| dbo:abstract
|
- توماس واتسون (بالإنجليزية: Thomas Watson) (و. 1555 – 1592 م) هو شاعر، وكاتب بريطاني، ولد في لندن، توفي عن عمر يناهز 37 عاماً. (ar)
- Thomas Watson (* um 1557; † 1592) war ein englischer Dichter des elisabethanischen Zeitalters. (de)
- Thomas Watson (1557?-1592), était un poète anglais qui fit ses études propédeutiques à l'Université d'Oxford puis de droit à Londres. Son De remedio amoris, qui fut sans doute sa première composition importante, est perdu, ainsi que son Piece of work written in the commendation of women-kind (De l'Éloge des femmes), qui était également écrit en latin. Son ouvrage le plus ancien à nous être parvenu est sa version latine de l'Antigone de Sophocle, parut en 1581, dédié à Philip Howard. L'année suivante, Watson publie ses premiers vers en anglais en préface du Heptameron de George Whetstone, puis dans son fameux Hecatompathia or Passionate Centurie of Love, dont on dit qu'il lui fut inspiré par la très belle Frances Walsingham, dédié à Édouard de Vere, qui ayant lu le manuscrit, encouragea Watson à le publier. (fr)
- Thomas Watson (Londra, 1555 – 1592) è stato un poeta inglese. Oltre ad aver tradotto l'Antigone di Sofocle in latino, fu autore di una raccolta di sonetti nel 1582 e della pastorale Amynthae Gaudia (1592). (it)
- Thomas Watson (1555–1592) was an English poet and translator, and the pioneer of the English madrigal. His lyrics aside, he wrote largely in Latin, also being the first to translate Sophocles's Antigone from Greek. His incorporation of Italianate forms into English lyric verse influenced a generation of English writers, including Shakespeare, who was referred to in 1595 by William Covell as "Watson's heyre" (heir). He wrote both English and Latin compositions, and was particularly admired for the Latin. His unusual 18-line sonnets were influential, although the form was not generally taken up. (en)
- Thomas Watson (ca. 1557 – 1592) was een Engels dichter ten tijde van Elizabeth I, die in zijn tijd veel werd gelezen en geprezen. Watson studeerde waarschijnlijk in Oxford en volgde een rechtenstudie in Londen. In 1581 publiceerde hij een vertaling in het Latijn van Sofokles' Antigone, opgedragen aan Philip Howard, 20ste Earl van Arundel. Zijn belangrijkste werk verscheen een jaar later, The Hecatompathia or Passionate Century of Love. Het boek bevatte gedichten in het Engels die hij sonnetten noemde, maar die elk 18 regels telden in plaats van de gebruikelijke 14. Mogelijk wilde Watson deze sonnetvorm in Engeland introduceren, maar hij vond hierin geen navolgers. Het werk vond veel aftrek. The Teares of Fancie, verschenen in 1593, bevatte 50 sonnetten in de traditionele vorm en was eveneens populair. Watson publiceerde Latijnse versies van Torquato Tasso's Aminta (1585). In 1590 verschenen twee werken: The First Sett of Italian Madrigalls Englished en een Eglogue in het Engels en het Latijn bij het overlijden van zijn vriend Francis Walsingham. Na zijn dood in 1592 verscheen de Latijnse pastorale Amyntae Gaudia. Watson kende Christopher Marlowe, werd waarschijnlijk gelezen door William Shakespeare en komt voor in Edmund Spensers werk Colin Clouts Come Home Againe. De antiquair, geestelijke en schrijver Francis Meres vermeldt Watson naast Shakespeare, George Peele en Marlowe als een goed tragedieschrijver, hoewel werk op dat gebied van Watson niet bekend is. (nl)
- Thomas Watson, född omkring 1557, död 1592, var en engelsk författare. Watson skrev först latinska dikter och översatte Sofokles Antigone till latin. År 1582 utgav han en samling kärleksdikter, skrivna i ett slags sonettform (artonversig), som inte vann efterföljd. Postumt utgavs The tears of fancie 1593. Watson var i viss mån en föregångare till sonettisterna under drottning Elisabet och till Shakespeare (i "Venus and Adonis"). Watsons engelska arbeten utgavs av Edward Arber 1870, hans tolkning av italienska madrigaler 1899. (sv)
