| dbo:abstract
|
- Eudes II de Blois dit Eudes el Xampanyès (vers 983 - 15 de novembre de 1037) mort en una batalla a Commercy), va ser Comte de Blois, de Châteaudun, de Chartres, de Reims, de Tours, de Beauvais, de Provins (de fet una senyoria esmentada com a comtat) i de Sancerre a partir de 1004 i comte de Troyes i de Meaux a partir de 1022. (ca)
- Odo II. (franz.: Eudes; † 15. November 1037) war seit 1004 Graf von Blois, Châteaudun, Chartres, Reims, Tours und Beauvais, seit 1015 war er zudem Graf von Sancerre und seit 1022/1023 (als Odo I.) Graf von Meaux und Troyes (Champagne). Er war eine der umtriebigsten Personen seiner Zeit, ausgestattet mit einem kriegerischen Charakter, wurde Odo zu einem der mächtigsten Fürsten Frankreichs des 11. Jahrhunderts und forderte sogar den Kaiser heraus. (de)
- Ο Όντο Β΄ του Μπλουά΄ ή Εύδης Β΄ του Μπλουά (Eudes II de Blois, 983 – 15 Νοεμβρίου 1037) Κόμης του Μπλουά, του Σαρτρ, του Σατεντάν, του Μποβώ και του Τουρ (1004 - 1037), του Τρουά και του Μω (1022 - 1037) ήταν γιος και διάδοχος του Όντο Α΄ του Μπλουά και της Μπέρτας της Βουργουνδίας κόρης του Κορράδου της Βουργουνδίας. Προσπάθησε να κάνει τον εαυτό του δυο φορές βασιλιά, την πρώτη στην Ιταλία μετά το 1024 και την δεύτερη στην Βουργουνδία μετά το 1032. Ήταν ο πρώτος κόμης που ένωσε το Μπλουά και την Καμπανία, πέρασε ολόκληρη την ζωή του σε ατελείωτους πολέμους με τους γειτονικούς κόμητες προκειμένου να προσαρτήσει τις περιοχές τους. (el)
- Eudes II de Blois dit Eudes le Champenois, né vers 985 et mort le 15 novembre 1037 (tué dans une bataille à Commercy), fut à l'ouest de Paris : comte de Blois, de Tours, de Châteaudun et de Chartres (domaines de son grand-père paternel le Tricheur) ; en Champagne et Picardie : comte de Reims, de Provins, de Beauvais (héritage de son père, venu des Vermandois), puis comte de Troyes et de Meaux vers 1022 (héritage de son cousin Étienne de Vermandois ci-dessous) ; et seigneur de Sancerre vers 1014-1015 (par échange avec l'évêque de Beauvais Roger de Blois). (fr)
- Eudes II (del francés: Eudes le Champenois) (983 - 15 de noviembre de 1037), conde de Blois, de Chartres, de Châteaudun, de Provins, de Rheims y de Tours desde 1004 y conde de Troyes (como Eudes IV) y de Meaux (como Eudes I) desde 1022, era hijo de Eudes I de Blois y de Berta de Borgoña, hija de Conrado de Borgoña. Su carrera se desarrolló en medio de las interminables guerras feudales con sus vecinos y asociados, cuyos territorios trataba de anexionarne y en la búsqueda de una corona en Italia y Borgoña. Fue inusualmente guerrero incluso para su época y consolidó un gran principado en torno al valle del río Loira en el centro de Francia a través de su agresiva política. Se casó en primeras nupcias con Matilda, hija de Ricardo I de Normandía. A su muerte en 1006, Eudes inició una disputa con su cuñado Ricardo II de Normandía acerca de la dote: parte de la ciudad de Dreux. El rey Roberto II, tio de Eudes ya que estaba casado con su madre, impuso su criterio en 1007, otorgando a Odo la posesión de Dreux. Trató de ocupar Turena, pero fue derrotado por Fulco III de Anjou y Herberto I de Maine en la , el 6 de julio de 1016. En 1025, ambos contendientes intentaron conquistar Saumur, sin éxito. En 1023, a la muerte sin herederos de su primo Esteban I de Champaña, Eudes se apoderó de la ciudad de Troyes. Desde esta posición atacó a Ebles, arzobispo de Reims y a Teodorico I de Alta Lotaringia, duque de la Alta Lorena. Sólo una alianza entre el rey y el emperador Enrique II pudo detener a Eudes. Fue obligado a devolver el condado de Reims al arzobispo. Los barones lombardos le ofrecieron la corona de Hierro, pero retiraron su oferta para no tener problemas con el rey de Francia. Tras la muerte sin herederos de su tio Rodolfo III de Borgoña, intervinó en la crisis de sucesión e invadió el reino de Borgoña. Debió retirarse en 1033 ante la alianza formada por el emperador Conrado II y el nuevo rey francés Enrique I renunciando solemnemente a la corona de Borgoña y a la herencia de su tío. Murió en combate cerca de Bar-le-Duc durante otro ataque sobre Lorena. De su segunda esposa, Ermengarda, hija de , tuvo cuatro hijos: 1.
