| dbo:abstract
|
- سنوزلن (تنطق بالإنجليزية (Snoezelen) /ˈsnuzələ(n)/) أو البيئة متعددة الحواس المتحكم بها (MSE) هو شكل من أشكال العلاج للأشخاص الذين يعانون من التوحد أو الإعاقة الإنمائية. فتتمثل في وضع الشخص في بيئة مهدئة ومحفزة مثل «غرفة سنوزلن». وهذه الغرف مصممة خصيصًا لتحفيز الحواس، باستخدام تأثيرات الإضاءة، واللون، والصوت، والموسيقى، والرائحة وغيرها. ومن الممكن استكشاف مزيج المواد المختلفة على حائط ما باستخدام حواس اللمس، ومن الممكن تعديل الأرضية لتحفيز حاسة التوازن. ظهرت سنوزلن في الأصل وتطورت في هولندا في سبعينيات القرن العشرين، فتأسست غرف سنوزلن في المؤسسات حول العالم وشاعت بشكل خاص في ألمانيا، حيث يوجد بها أكثر من 1200 غرفة. ويعد تعبير سنوزلن "snoezelen" تعبيرًا مستحدثًا مشتقًا من الهولندية "snuffelen" (البحث عن، والاستكشاف) و"doezelen" (الإغفاء). وسنوزلن هي علامة تجارية مسجلة لشركة رومبا الإنجليزية. ومثاليًا، يعد علاج سنوزلن ومن الممكن القيام به لتقديم تجربة متعددة الحواس أو تركيز على حاسة واحدة، ببساطة عن طريق تكييف الإضاءة، والجو العام، والأصوات، والتركيبات بحيث تلبي احتياجات معينة للعميل وقت الاستخدام. ولا يوجد تركيز رسمي على نتائج العلاج - حيث ينصب التركيز على مساعدة المستخدمين للوصول إلى أقصى قدر من المتعة من النشاط الذي يشارك فيه مع الشخص القادر. ومن مزايا العلاج بسنوزلن هو أنه لا يعتمد على التواصل اللفظي وقد يكون مفيدًا للأشخاص الذين يعانون من التوحد الشديد لأنها توفر التحفيز لأولئك الذين من المستحيل الوصول إليهم. ويستخدم علاج سنوزلن للأشخاص الذين يعانون من التوحد وغيرها من الإعاقات الإنمائية، والخرف، وإصابات الدماغ المكتسبة وحتى الأطفال. ومع ذلك، من النادر إجراء بحوث حول فائدة العلاج، اعتمادًا على تصميمات الدراسات السريرية المتغيرة. قارنت دراسة بحثية صغيرة أجريت في بروكسل بين سلوك تسعة عملاء بالغين يعانون من التوحد الشديد في فصل دراسي وغرفة سنوزلن. على الرغم من اختلاف النتائج الفردية، ادعت الدراسة وجود انخفاض بنسبة 50% في الضيق والسلوك النمطي، وتراجع معدل العدائية وإيذاء الذات في بيئة سنوزلن بمعدل خمسة وسبعين بالمائة.يتعلق علاج سنوزلن بالارتباط بين كل من الفضاء (البيئة المادية) ونهج «التركيز على العميل» للممارس (البيئة الإنسانية). وتساعد هذه البيئة المادية الحسية المصممة خصيصًا بالإضافة إلى ما يقدمه «ممارس التمكين» على بروز التغيرات في الإثارة من خلال التأثير على عملية الاسترخاء، والحد من القلق و/أو الألم (الجسدي والعاطفي). وتهدف إلى تحقيق أقصى قدر من إمكانات الشخص للتركيز على إرادته الحرة وللاشتراك في التحفيز الملهم (الشيء و/أو النشاط، و/أو الشخص)، وبالتالي تحسين الاتصال والأداء. وتساعد المبادئ المحددة للبيئة متعددة الحواس الممارس على تركيز الاهتمام على العناصر الأساسية لهذا النهج. وفيما يلي هذه المبادئ. 1.
* تجري التجربة في بيئة مادية محددة. 2.
* موقف الممارسين «التركيز على العميل». 3.
* يجب التحكم في المحفزات وفقًا لاحتياجات العميل. 4.
* البيئة متعددة الحواس هي إحدى وسائط الاتصال. 5.
* البيئة الحسية ليست بإيجابية أو سلبية. 6.
