| dbo:abstract
|
- المرعى هو قطعة أرض تنبت فيها الأعشاب والنباتات التي يمكن للحيوانات أن تقتات عليها. يمكن للمرعى أن يكون ضمن مزرعة (كما في الصورة) أو مفتوحًا، وفي معظم أنحاء الوطن العربي تكون المراعي طبيعية وهي عبارة عن أراض مشاع تستخدم للرعي. (ar)
- Una prada, prat, praderia, herbassar o herbat és una zona on la vegetació està dominada per gramínies (Poaceae). Tanmateix, el jonc (Cyperaceae) i les juncàcies (Juncaceae) també es poden trobar junt amb proporcions variables de llegums, com el trèvol i altres herbes. Les praderies es produeixen de forma natural a tots els continents, excepte a l'Antàrtida, i es troben a la majoria d’ecoregions de la Terra. A més, les praderies són un dels biomes més grans de la terra i dominen el paisatge a tot el món. Hi ha diferents tipus de prats: prats naturals, prats seminaturals i prats agrícoles. Cobreixen entre el 31 i el 43% de la superfície terrestre. Cobreixen al voltant de 3.500 milions d'hectàrees en l’àmbit mundial, cosa que representa el 26-40 per cent de la superfície terrestre total. (ca)
- الأراضي العُشبيّة هي عبارة عن موائل طبيعية مُنبسطة تُهيمن عليها الأعشاب (النجيليات) وأنواعٌ أُخرى من العُطريّات (النباتات اللامتخشبة)، وبعض أنواع السعادى والأسليات. توجد الأراضي العُشبِيّة في جميع القارّات عَدا القارَة القُطبيّة الجَنوبيّة. تُهيمنُ أنواعًا من العُشب الباقي المُعَمّر على الأراضي العُشبيِّة المُعتدلة، كتلك الموجودة في شمال غرب أوروبا، وفي السهول الكبرى وكاليفورنيا في أمريكا الشمالية، أما في المناطق الأكثرَ دِفئًا فتُهَيمنُ عليها أنواعًا مَوسِميّة تتأثّر بتغيّر الطقس. يُمكِن العُثور على الأراضي العُشبِيّة في جميع المناطق البيئية على سطح الأرض، وهناك خمسة تصنيفات للبيئة الأرضيّة، عبارة عن فُرُوع من هذه الأراضي، المجموعة في نظامٍ بيئيّ يُعرف باسم النظام البيئي السهليّ، الذي يُشكِلُ أحد الممالك البيئية على الأرض. (ar)
- Pastvina je pozemek s převážně bylinným vegetačním krytem, sloužící pro pastvu hospodářských zvířat, jako jsou krávy, ovce, kozy, koně a další. Jako pastviny jsou využívány často horské či podhorské, ale i jiné louky. Pastva hospodářských zvířat zde může probíhat zcela volně (ve střední Evropě typicky v Alpách v některých alpských zemích), nebo se může jednat o trvale či přechodně ohrazený pozemek (například pomocí elektrického ohradníku). Pastvina má (jakožto trvalý travní porost) v současné době v ČR nejnižší daň z nemovitosti (aktuálně[kdy?] 1/3 ve srovnání s ornou půdou). Před příchodem průmyslového zemědělství byly pastviny hlavním zdrojem potravy pro výše uvedená pasoucí se býložravá zvířata. Až zhruba do poloviny 19. století se na lukách běžně kombinovala či střídala jak pastva, tak kosení pro seno. Později došlo k oddělení pozemků pro různé účely a tím i k odlišení typické vegetace luk a pastvin. Oproti kosené louce se pastviny odlišují zejména větším narušováním povrchu (hrabání, rozdupávání kopyty), přímým a průběžným hnojením dobytčími výkaly a výskytem typických pastevních plevelů. To jsou rostliny, které na ploše zůstávají, popřípadě se šíří, protože je dobytek z nějakého důvodu nespásá: jsou buď příliš pichlavé (jalovec obecný, pupavy, bodláky, pcháče), příliš tuhé (suché květonosné lodyhy třezalek, některé ostřice, metlice), jedovaté či jinak nepoživatelné (pryšce ronící nepříjemně chutnající mléko, aromatické mateřídoušky apod.). Více než v běžné louce se uplatňují druhy trav odolné proti sešlapávání, například jílek či poháňka. (cs)
- Un prat de pastura (del llatí pastus, participi passat de pascere, "per alimentar") és aquell prat utilitzat com a terra de pasturatge. Les terres de pastura en sentit estricte són extensions de terres de conreu tancades, pasturades per bestiar domesticat, com ara cavalls, bestiar boví, oví o porcí. La vegetació del pasturatge, el farratge, consisteix principalment en gramínies, amb una barreja de llegums i altres fòrbies. Aquests terrenys solen pasturar-se durant tot l'estiu, en contrast amb el prat que no es pastura o s’utilitza per pasturar només després de ser segat per fer fenc per a farratge animal. La pastura en un sentit més ampli inclou, a més, terres de pastura, altres sistemes pastorals no tancats i els tipus de terres que fan servir els animals salvatges per pasturar o navegar. Les terres de pastura en sentit estricte es distingeixen de les zones de pasturatge per ser gestionades mitjançant pràctiques agrícoles més intensives de sembra, reg i ús de fertilitzants, mentre que les terres de pastura conreen principalment vegetació autòctona, gestionada amb pràctiques extenses com la crema controlada i la intensitat regulada del pasturatge. Sheepwalk és una zona de prats on les ovelles poden vagar lliurement. La productivitat de l’ovella es mesura pel nombre d’ovelles per superfície. Això depèn, entre altres coses, de la roca subjacent. Sheepwalk també és el nom de les ciutats del comtat de Roscommon (Irlanda) i del comtat de Fermanagh ( Irlanda del Nord). A diferència de l’ agricultura en fàbrica, que comporta en la seva forma més intensiva la totalitat de l’alimentació a través d’aliments, les pastures gestionades o no gestionades són la principal font d’aliment per als remugants. L’alimentació de pastures domina la ramaderia on la terra dificulta la sembra o la collita (o ambdues coses), com en regions àrides o muntanyenques, on viuen tipus de camell, cabra, antílop, iac i altres remugants que s’adapten bé al terreny més hostil. A les regions més humides, el pasturatge es gestiona en una àmplia àrea mundial per a cultius lliures i agricultura ecològica. Alguns tipus de pastures s'adapten a la dieta, l'evolució i el metabolisme d'animals concrets, i la seva fertilització i cura de la terra pot generar generacions que les pastures combinades amb els remugants en qüestió siguin integrants d'un ecosistema particular. (ca)
