| dbo:abstract
|
- Der Mongolenprinz Senggerinchin (andere Schreibweisen Sengge Rinchen, Senggelinqin; * 1811; † 18. Mai 1865 bei Heze) war ein namhafter Militärbefehlshaber der Qing-Dynastie. Er war der Prinz der Horqin-Mongolen in der Inneren Mongolei und diente (dem Beispiel anderer Mongolenprinzen der Inneren Mongolei folgend) den Qing als ein Armee-Befehlshaber. Zwischen 1853 und 1855 kämpfte er gegen die Taiping und stoppte mit seiner Kavallerie deren Nordfeldzug gegen Peking (1853, Kaiser und Hof hatten die Stadt bereits verlassen). Im Zweiten Opiumkrieg war er gegen die Briten und Franzosen erfolglos (1858–1860, Dagu-Festungen bzw. Verteidigung von Peking). Nach 1860 erzielte er Erfolge gegen verschiedene Rebellenarmeen in Anhui, Shandong und Henan, insbesondere gegen die Nian-Banditen. Im Mai 1865 wurde er von den Nian bei Heze in Shandong getötet. Die Residenz von Senggerinchin (Senggelinqin wangfu) im Hinteren Horqin-Banner des Linken Flügels steht seit 2006 auf der Liste der Denkmäler der Volksrepublik China (6-495). Seine Grabstele in der mongolischen Gemeinde Sijiazi im Kreis Faku der Stadt Shenyang ist ein „Kulturdenkmal der Provinz Liaoning“. (de)
- Sengge Rinchen (1811 - 18 de mayo de 1865) o Senggelinqin (en mongol, Сэнгэринчен, ᠰᠡᠩᠭᠡᠷᠢᠨᠴᠢᠨ) fue un noble y general mongol que sirvió bajo la dinastía Qing durante los reinados de los emperadores Daoguang, Xianfeng y Tongzhi. Rinchen fue un destacado militar, conocido por su papel en la victoria China durante la y por su derrota durante la Batalla de Baliqiao durante la Segunda Guerra del Opio. También contribuyó a sofocar las rebeliones Taiping y Nian, muriendo asesinado por los rebeldes Nian en 1865. (es)
- Sengge Rinchen (mongol bitchig : ᠰᠡᠩᠭᠡᠷᠢᠨᠼᠡᠨ, tibétain : སེང་གེ་རིན་ཆེན།), connu également sous la transcription du chinois Senggelinqin (僧格林沁, 1811 — 1865), est un Mongol de la noblesse, général de l'armée Qing dans la Chine du XIXe siècle, connu principalement pour son rôle durant la Seconde guerre de l'opium, et la mise à la raison des révoltes des Taiping et des Nian en faveur des mandchous de la dynastie Qing. Sengge Rinchen venait de la Bannière arrière gauche de Horqin, en Mongolie-Intérieure, et appartenait au clan Borjigin, dont les origines peuvent être suivies jusqu'à Gengis Khan. Il serait descendant masculin de la 26e génération de Khasar, frère cadet de Gengis Khan. Son nom personnel se compose des mots tibétains voulant dire « lion » (tibétain : སེང་གེ་, Wylie : Sengge) et « trésor » (tibétain : རིན་ཆེན, Wylie : Rinchen). En 1825, il reçut le titre de « Prince impérial de second rang » (郡王, jùnwáng) de la part de l'empereur Xianfeng (1831 — 1861). (fr)
- Sengge Rinchen (Hanzi: 僧格林沁, pinyin: Senggelinqin, 1811-1865) adalah seorang jenderal Tiongkok beretnis Mongol pada akhir Dinasti Qing. Ia berpartisipasi dalam pertempuran-pertempuran besar pada zaman itu seperti Perang Candu II, penumpasan Pemberontakan Taiping dan Nian, di mana ia menemui ajalnya. Serdadu Inggris pada masa Perang Candu Kedua menyebutnya "Sam Collinson" yang berasal dari namanya "Senggelinqin / Tseng-ko-lin-sen" dikarenakan mereka kesulitan menyebut namanya. Sengge Rinchen lahir di , Mongolia Dalam. Ia berasal dari klan