| dbo:abstract
|
- Wanda (auch Vanda) ist ein weiblicher Vorname. (de)
- Wanda è un nome proprio di persona italiano femminile. (it)
- Wanda is van oorsprong een Slavische of Poolse voornaam. De naam is afgeleid van het woord Wandalów dat vertaald kan worden als Vandalen. Een andere mogelijke afleiding is van het Poolse woord Wendowie (Wenden, een stam die behoort tot de Slaven). In dit geval betekent Wanda "de Slavische". (nl)
- Wanda – imię żeńskie zapisane po raz pierwszy przez Wincentego Kadłubka, wcześniej nieznane. Według Kadłubka było to imię legendarnej władczyni Krakowa, córki Kraka. Początkowo, w XII–XIV w. zapisywane jako Węda lub Wanda. Stało się popularne w XIX wieku, w związku z romantyczną modą na średniowiecze. Etymologia imienia Wanda nie została dotychczas jednoznacznie wyjaśniona. Może ono pochodzić od starosłowiańskiego słowa węda (czyli "wędka"; wymawianego w dawnej polszczyźnie z a nosowym: wanda; wedle Kroniki wielkopolskiej "uroda Wandy łowiła rycerzy"), lit. vandene („rusałka”) lub vanduo („woda, fala”), niem. Wende („Wenedyjka, Słowianka”) lub skrótu niemieckich imion typu Wendelburg, Wendelgard. Jeszcze inna hipoteza mówi, że imię to powstało od nazwy etnicznej Wenedów, lub wodza Chorwatów Awandzy wzmiankowanego przez X-wiecznego arabskiego kronikarza Al-Masudiego. Imię Wanda pojawiło się najpierw w średniowiecznej literaturze polskiej (los księżniczki Wandy oprócz Kadłubka i Kroniki wielkopolskiej opisywał także Długosz). W XVII wieku trafiło wraz z legendą o Wandzie do literatury francuskiej i niemieckiej. Występowało w operach Kurpińskiego (Zamek na Czorsztynie, czyli Bojomir i Wanda, 1819) i Dvořáka (Vanda, 1875) oraz w misterium Wanda Norwida (1851). Mityczna Wanda była uwieczniana przez malarzy, np. Piotrowskiego i Lessera. Imię to pojawiło się też wśród postaci literatury: Zawiszy Czarnego Słowackiego (1844–1845), Legendy Wyspiańskiego (1897), Oziminy Berenta (1911), Przedwiośnia Żeromskiego (1925), W dniu urodzin Wandy June Vonneguta (1970), Szatana z VII klasy Kornela Makuszyńskiego. Tytuł Wanda nosiło pierwsze polskie czasopismo kobiece (założone w 1818 r.). Imię to pojawiało się też w filmach, np. w Rybce zwanej Wandą, amerykańskiej komedii filmowej z 1988. Wanda Kraków (piłka siatkowa) to nazwa klubu sportowego założonego w tym mieście w 1949. Jako imię chrzestne do przełomu XVIII/XIX stulecia na obszarze Polski i Niemiec było praktycznie niespotykane; zaczęto je częściej nadawać w XIX wieku. W drugiej połowie XIX i w pierwszej XX wieku należało do imion popularnych w Polsce. Nadawane było i jest też w innych krajach, np. w Stanach Zjednoczonych cieszyło się popularnością w latach 1930–1959 (należy do 60 imion kobiecych najczęściej nadawanych w tym czasie).W 2004 imię Wanda nosiło 154 998 kobiet w Polsce (39. miejsce wśród imion kobiecych pod względem popularności), niemniej jednak obecnie nadawane jest rzadko (kilkadziesiąt nadań rocznie). Wanda imieniny obchodzi 26 stycznia, 23 czerwca. Odpowiedniki w innych językach
* ang. – Wanda
* czeski – Vanda
* franc. – Wanda, Vanda
* hiszp. – Vanda
* łac. – Wanda, Vanda
* niem. – Wanda
* ros. – Ванда (Wanda)
* węg. – Vanda
* wł. – VandaZnane osoby o tym imieniu
* Wanda Błeńska (1911-2014), lekarka, misjonarka.