* Teobaldo, que heredó el condado de Blois y muchas de sus otras posesiones. 2.
* , que recibió los condados de Meaux y Troyes en Champaña. 3.
* Bertha, que contrajo matrimonio con Alan III, duque de Bretaña. 4.
* Almodis, que se casó con Godofredo II de Preuilly (es)
- Odo II (French: Eudes) (983 – 15 November 1037) was the count of Blois, Chartres, , Beauvais and Tours from 1004 and count of Troyes (as Odo IV) and Meaux (as Odo I) from 1022. He twice tried to make himself a king: first in Italy after 1024 and then in Burgundy after 1032. (en)
- Eudes II (bahasa Prancis: Eudes le Champenois) (983 – 15 November 1037), Comte Blois, Chartres, Châteaudun, Provins, Rheims, dan Tours dari tahun 1004 dan Troyes (sebagai Eudes IV) dan Meaux (sebagai Eudes I) dari tahun 1022, merupakan putra Eudes I, Comte Blois dan Berthe, putri Conrad I dari Bourgogne. Kariernya dihabiskan di dalam peperangan feodal yang tak berkesudahan dengan kerajaan-kerajaan tetangganya, yang wilayahnya ia berupaya untuk menguasai, dan di dalam sebuah petualangan atas takhta di Italia dan Bourgogne. Ia suka berperang bahkan dijamannya dan ia menguatkan kerajaan besar di Loire Prancis pusat dengan kebijakan-kebijakannya yang agresif. Istri pertamanya adalah Mathilde, putri Richard I, Adipati Normandia. Setelah kematiannya pada tahun 1006, Eudes mulai bertikai dengan saudara iparnya, Richard II, Adipati Normandia, atas maskawin: bagian dari kota Dreux. Raja Robert II, yang menikahi ibunda Eudes, arbitrasi terhadap persaingan kekuasaan pada tahun 1007, menjadikan Eudes berhak atas Dreux. Ia mencoba untuk menguasai Touraine, tetapi dikalahkan di dalam oleh dan Herbert I, Comte Maine pada tanggal 6 Juli 1016. Perang berlanjut dengan Anjou dan Eudes berupaya merampas Saumur pada tahun 1025 namun gagal. Pada tahun 1023, ia merebut Troyes setelah kematian sepupunya yang tidak memiliki keturunan. Dari sana ia menyerang Ebles, , dan , Adipati Lorraine. Hanya persekutuan antara raja dan Heinrich II yang dapat menghentikan Eudes. Ia dipaksa untuk menyerahkan provinsi Rheims kepada uskup agung. Ia ditawarkan oleh para baron Lombardia, tetapi tawaran tersebut dengan cepat ditarik kembali dengan upaya untuk tidak mengecewakan Raja Prancis. Pada tahun 1032, ia menyerang Kerajaan Bourgogne atas kematian . Ia mundur karena menghadapi koalisi Konrad II, Kaisar Romawi Suci dan raja Prancis yang baru, Henri I. Ia tewas terbunuh di medan perang di dekat Bar-le-Duc di dalam serangan lain atas Lorraine. Melalui istri keduanya, Ermengarde, putri , ia memiliki tiga orang anak: 1.
