| dbo:abstract
|
- خلية نواء أو خلية كبيرة النواة (بالإنجليزية: Megakaryocyte) هي إحدى خلايا نخاع العظم وهي المسؤولة عن إنتاج الصفائح الدموية اللازمة لعملية التخثر. وتشكل الخلية كبيرة النواة ما يقارب 1 لكل 1000 من خلايا نخاع العظم. (ar)
- Megakaryocyt je velká buňka, z níž vznikají krevní destičky. Vzniká z hematopoetické kmenové buňky a dosahuje velikosti 40–150 mikrometrů. Jádra megakaryocytů mají laločnatý tvar a obsahují mnohokrát zmnoženou genomovou DNA (nejčastěji 16×). Nejvíce megakaryocytů se nachází v kostní dřeni, ale jsou přítomny také v plicích a v menší míře i v jiných orgánech. Tvorba krevních destiček neprobíhá typickým způsobem, jako u zbytku krvetvorby, protože krevní destičky vlastně nejsou buňky. Megakaryocyt zřejmě tvoří cytoplazmatické výběžky zasahující přímo do dutiny krevních vlásečnic a destičky se z megakaryocytů pouze odlamují jako váčky cytoplazmy. (cs)
- Els megacariòcits són cèl·lules lobulades i poliploides de la medul·la òssia responsables de la producció de trombòcits (plaquetes), elements anucleats imprescindibles per a una coagulació normal de la sang i que es formen a partir de fragments del citoplasma dels megacariòcits. Els megacariòcits deriven de la línia mieloide de les cèl·lules mare hematopoètiques i en el seu procés de desenvolupament (megacariopoesi) es distingeixen tres estadis evolutius:
* Megacarioblast: Té un nucli bilobulat i la seva mida i morfologia són molt semblants a les d'un limfòcit.
* Promegacariòcit: Nucli arronyonat amb dos o quatre parells de cromosomes (4 o 8n, respectivament) i un citoplasma molt més gran que el del megacarioblast. Pot arribar a tenir 50 μm de diàmetre.
* Megacariòcit madur (MM): La seva mida oscil·la entre les 50 i les 150 μm. El nucli és polilobulat i el citoplasma és major que el dels seus antecessors. Un MM genera normalment 6 protoplaquetes; les quals, al seu torn, donen lloc a 6-12 x 10 3 plaquetes. Després d'alliberar les protoplaquetes i perdre el citoplasma, el nucli del MM s'incorpora a la circulació i és fagocitat pels macròfags alveolars. Des d'un altre punt de vista, la megacariopoesi pot ser bàsicament dividida en dues etapes: una primera proliferativa (en la qual augmenta el nombre de cèl·lules que originaran els precursors megacariocítics) i una segona madurativa. Durant aquesta darrera etapa es produeixen els dos fenòmens principals que donaran lloc als MMs, l'endomitosi nuclear i la maduració citoplasmàtica. Els MMs són la forma més abundant en el moll d'os normal (≥ el 50% de tots els megacariòcits identificables en l'espai medul·lar). La megacariopoesi està regulada per múltiples citocines i diversos factors de creixement, com -per exemple- la trombopoetina, les interleucines IL-3, 6, 11 i 21 i el factor de creixement de cèl·lules mare (SCF). Entre els factors reguladors negatius es poden destacar el TGF-β i el factor plaquetari 4. Els megacariòcits immadurs i madurs mantenen l'homeòstasi del sistema ossi interactuant amb els osteoblasts i els osteoclasts. Es creu que els MMs poden estar implicats de diverses maneres en el procés de desenvolupament