| dbo:abstract
|
- Sponton je dřevcová zbraň používaná evropskými vojsky od poloviny 17. do začátku 19. století. Celková délka byla okolo dvou metrů. Základem zbraně byla listová čepel se dvěma různě tvarovanými výběžky upevněná k . Podobala se další dřevcové zbrani , ale obvykle měla menší čepel a byla kratší. Ač bezpochyby prvotním účelem spontonu byl boj na kratší vzdálenost, později sloužil především jak odznak hodnosti důstojníků pěchoty. Důstojníci ho využívali v bitvách k udržování linií, odstupů a formací jako řadovými vojáky dobře viditelný objekt a mimo bojiště při přehlídkách a při zdravení. Spontonem byly vybaveny rovněž některé palácové stráže. (cs)
- Sponton (Esponton, französisch), eine Halbpike nach Art der Hellebarde, wurde bis zu Anfang des 19. Jahrhunderts von den Offizieren der Infanterie neben dem Degen als Paradewaffe geführt. Der Sponton war im ausgehenden 17. und 18. Jahrhundert in fast allen europäischen Heeren verbreitet und ging vermutlich über die Partisane aus der Saufeder (Knebelspieß) hervor. Er galt auch als Standeszeichen der Infanterieoffiziere. Für das Handhaben des Sponton gab es feste Regeln; so gehörte zu den Handgriffen der Offiziere mit dieser Dienstwaffe stets das Salutieren, d. h. das Grüßen mit dem Sponton. Ein solcher Gruß stand besichtigenden und kommandierenden Generalen und Souveränen zu. Bei der Aufstellung zur Parade (Revue) hatte der Offizier das Sponton bei Fuß, also mit ausgestrecktem Arm gehalten am Boden stehend, wie es z. B. auf dem Bild Die Revue der kurhannoverschen Armee 1735, ausgestellt im Wehrgeschichtlichen Museum Rastatt, zu sehen ist. Für die Schlagkraft einer Truppe war es sehr wichtig, dass eine Formation exakt eingehalten wurde, dass man möglichst schnell von der Kolonnenformation in Linie übergehen konnte. Diese Bewegungen erfolgten häufig unter Beschuss und im Pulverdampf. Unter diesen Bedingungen waren die langen Spontons hilfreich. Mit dem Sponton hat man notfalls auch die Linie in Ordnung gebracht, indem man sich mit quergelegtem Sponton hinter die Soldaten stellte, wenn diese begannen nach hinten zu weichen. Deshalb stand der Spontonträger üblicherweise hinter der Schützenlinie. In Preußen wurde der Sponton unter König Friedrich I. eingeführt. Seine Verwendung verschwand mit der Abschaffung aller Stangenwaffen im Jahr 1807 aus der Preußischen Armee. Esponton wurde auch eine kurze Pike genannt, die auf Schiffen beim Entern zum Einsatz kam. Zur Zeit der Kolonialkriege in Amerika kam der Espontoo ebenfalls zur Signalgebung in Spielmannszügen zum Einsatz. (de)
- A spontoon, sometimes known by the variant spelling espontoon or as a half-pike, is a type of European polearm that came into being alongside the pike. The spontoon was in common use from the mid-17th century to the early 19th century, but it was used to a much lesser extent as a military weapon and ceremonial implement until the late 19th century. (en)
- Een sponton is een korte lans die gebruikt werd als door officieren, onderofficieren en korporaals gedurende de 17e en 18e eeuw. In de 17e eeuw was het gebruikelijk officieren, onderofficieren en korporaals te bewapenen met een degen en een lans, piek of hellebaard. Hieruit ontwikkelde zich de sponton, een wapen dat geleidelijk aan meer en meer decoratief dan werd. Het wapen werd met name gebruikt om de manschappen in een rechte lijn te houden, wat vereist werd door de dan gebruikte lineaire tactieken. Dergelijke wapens werden ook gebruikt om vijandelijke cavalerie op afstand te houden en vaak waren de soldaten van de met een dergelijk wapen voorzien. Gedurende het vierde kwart van de 18e eeuw verdwenen de lans, piek en hellebaard in de meeste legers als wapen voor onderofficieren en korporaals. Na de Napoleontische periode waren spontons in de meeste legers verdwenen en waren officieren alleen nog bewapend met een degen of sabel, eventueel nog met een pistool, het laatste al naargelang de voorschriften of de persoonlijke voorkeur. In enkele legers, zoals die van Groot-Brittannië, bleven sergeanten nog lange tijd bewapend met pieken, tot ook deze omstreeks 1850 verdwenen. (nl)