* Thibaut III, Comte Blois, yang menjadi ahli waris provinsi Blois dan sebagian besar dari hartanya yang lain 2.
* , yang menjadi ahli waris provinsi-provinsi Meaux dan Troyes di Champagne 3.
* Berthe dari Blois, yang menikah dengan Alain II, Adipati Bretagne dan kedua dengan Hugues IV, Comte Maine (in)
- Oddone II di Blois o Oddone I di Champagne in francese Eudes le Champenois (981 circa – Commercy, 15 novembre 1037) fu conte di Blois, Chartres, Châteaudun, Tours, Provins e Reims, dal 1004, conte di Conte di Champagne (diciassettesimo conte di Troyes, ottavo conte di Meaux), dal 1022 alla sua morte. (it)
- Odo II van Blois (ca. 983 – Commercy, 15 november 1037) was een van de machtigste feodale vorsten van Frankrijk. Hij was praktisch gesproken onafhankelijk van de koning van Frankrijk, probeerde koning van Bourgondië en Italië te worden, en voerde een eigen oorlog tegen keizer Koenraad II de Saliër. Na het overlijden van Odo's vader, Odo I van Blois, hertrouwde zijn moeder, Bertha van Bourgondië, met koning Robert II van Frankrijk. Daardoor werd Odo opgevoed aan het koninklijke hof, totdat Bertha en Robert onder druk van de paus moesten scheiden. In 1004 werd hij graaf van Blois, Chartres, Châteaudun, Provins, Reims en Tours, als opvolger van zijn kinderloos overleden broer Theobald II. Toen zijn vrouw Mathilde jong overleed, kwam hij in conflict met haar broer, Richard II van Normandië, over de stad Dreux die zij als bruidsschat had gekregen. Door arbitrage van koning Robert kon Odo de stad behouden. Odo werd tevens door de koning tot paltsgraaf benoemd. Fulco III van Anjou doodde in 1007 een vazal van Odo tijdens een jachtpartij en ging in 1008 als boetedoening op een bedevaart naar het Heilige Land. Odo gebruikte deze gelegenheid om Fulco's bezittingen te plunderen en enkele van zijn kastelen te veroveren. In 1015 ruilde Odo Beauvais voor het beter gelegen Sancerre. Fulco had inmiddels een bondgenootschap gesloten met koning Robert en kwam daardoor in een positie zijn verliezen op Odo terug te heroveren. In 1016 vonden er gevechten plaats over het bezit van de stad Tours. Odo trok met een leger naar Montrichard om dat te veroveren maar werd onderweg overvallen door Fulco bij Pontlevoy. Odo leek de slag te winnen, en had Fulco zelfs gevangengenomen, toen hij werd aangevallen door Herbert I van Maine die Fulco te hulp kwam. Doordat Herbert uit het westen kwam, werd zijn komst door de ondergaande zon pas laat opgemerkt. Herbert wist de cavalerie van Odo op de vlucht te jagen en Fulco te bevrijden. Odo's voetvolk werd uitgemoord. Odo moest zijn veroveringen uit 1008 opgeven. In 1023 overleed Odo's neef Stefanus, en Odo erfde zijn graafschappen Troyes, Meaux en Châlons. Dat was zeer tegen de zin van koning Robert, die had geprobeerd om de erfenis aan de kroon te laten vervallen. Samen met keizer Hendrik II kon de Franse koning de macht van Odo enigszins inperken. Ze dwongen hem het gezag over Reims over te dragen aan de aartsbisschop en Dreux op te geven aan de koning. Keizer Hendrik verwoestte enkele kastelen