de les metàstasis òssies. La trombocitopènia amegacariocítica congènita i la trombocitèmia essencial (una síndrome mieloproliferativa adquirida) són malalties greus causades per trastorns de la megacariopoesi i la producció plaquetària. L'excés de megacariòcits medul·lars atípics acostuma a ser un signe clínic de leucèmia megacarioblàstica aguda, una forma de leucèmia mieloide aguda que afecta predominantment a nens amb síndrome de Down. Si bé la hiperplàsia megacariocítica es veu en processos mieloproliferatius, també pot ser un efecte transitori de la quimioteràpia amb àcid retinoic (tretinoïna). En la síndrome de Bernard-Soulier (distròfia trombocítica hemorràgica) s'ha apreciat una mutació puntual en un dels factors de transcripció involucrats en la megacariopoesi, el GATA-1. (ca)
- Megakaryozyten gehören zu den blutbildenden Zellen im Knochenmark. Sie sind Vorläuferzellen der Thrombozyten (Blutplättchen), denen eine zentrale Rolle bei der Blutgerinnung zukommt. Mit einem Durchmesser von bis zu 0,15 mm gehören Megakaryozyten zu den größten Zellen des menschlichen Organismus. (de)
- Los megacariocitos (del griego μεγας (megas = grande) + καριον (carion = núcleo) + κυτος (cytos = célula) (célula gigante multilobulada) son unas células muy conspicuas que forman parte del tejido hematopoyético de la médula ósea y de otros tejidos hematopoyéticos. Se trata de una célula muy grande (mide unos 30 μm de diámetro), poliploide y polinucleadas, con numerosas ramificaciones. La participación del megacariocito en la hematopoyesis (formación de los elementos formes de la sangre) se limita a la producción de las plaquetas o trombocitos. Para formar las plaquetas, los megacariocitos liberan fragmentos de su citoplasma directamente a un vaso sinusoide (vaso poroso), pasando así a la circulación sanguínea. El proceso madurativo desde la célula madre hasta megacariocito, posteriormente a trombocitos se denomina trombopoyesis.
* Datos: Q821701
* Multimedia: Megakaryocytes / Q821701 (es)
- A megakaryocyte (mega- + karyo- + -cyte, "large-nucleus cell") is a large bone marrow cell with a lobated nucleus responsible for the production of blood thrombocytes (platelets), which are necessary for normal blood clotting. In humans, megakaryocytes usually account for 1 out of 10,000 bone marrow cells, but can increase in number nearly 10-fold during the course of certain diseases. Owing to variations in combining forms and spelling, synonyms include megalokaryocyte and megacaryocyte. (en)
- Un mégacaryocyte est une cellule géante (d'environ 50 à 100 µm de diamètre) de la moelle hématopoïétique responsable de la production des plaquettes sanguines (ou thrombocytes) lorsque son cytoplasme se fragmente en milliers de plaquettes sanguines (thrombopoïèse, en 4 à 5 jours). Les plaquettes ont en général un diamètre de 2 à 5 µm. Le noyau du mégacaryocyte est plurilobé et polyploïde, résultant de nombreuses endomitoses. Le mégacaryocyte est issu du mégacaryoblaste. On distingue trois phases dans son évolution : mégacaryocyte basophile, puis granuleux, et enfin thrombocytogène.
