| dbo:abstract
|
- L'experiment de Schiehallion va ser un experiment científic realitzat al segle xviii per determinar la densitat mitjana de la Terra. Es va dur a terme a mitjans de 1774 al voltant de la muntanya escocesa de , al comtat de Perthshire. L'experiment, finançat per la Reial Societat de Londres, va consistir a mesurar les lleugeres variacions que patia un pèndol degudes a l'atracció gravitatòria d'una muntanya propera. Després de la recerca de muntanyes candidates, Schiehallion va ser considerada la localització ideal per fer-ho gràcies a la seva situació aïllada i la seva forma simètrica. Isaac Newton ja havia considerat prèviament la realització de l'experiment com a demostració pràctica de la seva teoria de la gravitació en els seus Principia , però finalment va rebutjar la idea. No obstant això, un equip de científics, entre els quals hi havia l'Astrònom Reial Nevil Maskelyne, es van convèncer que l'efecte seria detectable i es van comprometre a fer-ho. L'angle de desviació depenia dels volums i densitats relatives entre la Terra i la muntanya: si es determinava el volum i la densitat de Schiehallion, llavors podia trobar la densitat de la Terra. Una vegada determinada, es podrien obtenir aproximacions de les densitats absolutes dels altres planetes, els seus satèl·lits, i fins i tot el Sol, ja que en l'època tots ells es coneixien relatius a la densitat terrestre. A més a més, amb la realització de l'experiment es van aplicar per primera vegada les corbes de nivell a l'estudi del relleu terrestre, proporcionant una útil eina a la cartografia. (ca)
- تجربة شيهاليون، أجريت في القرن الثامن عشر لتحديد الكثافة المتوسطة للأرض بتمويل من منحة من الجمعية الملكية، أُجريت التجربة في صيف 1774 حول جبل سكوتيش في شيهاليون في بيرثشاير. تضمنت التجربة قياس الانحراف الطفيف للبندول الحادث بسبب قوة الجاذبية الناتجة من جبل قريب. بعد البحث عن جبال مناسبة، كان شيهاليون الموقع المثالي بسبب عزلته وشكله المتناظر تقريبًا. اقترح إسحاق نيوتن هذه التجربة من قبل كمثال عملي على نظرية الجاذبية خاصته لكنها رُفضت. مع ذلك، اقتنع قليل من العلماء، لا سيما الفلكي الملكي نيفيل ماسكلين، أن التأثير الجذبوي يمكن رصده وشرع في تنفيذ التجربة. كانت زاوية الانحراف تعتمد على الكثافة النسبية وحجم كل من الأرض والجبل: إذا أمكن التحقق من كثافة وحجم شيهاليون، يمكن كذلك التحقق من كثافة الأرض. بمجرد معرفة هذا، سنحصل على قيم تقريبية لكثافة الكواكب الأخرى وأقمارها والشمس التي كانت معروفة من قبل بقيم نسبية. هناك فائدة أخرى وهي فكرة الخطوط المنسوبة التي وضعت لتبسيط عملية مسح الجبل، ثم أصبحت تقنية معتمدة في علم الخرائط فيما بعد. (ar)
- Das Schiehallion-Experiment war ein Experiment zur Bestimmung der mittleren Massendichte der Erde. Mit finanzieller Unterstützung durch die Royal Society wurde es im Sommer des Jahres 1774 in der Gegend des Berges Schiehallion durchgeführt. Das Experiment umfasste die Messung der geringfügigen Lotabweichung im Schwerefeld der Erde aufgrund der gravitativen Anziehung des Berges. Der Schiehallion wurde wegen seiner isolierten Lage und nahezu symmetrischen Form als für diese Messung geeignet erachtet. Anstoß für das Experiment war unter anderem die Beobachtung von Schwereanomalien bei der Untersuchung der Mason-Dixon-Linie. Das Experiment wurde zuvor von Isaac Newton als möglicher experimenteller Beweis für seine Gravitationstheorie erwogen, jedoch von ihm später wieder verworfen. Dennoch war eine Gruppe von Wissenschaftlern, darunter vor allem der britische Hofastronom Nevil Maskelyne, davon überzeugt, dass der Effekt messbar sei, und nahm sich die Durchführung des Versuches vor. Der Ablenkungswinkel hing von den relativen Dichten und Rauminhalten der Erde und des Berges ab: Durch die Bestimmung der Dichte und des Volumens des Schiehallion konnte somit ebenfalls die Dichte der Erde bestimmt werden. Mit der Kenntnis der Dichte der Erde konnten wiederum ungefähre Werte für die Dichten der übrigen Planeten, ihrer Monde sowie der Sonne errechnet werden, welche zuvor lediglich in ihren relativen Verhältnissen bekannt waren. Darüber hinaus wurde zur Vereinfachung der Vermessung des Berges das Konzept der Isolinie erfunden, welches sich später zu einer Standardmethode der Kartografie entwickelte. (de)
