| dbo:abstract
|
- العنصر الشحيح أو العنصر الزهيد أو العنصر النزر أو العنصر الأثاريّ هي عناصر تدخل في تركيب الكائن الحي وتساعده على تأدية وظائفه الحيوية، تتواجد بشكل رئيس في أنسجة الجسم الطبيعية، كما أن تركيزها تقريباً ثابت من شخص لآخر، وأي نقص في أحد هذه العناصر يسبب خلل ما تتم معالجته بشكل رئيس عن طريق تناول هذا العنصر بالوجبات الغذائية، كما أن هذه العناصر تلعب دوراً في الكيمياء الحيوية للجسم، وتعد العناصر الزهيدة عناصر كيميائية أساسية للجسم، وهي زَهيدة بمعنى أنها موجودة في جسم الإنسان بنسبة أقل من 50 ميليغرام\كيلوغرام على عكس العناصر الكبرى. تتمثل العناصر الزهيدة (والعناصر الزهيدة الفائقة) في جسم الإنسان في: يحصل الإنسان على احتياجاته من العناصر الزهيدة من غذائه بصفة كاملة إذا ما حرص على تناول الخضروات والفاكهة المتنوعة الطازجة، وكذلك حرص على طبخ الخضروات الطازجة وعدم تكرار غليانها مرات ومرات، ذلك لأن الحرارة تغير من تركيبة المواد المفيدة وتفقدها مع تعدد الغليان فائدتها الغذائية. (ar)
- الفلزات النزرة هي عبارة عن فلزات تتواجد بكميات قليلة جدًا في أنسجة وخلايا الحيوان والنبات. وهي من الأشياء الضرورية في علمي التغذية والفيزيولوجيا. وفي حال ابتلاع أو التعرض لكميات كبيرة منها، عادة ما تكون سامة. وفي نفس الوقت فإن وجود مستويات متدنية منها في البلازما أو في الأنسجة قد يؤدي إلى التعرض للأمراض كذلك؛ كما هو الحال في حال نقص الحديد. تشمل المعادن النزرة كلاً من الحديد والماغنسيوم والليثيوم والزنك والنحاس والكروم والنيكل والكوبالت والفاناديوم والزرنيخ والموليبدنوم والمنغنيز والسيلينيوم وفلزات أخرى. وتُستنفد هذه المعادن النزرة خلال استهلاك الطاقة بواسطة عمليات التمثيل الغذائي داخل أجسام الكائنات الحية. وتتجدد في أجسام الحيوانات من خلال تناول الغذاء وكذلك التعرض لعوامل البيئة كما تتجدد في النبات من خلال امتصاص المواد الغذائية من التربة التي ينمو فيها النبات. وتحتوي كل من أقراص الفيتامينات وأنواع السماد على معادن نزرة كمصادر إضافية للمعادن النزرة. وأحيانا نُسمي المعادن النزرة بالعناصر النزرة، بالرغم من أن الأخيرة فئة أوسع. انظر أيضًا معادن غذائية.على الرغم من أن المعادن النزرة المطلوبة بكميات قليلة يتم تناولها في الغذاء نظرا لحاجة الجسم إليها لأداء بعض الوظائف المعينة إلا أن الإفراط في تناولها يسبب مشاكل مختلفة. فعلى سبيل المثال، الفلور من العناصر المطلوبة لتشكيل العظام وتزويد الأسنان بالمينا. بالرغم من ذلك ففي حال تعاطي كميات كبيرة منه بسبب تواجده بوفرة في المياه الجوفية في بعض المناطق فإنه يتسبب في الإصابة بمرض يسمى «التسمم بالفلور», وهو مرض يسبب تشوهات العظام واصفرار الأسنان. (ar)
- En la química, s'anomena traça al component d'una mescla, quan el troben en proporcions molt petites. El que s'entén per concentració molt petita varia força depenent d'a què ens estem referint, però normalment, són sempre inferiors al 0,01%. En bioquímica, un element traça és un element de la dieta que es necessita en quantitats molt petites per al correcte creixement, desenvolupament i fisiologia de l'organisme.
