| dbo:abstract
|
- Wiomarc, Wihomarc, Wiomarc'h o Guyomarch fou un cap bretó que va dirigir la revolta del 822 al 825. No se sap si reclamava el títol reial doncs només és conegut per les referències dels cronistes francs Einhard i l'anomenat l'Astrònom (ca)
- Wiomarc'h ou Guyomarch est un chef des Bretons lors de la révolte de 822 à 825. Il n'est pas clairement établi s’il revendiquait le titre royal, car il est connu essentiellement par les témoignages des Annalistes francs Eginhard et l’Anonyme dit L'Astronome. (fr)
- Wihomarc or Wiomarc'h (French: Guyomard; died 825) was a Breton chieftain "who seemed to have greater authority than the other Breton leaders" and who revolted against Frankish overlordship in 822 and held on to his power until his death. His rebellion may have been incited by the creation of a Frankish county in Poutrocoet sometime between 818 and 820. His was the first rebellion in Brittany since Louis the Pious pacified the region after the failed rebellion and death of Morman in 818. In the fall of 822, Lambert I of Nantes led the other counts of the Breton march against Wihomarc, but the resistance put up prevented him from being captured or killed. When the insurrection flared up again in 824, Louis himself led the armies of the Franks, which had assembled at Rennes in September. This suggests that the locus of Wihomarc's power was in the north of Brittany (west of Domnonée) and not in the south and west like Morman's. The imperial army divided into three battles, one led by Louis and two under the command of his sons Pepin and Louis. For six weeks the Franks ravaged Brittany, but again Wihomarc did not give up and the army returned to Rouen in November. According to Regino of Prüm, whose chronology is horribly inaccurate, Louis was defeated by the Bretons in 836, but it is the campaign of 824 which he probably has in mind. Both the Vita Hludowici and the Royal Frankish Annals mention the breadth and depth of the devastation of the imperial army, but ignore the ultimate success or lack thereof of the campaign; this probably indicates it was a setback. In May 825, Wihomarc led the other Breton leaders to Aachen to make peace with Louis, who pardoned them, granted them gifts, and made other concessions to them on the receiving of vows of loyalty. On his return, he was killed in his home by Lambert of Nantes for making peace with the Vikings. As the subsequent viscounts of Léon used the name Wihomarc (Guiomar) in their family, it has been hypothesised that they descended from him. (en)
- Wiomarc'h, o Guyomarch (... – 825), è stato a capo dei Bretoni nel corso della rivolta durata dall'822 all'825. Non sappiamo con certezza se rivendicò o meno il titolo di sovrano, conoscendolo essenzialmente tramite le testimonianze del cronista franco Eginardo, e dell'anonimo detto "", secondo il quale «sembrava avere un'autorità maggiore degli altri capi bretoni»; è sicuro che si ribellò contro i dominatori Franchi nell'822, continuando ad opporvisi sino alla morte sopraggiunta nell'825. La sua ribellione potrebbe essere stata provocata dall'istituzione di una contea franca a Poutrocoet tra l'818 e l'820. (it)
