| dbo:abstract
|
- Noční svítící oblak, známý také jako polární mezosférický oblak nebo noctilucent (zkratky NLC, NSO), je úkaz v horní části atmosféry viditelný při soumraku či rozbřesku. Je tvořen krystalky zmrzlé vody. Jméno oblaku pochází z latinského nox (gen. noctis) = „noc“ a lucere = „svítit“. Většinou jej lze pozorovat v letních měsících v zeměpisné šířce mezi 50° a 70° severně či jižně od rovníku. Jde o nejvýše vyskytující se oblak v zemské atmosféře, který nesouvisí s výskytem běžné oblačnosti. Noční svítící oblaka se vyskytují v mezosféře ve výšce 80–85 kilometrů. Za normálních podmínek je příliš slabý a tedy nepozorovatelný. Je možno jej spatřit pouze, když jsou spodní vrstvy atmosféry v zemském stínu, zatímco je mezosféra ozářena zpoza horizontu slunečním kotoučem přibližně 6°až 16°pod horizontem. Právě proto lze sledovat tato oblaka jen v určitých zeměpisných šířkách a v určitou roční dobu. (cs)
- Els núvols noctilucents són febles fenòmens en forma de núvol, els més brillants i dominants en les capes de núvols polars. També coneguts com a núvols mesosfèrics polars, es troben en les capes més altes de l'atmosfera, i són visibles al final del crepuscle. Estan compostes de cristalls d'aigua gelada. El nom significa llums nocturnes i és originari del Llatí. Normalment es veuen en els mesos d'estiu en latituds entre els 50° i 70° al nord i sud de l'equador. Són els núvols més alts en l'atmosfera terrestre, localitzats en la mesosfera a una altitud aproximada entre els 75 i 85 quilòmetres. Normalment són massa febles per ser vists, i només s'aprecien quan la llum del Sol les il·lumina des de sota l'horitzó mentre que les capes més baixes de l'atmosfera estan en l'ombra de la Terra. Els núvols noctilucents són un fenomen meteorològic descobert recentment i encara no es comprenen del tot; no hi ha cap prova que fossin vistos abans del 1885.Possiblement pogueren haver estat vistes unes dècades abans per a Armagh. Els dubtes ara envolten els registres fora de temporada de Robinson, després d'observacions des de diversos punts d'altes latituds del nord, de fenòmens similars a NNL després de l'estel·la i l'explosió del superbòlid de Txeliàbinsk el febrer del 2013 (fora de la temporada de NNL) que eren de fet reflexos estratosfèrics de pols visibles després de la posta de sol. Els núvols noctilucents només es formen sota condicions molt precises; la seva presència pot ser una pista dels canvis que ocorren en les capes altes de l'atmosfera. Des del seu descobriment, l'aparició de núvols noctilucents ha estat augmentant en freqüència, lluentor i extensió. Es teoritza que el seu increment està relacionat amb el canvi climàtic. Algunes proves recents indiquen que almenys alguns NNL són resultat de la congelació de l'aigua expulsada pels transbordadors espacials. (ca)
- غيوم متألقة ليلا أو الغيوم البراقة وهي غيوم تشبه غيوم السمحاق، ذات لون فضي أو وردي، وأحيانا برتقالي إلى أحمر، وتشاهد هذه الغيوم بوضوح في سماء الليالي المظلمة، وتشير الدراسات إلى أن هذه الغيوم تتركب إما من جزيئات دقيقة من الغبار الكوني، أو من جزيئات دقيقة من الجليد، ومن النادر وؤية هذه الغيوم، ذلك انه لا يمكن مشاهدتها سوى في الأجزاء الشمالية من العروض الوسطى في نصف الكرة الشمالي في فصل الصيف عندما تكون الشمس قد هبطت تحت الأفق بمقدار 5-15 درجة، وتدل القياسات إلى أن ارتفاع هذه الغيوم يتراوح بين 50-80 كم عن سطح الأرض. (ar)
