| dbo:abstract
|
- حتى العام 2009، كان هناك ما مجموعه 890 موقعاً للتراث العالمي في 148 دولة، منها 689 موقعا ثقافيا، و176 موقعا طبيعيا، و25 موقعا مختلطا. وقد قُسمت البلدان من قبل لجنة التراث العالمي إلى خمس مناطق جغرافية هي: أفريقيا والدول العربية، آسيا والمحيط الهادئ، أوروبا وأمريكا الشمالية، ثم أخيراً أمريكا اللاتينية ومنطقة البحر الكاريبي.عام 2013، أصبح عدد مواقع التراث العالمي 981 موقعاً. موزعة في 160 منطقة، منها 759 موقعا ثقافيا و193 موقعا طبيعيا و29 موقعا مختلطا. هذا وقد اجتمعت لجنة التراث العالمي لعام 2013 في بنوم بنه في كمبوديا وأضافت عدداً من المواقع الجديدة، منها مدينة الزبارة الأثرية في قطر، وهو الموقع الأول المسجل لدولة قطر. أما في 2014، فقد اجتمعت اللجنة في الدوحة وأعلنت العديد من المناطق الجديدة منها بتير في فلسطين. (ar)
- Die UNESCO führt eine Liste des Welterbes, auf der alle Stätten verzeichnet sind, die aufgrund ihrer Einzigartigkeit, Authentizität und Integrität weltbedeutend sind und von den Staaten, in denen sie liegen, für die Eintragung in die Liste vorgeschlagen werden.Vertragliche Grundlage dafür ist die Convention concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage (deutsch: Übereinkommen zum Schutz des Kultur- und Naturerbes der Welt, kurz: Welterbekonvention). Außerdem führt die UNESCO eine Rote Liste des gefährdeten Welterbes, die Welterbestätten hervorhebt, deren Bestand und Geltung durch ernste und spezifische Gefahren, wie Beschädigung, Zerstörung oder Verschwinden, bedroht sind. Die UNESCO mahnt für diese Stätten außerordentliche Schutzanstrengungen an. Denkmäler, denen der Welterberang bereits aberkannt werden musste, sind im Artikel Ehemaliges Welterbe aufgeführt. (de)
- Monda Heredaĵo estas aparta loko (kiel arbaro, montaro, lago, dezerto, konstruaĵo, aro da diversaĵoj aŭ urbo), kiun Unesko elektis por la internacia programo de Monda Kultura kaj Natura Heredaĵo pro ties natura, historia aŭ kultura valoro. Oni distingas inter
* Monda Kulturheredaĵo de Unesko (homfaritaj objektoj)
* Monda Naturheredaĵo de Unesko (naturaj objektoj) (eo)
- Sampai dengan tahun 2010, terdapat 911 situs yang berada di 151 "negara peserta" Dari 911 situs, terdapat 704 situs budaya, 180 alam dan 27 situs campuran lainnya. Negara-negara peserta telah dibagi oleh (World Heritage Commitee) menjadi lima zona geografis: Afrika, Negara Arab, Asia Pasifik, Eropa dan Amerika Utara, dan Amerika Latin dan Karibia. (in)
- Cet article recense les sites du patrimoine mondial par pays. (fr)
- As of August 2022, there are a total of 1,154 World Heritage Sites located in 167 States Parties (countries that have adhered to the World Heritage Convention, including the non-member state of the Holy See), of which 897 are cultural, 218 are natural and 39 are mixed properties. The countries have been divided by the World Heritage Committee into five geographic zones: Africa, Arab States, Asia and the Pacific, Europe and North America, and Latin America and the Caribbean. Italy, with 58 entries, has the highest number of World Heritage Sites. 27 state parties have no properties inscribed on the World Heritage List: Bahamas, Bhutan, Brunei, Burundi, Comoros, Cook Islands, Djibouti, Equatorial Guinea, Eswatini, Grenada, Guinea-Bissau, Guyana, Kuwait, Liberia, Maldives, Monaco, Niue, Rwanda, Saint Vincent and the Grenadines, Samoa, São Tomé and Príncipe, Sierra Leone, Somalia, South Sudan, Timor-Leste, Tonga, and Trinidad and Tobago. (en)