- El experimento de Schiehallion fue un experimento científico realizado en el siglo XVIII para determinar la densidad media de la Tierra. Se llevó a cabo a mediados de 1774 en los alrededores de la montaña escocesa de , en el condado de Perthshire. El experimento, financiado por la Royal Society, consistió en medir las ligeras variaciones que sufría un péndulo debidas a la atracción gravitatoria de una montaña cercana. Tras la búsqueda de montañas candidatas, Schiehallion fue considerada la localización ideal para su realización, gracias a su situación aislada y su forma simétrica. Isaac Newton ya había considerado previamente la realización del experimento como demostración práctica de su teoría de la gravitación en sus Principia, pero finalmente rechazó la idea. No obstante, un equipo de científicos, entre los que se encontraba el Astrónomo Real Nevil Maskelyne, se convencieron de que el efecto sería detectable y se comprometieron a llevarlo a cabo. El ángulo de desviación dependía de los volúmenes y densidades relativos entre la Tierra y la montaña: si se determinaba el volumen y la densidad de Schiehallion, entonces podía hallarse la densidad de la Tierra. Una vez determinada, podrían obtenerse aproximaciones de las densidades absolutas de los demás planetas, sus satélites, e incluso el Sol, ya que en la época todos ellos se conocían relativos a la densidad terrestre. Además, con la realización del experimento se aplicaron por primera vez las curvas de nivel al estudio del relieve terrestre, proporcionando una útil herramienta a la cartografía. (es)
- The Schiehallion experiment was an 18th-century experiment to determine the mean density of the Earth. Funded by a grant from the Royal Society, it was conducted in the summer of 1774 around the Scottish mountain of Schiehallion, Perthshire. The experiment involved measuring the tiny deflection of the vertical due to the gravitational attraction of a nearby mountain. Schiehallion was considered the ideal location after a search for candidate mountains, thanks to its isolation and almost symmetrical shape. The experiment had previously been considered, but rejected, by Isaac Newton as a practical demonstration of his theory of gravitation; however, a team of scientists, notably Nevil Maskelyne, the Astronomer Royal, was convinced that the effect would be detectable and undertook to conduct the experiment. The deflection angle depended on the relative densities and volumes of the Earth and the mountain: if the density and volume of Schiehallion could be ascertained, then so could the density of the Earth. Once this was known, it would in turn yield approximate values for those of the other planets, their moons, and the Sun, previously known only in terms of their relative ratios. (en)