- Szponton – rodzaj broni drzewcowej, odmiana partyzany o obosiecznym grocie, u którego nasadzie znajdowały się wygięte pręty lub skrzydła. Głownie szpontonów miały charakterystycznie rozszerzoną część centralną. Rozpowszechniony w Europie w XVII-XVIII wieku, głównie jako oznaka stopnia podoficerskiego lub oficerskiego. Nazwa pochodzi od francuskiego słowa esponton, które w średniowieczu oznaczało sztylet. W połowie XVI w. nazwa ta, jako espontone, pojawia się we Włoszech na określenie rodzaju włóczni, a od XVII w. we Francji jako nazwa pół-piki. Broń używana jako oznaczenie godności wojskowej była często bogato zdobiona np. herbami lub monogramami. W Polsce używany podobnie jak w armiach zachodnich, za panowania saskiego i aż do reformy wojska przez Sejm Czteroletni w końcu XVIII wieku, głównie w dragonii i piechocie. W Anglii używany przez oficerów do 1786 r., a przez sierżantów w latach 1792-1830. (pl)
- Lo spuntone è un'arma inastata rassomigliante alla partigiana, sviluppata in Italia e largamente in uso alla fanteria d'Europa nel XVII secolo. Cadde in disuso solo nella seconda metà del XIX secolo. (it)
- Эспонто́н (фр. esponton от лат. espietus, spedus, spentum — копьё), Уменьшенный протазан — колющее древковое холодное оружие, состоящее из фигурного пера, тульи, крестовины между ними, помочей и длинного древка. Также знак различия. (ru)
- Sponton var ett stångvapen och ursprungligen ett infanterivapen, även kallat halvpik, en senare variant av bardisanen, som var cirka två meter långt, med bladformad stålspets. Spontonen var under 1600- och 1700-talen ett befäls- och värdighetstecken för infanteriofficerare. (sv)
- Espontão ou meia-lança é uma arma de haste, de cariz cortoperfurante, semelhante à partasana, que mede geralmente mais de dois metros de comprimento e que se encontra guarnecida de uma ponta aguçada em forma de cruz invertida ou cruzeta. Terão surgido já na segunda metade do séc. XVII, tendo-se difundido e popularizado pela Europa durante os séculos seguintes, conhecendo uso até ao advento do séc. XIX. (pt)
- 半長柄槍（spontoon、espontoon、half-pike），或稱半長槍，是歐洲的一種的長柄武器，與長柄槍（pike）同時期出現。半長柄槍在17世紀中期被廣泛使用，持續使用到19世紀晚期。相較於通常長14~15英尺的長柄槍，半長柄槍通常全長只有6~7英尺。 在鳥銃（mukset）取代長柄槍成為步兵的主要武器後，半長柄槍仍被保留作為指揮發信用的武器。士官以半長柄槍當作軍階的象徵，就像鎚矛/權杖的功能一樣，用來在戰場上指揮士兵。（軍官則以劍來指揮，但有些不列顛軍官在卡洛登戰役也使用了半長柄槍作為指揮用具。） (zh)
- Еспонто́н (фр. esponton від лат. espietus, spedus, spentum — «спис») — колюча древкова холодна зброя, що складається з фігурного пера, тулії, хрестовини, що знаходиться між ними, шлейок і довгого древка. Еспонтони з'явилися в європейських арміях в XVI столітті, ставши відзнакою офіцерів. Таку ж роль в той же період виконував і протазан. І протазан і еспонтон мали вигляд списів з широкими наконечниками, але якщо у протазана наконечник був у формі сильно витягнутого трикутника (пізніше додалися бічні елементи), то у еспонтона був широкий листоподібний наконечник, що нагадує наконечники російських рогатин. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Sponton je dřevcová zbraň používaná evropskými vojsky od poloviny 17. do začátku 19. století. Celková délka byla okolo dvou metrů. Základem zbraně byla listová čepel se dvěma různě tvarovanými výběžky upevněná k . Podobala se další dřevcové zbrani , ale obvykle měla menší čepel a byla kratší. Ač bezpochyby prvotním účelem spontonu byl boj na kratší vzdálenost, později sloužil především jak odznak hodnosti důstojníků pěchoty. Důstojníci ho využívali v bitvách k udržování linií, odstupů a formací jako řadovými vojáky dobře viditelný objekt a mimo bojiště při přehlídkách a při zdravení. Spontonem byly vybaveny rovněž některé palácové stráže. (cs)
- A spontoon, sometimes known by the variant spelling espontoon or as a half-pike, is a type of European polearm that came into being alongside the pike. The spontoon was in common use from the mid-17th century to the early 19th century, but it was used to a much lesser extent as a military weapon and ceremonial implement until the late 19th century. (en)