* Components majoritaris; proporció entre 10% i 100% (aproximadament)
* Components minoritaris; proporció entre 0,01% i 10% (aproximadament)
* Components traça; proporció inferior al 0,01% (aproximadament)
* Components ultratraça; proporció sensiblement inferior a la dels components traça. També es pot classificar segons la concentració;
* Components traça; proporció de l'ordre de magnitud de les (ppb)
* Components ultratraça; proporció de l'ordre de les (ppt) (ca)
- Stopové prvky jsou chemické prvky, které v malém množství organismus potřebuje ke správnému vývoji. Pro faunu a většinou i pro flóru jsou důležité tyto stopové prvky: železo, fluor, jod, kobalt, měď, hořčík, mangan, vanad (pro pláštěnce) a zinek; pro výživu rostlin jsou důležité například i hliník, bor, molybden, křemík a chlor. Podílem svého zastoupení v organismech se většina stopových prvků řadí (kromě hořčíku a chlóru) mezi mikrobiogenní prvky. Spotřeba stopových prvků je u různých organismů různá. Často jsou nutné pro účinek enzymů, jejich nedostatek může vyvolat choroby; například nedostatek boru vyvolává hnilobu u cukrové i krmné řepy, nedostatek mědi v kyselých vřesovištních půdách vyvolává „nemoc zúrodnění“ s malými obilními výnosy. Nedostatek jodu způsobuje strumu štítné žlázy u lidí, nedostatek železa poruchy tvorby krve. V tkáních se stopové prvky nacházejí v koncentraci nižší než 50 ppm (<50 × 10−6 g/g). (cs)
- Spurenelement (auch Mikroelement) wird allgemein ein chemisches Element genannt, das nur in geringer Konzentration oder Spuren vorkommt; bei äußerst geringer Konzentration wird auch von Ultra-Spurenelement gesprochen. Die Häufigkeiten chemischer Elemente unterscheiden sich erheblich, betrachtet man ihr Vorkommen im Sonnensystem, im Planeten Erde, in Gesteinen der Erdkruste, im Wasser von Ozeanen oder beispielsweise im menschlichen Körper. Innerhalb der jeweiligen Häufigkeitsverteilung werden die häufigen Elemente als Mengenelemente von den seltenen Spurenelementen geschieden. Während in der Geochemie Stoffanteile und Begleitelemente von Gesteinen und Mineralen in Konzentrationen unter 0,1 % bzw. 1000 ppm als Spurenelemente bezeichnet werden, bevorzugt die analytische Chemie meist einen Schwellenwert von 100 ppm bzw. 100 µg/g (= 100 mg/kg) oder 0,01 %. Davon zu unterscheiden ist der enger gefasste biologische Begriff: Als essentielle Spurenelemente werden in der Biologie chemische Elemente bezeichnet, die für ein Lebewesen – umgangssprachlich meist auf den Menschen bezogen – (essentiell) nötig sind und in Massenanteilen von weniger als 50 mg/kg im Organismus vorkommen. Bei Konzentrationen von weniger als 1 µg/kg wird gelegentlich auch von Ultraspurenelementen gesprochen. Mikroelemente gehören zu den Mikronährstoffen. (de)
- Oligoelementoj estas kemiaj elementoj, kiuj bezonatas en tre malgranda kvanto por la organisma vivnecesa materialŝanĝo-funkcioj. Ili devas esti regule alportataj por la korpo. La ĉiutaga bezono de sana plenkreskulo estas inter kelkcentoj da mikrogramo (el seleno kaj arseno) kaj kelkaj miligramo (el fero kaj jodo). De tio dividas kelkaj lernolibroj la t.n. : kalcion, magnezion, natrion, kloron, sulfuron, fosforon. Ili bezonatas por la korpo en pli granda kvanto (ĝis al kelkcentoj da miligramo je tago). Ĝenerale rekonataj esencaj (vivnecesaj) oligoelementoj estas: arsenoferofluorojodokobaltokromokupromolibdenovanadozinkostano Tiuj oligoelementoj estas aŭ gravaj komponentoj de enzimoj, vitaminoj kaj hormonoj aŭ ili katalizas aŭ aktivigas koenzimojn en certaj materialŝanĝaj reakcioj. Oni ne rekonas kiel esencan oligoelementon la sekvajn elementojn, al kiuj oni supozas tamen biologian funkbariobismutoborolitionikelohidrargorubidiosiliciostronciotelurotitanovolframo Aliaj elementoj, kiuj biologie esencaj estas:hidrogenokarbononitrogenooksigeno Konataj karencaj (mankaj) malsanoj estas la kreskaj perturboj kaj la malgravediĝemo. Fermanko kaŭzas ekzemple anemion (manko de la ruĝaj sangoĉeloj (eritrocitoj)) kaj memorperturbojn. La bazo por subprovizado per oligoelementoj povas esti:
* pliobliĝanta sekrecio per ŝvitado aŭ laksaj malsanoj
* malsanoj de materialŝanĝo
* lokaj cirkonstancoj (ekz. troviĝo en kultivebla grundo)
* nutraj kutimoj, ekvilibrigita nutrado servas normalkaze por sufiĉa provizo (ekz, jodizita kuireja salo). (eo)
- Un elemento traza es un elemento químico cuya concentración (u otra medida de cantidad) es muy baja (una "cantidad traza"). La definición exacta depende del campo de la ciencia:
* En química analítica, un elemento traza es aquel cuya concentración promedio es inferior a 100 partes por millón (ppm) medidas en el conteo atómico o menos de 100 microgramos por gramo.