Borjigit, satu klan dengan penakluk besar pada masa lampau, Genghis Khan. Berdasarkan silsilah, ia adalah keturunan ke-26 dari yang tidak lain adalah adik Genghis Khan. Namanya sendiri berasal dari bahasa Tibet yang berarti 'singa' (Sengge) dan 'harta' (Rinchen). Pada masa muda ia hidup dalam kemiskinan, statusnya baru terangkat ketika diangkat keponakan oleh seorang bangsawan Mongol yang berkuasa di wilayahnya. Pada tahun 1825, Sengge menerima gelar kebangsawanan Junwang (郡王), yaitu pangeran yang berkuasa di tingkat kabupaten. Tahun 1853, ia menghalau ekpedisi utara kaum pemberontak Taiping dan menyelamatkan kota Tianjin. Tahun 1855, ia berhasil mengalahkan salah satu pasukan Taiping serta menangkap hidup-hidup jenderalnya, . Atas jasanya, pangkatnya dinaikan menjadi Qinwang (亲王) atau pangeran kelas satu. Tahun 1857, ia diangkat menjadi komisaris kekaisaran yang bertanggung jawab atas pertahanan di Tianjin. Tahun 1859, pada masa Perang Candu II, ia mengalahkan pasukan gabungan Inggris dan Prancis dalam . Namun tahun berikutnya Tianjin dan Benteng Taku jatuh ke tangan musuh. Sengge bersama brigade Mongolia-nya mundur ke Tongzhou (sebelah timur Beijing). Disana mereka kembali terlibat pertempuran sengit dengan pasukan sekutu dalam . Dalam pertempuran ini, pasukannya mengalami kekalahan besar sehingga membuka jalan bagi pasukan sekutu memasuki Beijing di mana mereka menjarah kota itu dan membakar taman kekaisaran . Kaisar Xianfeng yang pengecut melarikan diri ke Jehol, istana perburuan di Chengde, sebuah kota kecil di Hebei dan tidak pernah kembali lagi karena meninggal disana. Sengge berhasil memulihkan reputasinya yang sempat jatuh itu dalam beberapa pertempuran melawan pemberontak Nian di wilayah Shandong, Henan, dan Anhui. Kemenangan terbesarnya dalam menumpas pemberontak Nian adalah pada tahun 1863 dimana ia mengalahkan jenderal Nian yang paling berbahaya, , di Anhui. Mei 1865, Sengge dan pasukannya disergap oleh pemberontak Nian yang dipimpin oleh dan di Kabupaten Heze, Shandong. Pertempuran ini dikenal dalam sejarah sebagai . Ia gugur dalam pertempuran ini, pasukannya yang berjumlah 10.000 hampir seluruhnya binasa, hanya beberapa ratus yang berhasil lolos. Berita kematian Sengge Rinchen dan kehancuran brigade Mongol-nya sangat mengejutkan pihak istana karena itu adalah kekalahan terbesar mereka dari pemberontak Nian. Kaisar Tongzhi secara pribadi berkunjung ke kediaman Sengge untuk menyampaikan dukacita pada keluarganya. Ia dianugerahi gelar Zhongqinwang (忠亲王, Pangeran Setia) secara anumerta. Pada tahun 1889, ibu suri Cixi membangun sebuah kuil kecil untuk mengenangnya. Kuil itu bernama Kuil Xianzhong (显忠祠) dan masih berdiri hingga kini di Jalan Raya Di’anmen 47, , Beijing. Di samping keberhasilannya menumpas kaum pemberontak, Sengge Rinchen juga menuai cercaan dari rakyat, terutama penduduk wilayah utara karena pasukannya terkenal ganas dan suka menjarah di daerah-daerah yang mereka duduki. Dalam sejarah resmi Tiongkok, Sengge dianggap sebagai patriot karena kesetiaanya pada kekaisaran Qing. Di , Mongolia Dalam didirikan sebuah museum untuk memperingati dirinya. Namun di Mongolia sendiri namanya kurang dikenal dalam sejarah karena ia lebih berasosiasi pada Tiongkok.