* Portail de la médecine
* Portail de l’hématologie (fr)
- Megakariosit (mega- + karyo- + -cyte, "sel nukleus besar") adalah sel sumsum tulang berukuran besar yang terdiri atas sejumlah lobus yang saling berhubungan. Fungsi sel ini adalah menghasilkan keping-keping darah, yang diperlukan untuk pembekuan darah. Megakariosit merupakan 1 dari 10.000 sel sumsum tulang pada orang normal, tetapi dapat meningkat jumlahnya hampir 10 kali lipat jika tubuh terjangkit penyakit tertentu. (in)
- Il megacariocita è una cellula del midollo osseo che frantumandosi forma le piastrine ematiche necessarie per la coagulazione del sangue.I megacariociti normalmente ammontano a 1 su 10.000 cellule del midollo osseo ma possono aumentare in numero di circa 10 volte in certe malattie. In generale, i megacariociti sono dalle 10 alle 15 volte più grandi di un normale globulo rosso, mediamente 50-100 µm di diametro. Durante la sua maturazione, il megacariocita cresce in grandezza e replica il suo DNA senza citocinesi. Come risultato, i nuclei dei megacariociti possono diventare molto grossi e lobulati; per questo, guardandoli con un microscopio ottico, può sembrare che ci siano molti nuclei. In alcuni casi, i nuclei possono essere poliploidi fino a 64N, ossia avere 32 copie del normale contenuto di DNA di una cellula umana. (it)
- 거대핵세포(巨大核細胞, megakaryocyte) 또는 거핵세포, 거핵구는 적색골수 내에 골수세포 혈구와 함께 존재하는 세포로, 특별히 큰 핵을 지녀 이러한 이름이 지어졌다. 핵은 1개로 매우 크다. (ko)
- Megakariocyt – duża komórka szpiku kostnego, o średnicy 50-100 μm, w wyniku fragmentacji której powstają trombocyty (płytki krwi). Megakariocyt jest dojrzałą komórką układu płytkowego linii mieloidalnej komórek macierzystych krwiotworzenia. Posiada wielopłatowe, poliploidalne jądro. Częstym zjawiskiem jest kariogamia bez podziału cytoplazmy, co prowadzi do zwielokrotnienia materiału genetycznego w obrębie . W kwasochłonnej cytoplazmie posiada liczne . (pl)
- 巨核球（きょかくきゅう、英: megakaryocyte）は、骨髄の中に存在し直径35～160μmの骨髄中最大の造血系細胞。血小板を産出する。 (ja)
- Een megakaryocyt is een onvolgroeide trombocyt (bloedplaatje) en ontstaat uit een megakaryoblast. De voorloper van de megakaryocyt is de promegakaryocyt. Megakaryocyten zijn de grootste cellen in het rode beenmerg met een doorsnede van 35 – 160 μm. Het zijn polyploïde reuzencellen. Deze cellen hebben een goed ontwikkeld golgiapparaat, vele mitochondriën, een goed ontwikkeld ruw endoplasmatisch reticulum en veel ribosomen. Daarnaast bevat de cel granula, die ook in de trombocyt voorkomen. Er wordt onderscheid gemaakt in α-granula, elektronendichte granula en lysosomen. Ze bevatten proteïne en stoffen die belangrijk zijn voor het functioneren van de trombocyt, waaronder ADP, ATP, calcium, groeifactoren en stollingsfactoren. In het rode beenmerg zijn 1 op de 10.000 cellen megakaryocyten, maar bij sommige ziekten kan een tienvoudige toename van megakaryocyten optreden. De megakaryocyt gaat door met het verdubbelen van het DNA zonder kern- en celdeling totdat er maximaal 128 chromosomenparen gevormd zijn. Vanaf het stadium met 8 chromosomenparen snoeren er delen van de cel af. De afgesnoerde cytoplasmadelen worden proplaatjes genoemd. Een megakaryocyt vormt 6-8 proplaatjes, die elk op hun beurt ongeveer 1.000 trombocyten vormen, zodat uiteindelijk uit één megakaryocyt ongeveer 4.000 – 8.000 trombocyten gevormd worden. De proplaatjes blijven in eerste instantie in de interne celmembranen van het cytoplasma van de megakaryocyten zitten, totdat het mechanisme van afstoting begint te werken. Er zijn op dit moment twee voorgestelde