představitelům tohoto směru patří andaluský teolog Ibn Hazm (zemřel 1064). Ač se jedná o zaniklý směr, užívá se dosud při některých právních rozhodnutích; v Egyptě, Sýrii a Tunisu se používá například k úpravě dědických předpisů. Někteří právníci se odvolávají například na výroky Prorokových druhů. (cs)
- Die Zahiriten (arabisch ظاهرية Ẓāhiriyya, DMG Ẓāhirīya, im Deutschen auch Zahirija) ist eine mittlerweile nicht mehr praktizierte Rechtsschule des Islam (Madhhab), die auf den Gelehrten zurückgeht, welcher im 9. Jahrhundert im Irak lebte. Ihr Gedankengut ähnelt dem der Gruppierungen, die heutzutage u. a. als Wahhabismus oder Salafismus bekannt sind und sich durch eine besondere Strenge auszeichnen. (de)
- الظاهرية مذهب فقهي، وقيل منهج فكري وفقهي، نشأ المذهب في بغداد في منتصف القرن الثالث الهجري (وبذلك يعد من ضمن الثلاث القرون الأولى)، إمامهم داود بن علي الظاهري ثم تزعمهم وأظهر شأنهم وأمرهم الإمام علي بن حزم الأندلسي. وتعد بعض المصادر أن الظاهرية هو المذهب السني الخامس. (ar)
- Le zahirisme est une école littéraliste apparue au IXe siècle à Ispahan. Son fondateur fut Daoud el-Zahiri. Cette école était une école théologique mais aussi une école juridique (madhhab) de droit musulman notamment en al-Andalus sous la conduite d'Ibn Hazm. L'école juridique a disparu laissant les quatre écoles canoniques subsister après la chute de l'Andalousie. Cette école ne laissait aucune latitude au juge qui ne pouvait se référer qu'au Coran et à la sunna. Elle est parfois considérée comme un madhab du sunnisme ou alors comme une branche distincte. (fr)
- Mazhab Zhahiri (bahasa Arab: الظاهري) adalah salah satu mazhab fikih dan akidah dalam lingkup ahlus sunnah yang mencapai masa jayanya semenjak abad ke-3 hingga ke-8 H. Pengikut mazhab ini mengimani secara harfiah ayat-ayat Al-Quran dan Hadits sebagai satu-satunya sumber hukum Islam. Keyakinan mazhab ini menolak adanya permisalan (kias) dan pemikiran pribadi sebagai bagian dari sumber hukum fikih. Selain itu juga tidak menganggap fungsi konsesus (Ijmak). Dalam bidang akidah, keyakinan mazhab ini hanya menyifati Allah menurut dengan apa yang ada dan tertulis jelas dalam Al-Qur-an saja dan menolak dengan keras praktik antropomorfisme (Penyerupaan/tasybih). Praktik pendekatan tradisi Islam ini diperkirakan dimulai di Irak pada abad ke-9 M (ke-3 H) oleh Dawud bin Khalaf (w. 883 M), meskipun karya-karya miliknya tak dapat dijumpai lagi. Mazhab ini menyebar dari Irak ke Persia, Afrika bagian utara, juga ke Andalusia di mana seorang imam terkenal yang bernama Ibnu Hazm menjadi ulama-besarnya di sana, mayoritas prinsip-prinsip mazhab Zhahiri di masa awal berasal darinya. Meskipun mendapat kritik keras oleh banyak ulama akidah dari mazhab-mazhab lainnya (atas keyakinan literalisnya), mazhab Zhahiri murni tetap dapat bertahan selama lebih dari 500 tahun dalam berbagai keadaanya dan diyakini pada masa-masa akhirnya melebur kepada mazhab Hambali. Meskipun Dawud Al-Zhahiri banyak dianggap sebagai penggagas mazhab ini, tetapi para pengikut mazhab ini lebih banyak mengikuti pendapat tokoh-tokoh ulama salaf sebelumnya seperti Sufyan al-Tsauri dan sebagai pendahulu (salaf) peletak prinsip-prinsip mazhab Zhahiri. Prof. Abdul Aziz al-Harbi dari Universitas Ummul Qura menyatakan bahwa generasi pertama umat Islam telah mengikuti metode mazhab ini oleh karena itu mazhab ini dapat juga disebut sebagai mazhab dari generasi awal umat Islam. (in)
- La Zahiriyya (in arabo: ﻇﺎﻫﺮﻳـة, Ẓāhiriyya) o Zahirismo è stata una scuola teologica e giuridica islamica caratterizzata da un accentuato letteralismo, manifestatasi per la prima volta in modo ufficiale nel IX secolo a Isfahan (Persia). Il suo fondatore fu Dāwūd b. ʿAlī al-Iṣfahānī (815-884) (Abū Dāwūd Sulaymān al-Ẓāhirī). Tale scuola era una scuola teologica e costituiva anche un madhhab specialmente in al-Andalus, sotto l'autorevole guida di Ibn Hazm. La scuola giuridica, che non lasciava altro spazio di riferimento al giudice al di fuori di Corano e Sunna, scomparve senza lasciare tracce nel sunnismo. (it)