* En bioquímica, un elemento traza esencial es un elemento dietético que se necesita en cantidades muy pequeñas para el crecimiento, desarrollo y fisiología adecuados del organismo. Los elementos dietéticos o elementos traza esenciales son aquellos que se requieren para realizar actividades metabólicas vitales en los organismos. Ejemplos de elementos traza esenciales en animales incluyen Fe (hemoglobina), Cu (pigmentos respiratorios), Co (Vitamina B12), Mn y Zn (enzimas). Algunos ejemplos dentro del cuerpo humano son cobalto, cobre, flúor, yodo, hierro, manganeso y zinc. Aunque son esenciales, se vuelven tóxicos a altas concentraciones. Elementos como Ag, As, Cd, Cr, Hg, Ni, Pb y Sn no tienen una función biológica conocida, con efectos tóxicos incluso a bajas concentraciones.
* En geoquímica, un elemento traza es aquel cuya concentración es inferior a 1000 ppm o 0.1% de la composición de una roca. El término se usa principalmente en . Los elementos traza serán compatibles con una fase líquida o sólida. Si es compatible con un mineral, se incorporará a una fase sólida (por ejemplo, la compatibilidad del níquel con la olivina). Si es incompatible con cualquier fase mineral existente, permanecerá en la fase líquida de magma. La medición de esta relación se conoce como coeficiente de partición. Los elementos traza pueden ser sustituidos por iones formadores de redes en estructuras minerales. Los elementos traza que no son esenciales para la composición definida de un mineral no aparecerán en la fórmula química de ese mineral. (es)
- Oligoelementuak izaki bizidunek proportzio txikian duten bioelementuak dira (%0,1 baino proportzio txikiagoan). Kopuru txikian bada ere funtsezkoak dira bizitzarako, haien gabeziak asaldura larriak ekartzen baititu. Oligoelementu askok entzimen jardueran parte hartzen dute. Honako hauek dira aipagarrienak:
* Burdina (Fe): hemoglobina molekularen osagaia da, eta baita zitokromoena ere. Bere gabeziak anemia eragiten du.
* Iodoa (I): tiroxina eta tri-iodotironina hormonen osagaia.
* Kobaltoa (Co): B12 bitaminaren osagaia.
* Manganesoa (Mn): klorofilaren sintesian beharrezkoa da. Hainbat entzimak ere behar dute.
* Zinka (Zn): entzimen jardueran parte hartzen du eta immunitate-sistemarenean ere.
* Kobrea (Cu): immunitate-sistema bizkortzen du
* Kromoa (Cr): intsulinaren jarduera errazten du
* Fluorra (F): hortz-haginetan eta hezurretan pilatzen da
* Molibdenoa (Mo): zenbait entzimen jardueran parte hartzen du (eu)
- Los oligoelementos, a veces llamados bioelementos temporales, son bioelementos presentes en pequeñas cantidades en los seres vivos y tanto su ausencia como su exceso puede ser perjudicial para el organismo, llegando a ser hepatotóxicos. Además de los cuatro elementos de los que se compone mayoritariamente la vida (carbono, hidrógeno, oxígeno y nitrógeno), existe una gran variedad de elementos químicos esenciales. Las plantas los absorben de los minerales disueltos en el suelo, y de ahí pasan a los heterótrofos. Se sabe que existen grandes organismos que consumen suelo (geofagia) y visitan yacimientos minerales, de sal, por ejemplo, para conseguir los oligoelementos necesarios en su dieta. Los oligoelementos tienen al menos cinco funciones en los organismos vivos. Algunos son parte integral de los centros catalíticos en los que suceden las reacciones necesarias para la vida. Los oligoelementos participan en la atracción de moléculas de sustrato y su conversión en productos finales específicos. Ciertos oligoelementos ceden o aceptan electrones en reacciones de oxidación o reducción. Varios oligoelementos tienen funciones estructurales, proporcionan estabilidad y una estructura tridimensional a ciertas moléculas biológicas importantes, otros ejercen funciones de regulación. Controlan procesos biológicos importantes a través de ciertas acciones, entre ellas la activación hormonal, la unión de moléculas con sus sitios receptores en las membranas celulares y la inducción de la expresión de algunos genes. (es)
- Las trazas metálicas son metales en cantidades extremadamente pequeñas, casi en el nivel molecular, que residen o están presentes en el tejido y las células de los animales y las plantas. Son una parte necesaria de la buena nutrición, aunque pueden ser tóxicos si son ingeridos en cantidades excesivas. Las trazas metálicas incluyen el hierro, el magnesio, el zinc, el cobre, el cromo, el níquel, el cobalto, el vanadio, el arsénico[cita requerida] , el molibdeno, y el selenio.[cita requerida] Las trazas metálicas son agotadas con el gasto de energía por un organismo vivo. Son repuestas en animales al comer plantas, y repuestas en las plantas absorbiendo los nutrientes del suelo en el que la planta crece. Tanto las píldoras de vitamina para los seres humanos, como los fertilizantes para las plantas, son fuentes adicionales de trazas metálicas. Algunas veces las trazas metálicas son referidas como trazas de elementos, aunque lo último es una categoría más amplia. Ver también oligoelemento.
