| dbo:abstract
|
- Meteorologica o Meteora és el títol d'un tractat d'Aristòtil que conté les seves teories sobre les ciències de la Terra. Aquestes inclouen unes de les investigacions més primerenques sobre l'evaporació de l'aigua, els fenòmens atmosfèrics i els terratrèmols. L'obra va ser escrita cap a l'any 350 aC. El principal interès d'aquesta obra d'Aristòtil no rau en les conclusions a què aquest autor arriba sinó el fet que aquestes són de bon tros equivocades per la manca d'un mètode adient que pogués donar pas a les correctes, això és típic de la ciència grega d'aquell temps. Els grecs no tenien instruments de precisió i la seva notació matemàtica no era adequada. Feien observacions però no feien experiments. L'obra Meteorològica, que és el producte d'un filòsof de la natura, no és pas feta basant-se en les ciències naturals. (ca)
- Τα Μετεωρολογικά (λατ. Meteorologica ή Meteora) είναι πραγματεία του Αριστοτέλη. Το κείμενο της πραγματείας αυτής περιγράφει τις απόψεις του Αριστοτέλη για όλες τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ αέρα και νερού, τα μέρη της γης και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους. Περιλαμβάνει κάποιες από τις πρώτες αναφορές στην ιστορία της επιστήμης σχετικώς με την εξάτμιση του νερού, τους σεισμούς, τα καιρικά φαινόμενα, αλλά και αρκετά θέματα αστρονομίας και διαστημικής φυσικής, ιδίως σχετικά με τους κομήτες και τα μετέωρα. Μια σύνοψη των Μετεωρολογικών στην αραβική γλώσσα υπό τον τίτλο Al-Athar al-Ulwiyyah (الآثار العلوية), συντάχθηκε περί το 800 μ.Χ. από τον Αντιοχέα λόγιο Γιαχία ιμπν αλ-Μπιτρίκ και κυκλοφορήθηκε πολύ στον μουσουλμανικό κόσμο κατά τους επόμενους αιώνες. Αυτή μεταφράσθηκε στη λατινική από τον Γεράρδο της Κρεμόνας τον 12ο αιώνα, και με αυτή τη μετάφραση εισήλθε στον δυτικοευρωπαϊκό κόσμο του μεσαιωνικού σχολαστικισμού. Αυτή η «παλαιά μετάφραση» (vetus translatio) ξεπεράσθηκε από τη βελτιωμένη και πλήρη που πραγματοποίησε ο Γουλιέλμος του Μέρμπεκε, τη nova translatio, που διαβάστηκε ευρύτατα, καθώς διασώζεται σε πολυάριθμα χειρόγραφα. Τα Μετεωρολογικά σχολιάσθηκαν έτσι από τον Θωμά Ακινάτη και τυπώθηκαν συχνά κατά την Αναγέννηση. (el)
- Meteorológicos o Meteorología (en griego: Μετεωρολογικά; latín: Meteorologica o Meteora) es un tratado de Aristóteles. El texto trata lo que Aristóteles creía haber sido todos los afectos comunes del aire y el agua, las partes de la tierra y los afectos de sus partes. Incluye los primeros relatos de la evaporación del agua, los terremotos y otros fenómenos meteorológicos. Un compendio árabe de Meteorología, llamado al-'Athar al-`Ulwiyyah (en árabe: الآثار العلوية) y producido c. 800 del erudito antioqueno Yahya ibn al-Bitriq, circuló ampliamente entre los eruditos musulmanes durante los siguientes siglos. Esto fue traducido al latín por Gerardo de Cremona en el siglo XII, y de este modo, durante el Renacimiento del siglo XII, ingresó en el mundo europeo occidental de escolástica medieval. La "vieja traducción" de Gerard (vetus translatio) fue reemplazada por un texto mejorado de William of Moerbeke, la nova translatio, que fue ampliamente leída, ya que sobrevive en numerosos manuscritos; recibió comentarios de Tomás de Aquino y fue impreso a menudo durante el Renacimiento. (es)