* يعتمد الممارس على وجهة نظر العميل. (شابيرو، 2010). (ar)
- Cleland a Clark, psychologové, kteří pracovali v USA, vyvinuli „smyslovou samoobsluhu“ (sensory cafeteria) pro lidi s intelektuálním postižením, kteří žili v ústavu, kde se odborníci snažili mírnit jejich nenormální chování. O několik let později, počátkem 70. let 20. stol. Hulsegge a Verheul sestavili podobný smyslový přístup, s jehož pomocí se snažili aktivizovat klienty s několikanásobným postižením v centru De Hartenberg v Nizozemsku. Hulsegge a Verheul nazvali své prostory určené ke smyslové stimulaci Snoezelen, což je slovo vytvořené spojením dvou holandských slov: „snuffelen“= čichat a „doezelen“ = dřímat. Poté dochází k rozvoji konceptu v Holandsku, Velké Británii, Německu a dalších zemích. K rozvoji konceptu Snoezelen na profesionální vědecké úrovni přispěla profesorka Krista Mertens z Humboldtovy univerzity v Berlíně. V roce 2002 byla založena ISNA – International Snoezelen Association, s cílem spojit odborníky z celého světa, poukázat na možnosti využití Snoezelenu v různých zařízeních a zveřejňovat vědecké důkazy o účinnosti tohoto konceptu. V roce 2012 došlo k rozdělení ISNA na dvě samostatné organizace ISNA-MSE (International Snoezelen Association – Multisensory Environment) – Mezinárodní Snoezelen Asociace – Multismyslové prostředí, jejíž rada je tvořena odborníky z oblasti neurověd, psychologie, psychiatrie a speciální pedagogiky, kteří sledují současný vývoj v jednotlivých vědách a implementují nejnovější znalosti do konceptu Snoezelen-MSE. Druhou organizací je ISNA-Snoezelen professional. První Snoezelen místnosti se začaly v zařízeních v České republice objevovat již v devadesátých letech 20. století i díky práci psycholožky PhDr. Hany Stachové. V té době spolupracovala s Bc. Renátou Filatovou, speciálním pedagogem, která je dnes certifikovaným lektorem konceptu Snoezelen-MSE a jeho garantem v České republice. Významným průlomem bylo v roce 2009 založení snoezelen centra v Uherském Hradišti v centru Akropolis, které umožnilo využívat přínosů snoezelenu také lidem z řad veřejnosti. Pod vedením lektorky Mgr. Dagmar Mega zde probíhaly vzdělávací semináře a od roku 2011 také mezinárodní školící kurzy. Vzhledem v velkému zájmu a zajištění kvality práce v multisenzorického konceptu Mgr. Dagmar Mega zajišťovala a vedla zahraniční odborné stáže pro pracovníky rodinných center, sociální pracovníky i pedagogy zaštítěné ČNA mládež, dále NAEP, DZS při MŠMT ČR. To mimo jiné vedlo k významnému rozšíření konceptu snoezelen a vzniku dalších snoezelen místností jak ve školách a domovech pro osoby se zdravotním postižením, seniory ad. ale také v komunitních a rodinných centrech, kde jsou programy i pro veřejnost, např. RC Kamarád Nenuda,z.s. ve Zlíně, RC Kaštánek Valašské Klobouky, Povzbuzení,z.s. v Olomouci a další. V roce 2011 vzniklo také Vzdělávací centrum Snoezelen-MSE konceptu v České republice, jehož zakladatelkou je paní Filatová stejně jako ASNOEZ® - Asociace Snoezelen konceptu České republiky, s cílem podpory a rozvoje konceptu. První Snoezelen-MSE místnost na akademické půdě vznikla díky podpoře doc. Jarmily Pipekové z Masarykovy univerzity v Brně na katedře speciální pedagogiky. V roce 2014 se paní Filatova stala členem odborné rady v rámci mezinárodní organizace ISNA-MSE, asociace ASNOEZ® byla změněna na ISNA-MSE z.s. působící v rámci České republiky a Slovenska. Ke zkvalitnění konceptu snoezelen výrazně přispěl také portál sdružení 3lobit,o.s., kde jsou dostupné články o historii, přístupech, technikách práce, výtahy ze stěžejních děl ke snoezelenu, aktivní blog a vede i registr zařízení, které pracují s touto metodou v České a Slovenské republice. Dnes je Snoezelen-MSE koncept rozšířen po celém světě a jeho účinky poznávají nejen tělesně a duševně postižení lidé, ale slouží celé řadě potřebných jako metoda vícesmyslové stimulace v prostředí důvěry, radosti a setkávání ke zlepšení zdravotního stavu a ke zkvalitnění jejich života. Snoezelen je rovněž nazýván pojmem Multisensorické prostředí (MSE). (cs)