mechanismen. Bij het ene mechanisme wordt het proplaatje explosief uitgestoten. Bij het andere mechanisme vormen de cellen buisjes tot in het bloedvat. De buisjes worden via pseudopodia (schijnvoetjes) gevormd, waarna continu de plaatjes in het bloedvat gebracht worden. Twee derde van de nieuwe bloedplaatjes blijven in het bloed circuleren, terwijl een derde opgenomen wordt in de milt. Van de megakaryocyt blijft na de vorming van de bloedplaatjes praktisch alleen de celkern over. Deze restanten gaan vanuit het beenmerg naar de bloedbaan en worden in de longen afgebroken door de alveolaire macrofagen. (nl)
- Os megacariócitos (mega- + karyo- + -cyte, "grade núcleo celular") são células da medula óssea, responsáveis pela produção de plaquetas sanguíneas (trombócitos), que são necessárias para a coagulação normal do sangue. Os megacariócitos são normalmente responsáveis por 1 a cada 10.000 células da medula óssea, mas podem aumentar em números quase 10 vezes durante o decurso de certas doenças. Devido a variações no radical da palavra e da ortografia, também podem ser chamados de megalocariócitos. (pt)
- Мегакаріоцит — клітина кісткового мозку, попередник тромбоцитів. Назва походить від грецьких слів «мега» — великий і «каріо» — ядро. Ці клітини мають великий розмір (50-100 мкм) і поліплоїдний набір хромосом. (uk)
- Megakaryocyt är förstadiet till trombocyter. En megakaryocyt räknas till de vita blodkropparna och bildas från samma stamcell som de övriga, nämligen den . Från denna cell bildas en som blir till en som bildar megakaryocyter. Megakaryocyten finns i benmärgen och är polyploid, vilket betyder att den innehåller flera uppsättningar kromosomer. Varje megakaryocyt kan ge upphov till tusentals trombocyter som knoppas av från dess utskott som går in i små blodkärl i benmärgen. Megakaryocytens funktion styrs av cytokiner. (sv)
- Мегакариоциты — это гигантские клетки костного мозга. Они имеют крупное ядро. От них отшнуровываются тромбоциты, представляющие собой фрагменты цитоплазмы мегакариоцитов, окруженные мембраной. Отшнуровывание тромбоцитов от мегакариоцитов усиливается тромбопоэтином, глюкокортикоидами. Мегакариоциты высокочувствительны к воздействию цитостатических препаратов, поэтому при химиотерапии злокачественных опухолей часто развивается тромбоцитопения. Однако мегакариоциты менее чувствительны к цитостатическим воздействиям, чем гранулоцитарный росток костного мозга, поэтому обычно при химиотерапии опухолей более серьёзную проблему представляет выраженная лейкопения, в особенности . Формирование клеток мегакариоцитарного ряда происходит поэтапно. В практической медицине выявления состояния мегакариоцитарного ростка имеет диагностическое значение, а также важно при терапии. Первой дифференцируемой клеткой ряда является мегакариобласт. Подобно бластам прочих ростков, он имеет диаметр 12-20 мкм, большое ядро (индекс соотношения ядра к цитоплазме — от 5:1 и более), цитоплазма хорошо воспринимает базофильные красители. Функционально эта клетка уже способна к тромбоцитопоэзу, но фактически способна лишь на неэффективный тромбоцитопоэз. Дифференциальным признаком при сравнении с бластами других ростков выступают: большое, доминирующее над цитоплазмой ядро с неровной поверхностью; цитоплазма, имеющая вид узкого ободка; форма клетки — неровная, зачастую с «оборванными» контурами и «отшнуровывающимися» пластинками. Следующая клетка мегакариоцитарного ряда — промегакариоцит. Величина клетки достигает 18-25 мкм, ядро её грубеет и испытывает тенденции к полиморфизму (вдавлениям, шнурованиям). Цитоплазма клетки остаётся чувствительной к базофильным красителям, сохраняя зернистость. Для дифференцировки от бласта используются признаки: более грубое ядро, имеющее полиморфизмы; большее количество отшнуровывающихся пластинок, свидетельствующее о функциональном созревании клетки; наличие перинуклеарного ободка цитоплазмы. Размер клетки не является решающим критерием, поскольку диапазоны размеров нормальных бластов и промегакариоцитотв перекрываются, а при патологии формируются клетки нестандартных размеров. Последняя стадия формирования носит название собственно мегакариоцита. Однако, выделяется 3 под-стадии мегакариоцита, что связывается с функциональной зрелостью и имеет значение при диагностике и терапии патологий, ведущих к изменению состава костного мозга. Мегакариоцит базофильный — неспособная к эффективному тромбоцитопоэзу клетка. Размер составляет 25-40 мкм, ядро занимает меньший объём и имеет большую степень неоднородности, отшнуровывание тромбоцитов остаётся на уровне промегакариоцита. Дифференциальными критериями при отличении от ранних форм выступают: необычная форма ядра, в практических руководствах и атласах сравниваемая с «лопастями» и «бабочками». Обнаружение ядра такой формы однозначно позволяет отнести клетку к зрелым цитам. Цитоплазма клетки на этой стадии уменьшает способность воспринимать базофильные красители, но не теряет её окончательно, вследствие чего при окрашивании приобретает светло-синий, реже — голубой цвет, с азурофильной зернистостью. Соотношение объёмов ядра к цитоплазме смещается в сторону последней, достигая отношений 2:1 или даже 1:1, что так же свидетельствует о принадлежности клетки к зрелым цитам. Размер клетки, не перекрывающийся с размерами предыдущих стадий, так же может служить дифференциальным признаком. Мегакариоцит полихроматофильный — практически зрелая клетка, способная к эффективному тромбоцитопоэзу. Размер колеблется в пределах 40-50 мкм, ядро многоугольное (иногда свёрнутое в клубок) и с признаками пикноза. Цитоплазма приобретает сродство к эозинофильным красителям и практически утрачивает сродство к базофильным, отчего при крашении становится голубовато-розовой, редко с отливом синевы. В цитоплазме обнаруживаются неравномерно распределённые азурофильные гранулы, а также красные и фиолетовые вкрапления. Дифференциальным признаком от более ранних стадий выступает причудливая, необычная, закрученная форма ядра, а также его пикноз. Так же важно преобладание объёма цитоплазмы над объёмом ядра, достигающее отношений 1:2 в пользу цитоплазмы. Полноценные тромбоциты, красно-фиолетовая зернистость и большой размер клетки (вплоть до половины поля зрения при иммерсионной микроскопии на увеличении 1000) так же помогают отнести исследуемую клетку к полихроматофильным мегакариоцитам. Мегакариоцит оксифильный — последняя стадия, являющаяся функционально зрелой клеткой. Диаметр клетки достигает 60-70 мкм, в ряде случаев занимая всё поле зрения при микроскопии препарата. Ядро приобретает сегментацию, становится резко-пикнотическим и ярко-фиолетовым. Цитоплазма теряет сродство к базофильным красителям и всегда имеет розовый или лиловый оттенок. Дифференцировать зрелый мегакариоцит — несложная задача даже для новичка вследствие гигантских размеров, смещения ядерно-цитоплазматического соотношения за предел 1:2, ярко выраженного пикноза ядра, розовой окраски цитоплазмы и многочисленных отшнуровывающихся тромбоцитов. (ru)