- Το φωτεινό νέφος ή φωτεινό νυχτερινό νέφος ή νυχαυγές νέφος (noctilucent cloud) είναι ένας σπάνιος τύπος νέφους που δημιουργείται από παγοκρυστάλλους και μετεωρική σκόνη σε εξαιρετικά μεγάλο ύψος και είναι το υψηλότερο νέφος που παρατηρείται στην ατμόσφαιρα της Γης. (el)
- Lumaj noktaj nuboj estas speco de nuboj kiuj troviĝas je alteco de 75 ĝis 85 kilometroj, multe pli altaj ol ordinaraj nuboj, kiuj maksimume troviĝas je 20 kilometra alteco. Post sunsubiro ili ankoraŭ reflektas la sunlumon. La ordinaraj nuboj, kiujn ni kutime vidas estas multe pli malhelaj kaj post sunsubiro unue fariĝas ruĝaj kaj poste grizaj. La lumaj noktaj nuboj restas blankaj, flav-oranĝaj aŭ helbluaj. La steloj restas videblaj tra tiuj maldikaj nuboj. En majo, junio kaj julio la norda ĉielo povas arĝente ekbrili konsiderindan tempon post sunsubiro aŭ antaŭ sunleviĝo. La nubostrioj havas rip- aŭ fibrostrukturon. Ili maloftas kaj aperas neregule : iam plurfoje en unu monato, sed ofte neniam dum tuta somero. La estiĝo rilatas al partikloj en la plej superaj tavoloj de la atmosfero. Ili povas konsisti el polvo de meteoritoj. Sed krom la partikloj ankaŭ necesas akvovaporo kaj temperaturoj inter –90 kaj –145 celsiaj gradoj. Sur la polveroj fiksiĝas tavoleto de glacio, simile al prujno sur la tero. La glacio, kiu envolvas la partiklojn reflektas la sunlumon. Kiu observas la lumajn noktajn nubojn rimarkos ke la formoj rapide ŝanĝiĝas. En tiu alteco regas fortegaj aerofluoj. Horizontale la aero moviĝas je mezuma rapideco de 150 kilometroj hore, sed ĝi povas kreski ĝis 500 kaj eĉ 700 kilometrojn hore. Aldone ankaŭ estiĝas altiĝantaj kaj malaltiĝantaj aerfluoj kaj tiel la nuboj iĝas turbulaj. La tipaj ripoj kaj ondoj povas malaperi same rapide kiel ili aperis. Ne eblas antaŭdiri kiam lumaj noktaj nuboj aperos. Sed indas regule atenti dum serena somera vespero la nordan ĉielon por malkovri tiajn nubojn. (eo)
- Leuchtende Nachtwolken (Abk. NLC von engl. noctilucent clouds) sind Ansammlungen von Eiskristallen oberhalb der Mesosphäre in der Mesopause. Dort wird das absolute Temperaturminimum der Erdatmosphäre erreicht. Sie erscheinen in einer Höhe von 81 bis 85 km – im Gegensatz zu den Wolkenformen der Troposphäre, die maximal eine Höhe von 13 km erreichen. Diese sind nicht mit den polaren Stratosphärenwolken zu verwechseln. (de)
- Las nubes mesosféricas polares son fenómenos en forma de nubes brillantes (también llamadas nubes noctilucentes o nuctilucentes). Se producen en las capas más altas de la atmósfera y son visibles al final del crepúsculo. Están compuestas de cristales de hielo. Normalmente se ven en los meses de verano en latitudes entre los 50° y 70° al norte y sur del ecuador. (es)
- Les nuages noctulescents, aussi connus sous le nom de nuages polaires mésosphériques, nuages nocturnes lumineux ou de nuages noctiluques, sont des phénomènes nuageux ténus dans la haute atmosphère de la Terre. Vus de l'espace, ils sont appelés nuages mésosphériques polaires (PMC), détectables sous la forme d'une couche de diffusion diffuse de cristaux de glace d'eau près de la mésopause polaire d'été. Ils sont constitués de cristaux de glace et, depuis le sol, ne sont visibles que pendant le crépuscule astronomique. Le terme "noctilucent" signifie en gros "qui brille la nuit" en latin. Elles sont le plus souvent observées pendant les mois d'été entre les latitudes 50° et 70° au