- Unter Snoezelen (Aussprache: [ˈsnuːzələn]) – eine von Jan Hulsegge und Ad Verheul, zwei Zivildienstleistenden am De Hartenberg Institut in den Niederlanden, 1978 zusammengestellte Phantasieschöpfung aus den beiden niederländischen Verben „snuffelen“ (etwa: schnüffeln) und „doezelen“ (dösen) – wird der Aufenthalt in einem gemütlichen, angenehm warmen Raum verstanden, in dem bequem liegend oder sitzend, umgeben von leisen Klängen und Melodien, Lichteffekte betrachtet werden. Das gezielt ausgesuchte Angebot steuert und ordnet die Reize, weckt Interesse, ruft Erinnerungen hervor und lenkt Beziehungen. Das Snoezelen soll immer Wohlbefinden erzeugen. In der ruhigen Atmosphäre werden den Menschen Ängste genommen und sie fühlen sich geborgen. Das Snoezelen dient der Verbesserung der und zugleich der Entspannung. Zur Ausstattung des Raumes gehören meist unterschiedliche Lichtquellen und Projektoren, die verschiedenartige visuelle Effekte erzeugen wie Wassersäulen, eine Farbdrehscheibe, sich an der Raumdecke langsam drehende Spiegelkugel sowie eine bequeme Sitz- und Liegelandschaft. Der Snoezelenraum kann von wohlriechenden Düften durchflutet sein. Bilder zum Träumen kommen in Verbindung mit ausgewählter zum Einsatz. Nach den ersten Erfahrungen in den Niederlanden wurde das „Snoezelen“ ab Ende der 1980er Jahre in Großbritannien und Deutschland betrieben. Inzwischen hat sich die Idee dieser Entspannungsform weltweit auf über dreißig Nationen ausgebreitet. Beiträge auf internationalen Snoezelen-Kongressen der 2002 gegründeten International Snoezelen Association (ISNA) zeigen, dass Snoezelen als therapeutisches Medium bei psychischen Problemen zur Bewältigung und Kompensation von Belastungssituationen (Magersucht, Stress, Burnout), bei physiologischen Erkrankungen (wie in der Palliativmedizin bei erhöhten Schmerzzuständen), bei emotionalen Problemen (wie Depression und Gewaltbereitschaft) aber auch bei Aufmerksamkeitsstörungen (begleitet von Hyperaktivität), mangelnder Konzentration und Motivation angewendet wird. Konzentrierte sich das Snoezelen in den ersten Jahren auf Menschen mit (schweren) geistigen Behinderungen, so wird diese Intervention seither gleichermaßen in Kindergärten, Schulen, Freizeit- und Senioreneinrichtungen, in Kliniken und Hospizen umgesetzt. Mit Blick auf die zukünftige Bevölkerungsentwicklung und Altersstruktur hat Krista Mertens an der Humboldt-Universität zu Berlin in den letzten Jahren spezielle Konzepte für Menschen mit Behinderungen (speziell des Formenkreises Demenz) zur Verbesserung der Lebensqualität entwickelt, die neben den neuen Ansätzen zur „Förderung des Lernens“ im Snoezelenraum in Fort- und Weiterbildungen gelehrt und umgesetzt werden. Für eine wirksame Snoezelen-Intervention ist es notwendig, dass Inhalte und Methoden auf die Bedürfnisse der Adressatengruppen abgestimmt sind. Entwicklungsstufen, Krankheitsbilder, Biografien und soziales Umfeld sowie momentane Befindlichkeit des Klienten haben Einfluss auf das Snoezelenangebot. Die Snoezelenfachkraft muss im Vorfeld Lichteffekte, Klänge und Musik, Aromen, Ort der Lagerung, Dauer des Angebots und Inhalt auf die zu betreuende Person abstimmen. Neben fest installierten Snoezelenräumen sind auch „Snoezelenwagen“ im Einsatz, die mit der entsprechenden Ausstattung an das Bett wenig mobiler Menschen geschoben werden können, etwa bei Hirnverletzungen oder erworbenen Hirnschäden. Zudem entwickelte sich der Entspannungs- und Förderbereich zum „Snoezelen mit Tieren“. (de)