- Als Grünland werden im deutschen Sprachraum landwirtschaftliche Flächen bezeichnet, auf denen überwiegend Gräser oder krautige Pflanzen angebaut werden und deren Biomasseaufwuchs durch Beweidung oder Mahd für die Viehwirtschaft oder geringfügig zur Produktion von Energiepflanzen genutzt wird (Grünlandwirtschaft). Es handelt sich in erster Linie um anthropogen geschaffene Ökosysteme, die der ständigen Nutzung bedürfen, um den Wiederaufwuchs der natürlich vorhandenen Vegetation (vorwiegend Wald) zu verhindern. Ebenso werden Naturschutzflächen als Grünland bezeichnet, bei denen der Nutzungsanspruch nur sekundär bis überhaupt nicht gegeben ist, die aber darauf abzielen, den Charakter dieser Kulturlandschaft durch entsprechende Naturschutzmaßnahmen zu erhalten. Das Grünland kann als Weide, Wiese oder deren Mischformen erhalten werden. Das vom Menschen geschaffene, genutzte und erhaltene Grünland gehört zu den prägenden Elementen vieler Landschaften der gemäßigten Zone. In der Regel handelt es sich um Flächen in Klimaten mit über 400 mm Niederschlag im Jahresdurchschnitt, die vorher von der potenziellen Vegetation des jeweiligen Klimates bestanden waren und nicht um Urgrasland wie z. B. Steppe oder Savanne, das allein durch Naturweidewirtschaft vom Menschen landwirtschaftlich genutzt werden kann. Wird anthropogen entstandenes Grünland in Mitteleuropa nicht länger genutzt, entwickelt es sich im Laufe der Zeit durch natürliche Sukzession wieder zu Wald. Dies betrifft die allermeisten heutigen Grünlandflächen Europas. Relativ großflächige Ausnahmen sind z. B. das Grünland der alpinen Höhenstufe, auf der aus klimatischen Gründen kein Waldwachstum möglich ist. Das natürlich entstandene Grasland (Grastundren, Steppen, Savannen) wird in der Regel als natürliches Grünland von den durch menschliche Tätigkeit hervorgerufenen Grünland-Ökosystemen abgegrenzt. In Mitteleuropa ist es räumlich nur noch sehr begrenzt vorhanden (z. B. Matten der alpinen Höhenstufe oder Salzwiesen an den Küsten). (de)
- Grasland (auch Urgrasland) wird speziell in der Vegetationskunde häufig als Oberbegriff für das natürliche Grünland verwendet, auf dem klimatisch bedingt überwiegend Gras und/oder krautige Pflanzen wachsen (können). Der größte Anteil der irdischen Landoberfläche wird von solchen grasbewachsenen Offenland-Biomen eingenommen, in denen Bäume fehlen oder eine untergeordnete Rolle spielen. Urgrasland kommt vorwiegend in Regionen vor, in denen weniger als 400 mm Niederschlag im Jahresdurchschnitt fallen und deshalb keine natürliche Sukzession hin zu Busch- und Waldland stattfindet. Dazu zählen die Prärien Nordamerikas, die Eurasische Steppe, die Wüstensteppen Patagoniens, die Graslandschaften Australiens sowie die Trockensavannen im gesamten Tropengürtel, die Wiesentundren in einigen arktischen Regionen und die Hochlandsteppen in den amerikanischen Kordilleren und den asiatischen Hochgebirgen wie etwa in Anatolien oder Tibet. Eine klimatische Ausnahme stellen die subtropischen Grasländer der Pampa in Südamerika und des Highveld-Grasland in Südafrika dar: Aufgrund der höheren Niederschläge würde dort Lorbeerwald gedeihen, jahrtausendelange anthropogene Einflüsse und/oder regionale ökologische Phänomene haben eine steppenähnliche Vegetation entstehen lassen (siehe auch „Pampa-Problem“). Im Übergangsraum zu Waldgebieten und in (scheinbar natürlichen) Graslandschaften mit Niederschlagsmengen deutlich über 400 mm pro Jahr wird die Entstehung des Graslandes häufig auf den jahrhundertelangen Einfluss großer weidender Wildtierherden (Megaherbivorentheorie) oder die Herden der Hirtenvölker zurückgeführt. Graslandbiotope können aufgrund der klimatischen Bedingungen, der kargen Vegetation oder ihrer Abgelegenheit in der Regel nur als extensives Weidewirtschaftsland genutzt werden (Pastoralismus). Früher geschah dies durch nicht sesshafte Nomaden (Nomadismus), heute vorwiegend durch halbsesshafte oder sesshafte mobile Tierhalter. (de)
- herbejtereno, greslando aŭ herbolando estas agrikulture uzataj terenoj, sur kiuj greso aŭ herbo kreskas kiel daŭra kulturo, kaj estas uzataj kiel paŝtejo kaj almo por paŝti brutojn aŭ kiel herbejo por falĉi la herbon aŭ kiel novalo. Nuntempe en la Eŭropa Unio multaj tiaj terenoj ankaŭ estas nur flegataj kiel naturprotektaj areoj. Plej ofte temas pri areo kreita de homo en klimato kun pli ol 400 mm percepitaĵo avaraĝe jare. Antaŭ ĝi ne estis praherbejo kiel stepo aŭ savano, sed kreskita de aliaj plantoj. La surkreskaĵo de la verdejo estas furaĝo por krudmanĝantaj bestoj kiel remaĉuloj aŭ ĉevaloj. Tial ĝi estas grava fonto por la furaĝoprovizo de . Surkreskaĵoj de verdlando uzeblas krom tio por ; precipe sur malfekundaj kreskejoj . Ofte la vidpunktoj de la kaj/aŭ de la naturprotekto pli gravas ol la produktadto de biomaso. (eo)
- Eine Weide (auch: Weideland) ist eine mit krautigen Pflanzen (vornehmlich Süßgräsern) bewachsene landwirtschaftliche Fläche, auf der Nutztiere stehen, denen diese Vegetation als Hauptnahrung dient. Das Abfressen wird „grasen“ oder „beweiden“ genannt, die Tiere als „Weidetiere“ bezeichnet. Weidetiere sind Huftiere wie Rind, Schwein, Schaf, Ziege, Pferd oder Kamel sowie einige Geflügelarten wie Hühnervögel, Gans oder Strauß. Sie werden zu verschiedenen Zwecken gehalten, insbesondere jedoch zur Tierproduktion (Erzeugung von Nahrungsmitteln und Rohstoffen aus landwirtschaftlichen Nutztieren) in der Weidewirtschaft, aber auch aus naturschutzfachlichen Gründen. Im engeren Sinne ist eine Weide vom Menschen geschaffenes, landwirtschaftliches Grünland, das zur Tierproduktion genutzt wird. Im weiteren Sinne werden beweidete Wälder (Hutewald) sowie Steppen, Savannen und Tundren als Weiden bezeichnet.
* Eine durch Zäune oder andere Fluchthindernisse eingehegte Weide wird als Koppel (von mittelniederdeutsch koppel, „Umzäunung“; „eingezäuntes Landstück“) bezeichnet, um den Gegensatz zu den nicht eingezäunten Weiden hervorzuheben.
* Der Begriff Weide wird auch in Zusammenhang mit Wildtieren, Bienen (Bienenweide) und Vögeln (Vogelweide) verwendet.