* Datos: Q7831165 (es)
- En chimie analytique, une trace désigne un produit présent en très faible quantité. La notion de « très faible quantité » est variable selon les problèmes considérés, et dépend :
* des possibilités de détection des méthodes d'analyse : voir l'article Limite de détection ;
* de l'influence du composé : par exemple en toxicologie, une trace pourra être la preuve résiduelle d'une intoxication après élimination du produit par l'environnement ou l'organisme, ou bien une très faible teneur dénotant un début d'intoxication ;
* de la législation : les normes et règlements fixent parfois des teneurs maximales de certains composés. Le terme de trace est en général utilisé lorsque la teneur fait que le composé est difficile à détecter, ou bien lorsque cette teneur est très inférieure aux teneurs « habituelles ». La notion de trace peut désigner des teneurs de l'ordre du pour mille (‰ ou 0,1 %), de la partie par million (ppm, mg/L pour les solutions aqueuses) ou de la partie par milliard (ppb, µg/L), voire de la partie par billion (ppt, ng/L), donc des teneurs très variables. Pour les concentrations inférieures à 1 ppm, on parle généralement d'ultratraces. (fr)
- Un oligo-élément est un sel minéral nécessaire à la vie d'un organisme, mais en quantité très faible, inférieure à 1 ppm (1 mg par kg de poids corporel). Les oligo-éléments possèdent une toxicité pour l'organisme lorsqu'ils sont présents à des taux trop élevés. L'effet d'un oligo-élément dépend de la dose d'apport. Lorsque l'oligo-élément est dit essentiel, une carence ou au contraire un apport excessif peuvent entraîner des troubles sérieux. (fr)
- Trace metals are the metals subset of trace elements; that is, metals normally present in small but measurable amounts in animal and plant cells and tissues and that are a necessary part of nutrition and physiology. Many biometals are trace metals. Ingestion of, or exposure to, excessive quantities can be toxic. However, insufficient plasma or tissue levels of certain trace metals can cause pathology, as is the case with iron. Trace metals within the human body include iron, lithium, zinc, copper, chromium, nickel, cobalt, vanadium, molybdenum, manganese and others. Trace metals are metals needed by living organisms to function properly and are depleted through the expenditure of energy by various metabolic processes of living organisms. They are replenished in animals through diet as well as environmental exposure, and in plants through the uptake of nutrients from the soil in which the plant grows. Human vitamin pills and plant fertilizers can be a source of trace metals. Trace metals are sometimes referred to as trace elements, although the latter includes minerals and is a broader category. See also Dietary mineral. Trace elements are required by the body for specific functions. Things such as vitamins, sports drinks, fresh fruits and vegetables are sources. Taken in excessive amounts, trace elements can cause problems. For example, fluorine is required for the formation of bones and enamel on teeth. However, when taken in an excessive amount can cause a disease called "Fluorosis', in which bone deformations and yellowing of teeth are seen. Fluorine can occur naturally in some areas in ground water. Trace metals include iron that can help to prevent anemia, and zinc that is a cofactor in over 100 enzyme reactions. (en)
- In chimica analitica un oligoelemento (dal greco: ολίγος, oligos, poco) è un elemento presente in un campione con una concentrazione media inferiore a 100 parti per milione, o inferiore a 100 microgrammi per grammo. In biochimica e nella nutrizione un oligoelemento è un elemento chimico che è necessario in quantità minime per la crescita, lo sviluppo e la fisiologia appropriata di un dato organismo; è un micronutriente assunto in tracce. (it)
- 화학에서 미량 원소(trace element)는 매우 적은 분량(1그램 당 100 마이크로그램이 안 되며 분자 단위 기준으로 100 ppm이 안 되는)이 평균적으로 함유되어 있는 원소를 가리킨다. 생물학에서 미량 원소는 생물의 생장, 발달, 생리가 올바르게 작용할 수 있으면서 비록 극히 적은 양이지만 꼭 필요한 화학 원소이다. 이를테면 철, 아연, 망간, 붕소 등이 있다. 미량 영양소, 미량 요소라고도 한다. 지구화학에서 미량 원소는 암석 성분의 0.1 % 또는 1000 ppm 이하를 함유하고 있는 화학 원소를 가리킨다. (ko)
- この記事では、微量元素（びりょうげんそ）について説明する。 (ja)