- Le snoezelen est une pratique de stimulation multisensorielle contrôlée, visant à éveiller, canaliser ou entretenir la sensorialité de la personne stimulée, dans une ambiance sécurisante. (fr)
- Snoezelen or controlled multisensory environment (MSE) is a therapy for people with autism and other developmental disabilities, dementia or brain injury. It consists of placing the person in a soothing and stimulating environment, called the "Snoezelen room". These rooms are specially designed to deliver stimuli to various senses, using lighting effects, color, sounds, music, scents, etc. The combination of different materials on a wall may be explored using tactile senses, and the floor may be adjusted to stimulate the sense of balance. The person is usually accompanied by an aide or therapist. Developed in the Netherlands in the 1970s, Snoezelen rooms (snoezelroom) have been established in institutions all over the world and are especially common in Germany, where more than 1,200 exist. There is no evidence that Snoezelen is effective for the treatment of dementia. (en)
- Lo Snoezelen è una forma di terapia per persone con autismo e varie disabilità dello sviluppo, demenza o lesioni cerebrali. Il termine è spesso usato come sinonimo di MSE (Multisensory environment, ovvero ambiente multisensoriale). La metodologia, messa a punto da fine anni settanta a metà degli anni ottanta da due terapisti olandesi, Jan Hulsegge e Ad Verheul, prevede la realizzazione di ambienti dedicati a creare focus di attenzione e suggestioni attraenti al fine di promuovere la partner perceived communication tra persone con disabilità intellettive ed operatori. Snoezelen è contatto umano e rilassamento o attivazione in base alle esigenze specifiche, promosso attraverso stimoli sensoriali. (it)
- スヌーズレン (Snoezelen) とは、重度知的障害者を魅了する感覚刺激空間を用いて彼らにとって最適な余暇やリラクゼーション活動を提供する実践であり、またそのプロセスを通して構築されてきた理念でもある。 スヌーズレンという用語は、オランダ語でスヌッフレン「クンクン匂いを嗅ぐ」、ドゥースレン「うとうとする」という用語を組み合わせた造語で、外界を探索することや心地よくまどろむ状態を示すものである。 スヌーズレンの実践とは、障害がある人々（スヌーズレン利用者）にとって受け取りやすい感覚刺激に満たされた物理的環境、そして利用者と支援者が楽しみや安らぎを共有できる雰囲気のなかで、利用者が自分にとって意味のある活動に携わることである。 この実践は、1970年代、オランダにて始まったが、現在ではヨーロッパを中心に全世界へ広がってきている。創始者のひとりAd Verheul（アド・フェルフール）は、スヌーズレンの啓発のために世界中で講演を行っている。日本とも親交が厚く、日本スヌーズレン協会や個人や施設の招へいでたびたび来日している。日本スヌーズレン協会の名誉顧問でもあり、ビデオや同会機関誌 SNOEZELEN JAPANへの寄稿を通して、メッセージを寄せている。 (ja)
- Snoezelen (ook wel zintuigactivering, gevoelsactiviteit, primaire activering en sensomotorische stimulatie genaamd) is een activiteit die aangeboden wordt aan mensen met een, meestal ernstige of zeer ernstige, verstandelijke beperking of gevorderde dementie. De cliënt wordt gedurende kortere of langere tijd in een ruimte gelegd, waar gedempt licht, zachte muziek, geuren en meubilair dat een ontspannen houding toelaat, zoals een zitzak, een kalmerende invloed uitoefenen. Achtergrond is dat veel mensen meervoudig gehandicapt zijn, waardoor het moeilijk is om activiteiten te bedenken waar ze de dag mee doorkomen. Er bestaan twee benaderingen: 24uurs-snoezelen en snoezelen in een aparte ruimte. Het woord zou zijn ontstaan als een samentrekking van de woorden snuffelen en doezelen. (nl)