* Nach dem 2008 veröffentlichten Modell der Anthrome der beiden amerikanischen Geographen Erle C. Ellis und Navin Ramankutty machen alle Weidearten zusammen (Residential-, Populated- und Remote Rangeland) etwa 27 % der irdischen Landoberfläche aus. Ein wichtiger ergänzender Bestandteil des Grünlands sind die Mähwiesen, mit deren Biomasse die vielerorts im Winter eingestallten Weidetiere mit Heu bzw. Silage gefüttert werden können. (de)
- Paŝtejo estas areo kun vegetaĵo, kiu estas uzebla por nutrado de la brutoj. Ĝi estas parto de bieno aŭ agrikultura unuo. La paŝtejo plej ofte estas natura herbejo, sur kiu kreskas abunde diversaj herboj (poacoj, legumacoj) por bovoj, ĉevaloj, ŝafoj kaj aliaj paŝtiĝantaj bestoj. La paŝtejo estas uzata plej ofte neintense, precipe en aridaj regionoj, kie la grundo ne konvenas por terkultivado. En humidaj regionoj oni ofte falĉas la herbojn kaj sekigas ilin (fojno) aŭ faras el ili silaĵon por la vintra periodo. Por eviti tropaŝtadon kaj tretpremon de la herboj, ebligante ties rekreskon, refreŝiĝon, oni ofte paŝtadas periode. Dum la nepaŝta periodo, la paŝtejo refortiĝas, sed oni ofte falĉas post florado, grajnomaturiĝo. Oni povas ĉirkaŭi la paŝtejon per elektra barilo. Oni nomas provizora paŝtejo la grenan aŭ maizan staplejon (ejo post rikolto de ekz. tritiko, maizo), sur kiu oni paŝtadas porkojn, ŝafojn, bovojn. Oni povas paroli pri ebena kaj montara (alpa) paŝtejoj. En la antaŭindustriaj epokoj, la brutaroj (precipe ŝafaroj) somere paŝtis en la altaj montaj paŝtejoj (somera paŝtejo), aŭtune, printempe en pli malaltaj ebenaĵoj. Tiutempe la brutaro ofte paŝtis, vivtenis sin en neĝkovritaj paŝtejoj (ekz. hungara griza bovo). La intensa kultivado de la paŝtejo signifas ties akvumadon, aerumadon (per specifaj dentaj erpiloj) aŭ eĉ ties sterkadon. (eo)
- El pasto (en latín: pastus, participio pasado de pascere, "alimentar") es cualquier cosa que sirve para el sustento de los animales, especialmente la hierba que el ganado come en el mismo terreno donde se cría. En general, el pasto es de origen vegetal, aunque el producto que se da al ganado doméstico puede ser un derivado procesado al cual se hayan añadido minerales o restos animales. Para acentuar la calidad nutritiva del pasto (para las vacas, las ovejas o los cerdos, por ejemplo) se busca una naturaleza compensada entre leguminosas y gramíneas, de modo que se produzca una . (es)
- Los herbazales o pastizales son aquellos ecosistemas donde predomina la vegetación herbácea. Estos ecosistemas pueden ser de origen natural constituyendo extensos biomas, o ser producto de la intervención humana con fines de la crianza de ganado o recreación. El término pradera también es de amplio uso para referirse a los terrenos herbáceos; sin embargo el uso extendido de otros términos como sabanas y estepas ha circunscrito en cierto sentido el uso de pradera a los pastizales de Norteamérica. Más de un cuarto de la Tierra está cubierto por pastizales. Los pastizales se encuentran en cada continente excepto en la Antártica, y estos forman la mayor parte de África y Asia. Existen diferentes tipos de pastizales, para distinguirlos se los denomina con nombres diversos como praderas, estepas, llanos, sabanas, pampas, veld, etc. Los pastizales se desarrollan en lugares donde no cae suficiente agua de lluvia para que se desarrolle un bosque, pero en donde es mucha como para que exista un desierto. Los pastizales están repletos justamente de pasto (hierbas). A los campos de trigo se los considera pastizales, a pesar de que casi siempre son cultivados. Durante épocas de frío el pasto queda adormecido hasta que reverdece nuevamente. (es)
- Belartza edo larre-belardia landaredian gramineoak nagusi diren eremua da. Hala ere, ziperazeoak, junkazeoak, lekadunak eta beste landare belarkara batzuk ere agertzen ahal dira proportzio desberdinetan. Kontinente guztietan daude belartzak, Antartikan izan ezik, eta baita ekoeskualde gehienetan ere. Izan ere, 3.400 milioi hektarea estaltzen dute munduan, lehorralde osoaren laurdena, eta lurzoruko karbonoaren % 30 gordetzen; hori dela eta, haien kudeaketa egokia funtsezkoa da berotze globalaren aurkako estrategian. (eu)
- Larrea edo alhapidea belarjale handiak larratzen diren leku belartsu eta irekia da. Larreak landa paisaiaren parte dira, eta zaldi, behi edota ardi azienden larratze-sistema estentsiboei loturik daude. Landaredian landare belarkarak dira nagusi, gramineoak eta lekadunak batez ere. (eu)
- Une pelouse est, du point de vue botanique, une formation végétale formée d'espèces herbacées de faible hauteur (ne dépassant guère 20 à 30 cm de hauteur), essentiellement des graminées, comme les prairies ou les gazons. Laissant le sol à nu par endroits, elle peut être parsemée de rares petits arbrisseaux. Elles accueillent une riche biodiversité et abritent des végétaux très différents, quelquefois endémiques voire rares. Les pelouses issues d'un pastoralisme extensif (prairies) sont aujourd'hui menacées du fait notamment de la déprise agricole. (fr)
- Le pâturage est un espace à base de prairies naturelles dont les herbes et les plantes sont consommées sur place par les animaux herbivores ou omnivores. La pâture, le pacage, ou encore le pâquis, le pâtis, le pasquage, le pasquier, le pastural, la pasture... désignent sous diverses modalités une pâture, c'est-à-dire au sens ancien une « source de nourriture végétale » consommée sur place par un troupeau bovin, ovin, caprin, porcin... divaguant, conduit ou laissé libre dans un espace délimité par l'Homme. Les termes, parfois désuets ou péjoratifs selon les régions françaises, correspondent à une prairie naturelle, parfois plus ou moins arborée et forestière, plus ou moins humide, qui sert directement de pâturage nourricier, en français moderne. Ce sont des variantes des pâturages des mondes agro-pastoraux. (fr)
- Is féarthailte nó féaraigh iad na limistéir ina mbíonn na féara (Poaceae) an ghné is suntasaí san . Mar sin féin, is féidir cíb ( Cyperaceae ) agus luachair (Juncaceae) a fháil chomh maith le roinnt mhaith léagúm, amhail seamair, agus luibheanna eile. Tá féaraigh le fáil go nádúrtha ar gach mór-roinn seachas Antartaice agus tá siad le fáil i bhformhór na ar an domhan. Ina theannta sin, tá féarthailte ar cheann de na bithóim is mó ar domhan agus tá tionchar an-mhór acu ar an tírdhreach ar fud an domhain. Clúdaíonn siad 31-43% de dhromchla an domhain. Thairis sin, tá siad ar cheann de na tírdhreacha is táirgiúla ar ár bpláinéad. Tá cineálacha éagsúla féarthailte ann: féarthailte nádúrtha, féarthailte leathnádúrtha, agus féarthailte talmhaíochta. (ga)