- Meteorology (Greek: Μετεωρολογικά; Latin: Meteorologica or Meteora) is a treatise by Aristotle. The text discusses what Aristotle believed to have been all the affections common to air and water, and the kinds and parts of the earth and the affections of its parts. It includes early accounts of water evaporation, earthquakes, and other weather phenomena. An Arabic compendium of Meteorology, called al-'Athar al-`Ulwiyyah (Arabic: الآثار العلوية) and produced c. 800 CE by the Antiochene scholar Yahya Ibn al-Batriq, was widely circulated among Muslim scholars over the following centuries. This was translated into Latin by Gerard of Cremona in the 12th century – and by this means, during the Twelfth-century Renaissance, entered the Western European world of medieval scholasticism. Gerard's "old translation" (vetus translatio) was superseded by an improved text by William of Moerbeke, the nova translatio, which was widely read, as it survives in numerous manuscripts; it received commentary by Thomas Aquinas and was often printed during the Renaissance. (en)
- Le traité des Météorologiques (en grec ancien Μετεωρολογικῶν) est un ouvrage composé par Aristote, en quatre livres. Au sens étymologique du grec μετέωρα / metéôra, c’est une étude des corps et des phénomènes célestes qui se produisent dans une zone moyenne entre la lune et la terre. Aristote étudie principalement les exhalaisons tantôt « sèches et fumeuses » qui résultent de l’action du soleil sur la terre, tantôt « humides et vaporeuses » quand cette action se produit sur l’eau ou sur une terre mouillée. Ainsi, des phénomènes comme les vents, l’éclair, la foudre, les trombes, la neige, la grêle etc. sont expliqués, mais souvent de façon arbitraire. On ne peut pas considérer l’ouvrage comme un traité de météorologie au sens moderne du terme. (fr)
- Meteorologica (Μετεωρολογικά) è un trattato di Aristotele. Il testo discute di ciò che Aristotele riteneva fossero gli elementi comuni all'aria e all'acqua, i tipi e le parti della terra. Comprende i primi resoconti di evaporazione dell'acqua, terremoti e altri fenomeni meteorologici. (it)
- 『気象論』（きしょうろん、希: Μετεωρολογικῶν、羅: Meteorologica、英: Meteorology）とは、古代ギリシャの哲学者アリストテレスによって書かれた、地球の地上・大気圏における気象現象についての自然哲学書。 アリストテレスの自然学著作の中では、『自然学』『天体論』『生成消滅論』に次ぐ、第4の書物であり、それらの内容を引き継いだものとなっている。 ギリシャ語で書かれた古代の注解には、アフロディシアスのアレクサンドロス、ピロポノス、オリュンピオドロスのものが現存する。 (ja)
- De Meteorologika (Oudgrieks: Μετεωρολογικά) is een werk over aardwetenschappen, astronomie en meteorologie, geschreven omstreeks 350 v.Chr. door Aristoteles. Het werk bestaat uit vier delen waarin niet alleen meteorologie, maar biedt tevens verklaringen voor aardbevingen, de Melkweg en vallende sterren en verdamping van water. Tot in de middeleeuwen gold het als een standaardwerk. (nl)
- Meteorologia (em latim: Meteorologica ou Meteora) é um tratado de Aristóteles que contem suas teorias sobre o planeta Terra. Inclui observações antigas sobre a água, evaporação, fenômenos climáticos, terremotos, entre outros. (pt)
- 《天象論》（又譯氣象匯論，希臘文περί μετεωρολογικά、拉丁文meteorologica），亞里士多德著作，四卷（貝克爾編號338a-390）。注釋者：亞芙洛第的亞力山大（希臘文）、科爾多瓦的阿威羅伊（阿拉伯文）、托馬斯·阿奎納（拉丁文）。 (zh)
- «Метеороло́гика» (греч. Μετεωρολογικά) — естественнонаучное сочинение Аристотеля (IV век до н. э.). (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Le traité des Météorologiques (en grec ancien Μετεωρολογικῶν) est un ouvrage composé par Aristote, en quatre livres. Au sens étymologique du grec μετέωρα / metéôra, c’est une étude des corps et des phénomènes célestes qui se produisent dans une zone moyenne entre la lune et la terre. Aristote étudie principalement les exhalaisons tantôt « sèches et fumeuses » qui résultent de l’action du soleil sur la terre, tantôt « humides et vaporeuses » quand cette action se produit sur l’eau ou sur une terre mouillée. Ainsi, des phénomènes comme les vents, l’éclair, la foudre, les trombes, la neige, la grêle etc. sont expliqués, mais souvent de façon arbitraire. On ne peut pas considérer l’ouvrage comme un traité de météorologie au sens moderne du terme. (fr)