van Odo in Lotharingen. Ook zorgde Robert ervoor dat de Italiaanse adel zijn aanbod aan Odo om koning van Italië te worden, introk. Na de dood van koning Robert II in 1031, streden zijn zoons Hendrik en Robert om de macht. Odo koos de kant van Robert en zijn moeder Constance van Arles. In ruil daarvoor verwierf hij het graafschap Sens en kon zo zijn bezittingen in Midden-Frankrijk en in Champagne met elkaar verbinden. Hij benoemde een partijganger tot aartsbisschop van Sens en wist een aanval van Hendrik en Fulco van Anjou op Sens af te slaan. In 1032 overleed Odo's oom, Rudolf III van Bourgondië. Odo was zijn naaste bloedverwant maar Rudolf had zijn koninkrijk bij testament nagelaten aan keizer Koenraad II. Odo trok naar Bourgondië, veroverde Neuchâtel en werd ingehaald in Vienne. In Arles en Marseille werden oorkonden in zijn naam opgesteld. Het conflict breidde zich uit en er werden over en weer plundertochten uitgevoerd in Champagne en in Lotharingen. In 1034 wist keizer Koenraad een verbond te vormen met koning Hendrik van Frankrijk en Humbert Withand en andere Italiaanse edelen. Toen ook de Bourgondische adel steeds meer de kant van Koenraad koos, moest Odo zijn aanspraken op Bourgondië opgeven. Het conflict met de keizer was echter nog niet voorbij. In 1037 boden Italiaanse bisschoppen aan Odo de titel van koning van Italië aan, terwijl in feite keizer Koenraad toen ook koning van Italië was. Deze poging mislukte echter toen Bertha van Este, de weduwe van Manfred II Olderik van Turijn, de samenzwering ontdekte en Koenraad waarschuwde. Odo besloot daarop naar Aken te trekken om Kerst in koninklijke stijl te kunnen vieren. Hij nam Bar-le-Duc in maar stootte op een leger van Gozelo I van Verdun en werd door hem verslagen. Odo werd op de vlucht gedood. Zijn lichaam was zo verminkt dat hij alleen kon worden geïdentificeerd aan de hand van een opvallende wrat. Hij werd begraven in de abdij van Marmoutiers in Tours. Odo was gehuwd met:
* Mathilde († 1004), dochter van Richard I van Normandië
* Irmgard (ca. 990 - 10 maart 1040), dochter van Willem IV van Auvergne Odo en Irmgard kregen de volgende kinderen:
* Theobald III van Blois
* Stefanus II van Champagne
* Bertha († 1085), in 1027 gehuwd met Alan III van Bretagne (996-1040) en in 1046 met Hugo IV van Maine (-1051). (nl)
- ウード2世（フランス語：Eudes II, 983年 - 1037年11月15日）は、ブロワ伯、シャルトル伯、シャトーダン伯、ボーヴェ伯およびトゥール伯（在位：1004年 - 1037年）。トロワ伯（ウード4世）およびモー伯（ウード1世）（在位：1022年 - 1037年）。1024年以降にイタリア王に、1032年以降にブルグント王の位を狙った。 (ja)
- Eudo II de Blois ou Odão II (em francês: Eudes II de Blois; 983 - 15 de novembro de 1037) foi um nobre da França medieval. Conhecido também por Eudo de Champanhe detinha vários senhorios. Foi conde de Blois, de Chartres, Châteaudun, Beauvais e Tours desde 1004 e conde de Champanhe (como Eudo IV) e Meaux (como Eudo I) a partir de 1022. (pt)
- Эд II де Блуа (Эд Шампанец; фр. Eudes II le Champenois de Blois; около 983 — 15 ноября 1037, Бар-ле-Дюк) — граф Блуа, Шартра, Шатодена, Провена, Реймса и Тура (под именем Эд II) с 1004 года, граф Труа и Мо (под именем Эд I) с 1022 года. Сын графа Блуа Эда I и Берты Бургундской. (ru)