* Wanda Bacewicz (1914-2011), poetka, dziennikarka.
* Wanda Chodkowska (1905–1944), zakonnica, żołnierz Armii Krajowej.
* Wanda Chotomska (1929-2017), poetka, pisarka.
* Wanda Dąbrowska (1884–1974), bibliotekarka.
* Wanda Dobaczewska (1892–1980), pisarka, poetka.
* Wanda Gertz (1896–1958), żołnierz Legionów Polskich i Kedywu.
* Wanda Gołkowska (1925-2013), malarka
* Wanda Gosławska (1922-2020), artystka plastyk, ceramiczka i rzeźbiarka.
* Wanda Jackson (ur. 1937), amerykańska piosenkarka.
* Wanda Jakubowska (1907–1998), reżyser filmowy.
* Vanda Juknaitė (ur. 1949), litewska pisarka.
* Wanda Klaff (1922–1946), niemiecka zbrodniarka wojenna.
* Wanda Kwietniewska (ur. 1957), polska piosenkarka.
* Wanda Landowska (1877–1959), klawesynistka, kompozytorka.
* Wanda Łuczycka (1907–1996), aktorka.
* Wanda Malczewska (1822–1896), Czcigodna Sługa Boża Kościoła, mistyczka.
* Wanda Łyżwińska (ur. 1953), polityk.
* Wanda Neumann (ur. 1945), aktorka.
* Wanda Nowicka (ur. 1956), polska działaczka społeczna, wicemarszałek Sejmu RP.
* Wanda Opęchowska (1888–1955), działaczka społeczna, instruktorka harcerska.
* Wanda Panfil-González (ur. 1959), lekkoatletka, maratonka.
* Wanda Paklikowska-Winnicka (ur. 1911-2001), artysta plastyk.
* Wanda Pieniężna (1897–1967) – dziennikarka, działaczka społeczno-oświatowa, nauczycielka i posłanka na Sejm PRL II kadencji.
* Wanda Polańska (ur. 1931), śpiewaczka operetkowa.
* Wanda Półtawska (ur. 1921), polska lekarka.
* Wanda Rapaczyńska (ur. 1947), polska bizneswoman.
* Wanda Rewieńska (1897–1942), działaczka niepodległościowa, harcmistrzyni, geograf.
* Wanda Rolbieska (1876–1952), nauczycielka.
* Wanda Rutkiewicz (1943–1992), himalaistka.
* Wanda Siemaszkowa (1867–1947), aktorka, reżyser.
* Wanda Stanisławska-Lothe (1910–1985), aktorka.
* Wanda Szuman (1890–1994), działaczka społeczna, pedagog.
* Wanda Truszkowska (1917-2004), botanik, fitopatolog.
* Wanda Warska (1932-2019), wokalistka.
* Wanda Wasilewska (1905–1964), działaczka komunistyczna, pisarka.
* Wanda Wermińska (1900–1988), śpiewaczka operowa.
* Wanda Wiłkomirska (1929-2018), skrzypaczka.
* Wanda Zeman (1952-2012), montażystka filmowa.
* Wanda Zieleńczyk (1920–1943), poetka.