- Snoezelen (w pol. także: Sala Doświadczania Świata, także: terapia doświadczania świata, terapia Snoezelen) – metoda terapii zajęciowej oraz oryginalna koncepcja aranżacji pomieszczeń, skupiona na problematyce uzyskania dostępu (kontaktu) do pacjenta, z którym kontakt jest w różny sposób utrudniony, i który ma ograniczenia w zakresie odbierania otaczającego go świata, jak również własnej osoby w otoczeniu, poprzez zastosowanie bezzadaniowej i niedyrektywnej stymulacji polisensorycznej, opartej na przestrzeganiu ośmiu zasad sformułowanych przez twórców i propagatorów metody – Ada Verheula (terapeutę zajęciowego) i Jana Hulsegge (muzykoterapeutę). (pl)
- Сну́зелен (нидерл. snoezelen /ˈsnuzələ(n)/), или контролируемая мультисенсорная стимуляция — название подхода к терапии психических отклонений, распространённого в Нидерландах и Германии, а также специальных помещений, комнат снузелен, используемых в рамках этого подхода. В комнатах снузелен создаётся успокаивающая, но в то же время стимулирующая обстановка, благодаря использованию световых эффектов, запахов, звуков, специальных материалов, стимулирующих тактильные ощущения. Среди расстройств и заболеваний, при которых используется снузелен — аутизм и другие расстройства развития, болезнь Альцгеймера и другие формы деменции, травмы мозга. Название метода является неологизмом и образовано слиянием нидерландских слов snuffelen (в данном контексте — «вынюхивать; изучать») и doezelen («дремать»). «SNOEZELEN» — зарегистрированный товарный знак британской компании Rompa, которая продаёт оборудование для комнат снузелен; термин же, да и концепция самого метода, были предложены в конце 1970-х годов терапевтами Яном Хюлсегге (Jan Hulsegge) и Адом Верхейлом (нидерл. Ad Verheul), работавшими в нидерландском De Hartenberg Institute. Эффективность подхода снузелен изучена слабо, дизайн исследований варьирует, и это создаёт трудности при анализе результатов. (ru)
- A sala de Snoezelen é uma sala multi-sensorial que tem como objectivo a estimulação sensorial e/ou a diminuição dos níveis de ansiedade e de tensão. A pesquisa sobre os benefícios do tratamento com Snoezelen é escassa, com variáveis . (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Le snoezelen est une pratique de stimulation multisensorielle contrôlée, visant à éveiller, canaliser ou entretenir la sensorialité de la personne stimulée, dans une ambiance sécurisante. (fr)
- スヌーズレン (Snoezelen) とは、重度知的障害者を魅了する感覚刺激空間を用いて彼らにとって最適な余暇やリラクゼーション活動を提供する実践であり、またそのプロセスを通して構築されてきた理念でもある。 スヌーズレンという用語は、オランダ語でスヌッフレン「クンクン匂いを嗅ぐ」、ドゥースレン「うとうとする」という用語を組み合わせた造語で、外界を探索することや心地よくまどろむ状態を示すものである。 スヌーズレンの実践とは、障害がある人々（スヌーズレン利用者）にとって受け取りやすい感覚刺激に満たされた物理的環境、そして利用者と支援者が楽しみや安らぎを共有できる雰囲気のなかで、利用者が自分にとって意味のある活動に携わることである。 この実践は、1970年代、オランダにて始まったが、現在ではヨーロッパを中心に全世界へ広がってきている。創始者のひとりAd Verheul（アド・フェルフール）は、スヌーズレンの啓発のために世界中で講演を行っている。日本とも親交が厚く、日本スヌーズレン協会や個人や施設の招へいでたびたび来日している。日本スヌーズレン協会の名誉顧問でもあり、ビデオや同会機関誌 SNOEZELEN JAPANへの寄稿を通して、メッセージを寄せている。 (ja)
- Snoezelen (w pol. także: Sala Doświadczania Świata, także: terapia doświadczania świata, terapia Snoezelen) – metoda terapii zajęciowej oraz oryginalna koncepcja aranżacji pomieszczeń, skupiona na problematyce uzyskania dostępu (kontaktu) do pacjenta, z którym kontakt jest w różny sposób utrudniony, i który ma ograniczenia w zakresie odbierania otaczającego go świata, jak również własnej osoby w otoczeniu, poprzez zastosowanie bezzadaniowej i niedyrektywnej stymulacji polisensorycznej, opartej na przestrzeganiu ośmiu zasad sformułowanych przez twórców i propagatorów metody – Ada Verheula (terapeutę zajęciowego) i Jana Hulsegge (muzykoterapeutę). (pl)
- A sala de Snoezelen é uma sala multi-sensorial que tem como objectivo a estimulação sensorial e/ou a diminuição dos níveis de ansiedade e de tensão. A pesquisa sobre os benefícios do tratamento com Snoezelen é escassa, com variáveis . (pt)