- Odon II lub Eudes le Champenois (ur. ok. 990, zm. 15 listopada 1037 pod Bar-le-Duc) – hrabia Blois, Chartres, Châteaudun, Provins, Reims i Tours od 1004 r., oraz hrabia Troyes i Meaux od 1022 r., młodszy syn hrabiego Odona I i , córki Konrada Pokojowego, króla Burgundii. Panowanie Odona charakteryzowało się ciągłymi wojnami z sąsiadami, których terytoria chciał zająć Odon, oraz z królami Francji, którzy byli suwerenami hrabiego. Wojowniczy hrabia organizował nawet wyprawy, które miały mu przynieść koronę Italii lub Burgundii. Jego pierwszą żoną była Matylda, córka Ryszarda I Normandzkiego i Gunnory. Po jej śmierci w 1006 r. Odon rozpoczął spór ze szwagrem Ryszardem II Dobrym o posag Matyldy, który stanowiła część miasta Dreux. Spór rozstrzygnął w 1007 r. ojczym Odona (drugi mąż jego matki Berty) Robert II Pobożny, król Francji, który przyznał Dreux Odonowi. Hrabia dążył również do podporządkowania sobie Turenii. Tu jednak napotkał opór ze strony hrabiego Andegawenii Fulka III, który również chciał rozciągnąć swoją władzę nad te tereny. Do decydującej bitwy doszło 6 lipca 1016 r. pod . Odon oblegał wówczas zamek Montrichard i został zaskoczony nagłym pojawieniem się Fulka. Zdołał jednak stawić siłom Andegawena skuteczny spór i jego wojska zyskały przewagę w bitwie. Losy starcia rozstrzygnął jednak atak Herberta z Maine na zachodnią flankę wojsk Odona. Hrabia uciekł z pola bitwy, a jego wojska zostały rozbite. Bitwa ta ustaliła równowagę sił w dolinie Loary na długie lata. Nie zmieniła tego nieudana próba Odona zdobycia zamku Saumur w 1025 r. W 1022 r. zmarł kuzyn Odona, . Odon wykorzystał tę sytuację i opanował Troyes. Następnie zaatakował , arcybiskupa Reims, i księcia . Wówczas król Francji i cesarz Henryk II Święty zawarli sojusz i wspólnymi siłami pokonali Odona. Hrabia musiał oddać arcybiskupowi Eblesowi hrabstwo Reims. Baronowie lombardzcy zaoferowali Odonowi koronę królestwa Italii, ale hrabia odmówił nie chcąc pogarszać swoich stosunków z królem Francji. W 1032 r., po śmierci Rudolfa III, zaatakował królestwo Burgundii. Ponownie zawiązała się przeciwko niemu koalicja francusko-cesarska i ponownie Odon musiał zrezygnował ze swoich ambicji. Hrabia zginął w 1037 r. podczas potyczki pod Bar-le-Duc podczas kolejnego najazdu na Lotaryngię. Ze swoją pierwszą żoną, Matyldą, nie doczekał się potomstwa. Jego drugą żoną była Ermengarda, córka , hrabiego Owernii, i Ermengardy, córki , hrabiego Prowansji. Odon i Ermengarda mieli razem dwóch synów i dwie córki:
* Tybald III (1012 – 29 września 1089), hrabia Blois
* Stefan II (zm. 1047), hrabia Troyes i Meaux
* Berta, żona Alana III, księcia Bretanii, i Hugona IV, hrabiego Maine, miała dzieci
* Almodis, żona Godfryda II de Preuilly. (pl)
- Ед II де Блуа (фр. Eudes II de Blois; бл. 983 — 15 листопада 1037) — граф Блуа, Шартра, Труа, Мо, Провена, Тура, Реймса, Бове, Мо і Шатодена. Відомий як Ед Шампанський (фр. Eudes le Champenois). (uk)