* Wanda Żółkiewska (1909–1989), autorka literatury dziecięcej. (pl)
- Ва́нда (польск. Wanda) — женское имя польского происхождения. Имя имеет неясную этимологию, по старой версии (имевшее хождение со времён Кадлубка) имя производили от альтернативного латинского названия реки Вислы — Vandalus, которое в свою очередь происходило от названия вандалов. Ещё одну версию высказала А. В. Суперанская, согласно которой, имя могло быть связано с древнелитовским божеством Вандой (или Вандуо), что была недружелюбной и злой. Употребительна версия происхождения от названия рыболовной снасти węda (удилище), что согласуется с версией Викентия Кадлубека: в легендарном контексте дочь Крака «ловит» своей красотой женихов. В словаре Фасмера вандой так же называются различные сети и приспособления для ловли рыбы, однако указано происхождение от голландского слова want (сеть). Первой известной носительницей этого имени была легендарная польская правительница Ванда, дочь основателя Кракова. Имя продолжает появляться в средневековой польской литературе, откуда распространяется в европейской культуре вместе с творчеством оперных композиторов (таких как Кароль Курпиньский (опера Бойомир и Ванда, 1819); Дворжак (опера Ванда, 1875)). Долгое время имя в Польше не использовалось при наречении детей, но в XIX веке оно получило популярность на волне романтизма по средневековью. Согласно Ю. А. Рылову, имя Ванда в русский именник попало после революции 1917 года. Помимо польского варианта, имя в русском языке могло распространиться как болгарский вариант Иванны. Имя распространено также на Украине, в Чехии, Словакии и в других странах. (ru)
- Ванда (пол. Wanda) — жіноче ім'я польського походження. Ймовірно, воно походить від племенної назви вендів. Назва давно популярна в Польщі, де легенда про принцесу Ванду циркулює принаймні з XII століття. У 1947 році Ванда була другим за популярністю ім'ям польських дівчат після Марії і найпопулярнішим у польській світській історії. Це ім'я стало знайомим в англомовному світі завдяки роману «Ванда» 1883 року, написаному Відом, сюжетна лінія якого заснована на останніх роках Гехінгенської філії швабського дому Гогенцоллернів. У Сполучених Штатах ім'я Ванда досягло найвищої популярности в 1934 році, отримавши 47-го місце в списку імен, які найчастіше дають немовлятам жіночої статі. У народі це ім’я тлумачиться як «мандрівниця». (uk)
- Wanda (auch Vanda) ist ein weiblicher Vorname. (de)
- Wanda è un nome proprio di persona italiano femminile. (it)
- Wanda is van oorsprong een Slavische of Poolse voornaam. De naam is afgeleid van het woord Wandalów dat vertaald kan worden als Vandalen. Een andere mogelijke afleiding is van het Poolse woord Wendowie (Wenden, een stam die behoort tot de Slaven). In dit geval betekent Wanda "de Slavische". (nl)
- Wanda – imię żeńskie zapisane po raz pierwszy przez Wincentego Kadłubka, wcześniej nieznane. Według Kadłubka było to imię legendarnej władczyni Krakowa, córki Kraka. Początkowo, w XII–XIV w. zapisywane jako Węda lub Wanda. Stało się popularne w XIX wieku, w związku z romantyczną modą na średniowiecze. Etymologia imienia Wanda nie została dotychczas jednoznacznie wyjaśniona. Może ono pochodzić od starosłowiańskiego słowa węda (czyli "wędka"; wymawianego w dawnej polszczyźnie z a nosowym: wanda; wedle Kroniki wielkopolskiej "uroda Wandy łowiła rycerzy"), lit. vandene („rusałka”) lub vanduo („woda, fala”), niem. Wende („Wenedyjka, Słowianka”) lub skrótu niemieckich imion typu Wendelburg, Wendelgard. Jeszcze inna hipoteza mówi, że imię to powstało od nazwy etnicznej Wenedów, lub wodza Chorwatów Awandzy wzmiankowanego przez X-wiecznego arabskiego kronikarza Al-Masudiego. Imię Wanda pojawiło się najpierw w średniowiecznej literaturze polskiej (los księżniczki Wandy oprócz Kadłubka i Kroniki wielkopolskiej opisywał także Długosz). W XVII wieku trafiło wraz z legendą o Wandzie do literatury francuskiej i niemieckiej. Występowało w operach Kurpińskiego (Zamek na Czorsztynie, czyli Bojomir i Wanda, 1819) i Dvořáka (Vanda, 1875) oraz w misterium Wanda Norwida (1851). Mityczna Wanda była uwieczniana przez malarzy, np. Piotrowskiego i Lessera. Imię to pojawiło się też wśród postaci literatury: Zawiszy Czarnego Słowackiego (1844–1845), Legendy Wyspiańskiego (1897), Oziminy Berenta (1911), Przedwiośnia Żeromskiego (1925), W dniu urodzin Wandy June Vonneguta (1970), Szatana z VII klasy Kornela Makuszyńskiego. Tytuł Wanda nosiło pierwsze polskie czasopismo kobiece (założone w 1818 r.). Imię to pojawiało się też w filmach, np. w Rybce zwanej Wandą, amerykańskiej komedii filmowej z 1988. Wanda Kraków (piłka siatkowa) to nazwa klubu sportowego założonego w tym mieście w 1949. Jako imię chrzestne do przełomu XVIII/XIX stulecia na obszarze Polski i Niemiec było praktycznie niespotykane; zaczęto je częściej nadawać w XIX wieku. W drugiej połowie XIX i w pierwszej XX wieku należało do imion popularnych w Polsce. Nadawane było i jest też w innych krajach, np. w Stanach Zjednoczonych cieszyło się popularnością w latach 1930–1959 (należy do 60 imion kobiecych najczęściej nadawanych w tym czasie).W 2004 imię Wanda nosiło 154 998 kobiet w Polsce (39. miejsce wśród imion kobiecych pod względem popularności), niemniej jednak obecnie nadawane jest rzadko (kilkadziesiąt nadań rocznie). Wanda imieniny obchodzi 26 stycznia, 23 czerwca. Odpowiedniki w innych językach
* ang. – Wanda
* czeski – Vanda
* franc. – Wanda, Vanda
* hiszp. – Vanda
* łac. – Wanda, Vanda
* niem. – Wanda
* ros. – Ванда (Wanda)
* węg. – Vanda
* wł. – VandaZnane osoby o tym imieniu
* Wanda Błeńska (1911-2014), lekarka, misjonarka.
* Wanda Bacewicz (1914-2011), poetka, dziennikarka.
* Wanda Chodkowska (1905–1944), zakonnica, żołnierz Armii Krajowej.
* Wanda Chotomska (1929-2017), poetka, pisarka.
* Wanda Dąbrowska (1884–1974), bibliotekarka.
* Wanda Dobaczewska (1892–1980), pisarka, poetka.
* Wanda Gertz (1896–1958), żołnierz Legionów Polskich i Kedywu.
* Wanda Gołkowska (1925-2013), malarka
* Wanda Gosławska (1922-2020), artystka plastyk, ceramiczka i rzeźbiarka.
* Wanda Jackson (ur. 1937), amerykańska piosenkarka.
* Wanda Jakubowska (1907–1998), reżyser filmowy.
* Vanda Juknaitė (ur. 1949), litewska pisarka.
* Wanda Klaff (1922–1946), niemiecka zbrodniarka wojenna.
* Wanda Kwietniewska (ur. 1957), polska piosenkarka.
* Wanda Landowska (1877–1959), klawesynistka, kompozytorka.
* Wanda Łuczycka (1907–1996), aktorka.
* Wanda Malczewska (1822–1896), Czcigodna Sługa Boża Kościoła, mistyczka.
* Wanda Łyżwińska (ur. 1953), polityk.
* Wanda Neumann (ur. 1945), aktorka.
* Wanda Nowicka (ur. 1956), polska działaczka społeczna, wicemarszałek Sejmu RP.
* Wanda Opęchowska (1888–1955), działaczka społeczna, instruktorka harcerska.
* Wanda Panfil-González (ur. 1959), lekkoatletka, maratonka.