- L'esperimento dello Schiehallion — pensato e progettato in gran parte da Henry Cavendish, ma eseguito dall'astronomo Nevil Maskelyne — fu effettuato nel XVIII secolo per tentare una misurazione della densità della Terra o, utilizzando le parole dello stesso Maskelyne, per rendere «palpabile la gravitazione universale della materia». Finanziato da una sovvenzione della Royal Society, fu condotto nell'estate del 1774 intorno a una montagna scozzese di forma sufficientemente regolare chiamata Schiehallion, nel Perthshire. L'esperimento scientifico consisteva nel misurare la piccola deviazione di un pendolo causata dall'attrazione gravitazionale di una montagna vicina. Dopo una ricerca tra diverse montagne candidate, lo Schiehallion venne considerato il luogo ideale, grazie al suo isolamento e alla forma quasi simmetrica. L'utilità di un simile esperimento era stata già ispirata da Isaac Newton a dimostrazione pratica della sua teoria della gravitazione, ma da lui stesso in seguito scartata come irrealizzabile. Un altro spunto furono le anomalie nei dati riscontrate durante il tracciamento della linea Mason-Dixon tra la Pennsylvania e il Maryland dell'America coloniale. Gli astronomi inglesi Charles Mason e Jeremiah Dixon, impegnati fra il 1763 e il 1767 a risolvere una disputa di confine fra i due Stati, trovarono nella fase di misurazione molti più errori sistematici e non casuali di quelli previsti, specialmente nell'osservazione della latitudine. Cavendish intuì che fossero stati i monti Allegani a nord-ovest a esercitare una leggera attrazione sulle apparecchiature di rilevamento, influenzando i loro risultati finali, ma non era in grado di valutare, senza un esperimento diretto, quanto fosse intenso questo effetto. Prendendo spunto dall'apporto teorico di Newton e Cavendish, una squadra di scienziati, tra i quali in particolare Maskelyne, si impegnarono a condurre l'indagine, convinti che l'effetto di deflessione del pendolo sarebbe stato rilevabile. L'angolo di deflessione dipendeva dalla densità relativa tra il volume della Terra e quello della montagna: se fosse stato possibile calcolare la densità e il volume dello Schiehallion, allora si sarebbe potuta calcolare la densità della Terra. Una volta che questa fosse stata nota, allora sarebbe stato possibile ottenere approssimativamente quelle degli altri pianeti, dei loro satelliti naturali, e del Sole, precedentemente conosciute solo in termini di approssimazioni in percentuali relative. Come ulteriore conseguenza vantaggiosa, il concetto di isolinea e particolarmente di isoipsa, ideato per semplificare il processo di rilevazione della montagna, divenne in seguito una tecnica standard in cartografia. (it)
- シェハリオンの実験（シェハリオンのじっけん、英: Schiehallion experiment）とはネヴィル・マスケリンにより1774年に実施された地球の平均密度の計測を目的とした実験である。王立協会からの研究費を得て同年夏、スコットランド・(旧)パースシャイアにある (en) を含む山岳地帯で実施された。本実験は、振り子 (本来は振らさずに静止させる「」であるが以下では「振り子」と表現する) における、近傍にある山の引力に起因する、真の鉛直方向からの微小な変位角を計測するものである。シェハリオン山は、複数の選定候補の山の中で、その孤立性・ほぼ対称な形状など、理想的な実験立地にあると考えられていた。 本実験計画はかつてアイザック・ニュートンによってニュートンの万有引力の法則の実証的実験として王立協会へ申請がされるも、棄却されていたものである。その後、王立協会の科学者チーム、特に王室天文官であったネヴィル・マスケリンは本実験の計測可能性を見いだし、実験計画を引き継ぐこととした。振り子の変位角は、地球と山の相対密度と相対体積によって決定される。すなわち、もしシェハリオン山の密度と体積が分かれば、地球の密度も分かることとなる。さらに地球の密度が既知となれば、相対比のみが既知であった地球の他の天体すなわちその衛星である月や太陽の密度も近似的に知ることが期待された。また実験の副産物として地図測量に対してシェハリオン山の等高線を提供し、その調査を簡易化することができた。 (ja)
- O experimento de Schiehallion foi um experimento feito no século XVIII para determinar a densidade média da Terra. Financiado por uma bolsa da Royal Society, foi conduzido no verão de 1774 ao redor da montanha escocesa de , Perthshire. O experimento envolveu medir a pequena devido à atração gravitacional de uma montanha próxima. Schiehallion foi considerada a localização ideal após uma extensa busca entre outras montanhas candidatas, devido ao seu isolamento e forma quase simétrica. O experimento já havia sido considerado, mas rejeitado, por Isaac Newton como uma demonstração prática de sua teoria da gravitação; no entanto, uma equipe de cientistas, notadamente Nevil Maskelyne, o Astrônomo Real, estava convencido de que o efeito seria detectável e se comprometeu a conduzir o experimento. O ângulo de deflexão dependia das densidades e volumes relativos da Terra e da montanha: se a densidade e o volume de Schiehallion pudessem ser determinados, o mesmo aconteceria com a densidade da Terra. Uma vez que isso fosse conhecido, por sua vez produziria valores aproximados para os dos outros planetas, suas luas e o Sol, anteriormente conhecidos apenas em termos de suas proporções relativas. (pt)
