| dbo:abstract
|
- Pazigrafie je mezinárodně uznávané , jemuž může porozumět příslušník téměř kteréhokoliv jazyka. Často se to daří zejména v odborných kruzích. Skládá se ze znaků - symbolů, které přijaly různé národy. Pojmenování pochází z řeckého pasi - všem. V minulosti se touto myšlenkou zabývali mimo jiných také Gottfried Wilhelm Leibniz a Alexander von Humboldt. Jedná se například o arabské číslice a matematické zápisy (značky a vzorce), interpunkční znaky, hudební noty nebo geografické, fyzikální, chemické, technické a schematické či dopravní značky. V posledních letech se velmi rozšířily znaky tvořené kombinací znaků latinky a interpunkce, které napodobují a symbolizují grimasy obličeje, zvané smajlíky. Lze k nim řadit i jiné, mezinárodně užívané znaky, např. symboly pro zostuzení (prase) nebo sexuální symboly, typické pro výtržnické kresby na stěnách. (cs)
- Eine Pasigrafie bzw. Pasigraphie (griechisch πᾶν pan/pas-, deutsch ‚alle‘ und γράφειν graphein, deutsch ‚schreiben‘) ist eine Schrift, die für Menschen der unterschiedlichsten Sprachen verständlich sein soll. Piktogramme an Orten, an denen Angehörige vieler verschiedener Nationen und Sprachen zusammenkommen (beispielsweise auf internationalen Flughäfen), sind ein Schritt in diese Richtung. Die Piktogramme, die der Gestalter Otl Aicher für Hinweisschilder der Olympischen Sommerspiele von München 1972 schuf, waren als Orientierungshilfen geeignet, jedoch weit vom Status einer vollständigen Schrift entfernt. Die Pasigrafie ist per definitionem eine mit allgemein verständlichen Zeichen. Diese Idee geht auf Leibniz zurück. Bei ihm heißt diese Idee lateinisch scriptura universalis oder französisch écriture universelle. Beides bedeutet Universalschrift. Leibniz experimentierte sein Leben lang mit Entwürfen zu einer Universalsprache und einer Universalschrift. In einer Denkschrift schlug er Peter dem Großen eine Fragebogenaktion zur Ermittlung eines Kernwortschatzes entlegener Sprachen aus dem russischen Kolonialgebiet vor. Auch für die chinesische Schrift interessierte sich Leibniz aus diesen Gründen und er stand in regem Briefverkehr mit Jesuiten, die in der Chinamission tätig waren. Eine solche konstruierte Sprache (lingua characteristica universalis) verlangt eine maximale Anpassung an logisch-philosophische und mathematische Strukturen. Die Wörter sollen, nach Leibniz, nicht nur Ideen wiedergeben, sondern auch deren Beziehungen veranschaulichen. Die universale symbolische Sprache sollte drei Zielen dienen. 1.
* eine internationale Hilfssprache 2.
* ein einfaches System von Symbolen zum Ausdruck des existierenden und des möglichen Wissens 3.
* als Werkzeug mit formalen Regeln zur Entdeckung neuer Wahrheiten aus bereits bekannten dienen. (de)
- Pazigrafio, larĝasence, estas uzado de ideografio por internacia komunikado. Trafiksignoj, ISBN-kodo, internacia kodo de biblioteko, la Blisa skribo ktp. estas praktikaj ekzemploj de uzo de pazigrafio. Sed, ĝenerale, oni nomas pazigrafio iom strukturitan komunikilprojekton, lingvon skribeblan, sed ne necese paroleblan. (eo)
- La pasigrafía es un tipo de representación gráfica que busca hacer inteligible un texto a cualquier persona que lo lea (la partícula "pasi" en griego significa para todos), independientemente de la lengua que éste hable (como ocurre con los números; 1, 2,...). Se basa en la escritura de conceptos en vez de palabras o fonemas. (es)
- D'une manière générale, une pasigraphie (du grec ancien πᾶς, tout, et γραφή, écriture) est une écriture ou un système de notation universel. L'invention de ce terme est attribuée à Joseph de Maimieux en 1797, toutefois des systèmes pasigraphiques complets avaient déjà été proposés auparavant (Johann Joachim Becher, 1661). Le Code international des signaux maritimes et la classification bibliographique décimale de Dewey constituent des pasigraphies officialisées. Dans sa présentation, toutefois, probablement par souci de vulgarisation, Joseph de Maimieux définit la pasigraphie comme « l'art d'écrire à tous ». Certaines pasigraphies peuvent être très proches de la notion d'idéogramme (symbole non figuratif) et de celle de pictogramme (symbole figuratif). Exemples de pasigraphies alphabétiques :
* la langue analytique de John Wilkins ;
* la pasilalie d'Abel Burja ;