- Thomas Watson (1555 – 1592) foi um poeta lírico inglês, possivelmente educado em Oxford, onde estudou direito em Londres. Passou algum tempo no exterior, e ao mesmo tempo bastante jovem gozava de uma certa reputação como um poeta latino. Perdeu-se o seu De Remedio Amoris, que foi sem dúvida a sua primeira composição importante, assim como a sua "Piece of work written in the commendation of women-kind" ("Obra em Homenagem às Mulheres"), também escrita em latim. Sua obra mais antiga que chegou até nós é sua versão latina da Antígona de Sófocles, publicada em 1581, dedicada a . No ano seguinte, Watson publicou seus primeiros versos em inglês como um prefácio ao Heptameron de , então em seu famoso Hecatompathia ou Passionate Centurie of Love1, que diz ter sido inspirado por ,, dedicado a [[Edward de Vere], que, tendo lido o manuscrito, encorajou Watson a publicá-lo.) Certos estudiosos defendem que o Soneto 130 de William Shakespeare é uma sátira ao poema de Watson "Passionate Century of Love" ("Século Apaixonado de Amor"). (pt)
|
| rdfs:comment
|
- توماس واتسون (بالإنجليزية: Thomas Watson) (و. 1555 – 1592 م) هو شاعر، وكاتب بريطاني، ولد في لندن، توفي عن عمر يناهز 37 عاماً. (ar)
- Thomas Watson (* um 1557; † 1592) war ein englischer Dichter des elisabethanischen Zeitalters. (de)
- Thomas Watson (Londra, 1555 – 1592) è stato un poeta inglese. Oltre ad aver tradotto l'Antigone di Sofocle in latino, fu autore di una raccolta di sonetti nel 1582 e della pastorale Amynthae Gaudia (1592). (it)
- Thomas Watson (1555–1592) was an English poet and translator, and the pioneer of the English madrigal. His lyrics aside, he wrote largely in Latin, also being the first to translate Sophocles's Antigone from Greek. His incorporation of Italianate forms into English lyric verse influenced a generation of English writers, including Shakespeare, who was referred to in 1595 by William Covell as "Watson's heyre" (heir). He wrote both English and Latin compositions, and was particularly admired for the Latin. His unusual 18-line sonnets were influential, although the form was not generally taken up. (en)
- Thomas Watson, född omkring 1557, död 1592, var en engelsk författare. Watson skrev först latinska dikter och översatte Sofokles Antigone till latin. År 1582 utgav han en samling kärleksdikter, skrivna i ett slags sonettform (artonversig), som inte vann efterföljd. Postumt utgavs The tears of fancie 1593. Watson var i viss mån en föregångare till sonettisterna under drottning Elisabet och till Shakespeare (i "Venus and Adonis"). Watsons engelska arbeten utgavs av Edward Arber 1870, hans tolkning av italienska madrigaler 1899. (sv)
- Thomas Watson (1557?-1592), était un poète anglais qui fit ses études propédeutiques à l'Université d'Oxford puis de droit à Londres. Son De remedio amoris, qui fut sans doute sa première composition importante, est perdu, ainsi que son Piece of work written in the commendation of women-kind (De l'Éloge des femmes), qui était également écrit en latin. Son ouvrage le plus ancien à nous être parvenu est sa version latine de l'Antigone de Sophocle, parut en 1581, dédié à Philip Howard. (fr)
- Thomas Watson (ca. 1557 – 1592) was een Engels dichter ten tijde van Elizabeth I, die in zijn tijd veel werd gelezen en geprezen. Watson studeerde waarschijnlijk in Oxford en volgde een rechtenstudie in Londen. In 1581 publiceerde hij een vertaling in het Latijn van Sofokles' Antigone, opgedragen aan Philip Howard, 20ste Earl van Arundel. Watson kende Christopher Marlowe, werd waarschijnlijk gelezen door William Shakespeare en komt voor in Edmund Spensers werk Colin Clouts Come Home Againe. (nl)
- Thomas Watson (1555 – 1592) foi um poeta lírico inglês, possivelmente educado em Oxford, onde estudou direito em Londres. Passou algum tempo no exterior, e ao mesmo tempo bastante jovem gozava de uma certa reputação como um poeta latino. Perdeu-se o seu De Remedio Amoris, que foi sem dúvida a sua primeira composição importante, assim como a sua "Piece of work written in the commendation of women-kind" ("Obra em Homenagem às Mulheres"), também escrita em latim. Sua obra mais antiga que chegou até nós é sua versão latina da Antígona de Sófocles, publicada em 1581, dedicada a . (pt)
|