- Шихаллионский эксперимент (англ. Schiehallion experiment) — эксперимент с целью определения средней плотности Земли, проведённый летом 1774 года в районе шотландской в Пертшире при финансовой поддержке гранта Лондонского королевского общества. Эксперимент включал измерение малых подвеса маятника из-за гравитационного притяжения близлежащей горы. Шихаллион считался идеальным местом после поиска гор-кандидатов благодаря своей изоляции и почти симметричной форме. Постановка эксперимента ранее рассматривалась Исааком Ньютоном как практическая демонстрация его теории гравитации, но он выразил сомнения в достаточной точности измерений. Группа учёных, в частности королевский астроном Невил Маскелайн, были убеждёны, что эффект можно обнаружить, и Маскелайн взялся за проведение опыта. Угол отклонения зависел от относительных плотностей и объёмов Земли и горы: если можно было определить плотность и объём Шихаллиона, то можно было определить и плотность Земли. Эта величина также даёт приблизительные значения для плотностей других планет, их спутников и Солнца, которые ранее были известны только с точки зрения их соотношений. (ru)
- 榭赫倫實驗（英語：Schiehallion Experiment）是十八世紀中，一次測量地球平均密度的實驗。这次實驗的資金由皇家學會提供，而主實驗是在1774年夏季，於蘇格蘭珀斯郡（今珀斯-金羅斯）的(Schiehallion)附近進行。這項實驗的主要用具是擺，藉由附近的山會對擺產生重力吸引的現象，於是當擺運動時，靠近山的一邊會有微小的偏角，也正為實驗所求。實驗中擺角偏移的大小，取決於地球與山的相對密度和體積；因此，若可以確定榭赫倫山的密度，那麼，其結果便能確定地球的密度。由於當時已經確定太陽系中各天體（行星、它們的衛星和太陽）的密度相對比值，所以只要知道地球的密度，科學家們就能估計出太陽系內各天體的密度近似值。於是，這項實驗產生了第一組天體密度數值。 雖然艾薩克·牛頓在以前曾考慮過同樣的實驗，以展示他的萬有引力定律，但最終由於測量困難的原因而決定放棄。然而，以當時的皇家天文學家內維爾·馬斯基林為首的一隊科學家，卻認為這樣的效應是可以測量的，並計劃進行這一個實驗。而促成這次實驗的一個原因是，在勘測梅森-狄克森線（美國賓夕法尼亞州、馬利蘭州、特拉華州與西維吉尼亞州間的一段邊界）時所注意到的單向偏倚。經過對候選山頭的初步調查，調查顯示榭赫倫山是進行實驗的理想地點，因為它擁有偏遠的位置與近乎對稱的山形。此外這個實驗還有另一項貢獻，就是實驗者首度使用了等高線來簡化勘測山的過程，即使現在製作地圖還是會用到這種表示方式。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- تجربة شيهاليون، أجريت في القرن الثامن عشر لتحديد الكثافة المتوسطة للأرض بتمويل من منحة من الجمعية الملكية، أُجريت التجربة في صيف 1774 حول جبل سكوتيش في شيهاليون في بيرثشاير. تضمنت التجربة قياس الانحراف الطفيف للبندول الحادث بسبب قوة الجاذبية الناتجة من جبل قريب. بعد البحث عن جبال مناسبة، كان شيهاليون الموقع المثالي بسبب عزلته وشكله المتناظر تقريبًا. (ar)
- L'experiment de Schiehallion va ser un experiment científic realitzat al segle xviii per determinar la densitat mitjana de la Terra. Es va dur a terme a mitjans de 1774 al voltant de la muntanya escocesa de , al comtat de Perthshire. L'experiment, finançat per la Reial Societat de Londres, va consistir a mesurar les lleugeres variacions que patia un pèndol degudes a l'atracció gravitatòria d'una muntanya propera. Després de la recerca de muntanyes candidates, Schiehallion va ser considerada la localització ideal per fer-ho gràcies a la seva situació aïllada i la seva forma simètrica. (ca)
- Das Schiehallion-Experiment war ein Experiment zur Bestimmung der mittleren Massendichte der Erde. Mit finanzieller Unterstützung durch die Royal Society wurde es im Sommer des Jahres 1774 in der Gegend des Berges Schiehallion durchgeführt. Das Experiment umfasste die Messung der geringfügigen Lotabweichung im Schwerefeld der Erde aufgrund der gravitativen Anziehung des Berges. Der Schiehallion wurde wegen seiner isolierten Lage und nahezu symmetrischen Form als für diese Messung geeignet erachtet. Anstoß für das Experiment war unter anderem die Beobachtung von Schwereanomalien bei der Untersuchung der Mason-Dixon-Linie. (de)