- Pasture (from the Latin pastus, past participle of pascere, "to feed") is land used for grazing. Pasture lands in the narrow sense are enclosed tracts of farmland, grazed by domesticated livestock, such as horses, cattle, sheep, or swine. The vegetation of tended pasture, forage, consists mainly of grasses, with an interspersion of legumes and other forbs (non-grass herbaceous plants). Pasture is typically grazed throughout the summer, in contrast to meadow which is ungrazed or used for grazing only after being mown to make hay for animal fodder. Pasture in a wider sense additionally includes rangelands, other unenclosed pastoral systems, and land types used by wild animals for grazing or browsing. Pasture lands in the narrow sense are distinguished from rangelands by being managed through more intensive agricultural practices of seeding, irrigation, and the use of fertilizers, while rangelands grow primarily native vegetation, managed with extensive practices like controlled burning and regulated intensity of grazing. Soil type, minimum annual temperature, and rainfall are important factors in pasture management. Sheepwalk is an area of grassland where sheep can roam freely. The productivity of sheepwalk is measured by the number of sheep per area. This is dependent, among other things, on the underlying rock. Sheepwalk is also the name of townlands in County Roscommon, Ireland, and County Fermanagh, Northern Ireland. Unlike factory farming, which entails in its most intensive form entirely trough-feeding, managed or unmanaged pasture is the main food source for ruminants. Pasture feeding dominates livestock farming where the land makes crop sowing or harvesting (or both) difficult, such as in arid or mountainous regions, where types of camel, goat, antelope, yak and other ruminants live which are well suited to the more hostile terrain and very rarely factory-farmed. In more humid regions, pasture grazing is managed across a large global area for free range and organic farming. Certain types of pasture suit the diet, evolution and metabolism of particular animals, and their fertilising and tending of the land may over generations result in the pasture combined with the ruminants in question being integral to a particular ecosystem. (en)
- 草原（そうげん、くさはら）は、草に覆われ、木がまったくない、又は、ほとんど存在しない大地である。 (ja)
- 牧草地（ぼくそうち、英語: Pasture）は、家畜のエサとなる牧草が生えている土地あるいは栽培されている土地をいう。 (ja)
- La prateria è un'area di terra che fa da contorno a deserti, steppe o a bassi rilievi topografici caratterizzata da una vegetazione composta prevalentemente da piante basse (soprattutto graminacee) ed erbe più o meno alte a seconda delle precipitazioni annue. Infatti, dove queste ultime arrivano a 1000 mm l'anno crescono erbe alte anche fino a due metri (prateria alta); dove si limitano a 500 mm l'anno, crescono erbe basse o comunque non più alte di 30 cm (prateria bassa). Generalmente nelle praterie ci sono pochi alberi: alle medie altitudini, come ad esempio nelle Grandi pianure dell'America settentrionale, la prateria occupa le zone interne dei continenti dove le precipitazioni non sono sufficienti per lo sviluppo delle foreste di latifoglie. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 초원 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 초원(草原)은 식물군 구성에 나무(목본 식물)가 적고 벼과 따위의 풀(초본)이 주를 이루고 있는 영역이다. 사초속과 의 식물들은 초원에서 종종 발견된다. 초원은 남극과 인간에 의하여 자연 환경에 영향이 간 영역을 제외하면 자연적으로 형성된다. 온대 지역, 예를 들면 서북 유럽 같은 곳에서는, 다년생 식물이 초원을 대부분 차지하는 반면, 더 따뜻한 기후에서는 일년생 식물이 식물군의 절대 다수를 차지한다. 초원은 기후에서 발견된다. 초원 식물군의 높이는 매우 다양한데, 예를 들어 백악 구릉에서는 식물이 30cm 이하의 높이인 반면, 북아메리카 , 남아메리카 초원과 아프리카의 사바나의 경우 높이가 꽤 된다. 목질의 식물들, 즉 관목이나 나무들도 몇몇 초원에서는 발견된다. 이는 사바나, 즉 관목이 무성한 초원을 형성할 수 있는데, 그 예를 아프리카 사바나 혹은 이베리아의 데헤사 지역에서 찾아볼 수 있다. 때로는 그런 초원들을 "삼림 지역"이라고 부른다. 초원은 아프리카의 절반 이상을 차지한다. 일반적으로 초원은 다양한 생물군이 존재하며, 특히 온대 초원보다 아프리카 사바나에서 훨씬 더 다양한 생물 종이 존재한다. 미국 서부 지역은 대략 2500만년 전 마이오세와 플리오세 시기에 산이 나타남으로 인해, 대륙적으로 초원이 진화하기 적절한 기후가 형성되었다. 존재하는 숲의 생물군계는 크기가 감소한 반면, 초원이 훨씬 더 널리 퍼졌다. 플라이스토세 빙하기를 거쳐, 초원은 더 덥고 건조한 기후에서 크기가 확장이 되었으며, 세계적으로 주요한 특징을 가진 영역으로 거듭났다. 꽃을 피우는 식물들처럼, 풀들은 연중 강우량이 500mm에서 900mm 사이인 지역에서 밀도 있게 자란다. 다년생 초본과 광엽 초본의 뿌리는 풀을 꽉 붙들어두는 복잡한 얼개를 형성한다. 진드기, 곤충의 유충, 선충, 지렁이 등은 초원의 최대 6m 아래의 비옥한 토양에서 방해 받지 않고 서식한다. 이들은 기생 곰팡이들과 함께 뿌리를 연장하고, 딱딱한 토양을 잘게 부수고, 요소나 다른 자연적인 비료로 토양을 비옥하게 하고, 미네랄과 물을 가둬 식물들의 성장을 촉진시킨다 (Chadwick 1995). 어떤 곰팡이는 식물이 곤충과 미생물들의 공격에 저항할 수 있도록 돕는 것도 있다. (ko)
- 목초지(牧草地, 영어: pasture)는 방목을 위해 풀을 길러 먹이는 초지다. 방목지(放牧地)라고도 한다. to feed 라는 의미의 라틴어 pastus에서 유래하였다. (ko)
- Il pascolo (dal latino pascuum) è una forma di agricoltura estensiva, in genere consistente in una distesa erbosa generalmente utilizzata nella pastorizia per il nutrimento di animali erbivori, come ovini, caprini, bovini ed equini, spesso riuniti in mandrie e greggi. Il termine in generale può riferirsi anche all'attività di pascolo in sé, da parte degli animali includendo in questi anche gli animali selvatici erbivori (cervi, caprioli, daini, camosci, stambecchi ecc...) durante i rispettivi momenti di alimentazione nel loro habitat naturale. Sono ambienti tipici della montagna ovvero presenti solitamente in zone non utilizzabili per la coltivazione, spesso ricavati da zone boscose dal lavoro millenario dei pastori. Le specie vegetali maggiormente presenti nei pascoli sono poacee e fabacee. (it)
- Grasland is een gebied van enige omvang met een vegetatie die gedomineerd wordt doorgrassen. Veel graslanden zijn cultuurgraslanden die in gebruik zijn voor de veeteelt, bijvoorbeeld als weiland of als hooiland. Grote natuurlijke graslanden zijn steppen en savannen. In West-Europa is grasland vaak verbonden met menselijk beheer. De meeste graslanden zijn in gebruik als cultuurgrond voor de landbouw. Een deel van de graslanden heeft een bestemming als natuurgebied gekregen. Zonder beheer zouden vrijwel al deze graslanden op den duur veranderen in bos. (nl)
- Een weiland, wei of weide is een stuk open grasland dat gebruikt wordt om vee te weiden (laten grazen). Een weiland kan in cultuur gebracht zijn en bij een boerderij horen, maar ook in het wild is veel grasland. (nl)