nord et au sud de l'équateur. Trop faibles pour être vus en plein jour, ils ne sont visibles que lorsque l'observateur et les basses couches de l'atmosphère sont dans l'ombre de la Terre, mais alors que ces nuages très élevés sont encore ensoleillés. Des études récentes suggèrent que l'augmentation des émissions de méthane dans l'atmosphère produit de la vapeur d'eau supplémentaire une fois que les molécules de méthane atteignent la mésosphère - créant ou renforçant les nuages noctulescents existants. (fr)
- Noctilucent clouds, or night shining clouds, are tenuous cloud-like phenomena in the upper atmosphere of Earth. When viewed from space, they are called polar mesospheric clouds (PMCs), detectable as a diffuse scattering layer of water ice crystals near the summer polar mesopause. They consist of ice crystals and from the ground are only visible during astronomical twilight. Noctilucent roughly means "night shining" in Latin. They are most often observed during the summer months from latitudes between ±50° and ±70°. Too faint to be seen in daylight, they are visible only when the observer and the lower layers of the atmosphere are in Earth's shadow, but while these very high clouds are still in sunlight. Recent studies suggest that increased atmospheric methane emissions produce additional water vapor once the methane molecules reach the mesosphere – creating, or reinforcing existing noctilucent clouds. They are the highest clouds in Earth's atmosphere, located in the mesosphere at altitudes of around 76 to 85 km (249,000 to 279,000 ft). (en)
- Scamall deannachúil ag airde suas le 80 km sa spéir, le feiceáil mar struchtúr cuilithíneach nó faoi fhial i ndiaidh luí na Gréine sa samhradh sa dá leathsféar. Is é a bhíonn sna páirteagail ann ná uisce oighrithe thart ar chroíleacán deannaigh. (ga)
- Awan noktilusen (NLC) atau awan bersinar adalah awan yang membiaskan cahaya ketika matahari telah tenggelam. Awan tersebut kerap muncul dengan keadaan tidak jelas dan tidak hanya dengan warna biru saja. Namun, terkadang dapat berwarna merah, hijau, kuning, putih keperakan, bahkan tidak berwarna. Awan yang mengiluminasi langit dengan sumber cahaya tidak tampak ini terbentuk dari kristal es yang memiliki diameter sebesar 100 nanometer. Menurut para ilmuwan, awan tersebut juga dapat terbentuk dari uap air, debu meteor, dan debu gunung berapi. Berbeda dengan awan lainnya yang terdapat di lapisan troposfer atau lapisan atmosfer yang terdekat dengan bumi, awan noktilusen terletak sekitar 80-85 kilometer di lapisan mesosfer atau lapisan atmosfer ketiga. (in)
- Le nubi nottilucenti (in inglese NoctiLucent Clouds, sigla NLC), note anche come nubi polari mesosferiche (in inglese Polar Mesospheric Clouds, sigla PMC), sono un fenomeno atmosferico nuvoloso visibile durante il crepuscolo inoltrato. Si possono osservare con maggiore frequenza nei mesi estivi a latitudini tra i 50° e il 70°, sia a nord che a sud dell'equatore. Le nubi nottilucenti sono correlate con i Minimi solari, ossia il loro numero aumenta quando diminuiscono le macchie solari e viceversa. (it)
- 야광운(夜光雲)은 고위도지방 70~90도 부근 고도 76 ~ 85 km 높이의 중간권에 생기는 구름을 말한다. 약 120년 전에 처음 관측되었으나 그 높이에서 왜 생기는지는 아직 알 수 없다. 온도는 -120˚C(-184˚F)정도이며, 열대의 나 메탄이 주요 수증기원으로 될 것으로 추정된다. (ko)
- 夜光雲（やこううん, 英: noctilucent clouds, NLC）は中間圏にできる特殊な雲で、日の出前や日没後に観測される気象現象である。地球上で最も高い高度に発生する雲と言われる。夏になっている北・南どちらかの半球の高緯度地域で多く発生する。極中間圏雲 (polar mesospheric clouds, PMC) とも呼ぶ。 (ja)