- 厄德二世（法語：Eudes II de Blois，983年－1137年11月15日），布盧瓦伯爵，1004年至1037年在位。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Eudes II de Blois dit Eudes el Xampanyès (vers 983 - 15 de novembre de 1037) mort en una batalla a Commercy), va ser Comte de Blois, de Châteaudun, de Chartres, de Reims, de Tours, de Beauvais, de Provins (de fet una senyoria esmentada com a comtat) i de Sancerre a partir de 1004 i comte de Troyes i de Meaux a partir de 1022. (ca)
- Odo II. (franz.: Eudes; † 15. November 1037) war seit 1004 Graf von Blois, Châteaudun, Chartres, Reims, Tours und Beauvais, seit 1015 war er zudem Graf von Sancerre und seit 1022/1023 (als Odo I.) Graf von Meaux und Troyes (Champagne). Er war eine der umtriebigsten Personen seiner Zeit, ausgestattet mit einem kriegerischen Charakter, wurde Odo zu einem der mächtigsten Fürsten Frankreichs des 11. Jahrhunderts und forderte sogar den Kaiser heraus. (de)
- Ο Όντο Β΄ του Μπλουά΄ ή Εύδης Β΄ του Μπλουά (Eudes II de Blois, 983 – 15 Νοεμβρίου 1037) Κόμης του Μπλουά, του Σαρτρ, του Σατεντάν, του Μποβώ και του Τουρ (1004 - 1037), του Τρουά και του Μω (1022 - 1037) ήταν γιος και διάδοχος του Όντο Α΄ του Μπλουά και της Μπέρτας της Βουργουνδίας κόρης του Κορράδου της Βουργουνδίας. Προσπάθησε να κάνει τον εαυτό του δυο φορές βασιλιά, την πρώτη στην Ιταλία μετά το 1024 και την δεύτερη στην Βουργουνδία μετά το 1032. Ήταν ο πρώτος κόμης που ένωσε το Μπλουά και την Καμπανία, πέρασε ολόκληρη την ζωή του σε ατελείωτους πολέμους με τους γειτονικούς κόμητες προκειμένου να προσαρτήσει τις περιοχές τους. (el)
- Eudes II de Blois dit Eudes le Champenois, né vers 985 et mort le 15 novembre 1037 (tué dans une bataille à Commercy), fut à l'ouest de Paris : comte de Blois, de Tours, de Châteaudun et de Chartres (domaines de son grand-père paternel le Tricheur) ; en Champagne et Picardie : comte de Reims, de Provins, de Beauvais (héritage de son père, venu des Vermandois), puis comte de Troyes et de Meaux vers 1022 (héritage de son cousin Étienne de Vermandois ci-dessous) ; et seigneur de Sancerre vers 1014-1015 (par échange avec l'évêque de Beauvais Roger de Blois). (fr)
- Odo II (French: Eudes) (983 – 15 November 1037) was the count of Blois, Chartres, , Beauvais and Tours from 1004 and count of Troyes (as Odo IV) and Meaux (as Odo I) from 1022. He twice tried to make himself a king: first in Italy after 1024 and then in Burgundy after 1032. (en)
- Oddone II di Blois o Oddone I di Champagne in francese Eudes le Champenois (981 circa – Commercy, 15 novembre 1037) fu conte di Blois, Chartres, Châteaudun, Tours, Provins e Reims, dal 1004, conte di Conte di Champagne (diciassettesimo conte di Troyes, ottavo conte di Meaux), dal 1022 alla sua morte. (it)
- ウード2世（フランス語：Eudes II, 983年 - 1037年11月15日）は、ブロワ伯、シャルトル伯、シャトーダン伯、ボーヴェ伯およびトゥール伯（在位：1004年 - 1037年）。トロワ伯（ウード4世）およびモー伯（ウード1世）（在位：1022年 - 1037年）。1024年以降にイタリア王に、1032年以降にブルグント王の位を狙った。 (ja)
- Eudo II de Blois ou Odão II (em francês: Eudes II de Blois; 983 - 15 de novembro de 1037) foi um nobre da França medieval. Conhecido também por Eudo de Champanhe detinha vários senhorios. Foi conde de Blois, de Chartres, Châteaudun, Beauvais e Tours desde 1004 e conde de Champanhe (como Eudo IV) e Meaux (como Eudo I) a partir de 1022. (pt)