- Pasto é a vegetação utilizada para a alimentação do gado e, por extensão, o terreno onde o gado é deixado para se alimentar. Antes do advento da revolução verde e da produção de ração em grande escala, o pasto era a fonte principal de subsistência do gado. Atualmente, a prática de alimentar o gado exclusivamente no pasto é denominada criação extensiva, posto que necessita de grandes áreas para se viabilizar. Em contraponto, a criação de gado em áreas pequenas, ou mesmo em confinamento, com alimentação baseada em ração, milho ou soja, é conhecida como criação intensiva. A cana-de-açúcar picada tem sido utilizada, de forma intensa, como complemento alimentar para gado confinado. No pastejo o consumo de partes das plantas sem matá-las, mantém nelas o potencial de crescimento. Muitos herbívoros e plantas evoluem conjuntamente, cada qual atuando sobre o outro como agente de seleção natural. (pt)
- Formacje trawiaste – bezdrzewne formacje roślinne, w których dominującą rolę pełnią trawy. Wykształcają się tam, gdzie warunki klimatyczne i siedliskowe uniemożliwiają rozwój formacjom leśnym. Czynnikami ograniczającymi występowanie lasów i zarazem warunkującymi utrzymywanie się formacji trawiastych są: niskie temperatury, znaczna zmienność sezonowa klimatu, niewielka ilość opadów, długotrwałe zalewy wód, silne wiatry i lawiny. Granica między strefą formacji trawiastych a strefą lasów może być kształtowana przez występowanie cyklicznych pożarów. Na Środkowym Zachodzie Stanów Zjednoczonych występował tzw. półwysep preriowy, czyli wysunięty w głąb strefy leśnej pas strefy trawiastej, który zanikł od czasu systematycznego gaszenia naturalnych pożarów. Również silna presja dużych roślinożerców może uniemożliwić przekształcenie formacji trawiastej w leśną. Ma to miejsce np. na obszarach o dużym zagęszczeniu słoni, które w tej sytuacji są gatunkiem kluczowym, odpowiedzialnym za utrzymanie takiej fizjonomii ekosystemu. Wypas również jest odpowiedzialny za utrzymanie niektórych formacji trawiastych w strefie umiarkowanej, co dotyczy m.in. muraw bliźniczkowych. Formacje trawiaste występują na lądach od obszarów okołobiegunowych po strefę tropikalną zajmując na Ziemi w sumie ok. 3200 milionów ha. Formacje trawiaste dzieli się na strefowe lub azonalne odpowiednio do rozmieszczenia czynników warunkujących ich występowanie. (pl)
- Pastwisko – rodzaj użytków zielonych porośniętych głównie wieloletnimi trawami, których wegetacja trwa niezależnie od tego, czy są to tereny uprawowe, czy też nieużytki. Zwykle od wiosny do jesieni na pastwiskach wypasa się zwierzęta hodowlane, takie jak bydło domowe, owce czy też kozy. Pastwiska uprawowe powstają najczęściej w trzecim roku tzw. płodozmianu, a ich okres eksploatowania wynosi najczęściej kilka lat (3–5). Corocznie wymagają pewnych zabiegów rolniczych jak włókowanie, bronowanie i nawożenie. Włókowanie i bronowanie ma na celu pobudzenie systemu korzennego traw, ale również zniwelowanie kretowisk i usunięcie tzw. „niedojadów”. Użytkowe pastwiska są najczęściej ogrodzone i umożliwiają dowóz wody dla zwierząt. Pastwiska-nieużytki najczęściej są eksploatowane przez hodowców owiec i kóz, ze względu na ich skromniejsze wymagania żywieniowe. Nie oznacza to jednak, że tego typu pastwiska nie wymagają pewnych zabiegów . Często stosuje się ogrodzenia np. płot elektryczny, w celu uniemożliwienia zwierzętom przekroczenia granicy pastwiska. (pl)
- Gräsmarker är öppna, flacka områden som domineras av olika gräsarter. Naturliga gräsmarker återfinns på alla kontinenter, utom Antarktis, och i de flesta av världens ekoregioner. Exempel på sådana områden är prärien i Nordamerika och savannen i Afrika. Det är ofta ansett att gräsmarker har uppkommit och uppkommer till stor del beroende på djurs beteende och förflyttning, vissa exempel på detta är migrerande hjordar av antiloper som trampar ned vegetation och savannelefanter som äter upp unga akaciaplantor innan de hunnit växa upp till ett moget träd. (sv)
- Campo ou prado é um tipo de bioma ou vegetação terrestre caracterizado pela predominância da vegetação graminoide, normalmente constituída de gramíneas, ciperácias e juncos, com diferentes graus de ocorrência de arbustos e árvores. (pt)
- Betesmark eller hagmark (hage) är sådan jordbruksmark som används för bete åt främst idisslare som nötkreatur, får och getter samt hästar. Betesmarken kan vara en äng som inte brukas till annat än bete eller en odlad vall efter att vallväxterna skördats. Betesdjuren bidrar samtidigt med naturlig gödsling av marken. Betesmarken kan vara en inhägnad hage. (sv)
- Травяни́стые соо́бщества, также Травяны́е соо́бщества — географические области, в которых в растительности преобладают злаки (Poaceae) и другие недревесные травянистые растения (разнотравье). Могут встречаться также осоковые, ситниковые и растения других семейств. Травянистые сообщества встречаются в природе на всех континентах, кроме Антарктиды. В умеренных широтах, например, в северо-западной Европе, на Великих Равнинах и в Калифорнии, преобладают естественные травянистые сообщества с многолетними травянистыми пучками, тогда как в более тёплом климате большую часть растительности составляют однолетние виды. Травянистые сообщества можно встретить в любых экологических регионах Земли. Например, среди восьми экозон поверхности Земли есть пять экорегионов (подразделений), включающих биомы («экосистемы») с умеренными лугами, саваннами и кустарниками. (ru)
- Пасови́ще, пасови́сько, па́ша, діал. пашня́ — земельне угіддя, покрите рослинністю, що використовується тваринами (худобою, птицею) як підніжний корм. Пасовища ділять на природні і сіяні, або штучні. Рослинний покрив природних пасовищ складається головним чином з багатолітніх дикорослих трав, інколи з лишайників (тундра), напівчагарників і чагарників (тундра, напівпустеля і пустеля). Сіяні пасовища створюють висіюванням суміші злакових багатолітніх і однорічних трав. Країнами з найбільшими площами пасовиськ вважаються Угорщина, Монголія та Данія[джерело?]. Розрізняють такі типи пасовищ: суходольні, обводнені, болотисті, гірські та інші. (uk)
- Пастбище — сельскохозяйственное угодье с травянистой растительностью, систематически используемое для выпаса травоядных животных. Наряду с выпасом скота пастбище используется пчеловодами для устройства пасеки. До появления механизированного сельского хозяйства, пастбище летом было основным источником пищи для полезных насекомых и животных, таких как рогатый скот и лошади. Пастбища всё ещё применяются для выпаса животных, особенно в засушливых областях, где земля пастбища не подходит для любого другого сельскохозяйственного производства. Различают пастбища: , , , горные и др. По степени обработки пастбища делятся на естественные и культурные. Культурные пастбища создаются путём засевания пашни высокопродуктивными травами, такие пастбища имеют большую питательную ценность по сравнению с естественными пастбищами. Помимо посева трав специалисты рекомендуют для культурных пастбищ ряд других мер, и одна из них – это ограждение пастбищ. Растительность пастбища может представлять собой различные злаки, зернобобовые культуры и другие фуражные культуры. Тип почвы, , и осадки — основные факторы, определяющие способы использования пастбища. Общая площадь пастбищ мира составляет около 26 % от площади суши. В Казахстане, по данным статистики, порядка 185 млн га пастбищ, из них за сельхозпроизводителями закреплено 73,4 млн га. (ru)