- Lichtende nachtwolken zijn een soort wolken die voorkomen op ongeveer 75 tot 85 kilometer hoogte, veel hoger dan gewone wolken, die hooguit zo'n 20 kilometer hoogte bereiken. Na zonsondergang weerkaatsen die hoge wolken nog een tijd zonlicht. De gewone wolken, die we meestal zien, steken daar donker bij af en kleuren na zonsondergang eerst rood en vervolgens donkergrijs. De lichtende nachtwolken blijven dan wit, geel-oranje of lichtblauw. De sterren blijven in deze dunne wolken zichtbaar. In mei, juni en juli kan de noordelijke hemel geruime tijd na zonsondergang of voor zonsopkomst een paar uur worden opgelicht door deze wolken met een zilverachtige glans. In deze maanden staat de zon laag onder de noordelijke horizon, waardoor deze wolken als het ware van onderuit door de zon worden verlicht. De wolkenslierten hebben een ribbel- of vezelstructuur. Ze zijn vrij zeldzaam en komen onregelmatig voor: soms zijn ze alleen al in één maand enkele keren te zien, maar menig zomer gaat voorbij zonder deze wolken. De laatste jaren echter lijken ze meer voor te komen. Het ontstaan van deze nachtwolken houdt verband met talrijke uiterst kleine deeltjes in de bovenste lagen van de atmosfeer. Dat kan bijvoorbeeld stof zijn afkomstig van meteorieten. Zulke deeltjes alleen zijn echter niet voldoende: ook is waterdamp nodig en zeer lage temperaturen tussen -90 en -145 graden Celsius. Op de deeltjes zet zich dan een laagje ijs af, net als rijp op het aardoppervlak. Door het ijs dat de deeltjes omhult, wordt zonlicht weerkaatst. Wie de lichtende nachtwolken een tijd observeert zal zien dat de vormen relatief snel veranderen. Op de hoogte waar de wolken zich ophouden komen zeer sterke luchtstromingen voor. In horizontale richting stroomt de lucht met snelheden van gemiddeld 150 km/u en soms wel 500 tot 700 km/u. Daarmee samenhangend doen zich ook sterk dalende en stijgende luchtstromingen voor, waardoor de wolken een bijzonder turbulent aanzien krijgen. De karakteristieke golven en ribbels verdwijnen weer even snel als ze zijn gekomen. Lichtende nachtwolken zijn niet voorspelbaar, maar het loont zeker op een heldere zomeravond na zonsondergang de moeite even naar de noordoostelijke of noordwestelijke hemel te kijken. (nl)
- Серебри́стые облака́ (также известны как мезосферные облака или ночные светящиеся облака) — сравнительно редкое атмосферное явление, крайне разреженные облака, возникающие в мезосфере под мезопаузой (на высоте 76—85 км над поверхностью Земли) и видимые в глубоких сумерках, непосредственно после заката или перед восходом Солнца. Наблюдаются в летние месяцы в широтах между 43° и 65° (северной и южной широты). Удалось доказать, что аналогичные явления имеют место и на других планетах, в частности, на Марсе. Выделены как самостоятельное явление В. К. Цераским. Изучением серебристых облаков занимались В. В. Шаронов и . (ru)
- Obłoki srebrzyste (ang. noctilucent clouds – NLC) – polarne chmury mezosferyczne, są rzadko obserwowanymi chmurami widzianymi w półzmroku przy zmierzchu lub świcie, kiedy słońce znajduje się 6-16° poniżej horyzontu. Najczęściej obserwowane są w pasie pomiędzy 50 a 70° (północnej i południowej szerokości geograficznej). Obłoki srebrzyste są najwyższymi chmurami obserwowanymi z Ziemi, znajdują się w mezosferze na wysokości około 75–85 km. Obłoki srebrzyste są najczęściej obserwowane późną wiosną i latem. Na półkuli północnej najlepszy okres do ich obserwacji zaczyna się w połowie maja i trwa do końca sierpnia. (pl)
