| dbo:abstract
|
- Die Wege der Freiheit (frz.: Les chemins de la liberté) ist ein unvollendeter vierteiliger Romanzyklus von Jean-Paul Sartre über den Existentialismus, die Verantwortung und das Dilemma des Engagements, zeitlich vor und im Vichy-Regime. Das technisch kühne, großangelegte Werk, das auch als Auseinandersetzung mit Joyce, Dos Passos und Faulkner verstanden werden kann, ist in der Zeit von 1945 bis 1949 erschienen (vier Bände deutscher Ausgabe zusammengenommen rund 1150 Seiten). Michel Contat spricht von einer romanhaften Philosophie. (de)
- Los caminos de la libertad es una trilogía del escritor francés Jean Paul Sartre escrita entre 1945 y 1949, es decir durante la posguerra de la Segunda Guerra Mundial, pero en el inicio de la Guerra Fría entre la URSS y los EE. UU. La obra comprende las novelas publicadas en 1945 "La edad de la razón" y "El aplazamiento", y "La muerte en el alma", de 1949. La serie había de ser seguida por un cuarto título, "La dernière chance" ("La última oportunidad"), que el autor nunca terminó: publicó sólo dos capítulos en Les Temps Modernes con el título "Drôle d'amitié". Las novelas tienen por protagonista a Mateo Delarue, un profesor de filosofía socialista, y a un grupo de amigos suyos. Entre ellos Marcelle, su amante; y Daniel, un amigo homosexual de ambos, que se ofrece a casarse con Marcelle. (es)
- Les Chemins de la liberté est un roman en trois volumes de Jean-Paul Sartre, dont les deux premiers sont parus en 1945 : 1.
* L’Âge de raison ; 2.
* Le Sursis ; 3.
* La Mort dans l'âme (paru en 1949). (un 4e volume devait suivre, La Dernière Chance, mais il est demeuré inachevé). Les Chemins de la liberté constitue la dernière œuvre romanesque de Sartre. Les Chemins de la liberté présente des personnages torturés par leurs choix, leurs principes et leur exigence et soif d’indépendance exhaustive. L'œuvre déploie un registre épidictique dominant. Cette quête de liberté — ou son refus — conditionne toute l'existence de ceux pour qui elle est un principe de vie assumé et clamé (Mathieu dans L’Âge de raison) à un droit bafoué (Milan dans Le Sursis) ou pour ceux qu’elle embarrasse à l’heure de prendre des décisions fondamentales (Ivich, Daniel, etc.). (fr)
- The Roads to Freedom (French: Les chemins de la liberté) is a series of novels by French author Jean-Paul Sartre. Intended as a tetralogy, it was left incomplete, with only three of the planned four volumes published. The three published novels revolve around Mathieu, a Socialist teacher of philosophy, and a group of his friends. The trilogy includes: L'âge de raison (The Age of Reason), Le sursis (which is generally translated as The Reprieve but could cover a number of semantic fields from 'deferment' to 'amnesty'), and La mort dans l'âme (Troubled Sleep, originally translated by Gerard Hopkins as Iron in the Soul, Hamish Hamilton, 1950). The trilogy was to be followed by a fourth novel, La dernière chance (i.e. The Last Chance); however, Sartre would never finish it: two chapters were published in 1949 in Sartre's magazine Les Temps modernes under the title Drôle d'amitié. The last part of The Last Chance was later reconstructed and published in 1981 (see section below). The novels were written largely in response to the events of World War II and the Nazi occupation of France, and express certain significant shifts in Sartre's philosophical position towards 'engagement' (commitment) in both life and literature, finding their resolution in the extended essay L'existentialisme est un humanisme (Existentialism is a Form of Humanism). (en)
- 《자유에의 길》(프랑스어: Les chemins de la liberté)은 장폴 사르트르가 쓴 장편소설 시리즈이다. 제1부 <분별기(分別期)>, 제2부 <집행유예(執行猶豫)>,제3부 <영혼 속의 죽음>, 제4부 <마지막 기회>는 단편 <기묘한 우정>을 발표했을 뿐 미완성인 채로 놓여 있다. 파리에 사는 젊은 철학교사 마티유를 주인공으로 하여 비행동적인 인텔리 부르주아가 전쟁을 체험한 뒤에 행동적인 인간으로 변신(變身)하여 ‘자유’의 참다운 의미를 해득하는 과정을 각권에 따라 각각 다른 소설기법으로 묘사하였다. 제4부에는 레지스탕스 운동을 중심으로 줄거리가 진행될 셈이었는데 이들 과거의 상황보다 오늘의 현실적인 문제로 작자의 흥미가 바뀌어 미완인 채로 방치되었다. (ko)