- Поле — терен, на якому серед флори домінують трави (Poaceae) та інші трав'янисті рослини (різнотрав'я), на кшталт представників родин осокові (Cyperaceae) і ситникові (Juncaceae). (uk)
- 草地生态系统（grassland），是以草本植物為主，可為野生動物提供生存場所的一系列生态系统的泛称。 (zh)
- 放牧場 (來自拉丁语 pastus，為pascere的過去分詞，意指 "飼養") 為提供放牧的土地。狹義的定義係指圈圍的農地，供家畜如馬部、家牛、綿羊、家豬等吃草，種植做作物包括，以禾本科、荚果、等為主。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- المرعى هو قطعة أرض تنبت فيها الأعشاب والنباتات التي يمكن للحيوانات أن تقتات عليها. يمكن للمرعى أن يكون ضمن مزرعة (كما في الصورة) أو مفتوحًا، وفي معظم أنحاء الوطن العربي تكون المراعي طبيعية وهي عبارة عن أراض مشاع تستخدم للرعي. (ar)
- El pasto (en latín: pastus, participio pasado de pascere, "alimentar") es cualquier cosa que sirve para el sustento de los animales, especialmente la hierba que el ganado come en el mismo terreno donde se cría. En general, el pasto es de origen vegetal, aunque el producto que se da al ganado doméstico puede ser un derivado procesado al cual se hayan añadido minerales o restos animales. Para acentuar la calidad nutritiva del pasto (para las vacas, las ovejas o los cerdos, por ejemplo) se busca una naturaleza compensada entre leguminosas y gramíneas, de modo que se produzca una . (es)
- Belartza edo larre-belardia landaredian gramineoak nagusi diren eremua da. Hala ere, ziperazeoak, junkazeoak, lekadunak eta beste landare belarkara batzuk ere agertzen ahal dira proportzio desberdinetan. Kontinente guztietan daude belartzak, Antartikan izan ezik, eta baita ekoeskualde gehienetan ere. Izan ere, 3.400 milioi hektarea estaltzen dute munduan, lehorralde osoaren laurdena, eta lurzoruko karbonoaren % 30 gordetzen; hori dela eta, haien kudeaketa egokia funtsezkoa da berotze globalaren aurkako estrategian. (eu)
- Larrea edo alhapidea belarjale handiak larratzen diren leku belartsu eta irekia da. Larreak landa paisaiaren parte dira, eta zaldi, behi edota ardi azienden larratze-sistema estentsiboei loturik daude. Landaredian landare belarkarak dira nagusi, gramineoak eta lekadunak batez ere. (eu)
- Une pelouse est, du point de vue botanique, une formation végétale formée d'espèces herbacées de faible hauteur (ne dépassant guère 20 à 30 cm de hauteur), essentiellement des graminées, comme les prairies ou les gazons. Laissant le sol à nu par endroits, elle peut être parsemée de rares petits arbrisseaux. Elles accueillent une riche biodiversité et abritent des végétaux très différents, quelquefois endémiques voire rares. Les pelouses issues d'un pastoralisme extensif (prairies) sont aujourd'hui menacées du fait notamment de la déprise agricole. (fr)
- Is féarthailte nó féaraigh iad na limistéir ina mbíonn na féara (Poaceae) an ghné is suntasaí san . Mar sin féin, is féidir cíb ( Cyperaceae ) agus luachair (Juncaceae) a fháil chomh maith le roinnt mhaith léagúm, amhail seamair, agus luibheanna eile. Tá féaraigh le fáil go nádúrtha ar gach mór-roinn seachas Antartaice agus tá siad le fáil i bhformhór na ar an domhan. Ina theannta sin, tá féarthailte ar cheann de na bithóim is mó ar domhan agus tá tionchar an-mhór acu ar an tírdhreach ar fud an domhain. Clúdaíonn siad 31-43% de dhromchla an domhain. Thairis sin, tá siad ar cheann de na tírdhreacha is táirgiúla ar ár bpláinéad. Tá cineálacha éagsúla féarthailte ann: féarthailte nádúrtha, féarthailte leathnádúrtha, agus féarthailte talmhaíochta. (ga)
- 草原（そうげん、くさはら）は、草に覆われ、木がまったくない、又は、ほとんど存在しない大地である。 (ja)
- 牧草地（ぼくそうち、英語: Pasture）は、家畜のエサとなる牧草が生えている土地あるいは栽培されている土地をいう。 (ja)
- La prateria è un'area di terra che fa da contorno a deserti, steppe o a bassi rilievi topografici caratterizzata da una vegetazione composta prevalentemente da piante basse (soprattutto graminacee) ed erbe più o meno alte a seconda delle precipitazioni annue. Infatti, dove queste ultime arrivano a 1000 mm l'anno crescono erbe alte anche fino a due metri (prateria alta); dove si limitano a 500 mm l'anno, crescono erbe basse o comunque non più alte di 30 cm (prateria bassa). Generalmente nelle praterie ci sono pochi alberi: alle medie altitudini, come ad esempio nelle Grandi pianure dell'America settentrionale, la prateria occupa le zone interne dei continenti dove le precipitazioni non sono sufficienti per lo sviluppo delle foreste di latifoglie. (it)
- 목초지(牧草地, 영어: pasture)는 방목을 위해 풀을 길러 먹이는 초지다. 방목지(放牧地)라고도 한다. to feed 라는 의미의 라틴어 pastus에서 유래하였다. (ko)
- Grasland is een gebied van enige omvang met een vegetatie die gedomineerd wordt doorgrassen. Veel graslanden zijn cultuurgraslanden die in gebruik zijn voor de veeteelt, bijvoorbeeld als weiland of als hooiland. Grote natuurlijke graslanden zijn steppen en savannen. In West-Europa is grasland vaak verbonden met menselijk beheer. De meeste graslanden zijn in gebruik als cultuurgrond voor de landbouw. Een deel van de graslanden heeft een bestemming als natuurgebied gekregen. Zonder beheer zouden vrijwel al deze graslanden op den duur veranderen in bos. (nl)
- Een weiland, wei of weide is een stuk open grasland dat gebruikt wordt om vee te weiden (laten grazen). Een weiland kan in cultuur gebracht zijn en bij een boerderij horen, maar ook in het wild is veel grasland. (nl)
- Gräsmarker är öppna, flacka områden som domineras av olika gräsarter. Naturliga gräsmarker återfinns på alla kontinenter, utom Antarktis, och i de flesta av världens ekoregioner. Exempel på sådana områden är prärien i Nordamerika och savannen i Afrika. Det är ofta ansett att gräsmarker har uppkommit och uppkommer till stor del beroende på djurs beteende och förflyttning, vissa exempel på detta är migrerande hjordar av antiloper som trampar ned vegetation och savannelefanter som äter upp unga akaciaplantor innan de hunnit växa upp till ett moget träd. (sv)
- Campo ou prado é um tipo de bioma ou vegetação terrestre caracterizado pela predominância da vegetação graminoide, normalmente constituída de gramíneas, ciperácias e juncos, com diferentes graus de ocorrência de arbustos e árvores. (pt)