* l
*
* s (in)
- Sengge Rinchen (1811 – 18 May 1865) or Senggelinqin (Mongolian: Сэнгэринчен, ᠰᠡᠩᠭᠡᠷᠢᠨᠴᠢᠨ) was a Mongol nobleman and general who served under the Qing dynasty during the reigns of the Daoguang, Xianfeng and Tongzhi emperors. He is best known for his role at the Battle of Taku Forts and at the Battle of Baliqiao during the Second Opium War and his contributions in helping the Qing Empire suppress the Taiping and Nian rebellions. (en)
- 보르지기트 성거린친(만주어: ᠪᠣᡵᠵᡳᡤᡳᡨᠰᡝᠩᡤᡝᡵᡳᠨᠴᡳᠨ Borjigit Senggerincin, 몽골어: ᠪᠣᠷᠵᠢᠭᠢᠨᠰᠡᠩᠭᠡᠷᠢᠨᠼᠡᠨ Borǰigin Sengerinčen, 한국 한자: 博爾濟吉特 僧格林沁 박이제길특 승격임심, 티베트어: སེང་གེ་རིན་ཆེན།, 1811년 ~ 1865년 5월 18일)은 청 제국 때 몽골족 귀족이자 장군이다. 도광제, 함풍제, 동치제 시절 사람이며, 커얼친 좌익후기 출신이다. 제2차 아편전쟁 당시 및 태평천국의 난 진압에 종군하였다. (ko)
- センゲリンチン（モンゴル語：ᠰᠡᠩᠭᠡᠷᠢᠨᠼᠡᠨ、Сэнхэрнцан、満州語: ᠰᡝᠩᡤᡝᡵᡳᠨᠴᡳᠨ senggerincin、漢字表記：僧格林沁、嘉慶16年（1811年） - 同治4年4月24日（1865年5月18日））は、清の軍人。モンゴル人。 1811年に内モンゴルのホルチン左翼後旗にて生誕。センゲとはチベット語で「獅子」、リンチンとはチベット語で「宝」を意味する。ボルジギン氏で、『蒙古世系』によるとチンギス・カンの次弟ジョチ・カサルの26代の子孫に当たるという。 (ja)
- Sengge Rinchen (chiń. 僧格林沁; pinyin Sēnggélínqìn); ur. 1811, zginął 19 maja 1865) – arystokrata mongolski, dowódca wojskowy dynastii Qing, który odznaczył się w walce z tajpingami i Nian. Urodzony w książęcym klanie Borżyginów, wywodzącym się od Czyngis-chana, w Mongolii Wewnętrznej; w 1825 otrzymał od cesarza tytuł księcia drugiego stopnia. Jako jeden z licznych Mongołów w służbie qingowskiej, wyróżnił się w 1853, gdy zatrzymał północną armię tajpingów i pojmał jej przywódcę, , za co w 1855 otrzymał tytuł księcia pierwszej rangi. W 1859, podczas II wojny opiumowej dowodził obroną fortów Dagu, skutecznie odpierając natarcie brytyjsko-francuskie (25 czerwca jego siły zatopiły cztery brytyjskie kanonierki). Zwycięstwo to miało też wpływ na utwardzenie chińskiej pozycji podczas negocjacji z Rosjanami oraz bezpośrednich rozmów z Brytyjczykami i Francuzami. Jednak gdy ci wylądowali ponownie pod Dagu w 1860 siły Senggena zostały pobite, w następstwie czego wojska kolonialne miały otwartą drogę na Pekin. 5 listopada 1860 został wyznaczony na głównego komisarza cesarskiego i wysłany z niemal trzydziestotysięczną armią przeciw Nian. Po początkowej klęsce pod Leshan (1860), Senge Rinchen osiągnął pewne sukcesy w walce z rebeliantami. Wygrawszy w 1862 bitwę pod Bozhou zmusił do kapitulacji Nian znad rzeki Wu i ruszył na południe. Okrążywszy po zaciętych walkach oddziały , w 1863 dostał go w swoje ręce i stracił, podobnie jak kilkunastu innych przywódców. Zdarzenie to rzuca cień na postać księcia, jako że stracił on zarówno Zhanga, jak i grupę powstańców, którzy go schwytali i pragnęli