- Een sporenelement, ook spoorelement, is een element dat in de voeding van een organisme voor een goede groei en functie aanwezig moet zijn, maar slechts in zeer kleine hoeveelheden, van microgrammen tot milligrammen. Grote hoeveelheden kunnen zelfs toxisch zijn. Een spoor is een zeer kleine hoeveelheid van een bepaalde stof of een bepaald element. Sporenelementen zijn een voorbeeld van een micronutriënt. Een atoom van het sporenelement vormt vaak een essentieel onderdeel van een bepaald enzym, bijvoorbeeld een metaalion dat gecoördineerd zit in het actieve centrum. Koper, Zink, seleen, kobalt en jodium voorbeelden van sporenelementen, die de mens nodig heeft. Sporenelementen zijn in de teelt van gewassen vaak een bestanddeel van mest. Voorbeelden bij planten zijn de metalen ijzer, zink, koper, molybdeen, boor, mangaan en magnesium. (nl)
- Mikroelementy, mikroskładniki, pierwiastki śladowe – pierwiastki chemiczne występujące w bardzo małych (śladowych) ilościach w organizmach roślinnych i zwierzęcych. U ludzi zapotrzebowanie na te pierwiastki wynosi poniżej 100 mg na dobę. Pojęcia mikroskładników lub mikronutrientów i pierwiastków śladowych nierzadko są rozróżniane ze względu na rozpiętość zawartości lub znaczenie biologiczne. Mikronutrienty wówczas oznaczają pierwiastki występujące w roślinach w niewielkich ilościach, ale niezbędne dla ich rozwoju, a pierwiastki śladowe wszystkie pierwiastki występujące w małych stężeniach, także nieaktywne biologicznie. Z kolei w chemii wód podziemnych mikroelementy (pierwiastki rzadkie) to takie, które występują zwykle w ilości 0,01–10 mg/l (np. F, Al, Si, Li, B, P, Cu, Zn, Ti, V, As, Cr, Co, Ni, Ag, Sr, Ba, Pb), podczas gdy pierwiastki śladowe to pierwiastki występujące jeszcze rzadziej (np. Rb, Au, Hg). Niedobór lub nadmiar tych pierwiastków może prowadzić do zaburzeń fizjologicznych. Składniki mineralne są niezbędne w ustroju do celów budulcowych (szczególnie w tkance kostnej), wchodzą w skład: płynów ustrojowych, niektórych enzymów, związków wysokoenergetycznych itp. Wywierają również wpływ na regulację czynności narządowych i ogólnoustrojowych. Do mikroelementów w diecie człowieka zalicza się: jod, żelazo, fluor, bor, kobalt, miedź, chrom, cynk, mangan, molibden, selen. Lista mikroelementów u roślin może zależeć od ujęcia, ale zasadniczo obejmuje miedź, bor, mangan, cynk i molibden. Zazwyczaj obejmuje również żelazo (które często występuje w ilościach większych niż pozostałe mikroelementy, co zbliża je do makroelementów), a czasem też chlor, sód, krzem, kobalt i wanad. Czasem natomiast za mikroelementy uznaje się wszystkie znajdowane w roślinach pierwiastki (poza makroelementami). W zależności od czułości pomiaru taka lista objąć może praktycznie wszystkie występujące w naturze pierwiastki, które mogą mniej lub bardziej przypadkowo znaleźć się w organizmie, przez co zwykle ogranicza się ją do pierwiastków istotnych dla roślin, nawet jeśli ich rola jest słabo poznana. Mikroelementy, zarówno niezbędne do rozwoju (mikronutrienty), jak i pozostałe, występując w nadmiernych stężeniach mogą wywoływać skutki niepożądane. Niektóre pierwiastki są wyłącznie toksyczne (srebro, bizmut, kadm, rtęć, ołów, tal, tor, uran), inne są niezbędne, ale toksyczne w nadmiarze (np. chrom, kobalt, miedź, żelazo, molibden, nikiel, cyna, wolfram, cynk), a jeszcze inne są uznawane za w zasadzie nietoksyczne (np. mangan i wanad). (pl)
- Рассеянные элементы — химические элементы, которые практически не встречаются в природе в виде самостоятельных минералов и концентрированных залежей, а встречаются лишь в виде примесей в различных минералах. Рассеянные элементы извлекают попутно из руд других металлов или полезных ископаемых (углей, солей, фосфоритов, природных вод и пр.). К рассеянным элементам принадлежат рубидий, таллий, галлий, индий, скандий, германий и др. (ru)
- Ett spårämne är ett kemiskt ämne, vanligen ett grundämne, som förekommer i liten mängd eller låg koncentration i något sammanhang. Begreppet används med lite olika betydelse i olika kemiska sammanhang. Inom näringsläran är begreppet mer eller mindre synonymt med mineralämne och är ett ämne som är livsnödvändigt i kosten i mycket små mängder. Exempel är järn, koppar, selen, jod, zink, kobolt, molybden. (sv)