- Wihomarc (także Wiomarc'h lub Guyomard, zm. 825), przywódca Bretończyków, który zbuntował się przeciwko zwierzchnictwu Franków w 822 r. i prowadził walkę aż do swojej śmierci. Przyczyną rebelii było najprawdopodobniej utworzenie przez Franków nowego hrabstwa Poutrocoet, co nastąpiło pomiędzy 818 a 820 r. Było to pierwsze bretońskie powstanie od czasu rebelii Mormana, stłumionej przez cesarza Ludwika Pobożnego w 818 r. Pod koniec 822 r. hrabia poprowadził innych hrabiów marchii bretońskiej do walki przeciwko Wihomarcowi. Nie odniósł jednak większych sukcesów i w 824 r. cesarz Ludwik zdecydował się osobiście ruszyć na Bretanię. Armia cesarska skoncentrowała się we wrześniu w Rennes. Podzielono ją na trzy oddziały, jeden pod osobistym dowództwem cesarza i dwa dowodzone przez jego synów - Pepina i Ludwika. Przez sześć tygodni Frankowie plądrowali Bretanię, ale Wihomarc wciąż był nieuchwytny i w listopadzie Frankowie powrócili do Rouen. W maju 825 r. Wihomarc i inni przywódcy Bretończyków udali się do Akwizgranu, gdzie mieli zawrzeć pokój z Ludwikiem. Cesarz obiecał im nietykalność, dał im bogate dary oraz inne prezenty w zamian za lojalność. Wihomarc wrócił do Bretanii, gdzie jednak został zamordowany przez Lamberta z Nantes. Istnieje hipoteza, że od Wihomarca wywodzi się ród wicehrabiów Léon, w którym imię Wihomarc jest bardzo popularne. (pl)
- Виома́рк (брет. Wiomarc, фр. Guyomarch; убит в 825) — руководитель антифранксского восстания бретонцев (822—825). Предположительно, граф Леона (818—825) и/или Корнуая (до 825), а также король Бретани (818 или 822—825). (ru)
- Віомарк (*Wiomarc'h, д/н — 825) — король Бретані у 822—825 роках. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Wiomarc, Wihomarc, Wiomarc'h o Guyomarch fou un cap bretó que va dirigir la revolta del 822 al 825. No se sap si reclamava el títol reial doncs només és conegut per les referències dels cronistes francs Einhard i l'anomenat l'Astrònom (ca)
- Wiomarc'h ou Guyomarch est un chef des Bretons lors de la révolte de 822 à 825. Il n'est pas clairement établi s’il revendiquait le titre royal, car il est connu essentiellement par les témoignages des Annalistes francs Eginhard et l’Anonyme dit L'Astronome. (fr)
- Wiomarc'h, o Guyomarch (... – 825), è stato a capo dei Bretoni nel corso della rivolta durata dall'822 all'825. Non sappiamo con certezza se rivendicò o meno il titolo di sovrano, conoscendolo essenzialmente tramite le testimonianze del cronista franco Eginardo, e dell'anonimo detto "", secondo il quale «sembrava avere un'autorità maggiore degli altri capi bretoni»; è sicuro che si ribellò contro i dominatori Franchi nell'822, continuando ad opporvisi sino alla morte sopraggiunta nell'825. La sua ribellione potrebbe essere stata provocata dall'istituzione di una contea franca a Poutrocoet tra l'818 e l'820. (it)
- Виома́рк (брет. Wiomarc, фр. Guyomarch; убит в 825) — руководитель антифранксского восстания бретонцев (822—825). Предположительно, граф Леона (818—825) и/или Корнуая (до 825), а также король Бретани (818 или 822—825). (ru)
- Віомарк (*Wiomarc'h, д/н — 825) — король Бретані у 822—825 роках. (uk)
- Wihomarc or Wiomarc'h (French: Guyomard; died 825) was a Breton chieftain "who seemed to have greater authority than the other Breton leaders" and who revolted against Frankish overlordship in 822 and held on to his power until his death. His rebellion may have been incited by the creation of a Frankish county in Poutrocoet sometime between 818 and 820. As the subsequent viscounts of Léon used the name Wihomarc (Guiomar) in their family, it has been hypothesised that they descended from him. (en)
- Wihomarc (także Wiomarc'h lub Guyomard, zm. 825), przywódca Bretończyków, który zbuntował się przeciwko zwierzchnictwu Franków w 822 r. i prowadził walkę aż do swojej śmierci. Przyczyną rebelii było najprawdopodobniej utworzenie przez Franków nowego hrabstwa Poutrocoet, co nastąpiło pomiędzy 818 a 820 r. Podzielono ją na trzy oddziały, jeden pod osobistym dowództwem cesarza i dwa dowodzone przez jego synów - Pepina i Ludwika. Przez sześć tygodni Frankowie plądrowali Bretanię, ale Wihomarc wciąż był nieuchwytny i w listopadzie Frankowie powrócili do Rouen. (pl)
|