się poddać, wydając swego dawnego przywódcę. Nie zdążył skonsolidować panowania nad ledwo podbitym terytorium Nian, ponieważ musiał ruszyć na Shandong. Tam okrążył i zdławił powstanie Liu Depeia, lokalnego uczonego konfucjańskiego, który zbuntował się przeciw wysokim podatkom i ustanowił własną administrację. Następnie zwrócił się przeciw sekcie, której przewodził Song Jipeng (wywodzącej się z Sekty Białego Lotosu), masakrując ponad 30 tys. jej zwolenników. W obu starciach wykazał się sprawną organizacją działań oblężniczych. Potem zniszczył siły dwóch lokalnych watażków, którzy kilkukrotnie przechodzili ze strony powstańców na rządową, tylko po to by się ponownie zbuntować: Songa Zhinshi i Miao Peili (1863). W nagrodę za sukcesy przywrócono mu utracone (po porażce z 1860 r.) tytuły. Mimo niewątpliwej odwagi, słabością Sengge Rinchena była nieumiejętność współpracy z innymi dowódcami, co ostatecznie doprowadziło go do zguby: wpadł w pułapkę zastawioną przez Zhang Zongyu, siostrzeńca Zhang Lexinga, i zginął w 1865; powstańcy przechwycili większość jego pięciotysięcznej grupy kawalerii. Już wcześniej jego niezdyscyplinowana i skorumpowana armia nie budziła zaufania ludności lokalnej, często cierpiącej więcej od oddziałów rządowych niż rebeliantów. Po śmierci, w uznaniu zasług, dwór qingowski proklamował dziedziczność jego tytułu książęcego, a w 1889, cesarzowa Cixi nakazała wznieść świątynię ku jego czci, która zachowała się do dnia dzisiejszego (Xianzhongci 顯忠祠, w dzielnicy Dongcheng w Pekinie). (pl)
- Sengge Rinchen, född 1811, död 19 maj 1865, var en mongolisk aristokrat och militär som är känd för sin framträdande roll i flera militära kampanjer under den sena Qingdynastin. Sengge Richen kom från Horqins bakre vänstra baner i nuvarande Tongliao och tillhörde klanen Borjiginerna, som kunde spåra sina rötter tillbaka till Djingis Khans bror Hasar. Sengge Rinchen spelade en avgörande roll i att bekämpa Taipingupprorets spridande i nordlig riktning. Under det andra opiumkriget lyckades han 1859 slå tillbaka en brittisk-fransk styrka vid Dagufortet utanför Tianjin. När britterna och fransmännen återkom följande år övergav han dock fortet som gav sig efter vissa stridigheter. Han överfördes därefter för att bekämpa i norra Kina och dog 1865 i ett slag nära Heze. Han fick sedermera ett tempel tillägnat sig i Peking. (sv)
- Сенгерінчен (кит. 僧格林沁, 1811 — 19 травня 1865) — генерал Цінської імперії, монгольський князь. (uk)
- Сэнгэринчен (кит. 僧格林沁, 1811 — 19 мая 1865) — генерал Цинской империи, монгольский князь. (ru)