- Мікроелеме́нти — хімічні елементи, присутні в організмах живих істот в низьких концентраціях (тисячні долі відсотка та нижче). Термін «мікроелементи» застосовується і для позначення деяких хімічних елементів, що містяться в ґрунтах, гірських породах, мінералах, водах, нафті тощо. (uk)
- 稀有元素是自然界中储量、分布稀少（一般地壳丰度为100ppm以下）且人类应用较少的元素总称。稀有元素常用来制造特种金属材料，如特种钢、合金等，在飞机、火箭、原子能等工业领域属于关键性材料。常用的稀有金属有锂、钛、镭等。 (zh)
- Розсіяні елементи (рос. рассеяные элементы, англ. trace elements; нім. Spurenelemente n pl) – група хімічних елементів (цезій, рубідій, кадмій, скандій, ґалій, індій, талій, ґерманій, гафній, ванадій, селен, телур, реній), які містяться в земній корі переважно у вигляді домішок до мінералів, у складі мінеральних утворень чи металоорганічних сполук і попутно вилучаються з руд інших металів або вугілля, солей, фосфоритів та ін. В земній корі вони знаходяться в розсіяному стані в інших мінералах. Самостійних промислових родовищ не утворюють, а видобуваються попутно при переробці руд інших корисних копалин. Ці метали відіграють надзвичайно важливу роль в сучасних галузях техніки. Входячи до складу багатьох сплавів, використовуються в радіопромисловості, радарних установках (германій і реній), в телерадіоапаратурі, в підшипниках, у виробництві фарб, в медицині для виготовлення лікувальних препаратів тощо. Основними джерелами їх видобутку є різноманітні руди: цезію і рубідію – гранітні пегматити, галію – алюмінієві руди (боксити), ренію – молібденовий концентрат, індій і кадмій видобувається зі сфалериту, германій – із золи кам'яного вугілля, селен і телур – із продуктів переробки мідних, поліметалічних і нікелевих руд та ін. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Un oligo-élément est un sel minéral nécessaire à la vie d'un organisme, mais en quantité très faible, inférieure à 1 ppm (1 mg par kg de poids corporel). Les oligo-éléments possèdent une toxicité pour l'organisme lorsqu'ils sont présents à des taux trop élevés. L'effet d'un oligo-élément dépend de la dose d'apport. Lorsque l'oligo-élément est dit essentiel, une carence ou au contraire un apport excessif peuvent entraîner des troubles sérieux. (fr)
- In chimica analitica un oligoelemento (dal greco: ολίγος, oligos, poco) è un elemento presente in un campione con una concentrazione media inferiore a 100 parti per milione, o inferiore a 100 microgrammi per grammo. In biochimica e nella nutrizione un oligoelemento è un elemento chimico che è necessario in quantità minime per la crescita, lo sviluppo e la fisiologia appropriata di un dato organismo; è un micronutriente assunto in tracce. (it)
- 화학에서 미량 원소(trace element)는 매우 적은 분량(1그램 당 100 마이크로그램이 안 되며 분자 단위 기준으로 100 ppm이 안 되는)이 평균적으로 함유되어 있는 원소를 가리킨다. 생물학에서 미량 원소는 생물의 생장, 발달, 생리가 올바르게 작용할 수 있으면서 비록 극히 적은 양이지만 꼭 필요한 화학 원소이다. 이를테면 철, 아연, 망간, 붕소 등이 있다. 미량 영양소, 미량 요소라고도 한다. 지구화학에서 미량 원소는 암석 성분의 0.1 % 또는 1000 ppm 이하를 함유하고 있는 화학 원소를 가리킨다. (ko)
- この記事では、微量元素（びりょうげんそ）について説明する。 (ja)
- Рассеянные элементы — химические элементы, которые практически не встречаются в природе в виде самостоятельных минералов и концентрированных залежей, а встречаются лишь в виде примесей в различных минералах. Рассеянные элементы извлекают попутно из руд других металлов или полезных ископаемых (углей, солей, фосфоритов, природных вод и пр.). К рассеянным элементам принадлежат рубидий, таллий, галлий, индий, скандий, германий и др. (ru)
- Ett spårämne är ett kemiskt ämne, vanligen ett grundämne, som förekommer i liten mängd eller låg koncentration i något sammanhang. Begreppet används med lite olika betydelse i olika kemiska sammanhang. Inom näringsläran är begreppet mer eller mindre synonymt med mineralämne och är ett ämne som är livsnödvändigt i kosten i mycket små mängder. Exempel är järn, koppar, selen, jod, zink, kobolt, molybden. (sv)
- Мікроелеме́нти — хімічні елементи, присутні в організмах живих істот в низьких концентраціях (тисячні долі відсотка та нижче). Термін «мікроелементи» застосовується і для позначення деяких хімічних елементів, що містяться в ґрунтах, гірських породах, мінералах, водах, нафті тощо. (uk)
- 稀有元素是自然界中储量、分布稀少（一般地壳丰度为100ppm以下）且人类应用较少的元素总称。稀有元素常用来制造特种金属材料，如特种钢、合金等，在飞机、火箭、原子能等工业领域属于关键性材料。常用的稀有金属有锂、钛、镭等。 (zh)