- Nuvens noctilucentes, ou nevoeiro noctilúcio, são fenómenos luminosos raros, em forma de nuvem, que ocorrem na alta atmosfera da Terra. Eles consistem em cristais de gelo e só são visíveis durante o crepúsculo astronômico. Noctilucente significa aproximadamente "noite brilhante" em latim. Eles são mais frequentemente observados durante os meses de verão, de latitudes entre 50° e 70° norte e sul da Linha do Equador. Eles são visíveis apenas durante os meses de verão locais e quando o Sol está abaixo do horizonte do observador, mas enquanto as nuvens ainda estão à luz do sol. Elas são as nuvens mais altas da atmosfera da Terra, localizadas na mesosfera em altitudes de 76 a 85 km. Elas são muito fracas para serem vistos à luz do dia e são visíveis apenas quando iluminadas pela luz do sol abaixo do horizonte, enquanto as camadas inferiores da atmosfera estão na sombra da Terra. As nuvens noctilucentes não são totalmente compreendidas e são um fenômeno meteorológico recentemente descoberto. Nenhum registro confirmado de sua observação existe antes de 1885, embora elas possam ter sido observadas algumas décadas antes por Thomas Romney Robinson em Armagh, Reino Unido. Nuvens noctilucentes podem se formar apenas sob condições muito restritas durante o verão; sua ocorrência pode ser usada como um guia sensível para mudanças na atmosfera superior. Eles são uma classificação relativamente recente. A ocorrência de nuvens noctilucentes parecem estar aumentando em frequência, brilho e extensão. (pt)
- Nattlysande moln är den molntyp i jordens atmosfär som ligger högst upp, på ungefär 85 kilometers höjd. Molnen har fått sitt namn av att de är så tunna att de inte syns på dagen, och samtidigt ligger så högt att de fortfarande är solbelysta även långt efter solnedgången. De nattlysande molnen syns vid Sveriges latituder oftast i juli och augusti, även om molnen har kunnat observeras så tidigt som i maj och så sent som i september. De förekommer nära mesopausen kring sommarpolen, som är det naturligt kallaste området på hela jorden och dess närhet - där är det mycket kallare än i det inre av Antarktis vintertid. Under tre år i början av 1960-talet sköts raketer upp från Kronogård i Lappland för att undersöka nattlysande moln. Projektledare var Lars Rey och vetenskaplig ledare professor Bert Bolin. (sv)
- Сріблясті хмари — рідкісні атмосферні явища, подібні до хмар, розташовані в мезосфері на висотах між 76 та 85 км. Видимі в глибоких сутінках. Складаються з водяної криги. Зазвичай спостерігаються влітку, між 50° та 70° північної та південної широти. Це найвищі хмари в атмосфері Землі. Зрідка спостерігаються в Україні. Сріблясті хмари досі не вивчено. Це порівняно молоде метеорологічне явище — не існує даних про їх спостереження до 1885 року. , запущений NASA 25 квітня 2007 року, вивчає сріблясті хмари з орбіти. (uk)