- The Ẓāhirī (Arabic: ظاهري, otherwise transliterated as Dhāhirī) madhhab or al-Ẓāhirīyyah (Arabic: الظاهرية) is a Sunnī school of Islamic jurisprudence founded by Dāwūd al-Ẓāhirī in the 9th century CE. It is characterized by strict adherence to literalism and reliance on the outward (ẓāhir) meaning of expressions in the Quran and ḥadīth literature; the consensus (ijmāʿ) of the first generation of Muhammad's closest companions (ṣaḥāba), for sources of Islamic law (sharīʿa); and rejection of analogical deduction (qiyās) and societal custom or knowledge (urf), used by other schools of Islamic jurisprudence. After a limited success and decline in the Middle East, the Ẓāhirī school flourished in the Caliphate of Córdoba (Al-Andalus, today's Spain and Portugal), particularly under the leadership of Ibn Hazm, whose book Al-Muhalla is considered to be adiwalu al fiqhi dhahiri (the reference point for the Ẓāhirī school). It is variously said to have "survived for about 500 years in various forms" before being "merged with the Ḥanbalī school", but also to have been revived in the mid-20th century in some regions of the Muslim world. Whereas some analysts describe Ẓāhirism as a distinct school of Islam, others have characterized it as a fifth school of thought (madhhab) within the Sunnī branch of Islam, and still retains a measure of influence and is recognized by contemporary Muslim scholars. In particular, members of the Ahl-i Hadith movement have identified themselves with the Ẓāhirī school of thought. (en)
- Zahiri (Arabisch: ظاهري) madhhab of al-Zahiriyyah (Arabisch: الظاهرية) is een school voor islamitische jurisprudentie opgericht door in de negende eeuw, gekenmerkt door afhankelijkheid van de uiterlijke (Zahir) betekenis van uitdrukkingen in de Koran en hadith, evenals afwijzing van analoge afleiding (qiya's). Na een beperkt succes en achteruitgang in het Midden-Oosten, bloeide de Zahiri-school op in het kalifaat van Córdoba (Al-Andalus, het huidige Spanje en Portugal), vooral onder leiding van ibn Hazm. Er wordt gezegd dat het 'ongeveer 500 jaar in verschillende vormen heeft overleefd' voordat het 'opging in de Hanbali-school', maar ook in het midden van de 20e eeuw in delen van de moslimwereld nieuw leven werd ingeblazen. Terwijl sommige analisten het zahirisme omschrijven als een aparte school van de islam, hebben anderen het als een vijfde denkrichting (madhhab/stroming) van de soennitische islam gekarakteriseerd, en het heeft nog steeds een zekere mate van invloed en wordt erkend door hedendaagse islamitische geleerden. In het bijzonder hebben leden van de -beweging zich geïdentificeerd met de Zahiri-denkrichting. (nl)
- Thahiri är en variant av islam skild från den shiitiska och sunnitiska varianten. Thahiri är även en rättsskola (madhhab) och är en av de åtta vars giltighet erkänns i Ammanbudskapet. Denna islamrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Захири́тский ма́зхаб (араб. الظاهرية, аз-За́хирийя) — мусульманская правовая школа, основанная Давудом ибн Али аз-Захири в IX веке. (ru)