- الفلزات النزرة هي عبارة عن فلزات تتواجد بكميات قليلة جدًا في أنسجة وخلايا الحيوان والنبات. وهي من الأشياء الضرورية في علمي التغذية والفيزيولوجيا. وفي حال ابتلاع أو التعرض لكميات كبيرة منها، عادة ما تكون سامة. وفي نفس الوقت فإن وجود مستويات متدنية منها في البلازما أو في الأنسجة قد يؤدي إلى التعرض للأمراض كذلك؛ كما هو الحال في حال نقص الحديد. تشمل المعادن النزرة كلاً من الحديد والماغنسيوم والليثيوم والزنك والنحاس والكروم والنيكل والكوبالت والفاناديوم والزرنيخ والموليبدنوم والمنغنيز والسيلينيوم وفلزات أخرى. وتحتوي كل من أقراص الفيتامينات وأنواع السماد على معادن نزرة كمصادر إضافية للمعادن النزرة. (ar)
- العنصر الشحيح أو العنصر الزهيد أو العنصر النزر أو العنصر الأثاريّ هي عناصر تدخل في تركيب الكائن الحي وتساعده على تأدية وظائفه الحيوية، تتواجد بشكل رئيس في أنسجة الجسم الطبيعية، كما أن تركيزها تقريباً ثابت من شخص لآخر، وأي نقص في أحد هذه العناصر يسبب خلل ما تتم معالجته بشكل رئيس عن طريق تناول هذا العنصر بالوجبات الغذائية، كما أن هذه العناصر تلعب دوراً في الكيمياء الحيوية للجسم، وتعد العناصر الزهيدة عناصر كيميائية أساسية للجسم، وهي زَهيدة بمعنى أنها موجودة في جسم الإنسان بنسبة أقل من 50 ميليغرام\كيلوغرام على عكس العناصر الكبرى. تتمثل العناصر الزهيدة (والعناصر الزهيدة الفائقة) في جسم الإنسان في: (ar)
- En la química, s'anomena traça al component d'una mescla, quan el troben en proporcions molt petites. El que s'entén per concentració molt petita varia força depenent d'a què ens estem referint, però normalment, són sempre inferiors al 0,01%. En bioquímica, un element traça és un element de la dieta que es necessita en quantitats molt petites per al correcte creixement, desenvolupament i fisiologia de l'organisme. També es pot classificar segons la concentració;
* Components traça; proporció de l'ordre de magnitud de les (ppb)
* Components ultratraça; proporció de l'ordre de les (ppt) (ca)
- Stopové prvky jsou chemické prvky, které v malém množství organismus potřebuje ke správnému vývoji. Pro faunu a většinou i pro flóru jsou důležité tyto stopové prvky: železo, fluor, jod, kobalt, měď, hořčík, mangan, vanad (pro pláštěnce) a zinek; pro výživu rostlin jsou důležité například i hliník, bor, molybden, křemík a chlor. Podílem svého zastoupení v organismech se většina stopových prvků řadí (kromě hořčíku a chlóru) mezi mikrobiogenní prvky. V tkáních se stopové prvky nacházejí v koncentraci nižší než 50 ppm (<50 × 10−6 g/g). (cs)
- Oligoelementoj estas kemiaj elementoj, kiuj bezonatas en tre malgranda kvanto por la organisma vivnecesa materialŝanĝo-funkcioj. Ili devas esti regule alportataj por la korpo. La ĉiutaga bezono de sana plenkreskulo estas inter kelkcentoj da mikrogramo (el seleno kaj arseno) kaj kelkaj miligramo (el fero kaj jodo). De tio dividas kelkaj lernolibroj la t.n. : kalcion, magnezion, natrion, kloron, sulfuron, fosforon. Ili bezonatas por la korpo en pli granda kvanto (ĝis al kelkcentoj da miligramo je tago). Ĝenerale rekonataj esencaj (vivnecesaj) oligoelementoj estas: (eo)
- Las trazas metálicas son metales en cantidades extremadamente pequeñas, casi en el nivel molecular, que residen o están presentes en el tejido y las células de los animales y las plantas. Son una parte necesaria de la buena nutrición, aunque pueden ser tóxicos si son ingeridos en cantidades excesivas. Las trazas metálicas incluyen el hierro, el magnesio, el zinc, el cobre, el cromo, el níquel, el cobalto, el vanadio, el arsénico[cita requerida] , el molibdeno, y el selenio.[cita requerida]
* Datos: Q7831165 (es)
- Spurenelement (auch Mikroelement) wird allgemein ein chemisches Element genannt, das nur in geringer Konzentration oder Spuren vorkommt; bei äußerst geringer Konzentration wird auch von Ultra-Spurenelement gesprochen. Die Häufigkeiten chemischer Elemente unterscheiden sich erheblich, betrachtet man ihr Vorkommen im Sonnensystem, im Planeten Erde, in Gesteinen der Erdkruste, im Wasser von Ozeanen oder beispielsweise im menschlichen Körper. Innerhalb der jeweiligen Häufigkeitsverteilung werden die häufigen Elemente als Mengenelemente von den seltenen Spurenelementen geschieden. (de)
- Un elemento traza es un elemento químico cuya concentración (u otra medida de cantidad) es muy baja (una "cantidad traza"). La definición exacta depende del campo de la ciencia:
* En química analítica, un elemento traza es aquel cuya concentración promedio es inferior a 100 partes por millón (ppm) medidas en el conteo atómico o menos de 100 microgramos por gramo.
