| dbo:abstract
|
- Meng-c’ (též Mencius nebo Menciovo dílo, čínsky pchin-jinem Mèngzǐ, znaky 孟子) je filozofické dílo, které spolu s dalšími třemi díly tvoří literární komplex konfucianismu zvaný čtyři knihy, který je zase součástí většího literárního celku zvaného Čtyři knihy a pět klasiků. (cs)
- The Mencius (Chinese: 孟子; pinyin: Mèngzǐ; Old Chinese: *mˤraŋ-s tsəʔ) is a collection of conversations, anecdotes, and series of genuine and imagined interviews by the Confucian philosopher Mencius. The book is one of the Chinese Thirteen Classics, and explores Mencius' views on the topics of moral and political philosophy, often as a dialogue with the ideas presented by Confucianism. The interviews and conversations are depicted as being either between Mencius and the various rulers of the Warring States period, or with his students and other contemporaries. The book documents Mencius' travel across the states, and his philosophical conversations and debates with those he meets on his journey. A number of scholars suggest that the text was not written by Mencius himself, but rather by his disciples. The text is believed to have been written during the late 4th century BC. (en)
- 『孟子』（もうじ、もうし）は、儒教の思想家・哲学者である孟子の逸話・問答の集成である。歴史は紀元前4世紀後半まで遡る。 儒教の古典として位置づけられ、宋朝時代に重んじられた。一般に新儒学の創始者とされる学者の朱熹は、『孟子』を儒教正典の四書に含め、後に『孟子』は新儒学の正典のひとつとなった。 (ja)
- 《맹자(孟子)》는 사서오경에 속하는 유교 경전이다. (ko)
- De Mencius (Mengzi) is een verzameling uitspraken van de Chinese filosoof Mencius. Het werk stamt uit de tweede helft van de 4e eeuw v.Chr., maar werd pas sinds de Song-dynastie gerekend tot de Confucianistische Klassieken. Het boek maakt verder deel uit van de Vier Boeken van het Confucianisme, de door Zhu Xi in 1190 samengestelde inleiding op wat later het werd genoemd. (nl)
- Mengzi chiń. 孟子; pinyin Mèngzǐ – starożytny chiński traktat filozoficzny, będący częścią czteroksięgu konfucjańskiego. Określany też jako Księga Mencjusza. Księga pierwotnie składała się z 11 pian (woluminów), jak twierdzi poświęcony jej wpis w Han Shu. Kronika ta nie wspomina też by istniały do niej jakieś komentarze. Pierwszy zachowany komentarz pochodzi z II w. n.e. i jest autorstwa (趙岐, zm. w 201 r. n.e.). W przedmowie do swego komentarza, Zhao zaznaczył, że księga Mengzi składała się z siedmiu rozdziałów „wewnętrznych” i czterech „zewnętrznych” (co jest zgodne z notatką w Han Shu), które on, uznając za niskiej wartości, odrzucił. Do dnia dzisiejszego zachowało się bardzo niewiele cytatów z Mencjusza, które nie pochodzą z typowego tekstu, zachowanego przez Zhao Qi, a pochodzących z dzieł jemu współczesnych lub go poprzedzających. Dwa zbiory powiedzeń Mencjusza, wykraczające poza tekst Mengzi są dużo późniejsze (tworzone przez autorów z XVIII i XIX w.). Sugeruje to, że odrzucone przez Zhao „rozdziały zewnętrzne” faktycznie nie zawierały wiele materiału, ocenianego wysoko przez starożytnych filozofów. Zachowany tekst składa się z siedmiu woluminów, dzielonych na dwie części – taki podział na 14 rozdziałów zachowuje większość współczesnych wydawnictw. Zawierają one krótkie wypowiedzi Mencjusza i jego dłuższe dialogi z uczniami. Z opisanej w rozdziale pierwszym rozmowy z królem Hui z państwa Liang, w której zwraca się on do Mencjusza jak do starego człowieka, można wnosić, że przynajmniej ten rozdział