- Betesmark eller hagmark (hage) är sådan jordbruksmark som används för bete åt främst idisslare som nötkreatur, får och getter samt hästar. Betesmarken kan vara en äng som inte brukas till annat än bete eller en odlad vall efter att vallväxterna skördats. Betesdjuren bidrar samtidigt med naturlig gödsling av marken. Betesmarken kan vara en inhägnad hage. (sv)
- Поле — терен, на якому серед флори домінують трави (Poaceae) та інші трав'янисті рослини (різнотрав'я), на кшталт представників родин осокові (Cyperaceae) і ситникові (Juncaceae). (uk)
- 草地生态系统（grassland），是以草本植物為主，可為野生動物提供生存場所的一系列生态系统的泛称。 (zh)
- 放牧場 (來自拉丁语 pastus，為pascere的過去分詞，意指 "飼養") 為提供放牧的土地。狹義的定義係指圈圍的農地，供家畜如馬部、家牛、綿羊、家豬等吃草，種植做作物包括，以禾本科、荚果、等為主。 (zh)
- الأراضي العُشبيّة هي عبارة عن موائل طبيعية مُنبسطة تُهيمن عليها الأعشاب (النجيليات) وأنواعٌ أُخرى من العُطريّات (النباتات اللامتخشبة)، وبعض أنواع السعادى والأسليات. توجد الأراضي العُشبِيّة في جميع القارّات عَدا القارَة القُطبيّة الجَنوبيّة. تُهيمنُ أنواعًا من العُشب الباقي المُعَمّر على الأراضي العُشبيِّة المُعتدلة، كتلك الموجودة في شمال غرب أوروبا، وفي السهول الكبرى وكاليفورنيا في أمريكا الشمالية، أما في المناطق الأكثرَ دِفئًا فتُهَيمنُ عليها أنواعًا مَوسِميّة تتأثّر بتغيّر الطقس. (ar)
- Un prat de pastura (del llatí pastus, participi passat de pascere, "per alimentar") és aquell prat utilitzat com a terra de pasturatge. Les terres de pastura en sentit estricte són extensions de terres de conreu tancades, pasturades per bestiar domesticat, com ara cavalls, bestiar boví, oví o porcí. La vegetació del pasturatge, el farratge, consisteix principalment en gramínies, amb una barreja de llegums i altres fòrbies. Aquests terrenys solen pasturar-se durant tot l'estiu, en contrast amb el prat que no es pastura o s’utilitza per pasturar només després de ser segat per fer fenc per a farratge animal. La pastura en un sentit més ampli inclou, a més, terres de pastura, altres sistemes pastorals no tancats i els tipus de terres que fan servir els animals salvatges per pasturar o navegar. (ca)
- Una prada, prat, praderia, herbassar o herbat és una zona on la vegetació està dominada per gramínies (Poaceae). Tanmateix, el jonc (Cyperaceae) i les juncàcies (Juncaceae) també es poden trobar junt amb proporcions variables de llegums, com el trèvol i altres herbes. Les praderies es produeixen de forma natural a tots els continents, excepte a l'Antàrtida, i es troben a la majoria d’ecoregions de la Terra. A més, les praderies són un dels biomes més grans de la terra i dominen el paisatge a tot el món. Hi ha diferents tipus de prats: prats naturals, prats seminaturals i prats agrícoles. Cobreixen entre el 31 i el 43% de la superfície terrestre. (ca)
- Pastvina je pozemek s převážně bylinným vegetačním krytem, sloužící pro pastvu hospodářských zvířat, jako jsou krávy, ovce, kozy, koně a další. Jako pastviny jsou využívány často horské či podhorské, ale i jiné louky. Pastva hospodářských zvířat zde může probíhat zcela volně (ve střední Evropě typicky v Alpách v některých alpských zemích), nebo se může jednat o trvale či přechodně ohrazený pozemek (například pomocí elektrického ohradníku). Pastvina má (jakožto trvalý travní porost) v současné době v ČR nejnižší daň z nemovitosti (aktuálně[kdy?] 1/3 ve srovnání s ornou půdou). (cs)
- Grasland (auch Urgrasland) wird speziell in der Vegetationskunde häufig als Oberbegriff für das natürliche Grünland verwendet, auf dem klimatisch bedingt überwiegend Gras und/oder krautige Pflanzen wachsen (können). Der größte Anteil der irdischen Landoberfläche wird von solchen grasbewachsenen Offenland-Biomen eingenommen, in denen Bäume fehlen oder eine untergeordnete Rolle spielen. (de)
- herbejtereno, greslando aŭ herbolando estas agrikulture uzataj terenoj, sur kiuj greso aŭ herbo kreskas kiel daŭra kulturo, kaj estas uzataj kiel paŝtejo kaj almo por paŝti brutojn aŭ kiel herbejo por falĉi la herbon aŭ kiel novalo. Nuntempe en la Eŭropa Unio multaj tiaj terenoj ankaŭ estas nur flegataj kiel naturprotektaj areoj. Plej ofte temas pri areo kreita de homo en klimato kun pli ol 400 mm percepitaĵo avaraĝe jare. Antaŭ ĝi ne estis praherbejo kiel stepo aŭ savano, sed kreskita de aliaj plantoj. (eo)
- Paŝtejo estas areo kun vegetaĵo, kiu estas uzebla por nutrado de la brutoj. Ĝi estas parto de bieno aŭ agrikultura unuo. La paŝtejo plej ofte estas natura herbejo, sur kiu kreskas abunde diversaj herboj (poacoj, legumacoj) por bovoj, ĉevaloj, ŝafoj kaj aliaj paŝtiĝantaj bestoj. La paŝtejo estas uzata plej ofte neintense, precipe en aridaj regionoj, kie la grundo ne konvenas por terkultivado. En humidaj regionoj oni ofte falĉas la herbojn kaj sekigas ilin (fojno) aŭ faras el ili silaĵon por la vintra periodo. (eo)
- Als Grünland werden im deutschen Sprachraum landwirtschaftliche Flächen bezeichnet, auf denen überwiegend Gräser oder krautige Pflanzen angebaut werden und deren Biomasseaufwuchs durch Beweidung oder Mahd für die Viehwirtschaft oder geringfügig zur Produktion von Energiepflanzen genutzt wird (Grünlandwirtschaft). Es handelt sich in erster Linie um anthropogen geschaffene Ökosysteme, die der ständigen Nutzung bedürfen, um den Wiederaufwuchs der natürlich vorhandenen Vegetation (vorwiegend Wald) zu verhindern. Ebenso werden Naturschutzflächen als Grünland bezeichnet, bei denen der Nutzungsanspruch nur sekundär bis überhaupt nicht gegeben ist, die aber darauf abzielen, den Charakter dieser Kulturlandschaft durch entsprechende Naturschutzmaßnahmen zu erhalten. (de)
- Eine Weide (auch: Weideland) ist eine mit krautigen Pflanzen (vornehmlich Süßgräsern) bewachsene landwirtschaftliche Fläche, auf der Nutztiere stehen, denen diese Vegetation als Hauptnahrung dient. Das Abfressen wird „grasen“ oder „beweiden“ genannt, die Tiere als „Weidetiere“ bezeichnet. Ein wichtiger ergänzender Bestandteil des Grünlands sind die Mähwiesen, mit deren Biomasse die vielerorts im Winter eingestallten Weidetiere mit Heu bzw. Silage gefüttert werden können. (de)
- Los herbazales o pastizales son aquellos ecosistemas donde predomina la vegetación herbácea. Estos ecosistemas pueden ser de origen natural constituyendo extensos biomas, o ser producto de la intervención humana con fines de la crianza de ganado o recreación. El término pradera también es de amplio uso para referirse a los terrenos herbáceos; sin embargo el uso extendido de otros términos como sabanas y estepas ha circunscrito en cierto sentido el uso de pradera a los pastizales de Norteamérica. (es)
