| dbo:abstract
|
- Pierre Joseph Georges Pigneau de Behaine (auch: Pierre Pigneaux de Béhaine) (* 2. November 1741 in Origny-en-Thiérache; † 9. Oktober 1799 in Quy Nhơn) war ein französischer römisch-katholischer Vietnammissionar, Bischof, Mandarin und Lexikograf. (de)
- Pierre Pigneau de Behaine (en Vietnamien, Bá Đa Lộc), né à Origny-en-Thiérache (Aisne) le 2 novembre 1741 et mort en Cochinchine le 9 octobre 1799, est un prêtre missionnaire français des Missions étrangères de Paris. Évêque de Cochinchine, il fut également diplomate et joua un rôle de premier plan dans les relations entre le royaume de France et l'empire d'Annam. (fr)
- Pierre Joseph Georges Pigneau (2 November 1741 in Origny-en-Thiérache – 9 October 1799, in Qui Nhơn), commonly known as Pigneau de Béhaine (French: [piɲo də be.ɛn]), also Pierre Pigneaux, Bá Đa Lộc ("Pedro" 百多祿), Bách Đa Lộc (伯多祿) and Bi Nhu ("Pigneau" 悲柔), was a French Catholic priest best known for his role in assisting Nguyễn Ánh (later Emperor Gia Long) to establish the Nguyễn dynasty in Vietnam after the Tây Sơn rebellion. (en)
- Pierre Joseph Georges Pigneau (2 November 1741 Origny-en-Thiérache – 9 Oktober 1799, Qui Nhơn), yang umumnya dikenal sebagai Pigneau de Béhaine, juga Pierre Pigneaux dan Bá Đa Lộc (百多祿 atau 伯多祿), adalah seorang pendeta Gereja Katolik Roma Prancis yang paling dikenal karena perannya dalam membantu Nguyễn Ánh (kemudian Kaisar Gia Long) untuk mendirikan Dinasti Nguyễn di Vietnam setelah pemberontakan Tây Sơn. (in)
- Pierre Joseph Georges Pigneau de Béhaine (Origny-en-Thiérache, 2 novembre 1741 – Quy Nhơn, 9 ottobre 1799) è stato un vescovo cattolico, missionario e religioso francese, noto maggiormente per aver aiutato Nguyễn Ánh (successivamente imperatore Gia Long) ad instaurare la Dinastia Nguyễn in Vietnam dopo la rivolta Tây Sơn. (it)
- Pierre Joseph Georges Pigneau de Béhaine (Origny-en-Thiérache, 2 november 1741 - ?, 1799) was een Frans missionaris. Hij was de oudste in een gezin van 19 kinderen van een leerlooier uit Lotharingen. Pigneau voegde "de" aan zijn naam toe, om hem nobeler te laten klinken. Hij koos voor het priesterschap tegen zijn vaders wil. Hij vertelde zijn familie dat hij dat deed omdat men op "alle mogelijke manieren het woord van de Heilige Kerk moest verspreiden". In 1765, toen hij 24 jaar oud was, werd hij door de sociëteit van buitenlandse missies naar de school op het eiland Phu Quoc (in het uiterste zuiden van het hedendaagse Vietnam) gestuurd. Hier werden mensen uit de regio (hedendaagse China, Cambodja, Laos, Vietnam en Thailand) opgeleid tot missionaris om terug te gaan naar hun eigen land en daar het katholieke geloof te verspreiden. Dit programma was een opzet van de Fransman Alexandre de Rhodes. De school zelf was slechts een verzameling van bamboehutten en Pierre viel door hitte en vochtigheid spoedig ten prooi aan de tropische ziekten. Ook werd de jonge Pigneau een speelbal van lokale conflicten. Vlak na zijn aankomst verborg hij een Siamese prins; zijn achtervolgers kwamen echter naar het eiland, vernietigden de school en namen Pigneau gevangen. Hij werd afgevoerd in een 40 kilo wegend harnas van hout en ijzer, maar desondanks en ondanks een langdurige ziekte brak hij niet. Hij was zelfs blij met zijn