- Lo spuntone è un'arma inastata rassomigliante alla partigiana, sviluppata in Italia e largamente in uso alla fanteria d'Europa nel XVII secolo. Cadde in disuso solo nella seconda metà del XIX secolo. (it)
- Эспонто́н (фр. esponton от лат. espietus, spedus, spentum — копьё), Уменьшенный протазан — колющее древковое холодное оружие, состоящее из фигурного пера, тульи, крестовины между ними, помочей и длинного древка. Также знак различия. (ru)
- Sponton var ett stångvapen och ursprungligen ett infanterivapen, även kallat halvpik, en senare variant av bardisanen, som var cirka två meter långt, med bladformad stålspets. Spontonen var under 1600- och 1700-talen ett befäls- och värdighetstecken för infanteriofficerare. (sv)
- Espontão ou meia-lança é uma arma de haste, de cariz cortoperfurante, semelhante à partasana, que mede geralmente mais de dois metros de comprimento e que se encontra guarnecida de uma ponta aguçada em forma de cruz invertida ou cruzeta. Terão surgido já na segunda metade do séc. XVII, tendo-se difundido e popularizado pela Europa durante os séculos seguintes, conhecendo uso até ao advento do séc. XIX. (pt)
- 半長柄槍（spontoon、espontoon、half-pike），或稱半長槍，是歐洲的一種的長柄武器，與長柄槍（pike）同時期出現。半長柄槍在17世紀中期被廣泛使用，持續使用到19世紀晚期。相較於通常長14~15英尺的長柄槍，半長柄槍通常全長只有6~7英尺。 在鳥銃（mukset）取代長柄槍成為步兵的主要武器後，半長柄槍仍被保留作為指揮發信用的武器。士官以半長柄槍當作軍階的象徵，就像鎚矛/權杖的功能一樣，用來在戰場上指揮士兵。（軍官則以劍來指揮，但有些不列顛軍官在卡洛登戰役也使用了半長柄槍作為指揮用具。） (zh)
- Еспонто́н (фр. esponton від лат. espietus, spedus, spentum — «спис») — колюча древкова холодна зброя, що складається з фігурного пера, тулії, хрестовини, що знаходиться між ними, шлейок і довгого древка. Еспонтони з'явилися в європейських арміях в XVI столітті, ставши відзнакою офіцерів. Таку ж роль в той же період виконував і протазан. І протазан і еспонтон мали вигляд списів з широкими наконечниками, але якщо у протазана наконечник був у формі сильно витягнутого трикутника (пізніше додалися бічні елементи), то у еспонтона був широкий листоподібний наконечник, що нагадує наконечники російських рогатин. (uk)
- Sponton (Esponton, französisch), eine Halbpike nach Art der Hellebarde, wurde bis zu Anfang des 19. Jahrhunderts von den Offizieren der Infanterie neben dem Degen als Paradewaffe geführt. Der Sponton war im ausgehenden 17. und 18. Jahrhundert in fast allen europäischen Heeren verbreitet und ging vermutlich über die Partisane aus der Saufeder (Knebelspieß) hervor. Er galt auch als Standeszeichen der Infanterieoffiziere. Für das Handhaben des Sponton gab es feste Regeln; so gehörte zu den Handgriffen der Offiziere mit dieser Dienstwaffe stets das Salutieren, d. h. das Grüßen mit dem Sponton. Ein solcher Gruß stand besichtigenden und kommandierenden Generalen und Souveränen zu. Bei der Aufstellung zur Parade (Revue) hatte der Offizier das Sponton bei Fuß, also mit ausgestrecktem Arm gehalten (de)
- Szponton – rodzaj broni drzewcowej, odmiana partyzany o obosiecznym grocie, u którego nasadzie znajdowały się wygięte pręty lub skrzydła. Głownie szpontonów miały charakterystycznie rozszerzoną część centralną. Rozpowszechniony w Europie w XVII-XVIII wieku, głównie jako oznaka stopnia podoficerskiego lub oficerskiego. W Polsce używany podobnie jak w armiach zachodnich, za panowania saskiego i aż do reformy wojska przez Sejm Czteroletni w końcu XVIII wieku, głównie w dragonii i piechocie. W Anglii używany przez oficerów do 1786 r., a przez sierżantów w latach 1792-1830. (pl)
- Een sponton is een korte lans die gebruikt werd als door officieren, onderofficieren en korporaals gedurende de 17e en 18e eeuw. In de 17e eeuw was het gebruikelijk officieren, onderofficieren en korporaals te bewapenen met een degen en een lans, piek of hellebaard. Hieruit ontwikkelde zich de sponton, een wapen dat geleidelijk aan meer en meer decoratief dan werd. Het wapen werd met name gebruikt om de manschappen in een rechte lijn te houden, wat vereist werd door de dan gebruikte lineaire tactieken. Dergelijke wapens werden ook gebruikt om vijandelijke cavalerie op afstand te houden en vaak waren de soldaten van de met een dergelijk wapen voorzien. (nl)
|