* Wanda Paklikowska-Winnicka (ur. 1911-2001), artysta plastyk.
* Wanda Pieniężna (1897–1967) – dziennikarka, działaczka społeczno-oświatowa, nauczycielka i posłanka na Sejm PRL II kadencji.
* Wanda Polańska (ur. 1931), śpiewaczka operetkowa.
* Wanda Półtawska (ur. 1921), polska lekarka.
* Wanda Rapaczyńska (ur. 1947), polska bizneswoman.
* Wanda Rewieńska (1897–1942), działaczka niepodległościowa, harcmistrzyni, geograf.
* Wanda Rolbieska (1876–1952), nauczycielka.
* Wanda Rutkiewicz (1943–1992), himalaistka.
* Wanda Siemaszkowa (1867–1947), aktorka, reżyser.
* Wanda Stanisławska-Lothe (1910–1985), aktorka.
* Wanda Szuman (1890–1994), działaczka społeczna, pedagog.
* Wanda Truszkowska (1917-2004), botanik, fitopatolog.
* Wanda Warska (1932-2019), wokalistka.
* Wanda Wasilewska (1905–1964), działaczka komunistyczna, pisarka.
* Wanda Wermińska (1900–1988), śpiewaczka operowa.
* Wanda Wiłkomirska (1929-2018), skrzypaczka.
* Wanda Zeman (1952-2012), montażystka filmowa.
* Wanda Zieleńczyk (1920–1943), poetka.
* Wanda Żółkiewska (1909–1989), autorka literatury dziecięcej. (pl)
- Ва́нда (польск. Wanda) — женское имя польского происхождения. Имя имеет неясную этимологию, по старой версии (имевшее хождение со времён Кадлубка) имя производили от альтернативного латинского названия реки Вислы — Vandalus, которое в свою очередь происходило от названия вандалов. Ещё одну версию высказала А. В. Суперанская, согласно которой, имя могло быть связано с древнелитовским божеством Вандой (или Вандуо), что была недружелюбной и злой. Употребительна версия происхождения от названия рыболовной снасти węda (удилище), что согласуется с версией Викентия Кадлубека: в легендарном контексте дочь Крака «ловит» своей красотой женихов. В словаре Фасмера вандой так же называются различные сети и приспособления для ловли рыбы, однако указано происхождение от голландского слова want (сеть). Первой известной носительницей этого имени была легендарная польская правительница Ванда, дочь основателя Кракова. Имя продолжает появляться в средневековой польской литературе, откуда распространяется в европейской культуре вместе с творчеством оперных композиторов (таких как Кароль Курпиньский (опера Бойомир и Ванда, 1819); Дворжак (опера Ванда, 1875)). Долгое время имя в Польше не использовалось при наречении детей, но в XIX веке оно получило популярность на волне романтизма по средневековью. Согласно Ю. А. Рылову, имя Ванда в русский именник попало после революции 1917 года. Помимо польского варианта, имя в русском языке могло распространиться как болгарский вариант Иванны. Имя распространено также на Украине, в Чехии, Словакии и в других странах. (ru)
- Ванда (пол. Wanda) — жіноче ім'я польського походження. Ймовірно, воно походить від племенної назви вендів. Назва давно популярна в Польщі, де легенда про принцесу Ванду циркулює принаймні з XII століття. У 1947 році Ванда була другим за популярністю ім'ям польських дівчат після Марії і найпопулярнішим у польській світській історії. Це ім'я стало знайомим в англомовному світі завдяки роману «Ванда» 1883 року, написаному Відом, сюжетна лінія якого заснована на останніх роках Гехінгенської філії швабського дому Гогенцоллернів. У Сполучених Штатах ім'я Ванда досягло найвищої популярности в 1934 році, отримавши 47-го місце в списку імен, які найчастіше дають немовлятам жіночої статі. У народі це ім’я тлумачиться як «мандрівниця». (uk)
|