martelaarschap en schreef naar zijn ouders: "Zegen de Heer 1000 keer dat hij mij vereerd heeft om in zijn naam te lijden". Na drie maanden van gevangenschap werd Pierre vrijgelaten en hij keerde terug naar Phu Quoc om de school te herbouwen. Het noodlot trof hem een jaar later echter opnieuw. Chinese en Cambodjaanse piraten overvielen de school en vermoordden vele van zijn pupillen. Hij werd dit keer echter niet gevangen genomen en ontsnapte per boot met een aantal pupillen via de Straat Malakka en de Golf van Bengalen naar Pondicherry, de Franse kolonie in hedendaags India. Om hem te eren beëdigde paus Clemens XIV hem in 1770 tot bisschop van de stad , slechts een titulaire titel want deze stad was al in de Middeleeuwen tijdens de Kruistochten aan de Turken verloren. Maar de paus wilde hem niet benoemen tot bisschop van een diocees in Vietnam omdat de Portugezen nog steeds een claim op Azië hadden en hij hen niet wilde beledigen. In 1775 gebeurde er iets wat Pigneaus toekomst en die van Vietnam zou bepalen. Nguyen Anh, een overlevende van de verslagen Nguyen-clan, vluchtte naar het eiland Phu Quoc met zijn rivalen, de Tay Son, op de hielen. Pierre verborg de jonge Nguyen en werd zijn adviseur. In 1784, toen hij bijna verslagen was, besloot Nguyen Anh om Pigneau te volmachtigen naar Frankrijk te gaan en om Franse interventie te vragen. Overeenkomstig de Aziatische traditie zond hij zijn zoon mee als teken van vriendschap. Pigneau ging eerst naar de Franse kolonie Pondicherry, maar daar werd hem verteld dat zijn diplomatieke missie nutteloos was. Hij besloot toen rechtstreeks naar de Franse koning Lodewijk XVI te stappen. Hij arriveerde in Versailles in 1787. Frankrijk was op dat moment bijna bankroet en de koning wees het plan af, maar Pigneau drong aan en vertelde de adviseurs van de koning dat de Britten al een plan klaar hadden voor de verovering van Vietnam. Hierop kwam de koning terug op zijn besluit en op 28 november 1787 tekenden Pigneau en de Franse minister van Buitenlandse Zaken een verdrag. De Fransen zouden Nguyen Anh steunen met 1650 Franse manschappen, wapens, munitie en transport. Vietnam zou Tourane (Đà Nẵng) en het eiland aan Frankrijk afstaan, en Frankrijk het alleenrecht op handel met Vietnam verlenen. Ondanks zijn religieuze roeping had Pigneau geen enkele referentie tot geloofszaken in het verdrag opgenomen. Na het sluiten van het verdrag besloot hij ook niet langer Nguyen Anh te vertegenwoordigen maar werd hij de koninklijk commissaris van Frankrijk voor Cochin China. Pigneau zou de beloofde troepen en voorraden krijgen van de gouverneur van Pondicherry, Thomas de Conway. Na zijn vertrek veranderde Lodewijk XVI van gedachten en stuurde een bericht naar de Conway om zuinig te zijn met de te geven goederen en als hij goede reden zag het geheel af te blazen. De Conway was blij met dit bericht, niet omdat hij een hekel had aan Pigneau, maar omdat hij vond dat Azië met zijn hitte, ziekten en heidenen niet het veroveren waard was. De Conway slaagde erin Pierre tot de lente van 1789 tegen te werken. Toen Pigneau hoorde van het verraad van Lodewijk XVI, kondigde hij aan dat hij zelf een expeditie zou samenstellen. In ruil voor de belofte van handel met Vietnam kon hij Franse handelaren in India ertoe