* la stœchiophonie de Henri Joseph François Parrat. Ernst Schröder puis Henri Poincaré ont nommé pasigraphie le système de signes inventé par Giuseppe Peano pour écrire les propositions logiques et mathématiques (voir formulaire de mathématiques). Cependant, ainsi que le souligne Louis Couturat, Peano ne revendique pas ce terme, et présente son système de notations non seulement comme une langue artificielle mais aussi comme un outil d'analyse des théories mathématiques. Les mathématiciens actuels utilisent toujours aujourd'hui, de façon limitée, certaines notations mathématiques inspirées de Peano, de la même façon qu'ils utilisent depuis plus longtemps le calcul symbolique, quand c'est utile pour la clarté de l'exposition. Mais ils ne prétendent pas en faire une écriture universelle pour codifier leur travaux. Les logiciens utilisent bien une écriture systématique et universelle (encore qu'il y ait des variations, selon les écoles, mais elles sont inessentielles), mais il s'agit de l'objet de leurs travaux ou d'un outil pour ceux-ci, non de la façon de les communiquer. On peut voir une moderne continuation des travaux de Peano dans la formalisation des mathématiques sur machine, à l'aide d'assistants de preuve. Une écriture formelle est bien indispensable, mais, là non plus, le souci, pour le moment du moins, n'est pas d'une écriture universelle. (fr)
- A pasigraphy (from Greek πᾶσι pasi "to all" and γράφω grapho "to write") is a writing system where each written symbol represents a concept (rather than a word or sound or series of sounds in a spoken language). The aim is to be intelligible to persons of all languages. The term was first applied to a system proposed in 1796, though a number of pasigraphies had been devised prior to that; Leopold Einstein reviews 60 attempts at creating an international auxiliary language, the majority of the 17th–18th century projects being pasigraphies of one kind or another, and several pasigraphies and auxiliary languages, including some sample texts, are also reviewed in Arika Okrent's book on constructed languages. Leibniz wrote about the alphabet of human thought and Alexander von Humboldt corresponded with Peter Stephen Du Ponceau who proposed a universal phonetic alphabet. Examples of pasigraphies include Blissymbols, Real Character, and IConji. (en)
- Een pasigrafie of symbolentaal is een schrift dat speciaal is ontworpen om de communicatie tussen sprekers van (zeer) verschillende talen te vergemakkelijken. De bedoeling is dat op deze manier zo veel mogelijk dezelfde boodschappen worden overgebracht als bij gewone taal het geval is. en zijn voorbeelden van pasigrafieën. Pictogrammen hebben daarnaast een functie die enigszins aan die van pasigrafieën doet denken, maar hier worden zelden zeer complexe boodschappen mee overgebracht. Een pasigrafie heeft veel kenmerken van een hulptaal. Ook kan het als een vorm van gezien worden. De term pasigrafie werd in 1796 voor het eerst gebruikt. In de twee voorafgaande eeuwen was al sprake geweest van minstens 60 pogingen tot het ontwerpen van een internationale hulptaal. (nl)
- Пазигра́фия (др.-греч. πᾶς — всеобщий, γραφή — письмо) — универсальная письменность без звуковой формы, предназначенная для составления текстов, которые были бы понятны без перевода носителю любого языка. Идея была предложена в XVII веке шотландским интеллектуалом , который опубликовал в 1661 году книгу под названием Ars signorum, vulgo character universalis et lingua philosophica (с лат. — «Искусство обозначений, общепонятные универсальные характеры и философский язык»). Позднее, вместо термина lingua philosophica стали использовать термин «пазиграфия». Впервые его использовал в 1797 году в своей книге Pasigraphie, где предлагал проект всеобщего письменного языка. (ru)
- Пазиграфія (від грец. πας – кожний, усякий й ...графія) – загальнозрозуміле письмо; передача думки/думок знаками, зрозумілими багатьом народам світу(наприклад, нотне письмо). Ідея була запропонована в XVII столітті англійським лінгвістом на ім'я Джордж Дальгарно, який опублікував в 1661 році книгу під назвою «Ars signorum, vulgo character universalis et lingua philosophica» (лат. Мистецтво позначень, загальнозрозумілі універсальні характери і філософська мова). Замість терміну lingua philosophica стали використовувати термін «пазиграфія». В 1668 честерський епіскоп Джон Вілкінс зробив наступну спробу. В своєму філософському трактаті "Нарис щодо суттєвих сторін символів та філософської мови" (англ. An Essay towards a Real Character and a Philosophical Language, 1668) він запропонував нову мову -- універсальна мова(лат. lingua generalis). На жаль, вона не набула поширення. Було ще декілька спроб створити пазиграфію на основі піктографії. Мета такої систем -- усезагальний засіб спілкування. Прикладом можуть бути:
* "Неогліфи" А. Баті
* "Пікто" Х. Єнсена. Однак такі спроби не мали успіху. Як і в піктографії, кодування абстрактної інформації — важка справа. Так і не вдалося розробити універсальну систему, яку можна було б зрозуміти або вивчити досить швидко кожній людині. Тому наступним етапом розвитку піктографії була ідеографія. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Pazigrafio, larĝasence, estas uzado de ideografio por internacia komunikado. Trafiksignoj, ISBN-kodo, internacia kodo de biblioteko, la Blisa skribo ktp. estas praktikaj ekzemploj de uzo de pazigrafio. Sed, ĝenerale, oni nomas pazigrafio iom strukturitan komunikilprojekton, lingvon skribeblan, sed ne necese paroleblan. (eo)
- La pasigrafía es un tipo de representación gráfica que busca hacer inteligible un texto a cualquier persona que lo lea (la partícula "pasi" en griego significa para todos), independientemente de la lengua que éste hable (como ocurre con los números; 1, 2,...). Se basa en la escritura de conceptos en vez de palabras o fonemas. (es)
- Pazigrafie je mezinárodně uznávané , jemuž může porozumět příslušník téměř kteréhokoliv jazyka. Často se to daří zejména v odborných kruzích. Skládá se ze znaků - symbolů, které přijaly různé národy. Pojmenování pochází z řeckého pasi - všem. V minulosti se touto myšlenkou zabývali mimo jiných také Gottfried Wilhelm Leibniz a Alexander von Humboldt. (cs)
- Eine Pasigrafie bzw. Pasigraphie (griechisch πᾶν pan/pas-, deutsch ‚alle‘ und γράφειν graphein, deutsch ‚schreiben‘) ist eine Schrift, die für Menschen der unterschiedlichsten Sprachen verständlich sein soll. Piktogramme an Orten, an denen Angehörige vieler verschiedener Nationen und Sprachen zusammenkommen (beispielsweise auf internationalen Flughäfen), sind ein Schritt in diese Richtung. Die Piktogramme, die der Gestalter Otl Aicher für Hinweisschilder der Olympischen Sommerspiele von München 1972 schuf, waren als Orientierungshilfen geeignet, jedoch weit vom Status einer vollständigen Schrift entfernt. (de)
- A pasigraphy (from Greek πᾶσι pasi "to all" and γράφω grapho "to write") is a writing system where each written symbol represents a concept (rather than a word or sound or series of sounds in a spoken language). Examples of pasigraphies include Blissymbols, Real Character, and IConji. (en)
- D'une manière générale, une pasigraphie (du grec ancien πᾶς, tout, et γραφή, écriture) est une écriture ou un système de notation universel. L'invention de ce terme est attribuée à Joseph de Maimieux en 1797, toutefois des systèmes pasigraphiques complets avaient déjà été proposés auparavant (Johann Joachim Becher, 1661). Le Code international des signaux maritimes et la classification bibliographique décimale de Dewey constituent des pasigraphies officialisées. Dans sa présentation, toutefois, probablement par souci de vulgarisation, Joseph de Maimieux définit la pasigraphie comme « l'art d'écrire à tous ». (fr)
- Een pasigrafie of symbolentaal is een schrift dat speciaal is ontworpen om de communicatie tussen sprekers van (zeer) verschillende talen te vergemakkelijken. De bedoeling is dat op deze manier zo veel mogelijk dezelfde boodschappen worden overgebracht als bij gewone taal het geval is. en zijn voorbeelden van pasigrafieën. Pictogrammen hebben daarnaast een functie die enigszins aan die van pasigrafieën doet denken, maar hier worden zelden zeer complexe boodschappen mee overgebracht. (nl)
- Пазигра́фия (др.-греч. πᾶς — всеобщий, γραφή — письмо) — универсальная письменность без звуковой формы, предназначенная для составления текстов, которые были бы понятны без перевода носителю любого языка. (ru)
- Пазиграфія (від грец. πας – кожний, усякий й ...графія) – загальнозрозуміле письмо; передача думки/думок знаками, зрозумілими багатьом народам світу(наприклад, нотне письмо). Ідея була запропонована в XVII столітті англійським лінгвістом на ім'я Джордж Дальгарно, який опублікував в 1661 році книгу під назвою «Ars signorum, vulgo character universalis et lingua philosophica» (лат. Мистецтво позначень, загальнозрозумілі універсальні характери і філософська мова). Замість терміну lingua philosophica стали використовувати термін «пазиграфія».
* "Неогліфи" А. Баті
* "Пікто" Х. Єнсена. (uk)
|