* En bioquímica, un elemento traza esencial es un elemento dietético que se necesita en cantidades muy pequeñas para el crecimiento, desarrollo y fisiología adecuados del organismo. Los elementos dietéticos o elementos traza esenciales son aquellos que se requieren para realizar actividades metabólicas vitales en los organismos. Ejemplos de elementos traza esenciales en animales incluyen Fe (hemoglobina), Cu (pigmentos respira (es)
- Los oligoelementos, a veces llamados bioelementos temporales, son bioelementos presentes en pequeñas cantidades en los seres vivos y tanto su ausencia como su exceso puede ser perjudicial para el organismo, llegando a ser hepatotóxicos. Además de los cuatro elementos de los que se compone mayoritariamente la vida (carbono, hidrógeno, oxígeno y nitrógeno), existe una gran variedad de elementos químicos esenciales. Las plantas los absorben de los minerales disueltos en el suelo, y de ahí pasan a los heterótrofos. Se sabe que existen grandes organismos que consumen suelo (geofagia) y visitan yacimientos minerales, de sal, por ejemplo, para conseguir los oligoelementos necesarios en su dieta. (es)
- Oligoelementuak izaki bizidunek proportzio txikian duten bioelementuak dira (%0,1 baino proportzio txikiagoan). Kopuru txikian bada ere funtsezkoak dira bizitzarako, haien gabeziak asaldura larriak ekartzen baititu. Oligoelementu askok entzimen jardueran parte hartzen dute. Honako hauek dira aipagarrienak: (eu)
- En chimie analytique, une trace désigne un produit présent en très faible quantité. La notion de « très faible quantité » est variable selon les problèmes considérés, et dépend :
* des possibilités de détection des méthodes d'analyse : voir l'article Limite de détection ;
* de l'influence du composé : par exemple en toxicologie, une trace pourra être la preuve résiduelle d'une intoxication après élimination du produit par l'environnement ou l'organisme, ou bien une très faible teneur dénotant un début d'intoxication ;
* de la législation : les normes et règlements fixent parfois des teneurs maximales de certains composés. (fr)
- Trace metals are the metals subset of trace elements; that is, metals normally present in small but measurable amounts in animal and plant cells and tissues and that are a necessary part of nutrition and physiology. Many biometals are trace metals. Ingestion of, or exposure to, excessive quantities can be toxic. However, insufficient plasma or tissue levels of certain trace metals can cause pathology, as is the case with iron. Trace metals within the human body include iron, lithium, zinc, copper, chromium, nickel, cobalt, vanadium, molybdenum, manganese and others. (en)
- Een sporenelement, ook spoorelement, is een element dat in de voeding van een organisme voor een goede groei en functie aanwezig moet zijn, maar slechts in zeer kleine hoeveelheden, van microgrammen tot milligrammen. Grote hoeveelheden kunnen zelfs toxisch zijn. Een spoor is een zeer kleine hoeveelheid van een bepaalde stof of een bepaald element. Sporenelementen zijn een voorbeeld van een micronutriënt. Een atoom van het sporenelement vormt vaak een essentieel onderdeel van een bepaald enzym, bijvoorbeeld een metaalion dat gecoördineerd zit in het actieve centrum. (nl)
- Mikroelementy, mikroskładniki, pierwiastki śladowe – pierwiastki chemiczne występujące w bardzo małych (śladowych) ilościach w organizmach roślinnych i zwierzęcych. U ludzi zapotrzebowanie na te pierwiastki wynosi poniżej 100 mg na dobę. Niedobór lub nadmiar tych pierwiastków może prowadzić do zaburzeń fizjologicznych. Składniki mineralne są niezbędne w ustroju do celów budulcowych (szczególnie w tkance kostnej), wchodzą w skład: płynów ustrojowych, niektórych enzymów, związków wysokoenergetycznych itp. Wywierają również wpływ na regulację czynności narządowych i ogólnoustrojowych. (pl)
- Розсіяні елементи (рос. рассеяные элементы, англ. trace elements; нім. Spurenelemente n pl) – група хімічних елементів (цезій, рубідій, кадмій, скандій, ґалій, індій, талій, ґерманій, гафній, ванадій, селен, телур, реній), які містяться в земній корі переважно у вигляді домішок до мінералів, у складі мінеральних утворень чи металоорганічних сполук і попутно вилучаються з руд інших металів або вугілля, солей, фосфоритів та ін. (uk)
|