overhalen hem te helpen. De handelaren gaven hem twee schepen, wapens en munitie. Hij kreeg ook geld om 400 deserteurs uit het Franse leger te huren. Hij stelde dit leger ten dienste van Nguyen Anh. Dankzij deze hulp zou deze triomferen en keizer van Vietnam worden in 1802. Pigneau zou dit echter niet meer meemaken: hij overleed aan dysenterie in 1799 op 57-jarige leeftijd, terwijl hij op mars was met het leger van prins Nguyen Canh, de zoon van Nguyen Anh die hem naar Versailles vergezeld had. De overleden Pigneau werd heel erg vereerd; geen enkele buitenlander voor of na hem zou ooit zo vereerd worden in Vietnam. Zijn gebalsemde lichaam werd in een teakhouten grafkist naar Saigon gebracht waar zowel katholieke priesters als boeddhistische monniken zijn lichaam zegenden. Een koninklijke astroloog bepaalde het tijdstip van zijn begrafenis. 12.000 soldaten in veelkleurige uniformen en met olifanten begeleidden een rouwstoet van meer dan 40.000 mensen (waaronder Nguyen Anh) naar een bamboebos buiten Saigon. Pigneau had ooit zelf deze plek voor zijn begrafenis uitgekozen. Nguyen Anh hield een toespraak waarin hij vertelde van zijn vriendschap voor deze man en verklaarde dat hij en zijn onderdanen een eeuwige schuld hadden aan Pigneau. Later zou de keizer er ook nog een tombe laten bouwen, maar deze is verdwenen. (nl)
- 피에르 조제프 조르주 피뇨(프랑스어: Pierre Joseph Georges Pigneau, 베트남식 이름: 바달록(Bá Đa Lộc) 1741년 11월 2일 - 1799년 10월 9일)는 프랑스의 가톨릭 선교사이다. 피뇨 드 비엔(Pigneau de Behaine)으로도 알려져 있다. 훗날 베트남 응우옌푹가의 절롱을 보좌했다. (ko)
- ピニョー・ド・ベーヌ（フランス語: Pigneau de Behaine, 1741年11月2日 - 1799年10月9日）は、フランスのカトリック宣教師。本名はピエール・ジョゼフ・ジョルジュ・ピニョー （フランス語: Pierre Joseph Georges Pigneau）。後に阮朝越南を建てる阮福暎を援助した。ベトナム名はバー・ダ・ロク（ベトナム語：Bá Đa Lộc / 百多禄）。フランスとベトナムの政治的関係を築いた人物であり、これを契機としてインドでイギリスに負けたフランスによるベトナム進出の足がかりが築かれた。 (ja)
- Pierre Joseph Georges Pigneau de Behaine, wiet. Bá Đa Lộc Bỉ Nhu (ur. 2 listopada 1741 w Origny-en-Thiérache (w departamencie Aisne), zm. 9 października 1799 w Wietnamie) – francuski duchowny katolicki, misjonarz i dyplomata. Pigneau, najstarszy z dziewiętnaściorga dzieci skromnego mistrza garbarskiego, został księdzem wbrew woli ojca. W 1765, gdy miał 24 lata, Stowarzyszenie Misji Zagranicznych skierowało go do seminarium duchownego na wyspie Phú Quốc w Zatoce Syjamskiej (vis-à-vis zachodniego krańca delty Mekongu), gdzie - realizując testament Alexandre de Rhodesa - miał kształcić około czterdziestu Wietnamczyków, Chińczyków i Tajów. (pl)
- Pierre Joseph Georges Pigneau, född den 2 november 1741 i Origny-en-Thiérache i Frankrike, död den 9 oktober 1799 i Qui Nhon i Vietnam, också känd som Pigneau de Béhaine eller Pierre Pigneaux, var en fransk romersk-katolsk biskop och missionär, mest känd för sin roll i att assistera Nguyen Anh (senare kejsar Gia Long) med att etablera -dynastin i Vietnam efter upproret mot den kortlivade Tay Sơn-dynastin. Pigneau de Béhaine tillhörde Det parisiska yttremissionssällskapet. Efter utbildning i Paris lämnade han Frankrike i december 1765. Han avreste från hamnen i Lorient för att arbeta i södra Vietnam. Han landade i Pondicherry den 21 juni 1766. Han satte direkt igång med att lära sig språket, i Alexandre de Rhodes fotspår. Pigneau de Béhaine till titulärbiskop och apostolisk vikarie av Cochinkina