- 僧格林沁亲王（蒙古语：ᠰᠡᠩᠭᠡᠷᠢᠨᠼᠡᠨ，西里尔字母：Сэнгэринчен，满语：ᠰᡝᠩᡤᡝᡵᡳᠨᠴᡳᠨ，穆麟德轉寫：senggerincin，1811年7月24日－1865年5月18日），内蒙古科尔沁左翼后旗人，博爾濟吉特氏，蒙古族人，晚清政治家、軍事家、重臣。元太祖成吉思汗鐵木真弟弟拙赤合撒儿直系后代，嘉庆帝嗣外孙，大清帝國名將。活躍於道光、咸豐、同治三朝，參與過太平天国北伐、第二次鸦片战争等戰役，軍功卓著，与捻军作战時戰死，諡號忠。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Sengge Rinchen (1811 - 18 de mayo de 1865) o Senggelinqin (en mongol, Сэнгэринчен, ᠰᠡᠩᠭᠡᠷᠢᠨᠴᠢᠨ) fue un noble y general mongol que sirvió bajo la dinastía Qing durante los reinados de los emperadores Daoguang, Xianfeng y Tongzhi. Rinchen fue un destacado militar, conocido por su papel en la victoria China durante la y por su derrota durante la Batalla de Baliqiao durante la Segunda Guerra del Opio. También contribuyó a sofocar las rebeliones Taiping y Nian, muriendo asesinado por los rebeldes Nian en 1865. (es)
- Sengge Rinchen (1811 – 18 May 1865) or Senggelinqin (Mongolian: Сэнгэринчен, ᠰᠡᠩᠭᠡᠷᠢᠨᠴᠢᠨ) was a Mongol nobleman and general who served under the Qing dynasty during the reigns of the Daoguang, Xianfeng and Tongzhi emperors. He is best known for his role at the Battle of Taku Forts and at the Battle of Baliqiao during the Second Opium War and his contributions in helping the Qing Empire suppress the Taiping and Nian rebellions. (en)
- 보르지기트 성거린친(만주어: ᠪᠣᡵᠵᡳᡤᡳᡨᠰᡝᠩᡤᡝᡵᡳᠨᠴᡳᠨ Borjigit Senggerincin, 몽골어: ᠪᠣᠷᠵᠢᠭᠢᠨᠰᠡᠩᠭᠡᠷᠢᠨᠼᠡᠨ Borǰigin Sengerinčen, 한국 한자: 博爾濟吉特 僧格林沁 박이제길특 승격임심, 티베트어: སེང་གེ་རིན་ཆེན།, 1811년 ~ 1865년 5월 18일)은 청 제국 때 몽골족 귀족이자 장군이다. 도광제, 함풍제, 동치제 시절 사람이며, 커얼친 좌익후기 출신이다. 제2차 아편전쟁 당시 및 태평천국의 난 진압에 종군하였다. (ko)
- センゲリンチン（モンゴル語：ᠰᠡᠩᠭᠡᠷᠢᠨᠼᠡᠨ、Сэнхэрнцан、満州語: ᠰᡝᠩᡤᡝᡵᡳᠨᠴᡳᠨ senggerincin、漢字表記：僧格林沁、嘉慶16年（1811年） - 同治4年4月24日（1865年5月18日））は、清の軍人。モンゴル人。 1811年に内モンゴルのホルチン左翼後旗にて生誕。センゲとはチベット語で「獅子」、リンチンとはチベット語で「宝」を意味する。ボルジギン氏で、『蒙古世系』によるとチンギス・カンの次弟ジョチ・カサルの26代の子孫に当たるという。 (ja)
- Сенгерінчен (кит. 僧格林沁, 1811 — 19 травня 1865) — генерал Цінської імперії, монгольський князь. (uk)
- Сэнгэринчен (кит. 僧格林沁, 1811 — 19 мая 1865) — генерал Цинской империи, монгольский князь. (ru)
- 僧格林沁亲王（蒙古语：ᠰᠡᠩᠭᠡᠷᠢᠨᠼᠡᠨ，西里尔字母：Сэнгэринчен，满语：ᠰᡝᠩᡤᡝᡵᡳᠨᠴᡳᠨ，穆麟德轉寫：senggerincin，1811年7月24日－1865年5月18日），内蒙古科尔沁左翼后旗人，博爾濟吉特氏，蒙古族人，晚清政治家、軍事家、重臣。元太祖成吉思汗鐵木真弟弟拙赤合撒儿直系后代，嘉庆帝嗣外孙，大清帝國名將。活躍於道光、咸豐、同治三朝，參與過太平天国北伐、第二次鸦片战争等戰役，軍功卓著，与捻军作战時戰死，諡號忠。 (zh)
- Der Mongolenprinz Senggerinchin (andere Schreibweisen Sengge Rinchen, Senggelinqin; * 1811; † 18. Mai 1865 bei Heze) war ein namhafter Militärbefehlshaber der Qing-Dynastie. Er war der Prinz der Horqin-Mongolen in der Inneren Mongolei und diente (dem Beispiel anderer Mongolenprinzen der Inneren Mongolei folgend) den Qing als ein Armee-Befehlshaber. Zwischen 1853 und 1855 kämpfte er gegen die Taiping und stoppte mit seiner Kavallerie deren Nordfeldzug gegen Peking (1853, Kaiser und Hof hatten die Stadt bereits verlassen). Im Zweiten Opiumkrieg war er gegen die Briten und Franzosen erfolglos (1858–1860, Dagu-Festungen bzw. Verteidigung von Peking). Nach 1860 erzielte er Erfolge gegen verschiedene Rebellenarmeen in Anhui, Shandong und Henan, insbesondere gegen die Nian-Banditen. Im Mai 1865 w (de)