- Meteorologica (Μετεωρολογικά) è un trattato di Aristotele. Il testo discute di ciò che Aristotele riteneva fossero gli elementi comuni all'aria e all'acqua, i tipi e le parti della terra. Comprende i primi resoconti di evaporazione dell'acqua, terremoti e altri fenomeni meteorologici. (it)
- 『気象論』（きしょうろん、希: Μετεωρολογικῶν、羅: Meteorologica、英: Meteorology）とは、古代ギリシャの哲学者アリストテレスによって書かれた、地球の地上・大気圏における気象現象についての自然哲学書。 アリストテレスの自然学著作の中では、『自然学』『天体論』『生成消滅論』に次ぐ、第4の書物であり、それらの内容を引き継いだものとなっている。 ギリシャ語で書かれた古代の注解には、アフロディシアスのアレクサンドロス、ピロポノス、オリュンピオドロスのものが現存する。 (ja)
- De Meteorologika (Oudgrieks: Μετεωρολογικά) is een werk over aardwetenschappen, astronomie en meteorologie, geschreven omstreeks 350 v.Chr. door Aristoteles. Het werk bestaat uit vier delen waarin niet alleen meteorologie, maar biedt tevens verklaringen voor aardbevingen, de Melkweg en vallende sterren en verdamping van water. Tot in de middeleeuwen gold het als een standaardwerk. (nl)
- Meteorologia (em latim: Meteorologica ou Meteora) é um tratado de Aristóteles que contem suas teorias sobre o planeta Terra. Inclui observações antigas sobre a água, evaporação, fenômenos climáticos, terremotos, entre outros. (pt)
- 《天象論》（又譯氣象匯論，希臘文περί μετεωρολογικά、拉丁文meteorologica），亞里士多德著作，四卷（貝克爾編號338a-390）。注釋者：亞芙洛第的亞力山大（希臘文）、科爾多瓦的阿威羅伊（阿拉伯文）、托馬斯·阿奎納（拉丁文）。 (zh)
- «Метеороло́гика» (греч. Μετεωρολογικά) — естественнонаучное сочинение Аристотеля (IV век до н. э.). (ru)
- Meteorologica o Meteora és el títol d'un tractat d'Aristòtil que conté les seves teories sobre les ciències de la Terra. Aquestes inclouen unes de les investigacions més primerenques sobre l'evaporació de l'aigua, els fenòmens atmosfèrics i els terratrèmols. L'obra va ser escrita cap a l'any 350 aC. (ca)
- Τα Μετεωρολογικά (λατ. Meteorologica ή Meteora) είναι πραγματεία του Αριστοτέλη. Το κείμενο της πραγματείας αυτής περιγράφει τις απόψεις του Αριστοτέλη για όλες τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ αέρα και νερού, τα μέρη της γης και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους. Περιλαμβάνει κάποιες από τις πρώτες αναφορές στην ιστορία της επιστήμης σχετικώς με την εξάτμιση του νερού, τους σεισμούς, τα καιρικά φαινόμενα, αλλά και αρκετά θέματα αστρονομίας και διαστημικής φυσικής, ιδίως σχετικά με τους κομήτες και τα μετέωρα. (el)
- Meteorológicos o Meteorología (en griego: Μετεωρολογικά; latín: Meteorologica o Meteora) es un tratado de Aristóteles. El texto trata lo que Aristóteles creía haber sido todos los afectos comunes del aire y el agua, las partes de la tierra y los afectos de sus partes. Incluye los primeros relatos de la evaporación del agua, los terremotos y otros fenómenos meteorológicos. (es)
- Meteorology (Greek: Μετεωρολογικά; Latin: Meteorologica or Meteora) is a treatise by Aristotle. The text discusses what Aristotle believed to have been all the affections common to air and water, and the kinds and parts of the earth and the affections of its parts. It includes early accounts of water evaporation, earthquakes, and other weather phenomena. (en)
|