den 24 februari 1774. Biskopsvigningen ägde rum i São Tomé nära Madras. Därefter begav han sig till Macao för att rekrytera fler medhjälpare till sin verksamhet innan han återvände för att ta itu med sin missionsgärning i Vietnam. Pigneau de Béhaine bidrog till förbättringarna av det moderna skrivsättet för vietnamesiskan med sin annamittisk-latinska ordbok från 1783, som i manuskriptform överlämnades till msgr. som 1838 publicerade sin vietnamesisk-latinska/latinsk-vietnamesiska ordbok, i Serampore i Indien. Den här artikeln är helt eller delvis baserad på material från norska Wikipedia (bokmål/riksmål), Pierre Joseph Georges Pigneau, 18 december 2009. (sv)
- Пьер Жозе́ф Жорж Пиньо́ (фр. Pierre Joseph Georges Pigneau M.E.P., 2 ноября 1741 года Ориньи-ан-Тьераш, Франция — 9 октября 1799 года, Куинён, Вьетнам), известный как Пиньо де Беэн (фр. Pigneau de Béhaine), а также Ба Да Лок (вьетн. Bá Đa Lộc, тьы-ном 百多祿, или 伯多祿) — католический прелат, епископ, апостольский викарий Кохинхины с 24 сентября 1771 года по 9 октября 1799 год. Известен помощью, которую он оказывал дайвьетскому князю Нгуен Фук Аню (позже взявшему императорское имя «Зя Лонг») в основании новой вьетнамской императорской династии Нгуен после восстания тэйшонов. Член католической миссионерской конгрегации «Парижское общество заграничных миссий». (ru)
- 百多祿（越南语：Bá Đa Lộc／百多祿，1741年11月2日－1799年10月9日），部分越南文獻亦作伯多祿，是一位活躍於印度支那地區的一位法國天主教傳教士，屬巴黎外方傳教會。百多祿是其在越南時使用的名字，其真實法文名字是皮埃爾·約瑟夫·喬治·皮尼厄（Pierre Joseph Georges Pigneau），常以皮尼厄·德·貝艾納（Pigneau de Béhaine）或皮埃爾·皮尼厄（Pierre Pigneaux）的名字出現在西方文獻中。而其「百多祿」的名字則取自葡萄牙語「Pedro」的越南語音譯。 百多祿在阮福映擊敗西山朝軍隊、奪取越南皇位的過程中起著重要作用。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Pierre Joseph Georges Pigneau de Behaine (auch: Pierre Pigneaux de Béhaine) (* 2. November 1741 in Origny-en-Thiérache; † 9. Oktober 1799 in Quy Nhơn) war ein französischer römisch-katholischer Vietnammissionar, Bischof, Mandarin und Lexikograf. (de)
- Pierre Pigneau de Behaine (en Vietnamien, Bá Đa Lộc), né à Origny-en-Thiérache (Aisne) le 2 novembre 1741 et mort en Cochinchine le 9 octobre 1799, est un prêtre missionnaire français des Missions étrangères de Paris. Évêque de Cochinchine, il fut également diplomate et joua un rôle de premier plan dans les relations entre le royaume de France et l'empire d'Annam. (fr)
- Pierre Joseph Georges Pigneau (2 November 1741 in Origny-en-Thiérache – 9 October 1799, in Qui Nhơn), commonly known as Pigneau de Béhaine (French: [piɲo də be.ɛn]), also Pierre Pigneaux, Bá Đa Lộc ("Pedro" 百多祿), Bách Đa Lộc (伯多祿) and Bi Nhu ("Pigneau" 悲柔), was a French Catholic priest best known for his role in assisting Nguyễn Ánh (later Emperor Gia Long) to establish the Nguyễn dynasty in Vietnam after the Tây Sơn rebellion. (en)
- Pierre Joseph Georges Pigneau (2 November 1741 Origny-en-Thiérache – 9 Oktober 1799, Qui Nhơn), yang umumnya dikenal sebagai Pigneau de Béhaine, juga Pierre Pigneaux dan Bá Đa Lộc (百多祿 atau 伯多祿), adalah seorang pendeta Gereja Katolik Roma Prancis yang paling dikenal karena perannya dalam membantu Nguyễn Ánh (kemudian Kaisar Gia Long) untuk mendirikan Dinasti Nguyễn di Vietnam setelah pemberontakan Tây Sơn. (in)