opisuje poglądy Mencjusza jako dojrzałego filozofa. Księga jest prawie na pewno kompilacją dokonaną przez uczniów Mencjusza, podobnie jak Dialogi konfucjańskie (Lunyu). W odróżnieniu od Lunyu nie jest to wszakże jedynie zbiór aforyzmów, lecz także obszerne dialogi, rozwijające i systematyzujące idee zasygnalizowane w Dialogach. Mencjusz wykorzystuje narzędzia logiki i dialektyki rozwinięte przez szkoły moistów i sofistów w celu obrony idei, które uważa za słuszne przeciw krytyce ze strony przedstawicieli tych opozycyjnych szkół. Księga Mencjusza wykorzystuje też humor dla ukazania prawd filozoficznych, a ponadto zawiera przekazy będące źródłem poznania chińskich mitów. W okresie wczesnocesarskim za najważniejszego propagatora myśli konfucjańskiej uważano raczej Xunzi, niż Mencjusza. Aż do okresu songowskiego tekst Mengzi nie był uważany za „kanoniczny”, aczkolwiek tworzono do niego liczne komentarze. Powstanie bardzo wpływowej szkoły neokonfucjańskiej, której przedstawiciele, w szczególności Zhu Xi zwrócili uwagę na Mencjusza, spowodowało odsunięcie Xunzi w cień. Komentarz Zhu Xi do Mengzi pt. Mengzi Jizhu był najważniejszym opracowaniem tej księgi aż do czasów dynastii Qing. Zhu Xi doprowadził też do podniesienia rangi Księgi Mencjusza i ustanowienia jej jednym z kluczowych tekstów konfucjańskich, częścią cztero- i trzynastoksięgu konfucjańskiego. (pl)
- Mencius (孟子; Mèngzǐ) är en samling historier och diskussioner av den kinesiska filosofen Mencius från 300-taler f.Kr. Verket är en av de fyra böckerna som är utvalda som introduktion till konfucianismen. Sannolikt är vissa delar även skrivna av Mencius lärjungar. Samlingen består av sju kapitel som var och en är uppdelad i två delar. Namnen på kapitlen representerar Mencius konversationspartner:
* 梁惠王上 - Liang Hui Wang I
* 梁惠王下 - Liang Hui Wang II
* 公孫丑上 - Gong Sun Chou I
* 公孫丑下 - Gong Sun Chou II
* 滕文公上 - Teng Wen Gong I Related discussion
* 滕文公下 - Teng Wen Gong II
* 離婁上 - Li Lou I
* 離婁下 - Li Lou II
* 萬章上 - Wan Zhang I
* 萬章下 - Wan Zhang II
* 告子上 - Gaozi I
* 告子下 - Gaozi II
* 盡心上 - Jin Xin I
* 盡心下 - Jin Xin II (sv)
- Мэнцзы (кит. упр. 孟子, пиньинь Mèngzǐ) — один из канонов конфуцианства. (ru)
- 《孟子》是一本记述孟子思想與言行的儒家經書，完成于戰國時代中后期，屬於《十三經》之一。该书詳实地记载了孟子的思想、言论和事迹。注本主要有东汉赵岐《孟子章句》、南宋朱熹《孟子集注》、清焦循《孟子正义》等。在四庫全書中為經部。 (zh)
|
| dbo:author
| |
| dbo:language
| |
| dbo:literaryGenre
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 20276 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:author
| |
| dbp:bpmf
| |
| dbp:c
| |
| dbp:caption
|
- Early-13th-century Mencius printing held in National Palace Museum (en)
|
| dbp:chuhan
| |
| dbp:country
| |
| dbp:genre
| |
| dbp:gr
| |
| dbp:hangul
| |
| dbp:hanja
| |
| dbp:j
| |
| dbp:kana
| |
| dbp:kanji
| |
| dbp:l
|
- "[The Writings of] Master Meng" (en)
|
| dbp:language
| |
| dbp:mc
| |
| dbp:myr
| |
| dbp:name
| |
| dbp:ocBs
| |
| dbp:p
| |
| dbp:pic
| |
| dbp:piccap
|
- "Mencius" in seal script and regular Chinese characters (en)
|
| dbp:picupright
| |
| dbp:poj
| |
| dbp:qn
| |
| dbp:releaseDate
| |
| dbp:romaji
| |
| dbp:rr
| |
| dbp:showflag
| |
| dbp:title
| |
| dbp:tl
| |
| dbp:w
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:wuu
| |
| dbp:y