- Efter världsarvskommitténs möte i juni 2013 finns det totalt 962 världsarv i 157 "stater till konventionen". de länder som signerad och ratificerat the Världsarvskonventionen. Av de 962 världsarven är 745 kulturarv, 188 är naturarv och 29 både kultur- och naturarv. Länderna har här delats in efter FN:s fem geografiska områden: Afrika, Arabstaterna, , Europa & Nordamerika, and Latinamerika & Karibien. (sv)
- A Lista do Patrimônio/Património Mundial divulgada pela Organização das Nações Unidas para a Educação, a Ciência e a Cultura (UNESCO) através do Centro do Patrimônio Mundial é composta por um total de 1.233 sítios (à data de julho de 2020) distribuídos em 167 países (os chamados "Estados-parte") dentre os 192 países signatários da Convenção para a Proteção do Patrimônio Mundial, Cultural e Natural. O documento, promulgado na conclusão da Conferência Geral da Organização das Nações Unidas para a Educação, a Ciência e a Cultura em 16 de novembro de 1972, estabeleceu em seu texto a criação do Comité do Patrimônio Mundial visando exclusivamente "mapear, reconhecer e divulgar sítios que, por sua excepcional importância, são considerados patrimônios da humanidade". Há todo um enorme, estudado, pesquisado e prolongado processo dentro dos critérios de avaliação do Comité do Patrimônio Mundial antes de um local ser levado à apreciação e possível aprovação pelo Comitê Executivo da organização. Sendo aprovado, o local passa a integrar oficialmente a lista do Patrimônio Mundial. Esses sítios podem ser tanto um local, uma cidade (ou apenas um de seus bairros), um monumento ou uma manifestação cultural de uma região ou ainda grandes áreas terrestres ou marítimas que venham a integrar a Lista do Patrimônio Mundial pela UNESCO. Os atuais 1.233 sítios estão assim classificados dentro dos critérios estabelecidos na Convenção pela UNESCO: 814 são bens de interesse cultural, 203 de interesse natural e 35 interesse misto (esta última categoria incluindo sítios que agregam num só bem elementos culturais e naturais). Na lista global de sítios pela UNESCO (1.233 no total), 34 sítios são classificados como transfronteiriços, isto é, sua área tombada situa-se sobre o território de 2 ou mais países. A UNESCO estabelece uma observação crítica especial para sítios cuja integridade estejam ameaçadas em decorrência de conflitos bélicos, catástrofes naturais ou alterações arquitetônicas ou artísticas, incluindo-os na Lista do Patrimônio Mundial em perigo (atualmente composta por 55 sítios em todas os continentes). O Comitê do Patrimônio Mundial da UNESCO estabeleceu critérios próprios para agrupar os Estados-parte e seus respectivos sítios como integrantes dessas regiões, divergindo da usual divisão geográfica e política e do Geoesquema das Nações Unidas. A divisão por Regiões da UNESCO agrupa os países signatários de acordo com os elos culturais e históricos entre estes, independentemente da divisão continental usual. Sendo assim, essas Regiões delimitadas pela organização e os países que as compõem são específicos para o entendimento e estudo do Patrimônio Mundial. O Comitê do Patrimônio Mundial agrupou os países em cinco regiões específicas: África; América Latina e o Caribe; Ásia e Pacífico; Estados Árabes; e Europa e América do Norte. (pt)
- 至2021年7月為止，通過世界遺產評定準則的世界遺產共有1,154處，分別位於167個成員國國內。1154處世界遺產中，文化遺產佔897處，自然遺產佔218處，文化與自然雙重遺產佔39處。世界遺產委員會將國家劃分成五個地區：非洲、阿拉伯國家、亞洲和太平洋地區、歐洲和北美地区，及拉丁美洲和加勒比地區。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- حتى العام 2009، كان هناك ما مجموعه 890 موقعاً للتراث العالمي في 148 دولة، منها 689 موقعا ثقافيا، و176 موقعا طبيعيا، و25 موقعا مختلطا. وقد قُسمت البلدان من قبل لجنة التراث العالمي إلى خمس مناطق جغرافية هي: أفريقيا والدول العربية، آسيا والمحيط الهادئ، أوروبا وأمريكا الشمالية، ثم أخيراً أمريكا اللاتينية ومنطقة البحر الكاريبي.عام 2013، أصبح عدد مواقع التراث العالمي 981 موقعاً. موزعة في 160 منطقة، منها 759 موقعا ثقافيا و193 موقعا طبيعيا و29 موقعا مختلطا. هذا وقد اجتمعت لجنة التراث العالمي لعام 2013 في بنوم بنه في كمبوديا وأضافت عدداً من المواقع الجديدة، منها مدينة الزبارة الأثرية في قطر، وهو الموقع الأول المسجل لدولة قطر. أما في 2014، فقد اجتمعت اللجنة في الدوحة وأعلنت العديد من المناطق الجديدة منها بتير في فلسطين. (ar)