- Pierre Joseph Georges Pigneau de Béhaine (Origny-en-Thiérache, 2 novembre 1741 – Quy Nhơn, 9 ottobre 1799) è stato un vescovo cattolico, missionario e religioso francese, noto maggiormente per aver aiutato Nguyễn Ánh (successivamente imperatore Gia Long) ad instaurare la Dinastia Nguyễn in Vietnam dopo la rivolta Tây Sơn. (it)
- 피에르 조제프 조르주 피뇨(프랑스어: Pierre Joseph Georges Pigneau, 베트남식 이름: 바달록(Bá Đa Lộc) 1741년 11월 2일 - 1799년 10월 9일)는 프랑스의 가톨릭 선교사이다. 피뇨 드 비엔(Pigneau de Behaine)으로도 알려져 있다. 훗날 베트남 응우옌푹가의 절롱을 보좌했다. (ko)
- ピニョー・ド・ベーヌ（フランス語: Pigneau de Behaine, 1741年11月2日 - 1799年10月9日）は、フランスのカトリック宣教師。本名はピエール・ジョゼフ・ジョルジュ・ピニョー （フランス語: Pierre Joseph Georges Pigneau）。後に阮朝越南を建てる阮福暎を援助した。ベトナム名はバー・ダ・ロク（ベトナム語：Bá Đa Lộc / 百多禄）。フランスとベトナムの政治的関係を築いた人物であり、これを契機としてインドでイギリスに負けたフランスによるベトナム進出の足がかりが築かれた。 (ja)
- Пьер Жозе́ф Жорж Пиньо́ (фр. Pierre Joseph Georges Pigneau M.E.P., 2 ноября 1741 года Ориньи-ан-Тьераш, Франция — 9 октября 1799 года, Куинён, Вьетнам), известный как Пиньо де Беэн (фр. Pigneau de Béhaine), а также Ба Да Лок (вьетн. Bá Đa Lộc, тьы-ном 百多祿, или 伯多祿) — католический прелат, епископ, апостольский викарий Кохинхины с 24 сентября 1771 года по 9 октября 1799 год. Известен помощью, которую он оказывал дайвьетскому князю Нгуен Фук Аню (позже взявшему императорское имя «Зя Лонг») в основании новой вьетнамской императорской династии Нгуен после восстания тэйшонов. Член католической миссионерской конгрегации «Парижское общество заграничных миссий». (ru)
- 百多祿（越南语：Bá Đa Lộc／百多祿，1741年11月2日－1799年10月9日），部分越南文獻亦作伯多祿，是一位活躍於印度支那地區的一位法國天主教傳教士，屬巴黎外方傳教會。百多祿是其在越南時使用的名字，其真實法文名字是皮埃爾·約瑟夫·喬治·皮尼厄（Pierre Joseph Georges Pigneau），常以皮尼厄·德·貝艾納（Pigneau de Béhaine）或皮埃爾·皮尼厄（Pierre Pigneaux）的名字出現在西方文獻中。而其「百多祿」的名字則取自葡萄牙語「Pedro」的越南語音譯。 百多祿在阮福映擊敗西山朝軍隊、奪取越南皇位的過程中起著重要作用。 (zh)
- Pierre Joseph Georges Pigneau de Béhaine (Origny-en-Thiérache, 2 november 1741 - ?, 1799) was een Frans missionaris. Hij was de oudste in een gezin van 19 kinderen van een leerlooier uit Lotharingen. Pigneau voegde "de" aan zijn naam toe, om hem nobeler te laten klinken. Hij koos voor het priesterschap tegen zijn vaders wil. Hij vertelde zijn familie dat hij dat deed omdat men op "alle mogelijke manieren het woord van de Heilige Kerk moest verspreiden". In 1765, toen hij 24 jaar oud was, werd hij door de sociëteit van buitenlandse missies naar de school op het eiland Phu Quoc (in het uiterste zuiden van het hedendaagse Vietnam) gestuurd. Hier werden mensen uit de regio (hedendaagse China, Cambodja, Laos, Vietnam en Thailand) opgeleid tot missionaris om terug te gaan naar hun eigen land en (nl)
- Pierre Joseph Georges Pigneau de Behaine, wiet. Bá Đa Lộc Bỉ Nhu (ur. 2 listopada 1741 w Origny-en-Thiérache (w departamencie Aisne), zm. 9 października 1799 w Wietnamie) – francuski duchowny katolicki, misjonarz i dyplomata. (pl)
- Pierre Joseph Georges Pigneau, född den 2 november 1741 i Origny-en-Thiérache i Frankrike, död den 9 oktober 1799 i Qui Nhon i Vietnam, också känd som Pigneau de Béhaine eller Pierre Pigneaux, var en fransk romersk-katolsk biskop och missionär, mest känd för sin roll i att assistera Nguyen Anh (senare kejsar Gia Long) med att etablera -dynastin i Vietnam efter upproret mot den kortlivade Tay Sơn-dynastin. Den här artikeln är helt eller delvis baserad på material från norska Wikipedia (bokmål/riksmål), Pierre Joseph Georges Pigneau, 18 december 2009. (sv)
|