- 夜光雲或夜間雲是由水冰構成，并较为稀薄的雲，普遍出現在上層大氣層的，可以在深沉的曙暮光中看見。「Noctilucent」這個名字在拉丁文的意思大約是「在夜晚閃亮」。它們通常在夏天的月份出現在赤道南北緯度50度至70度之處，只有當太陽在地平線下時才能看見。 它們是位置最高的雲，位於中氣層，高度在76公里至85公里。它們通常很暗淡而難以看見，只有當陽光從地平線下滲入，而大氣層的低層已經在地影中時才能看見。夜光雲還沒有被完全了解，它是近代才發現的氣象現象，在1885年之前沒有任何的記錄。 夜光雲只能在特定的條件下形成，它們的出現可以做為高空大氣變化的敏感指標。它們是相對較新的分類，因此在發現的頻率、亮度和範圍都在逐漸增加。理論上認為這種增加與氣候變化有關。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- غيوم متألقة ليلا أو الغيوم البراقة وهي غيوم تشبه غيوم السمحاق، ذات لون فضي أو وردي، وأحيانا برتقالي إلى أحمر، وتشاهد هذه الغيوم بوضوح في سماء الليالي المظلمة، وتشير الدراسات إلى أن هذه الغيوم تتركب إما من جزيئات دقيقة من الغبار الكوني، أو من جزيئات دقيقة من الجليد، ومن النادر وؤية هذه الغيوم، ذلك انه لا يمكن مشاهدتها سوى في الأجزاء الشمالية من العروض الوسطى في نصف الكرة الشمالي في فصل الصيف عندما تكون الشمس قد هبطت تحت الأفق بمقدار 5-15 درجة، وتدل القياسات إلى أن ارتفاع هذه الغيوم يتراوح بين 50-80 كم عن سطح الأرض. (ar)
- Το φωτεινό νέφος ή φωτεινό νυχτερινό νέφος ή νυχαυγές νέφος (noctilucent cloud) είναι ένας σπάνιος τύπος νέφους που δημιουργείται από παγοκρυστάλλους και μετεωρική σκόνη σε εξαιρετικά μεγάλο ύψος και είναι το υψηλότερο νέφος που παρατηρείται στην ατμόσφαιρα της Γης. (el)
- Leuchtende Nachtwolken (Abk. NLC von engl. noctilucent clouds) sind Ansammlungen von Eiskristallen oberhalb der Mesosphäre in der Mesopause. Dort wird das absolute Temperaturminimum der Erdatmosphäre erreicht. Sie erscheinen in einer Höhe von 81 bis 85 km – im Gegensatz zu den Wolkenformen der Troposphäre, die maximal eine Höhe von 13 km erreichen. Diese sind nicht mit den polaren Stratosphärenwolken zu verwechseln. (de)
- Las nubes mesosféricas polares son fenómenos en forma de nubes brillantes (también llamadas nubes noctilucentes o nuctilucentes). Se producen en las capas más altas de la atmósfera y son visibles al final del crepúsculo. Están compuestas de cristales de hielo. Normalmente se ven en los meses de verano en latitudes entre los 50° y 70° al norte y sur del ecuador. (es)
- Scamall deannachúil ag airde suas le 80 km sa spéir, le feiceáil mar struchtúr cuilithíneach nó faoi fhial i ndiaidh luí na Gréine sa samhradh sa dá leathsféar. Is é a bhíonn sna páirteagail ann ná uisce oighrithe thart ar chroíleacán deannaigh. (ga)
- Awan noktilusen (NLC) atau awan bersinar adalah awan yang membiaskan cahaya ketika matahari telah tenggelam. Awan tersebut kerap muncul dengan keadaan tidak jelas dan tidak hanya dengan warna biru saja. Namun, terkadang dapat berwarna merah, hijau, kuning, putih keperakan, bahkan tidak berwarna. Awan yang mengiluminasi langit dengan sumber cahaya tidak tampak ini terbentuk dari kristal es yang memiliki diameter sebesar 100 nanometer. Menurut para ilmuwan, awan tersebut juga dapat terbentuk dari uap air, debu meteor, dan debu gunung berapi. Berbeda dengan awan lainnya yang terdapat di lapisan troposfer atau lapisan atmosfer yang terdekat dengan bumi, awan noktilusen terletak sekitar 80-85 kilometer di lapisan mesosfer atau lapisan atmosfer ketiga. (in)
- Le nubi nottilucenti (in inglese NoctiLucent Clouds, sigla NLC), note anche come nubi polari mesosferiche (in inglese Polar Mesospheric Clouds, sigla PMC), sono un fenomeno atmosferico nuvoloso visibile durante il crepuscolo inoltrato. Si possono osservare con maggiore frequenza nei mesi estivi a latitudini tra i 50° e il 70°, sia a nord che a sud dell'equatore. Le nubi nottilucenti sono correlate con i Minimi solari, ossia il loro numero aumenta quando diminuiscono le macchie solari e viceversa. (it)
- 야광운(夜光雲)은 고위도지방 70~90도 부근 고도 76 ~ 85 km 높이의 중간권에 생기는 구름을 말한다. 약 120년 전에 처음 관측되었으나 그 높이에서 왜 생기는지는 아직 알 수 없다. 온도는 -120˚C(-184˚F)정도이며, 열대의 나 메탄이 주요 수증기원으로 될 것으로 추정된다. (ko)