- Les Chemins de la liberté (Nederlands: De wegen der vrijheid) is een reeks romans van Jean-Paul Sartre. Hoewel Sartre het bedoelde als een tetralogie, bleef het werk onvolledig met slechts drie van de geplande vier delen. Toen hij in 1938 begon aan het ontwerp van "Les Chemins de la liberté" wilde Sartre een vervolg maken op "La Nausée" getiteld "Lucifer", met de vrijheid als onderwerp. Als motto koos hij: "Het drama is dat we vrij zijn" (Le malheur, c' est que nous sommes libres.) De drie gepubliceerde romans , en draaien rond Mathieu, een door het idee van vrijheid bezeten socialistische filosofieleraar, en een groep van zijn vrienden. De drie romans werden ook in het Nederlands vertaald, respectievelijk onder de titels De jaren des onderscheids, Het oponthoud en De dood in het hart. De trilogie zou worden gevolgd door een vierde roman, La dernière chance, maar Sartre maakte die zoals gezegd nooit af; twee hoofdstukken ervan werden in 1949 gepubliceerd in Sartres tijdschrift Les Temps modernes onder de titel Drôle d'amitié. Sartres levensgezellin Simone de Beauvoir herinnerde zich echter na de dood van de schrijver, dat er een veel uitgebreider manuscript voor dit vierde deel had bestaan. Uiteindelijk verscheen in 1981 een uitgebreidere editie van romanfragmenten, bezorgd door Michel Contat en Michel Rybalk. Dit vierde deel werd in 1989 in het Nederlands vertaald en gepubliceerd als De laatste kans. De romans werden grotendeels geschreven in reactie op de gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog en de Duitse bezetting van Frankrijk, en drukken bepaalde significante verschuivingen in Sartres filosofische positie uit. Sartre zou zijn engagement in zowel het leven als in de literatuur nog meer expliciet maken in het later te verschijnen essay L'existentialisme est un humanisme (het existentialisme is een vorm van humanisme). Op de flaptekst van de in 1945 te verschijnen trilogie (uiteindelijk verscheen het derde deel, La mort dans l’âme, pas in 1949) schrijft Sartre wat zijn bedoeling was met deze reeks, namelijk het volgen van de levens van enkele personages en sociale groepen in de moeilijke periode tussen 1938 en 1945: Mon propos est d'écrire un roman sur la liberté. J'ai voulu retracer le chemin qu'ont suivi quelques personnes et quelques groupes sociaux entre 1938 et 1944. Na de publicatie van het derde deel veranderde Sartre van mening over het nut van de roman als een medium van communicatie en keerde terug naar toneelstukken. Na twaalf jaar toewijding aan Les Chemins de la liberté zag Sartre af van een vierde roman die tegen 1950 had moeten verschijnen, opgeslorpt door zijn militant politiek engagement en door zijn kritiek op de traditionele literatuur die hij toen begon te ontwikkelen. (nl)
- Os Caminhos da Liberdade (Les chemins de la liberté, no original em francês) constituem uma trilogia de novelas escritas por Jean-Paul Sartre: A Idade da Razão (L'âge de raison), Sursis (Le sursis) e Com a Morte na Alma (La mort dans l'Âme). O primeiro livro da trilogia, A idade da razão foi editado em 1945. As três novelas giram em torno do personagem Mathieu, um professor socialista de filosofia e de um grupo de seus amigos. Foram escritas, principalmente, como uma resposta aos eventos da Segunda Guerra Mundial e à ocupação da França pelos nazistas. Porém também refletem a significativa mudança havida na posição filosófica de Sartre, que abandonou o abrigo de um intelectualismo distante, para "engajar" sua vida e obra nas questões polêmicas de seu tempo, sobretudo as de natureza humanista. Essa mudança encontraria sua definição mais explícita no ensaio "O Existencialismo é um Humanismo", obra que teve grande repercussão, dividindo opiniões e suscitando debates acalorados em ambos os lados da "cerca" do movimento existencialista. Alguns críticos literários consideram que a trilogia é, em grande parte, autobiográfica, identificando o próprio Sartre no personagem Mathieu e a polêmica Ivich na personagem Olga Kosakiewicz. A trilogia foi adaptada pela BBC, em 1970, para uma série de televisão em dez capítulos. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Die Wege der Freiheit (frz.: Les chemins de la liberté) ist ein unvollendeter vierteiliger Romanzyklus von Jean-Paul Sartre über den Existentialismus, die Verantwortung und das Dilemma des Engagements, zeitlich vor und im Vichy-Regime. Das technisch kühne, großangelegte Werk, das auch als Auseinandersetzung mit Joyce, Dos Passos und Faulkner verstanden werden kann, ist in der Zeit von 1945 bis 1949 erschienen (vier Bände deutscher Ausgabe zusammengenommen rund 1150 Seiten). Michel Contat spricht von einer romanhaften Philosophie. (de)
- 《자유에의 길》(프랑스어: Les chemins de la liberté)은 장폴 사르트르가 쓴 장편소설 시리즈이다. 제1부 <분별기(分別期)>, 제2부 <집행유예(執行猶豫)>,제3부 <영혼 속의 죽음>, 제4부 <마지막 기회>는 단편 <기묘한 우정>을 발표했을 뿐 미완성인 채로 놓여 있다. 파리에 사는 젊은 철학교사 마티유를 주인공으로 하여 비행동적인 인텔리 부르주아가 전쟁을 체험한 뒤에 행동적인 인간으로 변신(變身)하여 ‘자유’의 참다운 의미를 해득하는 과정을 각권에 따라 각각 다른 소설기법으로 묘사하였다. 제4부에는 레지스탕스 운동을 중심으로 줄거리가 진행될 셈이었는데 이들 과거의 상황보다 오늘의 현실적인 문제로 작자의 흥미가 바뀌어 미완인 채로 방치되었다. (ko)
- Los caminos de la libertad es una trilogía del escritor francés Jean Paul Sartre escrita entre 1945 y 1949, es decir durante la posguerra de la Segunda Guerra Mundial, pero en el inicio de la Guerra Fría entre la URSS y los EE. UU. La obra comprende las novelas publicadas en 1945 "La edad de la razón" y "El aplazamiento", y "La muerte en el alma", de 1949. La serie había de ser seguida por un cuarto título, "La dernière chance" ("La última oportunidad"), que el autor nunca terminó: publicó sólo dos capítulos en Les Temps Modernes con el título "Drôle d'amitié". (es)
- The Roads to Freedom (French: Les chemins de la liberté) is a series of novels by French author Jean-Paul Sartre. Intended as a tetralogy, it was left incomplete, with only three of the planned four volumes published. The novels were written largely in response to the events of World War II and the Nazi occupation of France, and express certain significant shifts in Sartre's philosophical position towards 'engagement' (commitment) in both life and literature, finding their resolution in the extended essay L'existentialisme est un humanisme (Existentialism is a Form of Humanism). (en)
- Les Chemins de la liberté est un roman en trois volumes de Jean-Paul Sartre, dont les deux premiers sont parus en 1945 : 1.
* L’Âge de raison ; 2.
* Le Sursis ; 3.
* La Mort dans l'âme (paru en 1949). (un 4e volume devait suivre, La Dernière Chance, mais il est demeuré inachevé). Les Chemins de la liberté constitue la dernière œuvre romanesque de Sartre. (fr)
- Les Chemins de la liberté (Nederlands: De wegen der vrijheid) is een reeks romans van Jean-Paul Sartre. Hoewel Sartre het bedoelde als een tetralogie, bleef het werk onvolledig met slechts drie van de geplande vier delen. Toen hij in 1938 begon aan het ontwerp van "Les Chemins de la liberté" wilde Sartre een vervolg maken op "La Nausée" getiteld "Lucifer", met de vrijheid als onderwerp. Als motto koos hij: "Het drama is dat we vrij zijn" (Le malheur, c' est que nous sommes libres.) (nl)
- Os Caminhos da Liberdade (Les chemins de la liberté, no original em francês) constituem uma trilogia de novelas escritas por Jean-Paul Sartre: A Idade da Razão (L'âge de raison), Sursis (Le sursis) e Com a Morte na Alma (La mort dans l'Âme). O primeiro livro da trilogia, A idade da razão foi editado em 1945. Alguns críticos literários consideram que a trilogia é, em grande parte, autobiográfica, identificando o próprio Sartre no personagem Mathieu e a polêmica Ivich na personagem Olga Kosakiewicz. A trilogia foi adaptada pela BBC, em 1970, para uma série de televisão em dez capítulos. (pt)
|