- Загірітський мазгаб (араб. ظاهري) — послідовники правової школи Дауда ібн Алі аль-Ісфагані, якого прозвали аз-Загірі († 833 р.). Мазгаб був широко поширений у мусульманському світі, зокрема на заході — в Андалузії. Після XV ст. загірітський мазгаб поступово зник Дауд ібн Алі був першим факіхом, що у правовій практиці спирався виключно на «зовнішнє» (захір, звідси і прізвисько), «буквальне» розуміння Корану і сунни, заперечуючи будь-яку можливість бачити в їх текстах прихований зміст (батин) і тлумачити їх алегорично чи раціонально. У питаннях методології права (усул аль-фікх) загірітські факіхи були активними противниками використання логічно-раціональних прийомів (ра’й, істихсан, Істислах та ін.). Пізніше, щоправда, вони допустили дуже обмежене застосування киясу (судження за аналогією) та іджма (спільної думки). Загірітський мазгаб широко розповсюдився в мусульманському світі у Х — ХІІІ ст. В Іраку загіріти (їх називали там даудитами за іменем засновника мазгабу) організували навчання і активно проповідували своє вчення за межами Іраку. Послідовники загірітського мазгабу були як на сході Халіфату (зокрема, в Хорасані), так і на заході: в Андалузії жив знаменитий богослов-загіріт Ібн Хазм аль-Андалузі (1064 р.), що суттєво розвинув положення цієї школи. Наприкінці ХІІ ст. при Альмохадах загірітський мазгаб був визнаний офіційною правовою школою. Одначе після XV ст. загіріти поступово зникли (uk)
- 扎希丽派（英語：Zahiri）或称扎希丽雅派（英語：Zahiriyyah 阿拉伯语：الظاهرية），是伊斯兰教的教派之一，创始人是伊斯蘭黃金時代的波斯穆斯林法学家達烏德·扎希丽。该流派的特徵是對古蘭經和聖訓中表達的外在（ẓāhir）含義的依賴，以及對類推論（qiyās）的拒絕。在中東地區取得了有限的成功和衰落之後，學派在科爾多瓦的哈里發蓬勃發展，最后与罕百里派學校合併，但在20世紀中葉的穆斯林世界的某些地區（如摩洛哥和巴基斯坦）也得以復興。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Záhirovský mazhab je zaniklá právní škola islámu. Založil jej Abú Sulajman Dáwúd (zemřel 884) v Bagdádu. Kladl hlavní důraz na zjevný (záhir) smysl textu a odmítal analogii a osobní názor. Ke známým představitelům tohoto směru patří andaluský teolog Ibn Hazm (zemřel 1064). Ač se jedná o zaniklý směr, užívá se dosud při některých právních rozhodnutích; v Egyptě, Sýrii a Tunisu se používá například k úpravě dědických předpisů. Někteří právníci se odvolávají například na výroky Prorokových druhů. (cs)
- Die Zahiriten (arabisch ظاهرية Ẓāhiriyya, DMG Ẓāhirīya, im Deutschen auch Zahirija) ist eine mittlerweile nicht mehr praktizierte Rechtsschule des Islam (Madhhab), die auf den Gelehrten zurückgeht, welcher im 9. Jahrhundert im Irak lebte. Ihr Gedankengut ähnelt dem der Gruppierungen, die heutzutage u. a. als Wahhabismus oder Salafismus bekannt sind und sich durch eine besondere Strenge auszeichnen. (de)
- الظاهرية مذهب فقهي، وقيل منهج فكري وفقهي، نشأ المذهب في بغداد في منتصف القرن الثالث الهجري (وبذلك يعد من ضمن الثلاث القرون الأولى)، إمامهم داود بن علي الظاهري ثم تزعمهم وأظهر شأنهم وأمرهم الإمام علي بن حزم الأندلسي. وتعد بعض المصادر أن الظاهرية هو المذهب السني الخامس. (ar)
- Le zahirisme est une école littéraliste apparue au IXe siècle à Ispahan. Son fondateur fut Daoud el-Zahiri. Cette école était une école théologique mais aussi une école juridique (madhhab) de droit musulman notamment en al-Andalus sous la conduite d'Ibn Hazm. L'école juridique a disparu laissant les quatre écoles canoniques subsister après la chute de l'Andalousie. Cette école ne laissait aucune latitude au juge qui ne pouvait se référer qu'au Coran et à la sunna. Elle est parfois considérée comme un madhab du sunnisme ou alors comme une branche distincte. (fr)
- Thahiri är en variant av islam skild från den shiitiska och sunnitiska varianten. Thahiri är även en rättsskola (madhhab) och är en av de åtta vars giltighet erkänns i Ammanbudskapet. Denna islamrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Захири́тский ма́зхаб (араб. الظاهرية, аз-За́хирийя) — мусульманская правовая школа, основанная Давудом ибн Али аз-Захири в IX веке. (ru)
- 扎希丽派（英語：Zahiri）或称扎希丽雅派（英語：Zahiriyyah 阿拉伯语：الظاهرية），是伊斯兰教的教派之一，创始人是伊斯蘭黃金時代的波斯穆斯林法学家達烏德·扎希丽。该流派的特徵是對古蘭經和聖訓中表達的外在（ẓāhir）含義的依賴，以及對類推論（qiyās）的拒絕。在中東地區取得了有限的成功和衰落之後，學派在科爾多瓦的哈里發蓬勃發展，最后与罕百里派學校合併，但在20世紀中葉的穆斯林世界的某些地區（如摩洛哥和巴基斯坦）也得以復興。 (zh)