- سنوزلن (تنطق بالإنجليزية (Snoezelen) /ˈsnuzələ(n)/) أو البيئة متعددة الحواس المتحكم بها (MSE) هو شكل من أشكال العلاج للأشخاص الذين يعانون من التوحد أو الإعاقة الإنمائية. فتتمثل في وضع الشخص في بيئة مهدئة ومحفزة مثل «غرفة سنوزلن». وهذه الغرف مصممة خصيصًا لتحفيز الحواس، باستخدام تأثيرات الإضاءة، واللون، والصوت، والموسيقى، والرائحة وغيرها. ومن الممكن استكشاف مزيج المواد المختلفة على حائط ما باستخدام حواس اللمس، ومن الممكن تعديل الأرضية لتحفيز حاسة التوازن. وتساعد المبادئ المحددة للبيئة متعددة الحواس الممارس على تركيز الاهتمام على العناصر الأساسية لهذا النهج. وفيما يلي هذه المبادئ. (ar)
- Cleland a Clark, psychologové, kteří pracovali v USA, vyvinuli „smyslovou samoobsluhu“ (sensory cafeteria) pro lidi s intelektuálním postižením, kteří žili v ústavu, kde se odborníci snažili mírnit jejich nenormální chování. Poté dochází k rozvoji konceptu v Holandsku, Velké Británii, Německu a dalších zemích. K rozvoji konceptu Snoezelen na profesionální vědecké úrovni přispěla profesorka Krista Mertens z Humboldtovy univerzity v Berlíně. (cs)
- Unter Snoezelen (Aussprache: [ˈsnuːzələn]) – eine von Jan Hulsegge und Ad Verheul, zwei Zivildienstleistenden am De Hartenberg Institut in den Niederlanden, 1978 zusammengestellte Phantasieschöpfung aus den beiden niederländischen Verben „snuffelen“ (etwa: schnüffeln) und „doezelen“ (dösen) – wird der Aufenthalt in einem gemütlichen, angenehm warmen Raum verstanden, in dem bequem liegend oder sitzend, umgeben von leisen Klängen und Melodien, Lichteffekte betrachtet werden. Das gezielt ausgesuchte Angebot steuert und ordnet die Reize, weckt Interesse, ruft Erinnerungen hervor und lenkt Beziehungen. Das Snoezelen soll immer Wohlbefinden erzeugen. In der ruhigen Atmosphäre werden den Menschen Ängste genommen und sie fühlen sich geborgen. (de)
- Snoezelen or controlled multisensory environment (MSE) is a therapy for people with autism and other developmental disabilities, dementia or brain injury. It consists of placing the person in a soothing and stimulating environment, called the "Snoezelen room". These rooms are specially designed to deliver stimuli to various senses, using lighting effects, color, sounds, music, scents, etc. The combination of different materials on a wall may be explored using tactile senses, and the floor may be adjusted to stimulate the sense of balance. The person is usually accompanied by an aide or therapist. (en)
- Lo Snoezelen è una forma di terapia per persone con autismo e varie disabilità dello sviluppo, demenza o lesioni cerebrali. Il termine è spesso usato come sinonimo di MSE (Multisensory environment, ovvero ambiente multisensoriale). (it)
- Snoezelen (ook wel zintuigactivering, gevoelsactiviteit, primaire activering en sensomotorische stimulatie genaamd) is een activiteit die aangeboden wordt aan mensen met een, meestal ernstige of zeer ernstige, verstandelijke beperking of gevorderde dementie. Er bestaan twee benaderingen: 24uurs-snoezelen en snoezelen in een aparte ruimte. Het woord zou zijn ontstaan als een samentrekking van de woorden snuffelen en doezelen. (nl)
- Сну́зелен (нидерл. snoezelen /ˈsnuzələ(n)/), или контролируемая мультисенсорная стимуляция — название подхода к терапии психических отклонений, распространённого в Нидерландах и Германии, а также специальных помещений, комнат снузелен, используемых в рамках этого подхода. В комнатах снузелен создаётся успокаивающая, но в то же время стимулирующая обстановка, благодаря использованию световых эффектов, запахов, звуков, специальных материалов, стимулирующих тактильные ощущения. Среди расстройств и заболеваний, при которых используется снузелен — аутизм и другие расстройства развития, болезнь Альцгеймера и другие формы деменции, травмы мозга. (ru)
|