- Sengge Rinchen (mongol bitchig : ᠰᠡᠩᠭᠡᠷᠢᠨᠼᠡᠨ, tibétain : སེང་གེ་རིན་ཆེན།), connu également sous la transcription du chinois Senggelinqin (僧格林沁, 1811 — 1865), est un Mongol de la noblesse, général de l'armée Qing dans la Chine du XIXe siècle, connu principalement pour son rôle durant la Seconde guerre de l'opium, et la mise à la raison des révoltes des Taiping et des Nian en faveur des mandchous de la dynastie Qing. En 1825, il reçut le titre de « Prince impérial de second rang » (郡王, jùnwáng) de la part de l'empereur Xianfeng (1831 — 1861). (fr)
- Sengge Rinchen (Hanzi: 僧格林沁, pinyin: Senggelinqin, 1811-1865) adalah seorang jenderal Tiongkok beretnis Mongol pada akhir Dinasti Qing. Ia berpartisipasi dalam pertempuran-pertempuran besar pada zaman itu seperti Perang Candu II, penumpasan Pemberontakan Taiping dan Nian, di mana ia menemui ajalnya. Serdadu Inggris pada masa Perang Candu Kedua menyebutnya "Sam Collinson" yang berasal dari namanya "Senggelinqin / Tseng-ko-lin-sen" dikarenakan mereka kesulitan menyebut namanya.
* l
*
* s (in)
- Sengge Rinchen (chiń. 僧格林沁; pinyin Sēnggélínqìn); ur. 1811, zginął 19 maja 1865) – arystokrata mongolski, dowódca wojskowy dynastii Qing, który odznaczył się w walce z tajpingami i Nian. Urodzony w książęcym klanie Borżyginów, wywodzącym się od Czyngis-chana, w Mongolii Wewnętrznej; w 1825 otrzymał od cesarza tytuł księcia drugiego stopnia. Jako jeden z licznych Mongołów w służbie qingowskiej, wyróżnił się w 1853, gdy zatrzymał północną armię tajpingów i pojmał jej przywódcę, , za co w 1855 otrzymał tytuł księcia pierwszej rangi. (pl)
- Sengge Rinchen, född 1811, död 19 maj 1865, var en mongolisk aristokrat och militär som är känd för sin framträdande roll i flera militära kampanjer under den sena Qingdynastin. Sengge Richen kom från Horqins bakre vänstra baner i nuvarande Tongliao och tillhörde klanen Borjiginerna, som kunde spåra sina rötter tillbaka till Djingis Khans bror Hasar. Sengge Rinchen spelade en avgörande roll i att bekämpa Taipingupprorets spridande i nordlig riktning. Han överfördes därefter för att bekämpa i norra Kina och dog 1865 i ett slag nära Heze. Han fick sedermera ett tempel tillägnat sig i Peking. (sv)
|