- 夜光雲（やこううん, 英: noctilucent clouds, NLC）は中間圏にできる特殊な雲で、日の出前や日没後に観測される気象現象である。地球上で最も高い高度に発生する雲と言われる。夏になっている北・南どちらかの半球の高緯度地域で多く発生する。極中間圏雲 (polar mesospheric clouds, PMC) とも呼ぶ。 (ja)
- Сріблясті хмари — рідкісні атмосферні явища, подібні до хмар, розташовані в мезосфері на висотах між 76 та 85 км. Видимі в глибоких сутінках. Складаються з водяної криги. Зазвичай спостерігаються влітку, між 50° та 70° північної та південної широти. Це найвищі хмари в атмосфері Землі. Зрідка спостерігаються в Україні. Сріблясті хмари досі не вивчено. Це порівняно молоде метеорологічне явище — не існує даних про їх спостереження до 1885 року. , запущений NASA 25 квітня 2007 року, вивчає сріблясті хмари з орбіти. (uk)
- 夜光雲或夜間雲是由水冰構成，并较为稀薄的雲，普遍出現在上層大氣層的，可以在深沉的曙暮光中看見。「Noctilucent」這個名字在拉丁文的意思大約是「在夜晚閃亮」。它們通常在夏天的月份出現在赤道南北緯度50度至70度之處，只有當太陽在地平線下時才能看見。 它們是位置最高的雲，位於中氣層，高度在76公里至85公里。它們通常很暗淡而難以看見，只有當陽光從地平線下滲入，而大氣層的低層已經在地影中時才能看見。夜光雲還沒有被完全了解，它是近代才發現的氣象現象，在1885年之前沒有任何的記錄。 夜光雲只能在特定的條件下形成，它們的出現可以做為高空大氣變化的敏感指標。它們是相對較新的分類，因此在發現的頻率、亮度和範圍都在逐漸增加。理論上認為這種增加與氣候變化有關。 (zh)
- Els núvols noctilucents són febles fenòmens en forma de núvol, els més brillants i dominants en les capes de núvols polars. També coneguts com a núvols mesosfèrics polars, es troben en les capes més altes de l'atmosfera, i són visibles al final del crepuscle. Estan compostes de cristalls d'aigua gelada. El nom significa llums nocturnes i és originari del Llatí. Normalment es veuen en els mesos d'estiu en latituds entre els 50° i 70° al nord i sud de l'equador. (ca)
- Noční svítící oblak, známý také jako polární mezosférický oblak nebo noctilucent (zkratky NLC, NSO), je úkaz v horní části atmosféry viditelný při soumraku či rozbřesku. Je tvořen krystalky zmrzlé vody. Jméno oblaku pochází z latinského nox (gen. noctis) = „noc“ a lucere = „svítit“. Většinou jej lze pozorovat v letních měsících v zeměpisné šířce mezi 50° a 70° severně či jižně od rovníku. (cs)
- Lumaj noktaj nuboj estas speco de nuboj kiuj troviĝas je alteco de 75 ĝis 85 kilometroj, multe pli altaj ol ordinaraj nuboj, kiuj maksimume troviĝas je 20 kilometra alteco. Post sunsubiro ili ankoraŭ reflektas la sunlumon. La ordinaraj nuboj, kiujn ni kutime vidas estas multe pli malhelaj kaj post sunsubiro unue fariĝas ruĝaj kaj poste grizaj. La lumaj noktaj nuboj restas blankaj, flav-oranĝaj aŭ helbluaj. La steloj restas videblaj tra tiuj maldikaj nuboj. (eo)
- Les nuages noctulescents, aussi connus sous le nom de nuages polaires mésosphériques, nuages nocturnes lumineux ou de nuages noctiluques, sont des phénomènes nuageux ténus dans la haute atmosphère de la Terre. Vus de l'espace, ils sont appelés nuages mésosphériques polaires (PMC), détectables sous la forme d'une couche de diffusion diffuse de cristaux de glace d'eau près de la mésopause polaire d'été. Ils sont constitués de cristaux de glace et, depuis le sol, ne sont visibles que pendant le crépuscule astronomique. Le terme "noctilucent" signifie en gros "qui brille la nuit" en latin. Elles sont le plus souvent observées pendant les mois d'été entre les latitudes 50° et 70° au nord et au sud de l'équateur. Trop faibles pour être vus en plein jour, ils ne sont visibles que lorsque l'observ (fr)