- El experimento de Schiehallion fue un experimento científico realizado en el siglo XVIII para determinar la densidad media de la Tierra. Se llevó a cabo a mediados de 1774 en los alrededores de la montaña escocesa de , en el condado de Perthshire. El experimento, financiado por la Royal Society, consistió en medir las ligeras variaciones que sufría un péndulo debidas a la atracción gravitatoria de una montaña cercana. Tras la búsqueda de montañas candidatas, Schiehallion fue considerada la localización ideal para su realización, gracias a su situación aislada y su forma simétrica. (es)
- The Schiehallion experiment was an 18th-century experiment to determine the mean density of the Earth. Funded by a grant from the Royal Society, it was conducted in the summer of 1774 around the Scottish mountain of Schiehallion, Perthshire. The experiment involved measuring the tiny deflection of the vertical due to the gravitational attraction of a nearby mountain. Schiehallion was considered the ideal location after a search for candidate mountains, thanks to its isolation and almost symmetrical shape. (en)
- L'esperimento dello Schiehallion — pensato e progettato in gran parte da Henry Cavendish, ma eseguito dall'astronomo Nevil Maskelyne — fu effettuato nel XVIII secolo per tentare una misurazione della densità della Terra o, utilizzando le parole dello stesso Maskelyne, per rendere «palpabile la gravitazione universale della materia». Finanziato da una sovvenzione della Royal Society, fu condotto nell'estate del 1774 intorno a una montagna scozzese di forma sufficientemente regolare chiamata Schiehallion, nel Perthshire. L'esperimento scientifico consisteva nel misurare la piccola deviazione di un pendolo causata dall'attrazione gravitazionale di una montagna vicina. Dopo una ricerca tra diverse montagne candidate, lo Schiehallion venne considerato il luogo ideale, grazie al suo isolamento e (it)
- シェハリオンの実験（シェハリオンのじっけん、英: Schiehallion experiment）とはネヴィル・マスケリンにより1774年に実施された地球の平均密度の計測を目的とした実験である。王立協会からの研究費を得て同年夏、スコットランド・(旧)パースシャイアにある (en) を含む山岳地帯で実施された。本実験は、振り子 (本来は振らさずに静止させる「」であるが以下では「振り子」と表現する) における、近傍にある山の引力に起因する、真の鉛直方向からの微小な変位角を計測するものである。シェハリオン山は、複数の選定候補の山の中で、その孤立性・ほぼ対称な形状など、理想的な実験立地にあると考えられていた。 (ja)
- O experimento de Schiehallion foi um experimento feito no século XVIII para determinar a densidade média da Terra. Financiado por uma bolsa da Royal Society, foi conduzido no verão de 1774 ao redor da montanha escocesa de , Perthshire. O experimento envolveu medir a pequena devido à atração gravitacional de uma montanha próxima. Schiehallion foi considerada a localização ideal após uma extensa busca entre outras montanhas candidatas, devido ao seu isolamento e forma quase simétrica. (pt)
- Шихаллионский эксперимент (англ. Schiehallion experiment) — эксперимент с целью определения средней плотности Земли, проведённый летом 1774 года в районе шотландской в Пертшире при финансовой поддержке гранта Лондонского королевского общества. Эксперимент включал измерение малых подвеса маятника из-за гравитационного притяжения близлежащей горы. Шихаллион считался идеальным местом после поиска гор-кандидатов благодаря своей изоляции и почти симметричной форме. (ru)
- 榭赫倫實驗（英語：Schiehallion Experiment）是十八世紀中，一次測量地球平均密度的實驗。这次實驗的資金由皇家學會提供，而主實驗是在1774年夏季，於蘇格蘭珀斯郡（今珀斯-金羅斯）的(Schiehallion)附近進行。這項實驗的主要用具是擺，藉由附近的山會對擺產生重力吸引的現象，於是當擺運動時，靠近山的一邊會有微小的偏角，也正為實驗所求。實驗中擺角偏移的大小，取決於地球與山的相對密度和體積；因此，若可以確定榭赫倫山的密度，那麼，其結果便能確定地球的密度。由於當時已經確定太陽系中各天體（行星、它們的衛星和太陽）的密度相對比值，所以只要知道地球的密度，科學家們就能估計出太陽系內各天體的密度近似值。於是，這項實驗產生了第一組天體密度數值。 (zh)
|