- Monda Heredaĵo estas aparta loko (kiel arbaro, montaro, lago, dezerto, konstruaĵo, aro da diversaĵoj aŭ urbo), kiun Unesko elektis por la internacia programo de Monda Kultura kaj Natura Heredaĵo pro ties natura, historia aŭ kultura valoro. Oni distingas inter
* Monda Kulturheredaĵo de Unesko (homfaritaj objektoj)
* Monda Naturheredaĵo de Unesko (naturaj objektoj) (eo)
- Sampai dengan tahun 2010, terdapat 911 situs yang berada di 151 "negara peserta" Dari 911 situs, terdapat 704 situs budaya, 180 alam dan 27 situs campuran lainnya. Negara-negara peserta telah dibagi oleh (World Heritage Commitee) menjadi lima zona geografis: Afrika, Negara Arab, Asia Pasifik, Eropa dan Amerika Utara, dan Amerika Latin dan Karibia. (in)
- Cet article recense les sites du patrimoine mondial par pays. (fr)
- Efter världsarvskommitténs möte i juni 2013 finns det totalt 962 världsarv i 157 "stater till konventionen". de länder som signerad och ratificerat the Världsarvskonventionen. Av de 962 världsarven är 745 kulturarv, 188 är naturarv och 29 både kultur- och naturarv. Länderna har här delats in efter FN:s fem geografiska områden: Afrika, Arabstaterna, , Europa & Nordamerika, and Latinamerika & Karibien. (sv)
- 至2021年7月為止，通過世界遺產評定準則的世界遺產共有1,154處，分別位於167個成員國國內。1154處世界遺產中，文化遺產佔897處，自然遺產佔218處，文化與自然雙重遺產佔39處。世界遺產委員會將國家劃分成五個地區：非洲、阿拉伯國家、亞洲和太平洋地區、歐洲和北美地区，及拉丁美洲和加勒比地區。 (zh)
- Die UNESCO führt eine Liste des Welterbes, auf der alle Stätten verzeichnet sind, die aufgrund ihrer Einzigartigkeit, Authentizität und Integrität weltbedeutend sind und von den Staaten, in denen sie liegen, für die Eintragung in die Liste vorgeschlagen werden.Vertragliche Grundlage dafür ist die Convention concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage (deutsch: Übereinkommen zum Schutz des Kultur- und Naturerbes der Welt, kurz: Welterbekonvention). (de)
- As of August 2022, there are a total of 1,154 World Heritage Sites located in 167 States Parties (countries that have adhered to the World Heritage Convention, including the non-member state of the Holy See), of which 897 are cultural, 218 are natural and 39 are mixed properties. The countries have been divided by the World Heritage Committee into five geographic zones: Africa, Arab States, Asia and the Pacific, Europe and North America, and Latin America and the Caribbean. Italy, with 58 entries, has the highest number of World Heritage Sites. (en)
- A Lista do Patrimônio/Património Mundial divulgada pela Organização das Nações Unidas para a Educação, a Ciência e a Cultura (UNESCO) através do Centro do Patrimônio Mundial é composta por um total de 1.233 sítios (à data de julho de 2020) distribuídos em 167 países (os chamados "Estados-parte") dentre os 192 países signatários da Convenção para a Proteção do Patrimônio Mundial, Cultural e Natural. O documento, promulgado na conclusão da Conferência Geral da Organização das Nações Unidas para a Educação, a Ciência e a Cultura em 16 de novembro de 1972, estabeleceu em seu texto a criação do Comité do Patrimônio Mundial visando exclusivamente "mapear, reconhecer e divulgar sítios que, por sua excepcional importância, são considerados patrimônios da humanidade". (pt)
|