- Noctilucent clouds, or night shining clouds, are tenuous cloud-like phenomena in the upper atmosphere of Earth. When viewed from space, they are called polar mesospheric clouds (PMCs), detectable as a diffuse scattering layer of water ice crystals near the summer polar mesopause. They consist of ice crystals and from the ground are only visible during astronomical twilight. Noctilucent roughly means "night shining" in Latin. They are most often observed during the summer months from latitudes between ±50° and ±70°. Too faint to be seen in daylight, they are visible only when the observer and the lower layers of the atmosphere are in Earth's shadow, but while these very high clouds are still in sunlight. Recent studies suggest that increased atmospheric methane emissions produce additional (en)
- Obłoki srebrzyste (ang. noctilucent clouds – NLC) – polarne chmury mezosferyczne, są rzadko obserwowanymi chmurami widzianymi w półzmroku przy zmierzchu lub świcie, kiedy słońce znajduje się 6-16° poniżej horyzontu. Najczęściej obserwowane są w pasie pomiędzy 50 a 70° (północnej i południowej szerokości geograficznej). Obłoki srebrzyste są najwyższymi chmurami obserwowanymi z Ziemi, znajdują się w mezosferze na wysokości około 75–85 km. (pl)
- Lichtende nachtwolken zijn een soort wolken die voorkomen op ongeveer 75 tot 85 kilometer hoogte, veel hoger dan gewone wolken, die hooguit zo'n 20 kilometer hoogte bereiken. Na zonsondergang weerkaatsen die hoge wolken nog een tijd zonlicht. De gewone wolken, die we meestal zien, steken daar donker bij af en kleuren na zonsondergang eerst rood en vervolgens donkergrijs. De lichtende nachtwolken blijven dan wit, geel-oranje of lichtblauw. De sterren blijven in deze dunne wolken zichtbaar. (nl)
- Nuvens noctilucentes, ou nevoeiro noctilúcio, são fenómenos luminosos raros, em forma de nuvem, que ocorrem na alta atmosfera da Terra. Eles consistem em cristais de gelo e só são visíveis durante o crepúsculo astronômico. Noctilucente significa aproximadamente "noite brilhante" em latim. Eles são mais frequentemente observados durante os meses de verão, de latitudes entre 50° e 70° norte e sul da Linha do Equador. Eles são visíveis apenas durante os meses de verão locais e quando o Sol está abaixo do horizonte do observador, mas enquanto as nuvens ainda estão à luz do sol. (pt)
- Nattlysande moln är den molntyp i jordens atmosfär som ligger högst upp, på ungefär 85 kilometers höjd. Molnen har fått sitt namn av att de är så tunna att de inte syns på dagen, och samtidigt ligger så högt att de fortfarande är solbelysta även långt efter solnedgången. De nattlysande molnen syns vid Sveriges latituder oftast i juli och augusti, även om molnen har kunnat observeras så tidigt som i maj och så sent som i september. De förekommer nära mesopausen kring sommarpolen, som är det naturligt kallaste området på hela jorden och dess närhet - där är det mycket kallare än i det inre av Antarktis vintertid. (sv)
- Серебри́стые облака́ (также известны как мезосферные облака или ночные светящиеся облака) — сравнительно редкое атмосферное явление, крайне разреженные облака, возникающие в мезосфере под мезопаузой (на высоте 76—85 км над поверхностью Земли) и видимые в глубоких сумерках, непосредственно после заката или перед восходом Солнца. Наблюдаются в летние месяцы в широтах между 43° и 65° (северной и южной широты). Удалось доказать, что аналогичные явления имеют место и на других планетах, в частности, на Марсе. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