- Le pâturage est un espace à base de prairies naturelles dont les herbes et les plantes sont consommées sur place par les animaux herbivores ou omnivores. La pâture, le pacage, ou encore le pâquis, le pâtis, le pasquage, le pasquier, le pastural, la pasture... désignent sous diverses modalités une pâture, c'est-à-dire au sens ancien une « source de nourriture végétale » consommée sur place par un troupeau bovin, ovin, caprin, porcin... divaguant, conduit ou laissé libre dans un espace délimité par l'Homme. Les termes, parfois désuets ou péjoratifs selon les régions françaises, correspondent à une prairie naturelle, parfois plus ou moins arborée et forestière, plus ou moins humide, qui sert directement de pâturage nourricier, en français moderne. (fr)
- Pasture (from the Latin pastus, past participle of pascere, "to feed") is land used for grazing. Pasture lands in the narrow sense are enclosed tracts of farmland, grazed by domesticated livestock, such as horses, cattle, sheep, or swine. The vegetation of tended pasture, forage, consists mainly of grasses, with an interspersion of legumes and other forbs (non-grass herbaceous plants). Pasture is typically grazed throughout the summer, in contrast to meadow which is ungrazed or used for grazing only after being mown to make hay for animal fodder. Pasture in a wider sense additionally includes rangelands, other unenclosed pastoral systems, and land types used by wild animals for grazing or browsing. (en)
- Il pascolo (dal latino pascuum) è una forma di agricoltura estensiva, in genere consistente in una distesa erbosa generalmente utilizzata nella pastorizia per il nutrimento di animali erbivori, come ovini, caprini, bovini ed equini, spesso riuniti in mandrie e greggi. Il termine in generale può riferirsi anche all'attività di pascolo in sé, da parte degli animali includendo in questi anche gli animali selvatici erbivori (cervi, caprioli, daini, camosci, stambecchi ecc...) durante i rispettivi momenti di alimentazione nel loro habitat naturale. Sono ambienti tipici della montagna ovvero presenti solitamente in zone non utilizzabili per la coltivazione, spesso ricavati da zone boscose dal lavoro millenario dei pastori. Le specie vegetali maggiormente presenti nei pascoli sono poacee e fabace (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 초원 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 초원(草原)은 식물군 구성에 나무(목본 식물)가 적고 벼과 따위의 풀(초본)이 주를 이루고 있는 영역이다. 사초속과 의 식물들은 초원에서 종종 발견된다. 초원은 남극과 인간에 의하여 자연 환경에 영향이 간 영역을 제외하면 자연적으로 형성된다. 온대 지역, 예를 들면 서북 유럽 같은 곳에서는, 다년생 식물이 초원을 대부분 차지하는 반면, 더 따뜻한 기후에서는 일년생 식물이 식물군의 절대 다수를 차지한다. 초원은 기후에서 발견된다. 초원 식물군의 높이는 매우 다양한데, 예를 들어 백악 구릉에서는 식물이 30cm 이하의 높이인 반면, 북아메리카 , 남아메리카 초원과 아프리카의 사바나의 경우 높이가 꽤 된다. 목질의 식물들, 즉 관목이나 나무들도 몇몇 초원에서는 발견된다. 이는 사바나, 즉 관목이 무성한 초원을 형성할 수 있는데, 그 예를 아프리카 사바나 혹은 이베리아의 데헤사 지역에서 찾아볼 수 있다. 때로는 그런 초원들을 "삼림 지역"이라고 부른다. (ko)
- Formacje trawiaste – bezdrzewne formacje roślinne, w których dominującą rolę pełnią trawy. Wykształcają się tam, gdzie warunki klimatyczne i siedliskowe uniemożliwiają rozwój formacjom leśnym. Czynnikami ograniczającymi występowanie lasów i zarazem warunkującymi utrzymywanie się formacji trawiastych są: niskie temperatury, znaczna zmienność sezonowa klimatu, niewielka ilość opadów, długotrwałe zalewy wód, silne wiatry i lawiny. Granica między strefą formacji trawiastych a strefą lasów może być kształtowana przez występowanie cyklicznych pożarów. Na Środkowym Zachodzie Stanów Zjednoczonych występował tzw. półwysep preriowy, czyli wysunięty w głąb strefy leśnej pas strefy trawiastej, który zanikł od czasu systematycznego gaszenia naturalnych pożarów. Również silna presja dużych roślinożerców (pl)
- Pastwisko – rodzaj użytków zielonych porośniętych głównie wieloletnimi trawami, których wegetacja trwa niezależnie od tego, czy są to tereny uprawowe, czy też nieużytki. Zwykle od wiosny do jesieni na pastwiskach wypasa się zwierzęta hodowlane, takie jak bydło domowe, owce czy też kozy. Pastwiska uprawowe powstają najczęściej w trzecim roku tzw. płodozmianu, a ich okres eksploatowania wynosi najczęściej kilka lat (3–5). Corocznie wymagają pewnych zabiegów rolniczych jak włókowanie, bronowanie i nawożenie. Włókowanie i bronowanie ma na celu pobudzenie systemu korzennego traw, ale również zniwelowanie kretowisk i usunięcie tzw. „niedojadów”. Użytkowe pastwiska są najczęściej ogrodzone i umożliwiają dowóz wody dla zwierząt. Pastwiska-nieużytki najczęściej są eksploatowane przez hodowców owiec (pl)
- Pasto é a vegetação utilizada para a alimentação do gado e, por extensão, o terreno onde o gado é deixado para se alimentar. Antes do advento da revolução verde e da produção de ração em grande escala, o pasto era a fonte principal de subsistência do gado. No pastejo o consumo de partes das plantas sem matá-las, mantém nelas o potencial de crescimento. Muitos herbívoros e plantas evoluem conjuntamente, cada qual atuando sobre o outro como agente de seleção natural. (pt)
- Травяни́стые соо́бщества, также Травяны́е соо́бщества — географические области, в которых в растительности преобладают злаки (Poaceae) и другие недревесные травянистые растения (разнотравье). Могут встречаться также осоковые, ситниковые и растения других семейств. Травянистые сообщества встречаются в природе на всех континентах, кроме Антарктиды. В умеренных широтах, например, в северо-западной Европе, на Великих Равнинах и в Калифорнии, преобладают естественные травянистые сообщества с многолетними травянистыми пучками, тогда как в более тёплом климате большую часть растительности составляют однолетние виды. (ru)
- Пастбище — сельскохозяйственное угодье с травянистой растительностью, систематически используемое для выпаса травоядных животных. Наряду с выпасом скота пастбище используется пчеловодами для устройства пасеки. До появления механизированного сельского хозяйства, пастбище летом было основным источником пищи для полезных насекомых и животных, таких как рогатый скот и лошади. Пастбища всё ещё применяются для выпаса животных, особенно в засушливых областях, где земля пастбища не подходит для любого другого сельскохозяйственного производства. (ru)
- Пасови́ще, пасови́сько, па́ша, діал. пашня́ — земельне угіддя, покрите рослинністю, що використовується тваринами (худобою, птицею) як підніжний корм. Пасовища ділять на природні і сіяні, або штучні. Рослинний покрив природних пасовищ складається головним чином з багатолітніх дикорослих трав, інколи з лишайників (тундра), напівчагарників і чагарників (тундра, напівпустеля і пустеля). Сіяні пасовища створюють висіюванням суміші злакових багатолітніх і однорічних трав. Країнами з найбільшими площами пасовиськ вважаються Угорщина, Монголія та Данія[джерело?]. (uk)
|
_Lessinia_VR_Italy_2013-04-01_photo_CTG_ACA_LESSINIA_Paolo_Villa_0055sp_04.jpg){kind=link}