- Эд II де Блуа (Эд Шампанец; фр. Eudes II le Champenois de Blois; около 983 — 15 ноября 1037, Бар-ле-Дюк) — граф Блуа, Шартра, Шатодена, Провена, Реймса и Тура (под именем Эд II) с 1004 года, граф Труа и Мо (под именем Эд I) с 1022 года. Сын графа Блуа Эда I и Берты Бургундской. (ru)
- Ед II де Блуа (фр. Eudes II de Blois; бл. 983 — 15 листопада 1037) — граф Блуа, Шартра, Труа, Мо, Провена, Тура, Реймса, Бове, Мо і Шатодена. Відомий як Ед Шампанський (фр. Eudes le Champenois). (uk)
- 厄德二世（法語：Eudes II de Blois，983年－1137年11月15日），布盧瓦伯爵，1004年至1037年在位。 (zh)
- Eudes II (del francés: Eudes le Champenois) (983 - 15 de noviembre de 1037), conde de Blois, de Chartres, de Châteaudun, de Provins, de Rheims y de Tours desde 1004 y conde de Troyes (como Eudes IV) y de Meaux (como Eudes I) desde 1022, era hijo de Eudes I de Blois y de Berta de Borgoña, hija de Conrado de Borgoña. Su carrera se desarrolló en medio de las interminables guerras feudales con sus vecinos y asociados, cuyos territorios trataba de anexionarne y en la búsqueda de una corona en Italia y Borgoña. Fue inusualmente guerrero incluso para su época y consolidó un gran principado en torno al valle del río Loira en el centro de Francia a través de su agresiva política. (es)
- Eudes II (bahasa Prancis: Eudes le Champenois) (983 – 15 November 1037), Comte Blois, Chartres, Châteaudun, Provins, Rheims, dan Tours dari tahun 1004 dan Troyes (sebagai Eudes IV) dan Meaux (sebagai Eudes I) dari tahun 1022, merupakan putra Eudes I, Comte Blois dan Berthe, putri Conrad I dari Bourgogne. Kariernya dihabiskan di dalam peperangan feodal yang tak berkesudahan dengan kerajaan-kerajaan tetangganya, yang wilayahnya ia berupaya untuk menguasai, dan di dalam sebuah petualangan atas takhta di Italia dan Bourgogne. Ia suka berperang bahkan dijamannya dan ia menguatkan kerajaan besar di Loire Prancis pusat dengan kebijakan-kebijakannya yang agresif. (in)
- Odo II van Blois (ca. 983 – Commercy, 15 november 1037) was een van de machtigste feodale vorsten van Frankrijk. Hij was praktisch gesproken onafhankelijk van de koning van Frankrijk, probeerde koning van Bourgondië en Italië te worden, en voerde een eigen oorlog tegen keizer Koenraad II de Saliër. Odo was gehuwd met:
* Mathilde († 1004), dochter van Richard I van Normandië
* Irmgard (ca. 990 - 10 maart 1040), dochter van Willem IV van Auvergne Odo en Irmgard kregen de volgende kinderen: (nl)
- Odon II lub Eudes le Champenois (ur. ok. 990, zm. 15 listopada 1037 pod Bar-le-Duc) – hrabia Blois, Chartres, Châteaudun, Provins, Reims i Tours od 1004 r., oraz hrabia Troyes i Meaux od 1022 r., młodszy syn hrabiego Odona I i , córki Konrada Pokojowego, króla Burgundii. Panowanie Odona charakteryzowało się ciągłymi wojnami z sąsiadami, których terytoria chciał zająć Odon, oraz z królami Francji, którzy byli suwerenami hrabiego. Wojowniczy hrabia organizował nawet wyprawy, które miały mu przynieść koronę Italii lub Burgundii. (pl)
|