- El zahirisme (de l'àrab الظاهرية, aẓ-ẓāhiriyya, ‘interpretació literal de l'Alcorà’) va ser una escola de pensament i de jurisprudència (màdhhab) islàmica sorgida a Isfahan (Pèrsia) a finals del segle ix seguint els ensenyaments de († 883). Es caracteritzava per considerar que només era vàlida la interpretació literal de l'Alcorà i dels hadits, acceptant amb molta reticència els mètodes tradicionals del fiqh o jurisprudència islàmica com ara l'ijmà (el consens) o el taqlid (l'obediència a la tradició), i sent aferrissadament hostil a la utilització del qiyàs (l'analogia aplicada a la comprensió dels texts sagrats). (ca)
- Mazhab Zhahiri (bahasa Arab: الظاهري) adalah salah satu mazhab fikih dan akidah dalam lingkup ahlus sunnah yang mencapai masa jayanya semenjak abad ke-3 hingga ke-8 H. Pengikut mazhab ini mengimani secara harfiah ayat-ayat Al-Quran dan Hadits sebagai satu-satunya sumber hukum Islam. Keyakinan mazhab ini menolak adanya permisalan (kias) dan pemikiran pribadi sebagai bagian dari sumber hukum fikih. Selain itu juga tidak menganggap fungsi konsesus (Ijmak). Dalam bidang akidah, keyakinan mazhab ini hanya menyifati Allah menurut dengan apa yang ada dan tertulis jelas dalam Al-Qur-an saja dan menolak dengan keras praktik antropomorfisme (Penyerupaan/tasybih). Praktik pendekatan tradisi Islam ini diperkirakan dimulai di Irak pada abad ke-9 M (ke-3 H) oleh Dawud bin Khalaf (w. 883 M), meskipun (in)
- The Ẓāhirī (Arabic: ظاهري, otherwise transliterated as Dhāhirī) madhhab or al-Ẓāhirīyyah (Arabic: الظاهرية) is a Sunnī school of Islamic jurisprudence founded by Dāwūd al-Ẓāhirī in the 9th century CE. It is characterized by strict adherence to literalism and reliance on the outward (ẓāhir) meaning of expressions in the Quran and ḥadīth literature; the consensus (ijmāʿ) of the first generation of Muhammad's closest companions (ṣaḥāba), for sources of Islamic law (sharīʿa); and rejection of analogical deduction (qiyās) and societal custom or knowledge (urf), used by other schools of Islamic jurisprudence. (en)
- La Zahiriyya (in arabo: ﻇﺎﻫﺮﻳـة, Ẓāhiriyya) o Zahirismo è stata una scuola teologica e giuridica islamica caratterizzata da un accentuato letteralismo, manifestatasi per la prima volta in modo ufficiale nel IX secolo a Isfahan (Persia). Il suo fondatore fu Dāwūd b. ʿAlī al-Iṣfahānī (815-884) (Abū Dāwūd Sulaymān al-Ẓāhirī). Tale scuola era una scuola teologica e costituiva anche un madhhab specialmente in al-Andalus, sotto l'autorevole guida di Ibn Hazm. (it)
- Zahiri (Arabisch: ظاهري) madhhab of al-Zahiriyyah (Arabisch: الظاهرية) is een school voor islamitische jurisprudentie opgericht door in de negende eeuw, gekenmerkt door afhankelijkheid van de uiterlijke (Zahir) betekenis van uitdrukkingen in de Koran en hadith, evenals afwijzing van analoge afleiding (qiya's). Na een beperkt succes en achteruitgang in het Midden-Oosten, bloeide de Zahiri-school op in het kalifaat van Córdoba (Al-Andalus, het huidige Spanje en Portugal), vooral onder leiding van ibn Hazm. Er wordt gezegd dat het 'ongeveer 500 jaar in verschillende vormen heeft overleefd' voordat het 'opging in de Hanbali-school', maar ook in het midden van de 20e eeuw in delen van de moslimwereld nieuw leven werd ingeblazen. (nl)
- Загірітський мазгаб (араб. ظاهري) — послідовники правової школи Дауда ібн Алі аль-Ісфагані, якого прозвали аз-Загірі († 833 р.). Мазгаб був широко поширений у мусульманському світі, зокрема на заході — в Андалузії. Після XV ст. загірітський мазгаб поступово зник Загірітський мазгаб широко розповсюдився в мусульманському світі у Х — ХІІІ ст. В Іраку загіріти (їх називали там даудитами за іменем засновника мазгабу) організували навчання і активно проповідували своє вчення за межами Іраку. (uk)
|