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Meng-c’ (též Mencius nebo Menciovo dílo, čínsky pchin-jinem Mèngzǐ, znaky 孟子) je filozofické dílo, které spolu s dalšími třemi díly tvoří literární komplex konfucianismu zvaný čtyři knihy, který je zase součástí většího literárního celku zvaného Čtyři knihy a pět klasiků. (cs)
- 『孟子』（もうじ、もうし）は、儒教の思想家・哲学者である孟子の逸話・問答の集成である。歴史は紀元前4世紀後半まで遡る。 儒教の古典として位置づけられ、宋朝時代に重んじられた。一般に新儒学の創始者とされる学者の朱熹は、『孟子』を儒教正典の四書に含め、後に『孟子』は新儒学の正典のひとつとなった。 (ja)
- 《맹자(孟子)》는 사서오경에 속하는 유교 경전이다. (ko)
- De Mencius (Mengzi) is een verzameling uitspraken van de Chinese filosoof Mencius. Het werk stamt uit de tweede helft van de 4e eeuw v.Chr., maar werd pas sinds de Song-dynastie gerekend tot de Confucianistische Klassieken. Het boek maakt verder deel uit van de Vier Boeken van het Confucianisme, de door Zhu Xi in 1190 samengestelde inleiding op wat later het werd genoemd. (nl)
- Мэнцзы (кит. упр. 孟子, пиньинь Mèngzǐ) — один из канонов конфуцианства. (ru)
- 《孟子》是一本记述孟子思想與言行的儒家經書，完成于戰國時代中后期，屬於《十三經》之一。该书詳实地记载了孟子的思想、言论和事迹。注本主要有东汉赵岐《孟子章句》、南宋朱熹《孟子集注》、清焦循《孟子正义》等。在四庫全書中為經部。 (zh)
- The Mencius (Chinese: 孟子; pinyin: Mèngzǐ; Old Chinese: *mˤraŋ-s tsəʔ) is a collection of conversations, anecdotes, and series of genuine and imagined interviews by the Confucian philosopher Mencius. The book is one of the Chinese Thirteen Classics, and explores Mencius' views on the topics of moral and political philosophy, often as a dialogue with the ideas presented by Confucianism. The interviews and conversations are depicted as being either between Mencius and the various rulers of the Warring States period, or with his students and other contemporaries. The book documents Mencius' travel across the states, and his philosophical conversations and debates with those he meets on his journey. A number of scholars suggest that the text was not written by Mencius himself, but rather by his (en)
- Mengzi chiń. 孟子; pinyin Mèngzǐ – starożytny chiński traktat filozoficzny, będący częścią czteroksięgu konfucjańskiego. Określany też jako Księga Mencjusza. Księga pierwotnie składała się z 11 pian (woluminów), jak twierdzi poświęcony jej wpis w Han Shu. Kronika ta nie wspomina też by istniały do niej jakieś komentarze. Pierwszy zachowany komentarz pochodzi z II w. n.e. i jest autorstwa (趙岐, zm. w 201 r. n.e.). W przedmowie do swego komentarza, Zhao zaznaczył, że księga Mengzi składała się z siedmiu rozdziałów „wewnętrznych” i czterech „zewnętrznych” (co jest zgodne z notatką w Han Shu), które on, uznając za niskiej wartości, odrzucił. Do dnia dzisiejszego zachowało się bardzo niewiele cytatów z Mencjusza, które nie pochodzą z typowego tekstu, zachowanego przez Zhao Qi, a pochodzących z dz (pl)
- Mencius (孟子; Mèngzǐ) är en samling historier och diskussioner av den kinesiska filosofen Mencius från 300-taler f.Kr. Verket är en av de fyra böckerna som är utvalda som introduktion till konfucianismen. Sannolikt är vissa delar även skrivna av Mencius lärjungar. Samlingen består av sju kapitel som var och en är uppdelad i två delar. Namnen på kapitlen representerar Mencius konversationspartner: (sv)
|
| rdfs:label
|
- Meng-c’ (kniha) (cs)
- 孟子 (書物) (ja)
- 맹자 (책) (ko)
- Mencius (book) (en)
- De Mencius (nl)
- Mengzi (księga) (pl)
- Мэнцзы (ru)
- Mencius (bok) (sv)
- 孟子 (書) (zh)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
.svg){kind=link}