- 巨核细胞（英語：Megakaryocyte，也称为大核細胞及單核巨細胞）是负责产生血液凝血细胞（血小板）的一种骨髓细胞，血小板是正常血液的血块形成所必需的。通常情况下，一万个骨髓细胞就會有一个是巨核细胞，但在特定的疾病期间，这个数量会增加近十倍。每个巨核细胞可产生大约2000～7000个血小板。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- خلية نواء أو خلية كبيرة النواة (بالإنجليزية: Megakaryocyte) هي إحدى خلايا نخاع العظم وهي المسؤولة عن إنتاج الصفائح الدموية اللازمة لعملية التخثر. وتشكل الخلية كبيرة النواة ما يقارب 1 لكل 1000 من خلايا نخاع العظم. (ar)
- Megakaryozyten gehören zu den blutbildenden Zellen im Knochenmark. Sie sind Vorläuferzellen der Thrombozyten (Blutplättchen), denen eine zentrale Rolle bei der Blutgerinnung zukommt. Mit einem Durchmesser von bis zu 0,15 mm gehören Megakaryozyten zu den größten Zellen des menschlichen Organismus. (de)
- A megakaryocyte (mega- + karyo- + -cyte, "large-nucleus cell") is a large bone marrow cell with a lobated nucleus responsible for the production of blood thrombocytes (platelets), which are necessary for normal blood clotting. In humans, megakaryocytes usually account for 1 out of 10,000 bone marrow cells, but can increase in number nearly 10-fold during the course of certain diseases. Owing to variations in combining forms and spelling, synonyms include megalokaryocyte and megacaryocyte. (en)
- Megakariosit (mega- + karyo- + -cyte, "sel nukleus besar") adalah sel sumsum tulang berukuran besar yang terdiri atas sejumlah lobus yang saling berhubungan. Fungsi sel ini adalah menghasilkan keping-keping darah, yang diperlukan untuk pembekuan darah. Megakariosit merupakan 1 dari 10.000 sel sumsum tulang pada orang normal, tetapi dapat meningkat jumlahnya hampir 10 kali lipat jika tubuh terjangkit penyakit tertentu. (in)
- 거대핵세포(巨大核細胞, megakaryocyte) 또는 거핵세포, 거핵구는 적색골수 내에 골수세포 혈구와 함께 존재하는 세포로, 특별히 큰 핵을 지녀 이러한 이름이 지어졌다. 핵은 1개로 매우 크다. (ko)
- Megakariocyt – duża komórka szpiku kostnego, o średnicy 50-100 μm, w wyniku fragmentacji której powstają trombocyty (płytki krwi). Megakariocyt jest dojrzałą komórką układu płytkowego linii mieloidalnej komórek macierzystych krwiotworzenia. Posiada wielopłatowe, poliploidalne jądro. Częstym zjawiskiem jest kariogamia bez podziału cytoplazmy, co prowadzi do zwielokrotnienia materiału genetycznego w obrębie . W kwasochłonnej cytoplazmie posiada liczne . (pl)
- 巨核球（きょかくきゅう、英: megakaryocyte）は、骨髄の中に存在し直径35～160μmの骨髄中最大の造血系細胞。血小板を産出する。 (ja)
- Os megacariócitos (mega- + karyo- + -cyte, "grade núcleo celular") são células da medula óssea, responsáveis pela produção de plaquetas sanguíneas (trombócitos), que são necessárias para a coagulação normal do sangue. Os megacariócitos são normalmente responsáveis por 1 a cada 10.000 células da medula óssea, mas podem aumentar em números quase 10 vezes durante o decurso de certas doenças. Devido a variações no radical da palavra e da ortografia, também podem ser chamados de megalocariócitos. (pt)
- Мегакаріоцит — клітина кісткового мозку, попередник тромбоцитів. Назва походить від грецьких слів «мега» — великий і «каріо» — ядро. Ці клітини мають великий розмір (50-100 мкм) і поліплоїдний набір хромосом. (uk)
- Megakaryocyt är förstadiet till trombocyter. En megakaryocyt räknas till de vita blodkropparna och bildas från samma stamcell som de övriga, nämligen den . Från denna cell bildas en som blir till en som bildar megakaryocyter. Megakaryocyten finns i benmärgen och är polyploid, vilket betyder att den innehåller flera uppsättningar kromosomer. Varje megakaryocyt kan ge upphov till tusentals trombocyter som knoppas av från dess utskott som går in i små blodkärl i benmärgen. Megakaryocytens funktion styrs av cytokiner. (sv)
- 巨核细胞（英語：Megakaryocyte，也称为大核細胞及單核巨細胞）是负责产生血液凝血细胞（血小板）的一种骨髓细胞，血小板是正常血液的血块形成所必需的。通常情况下，一万个骨髓细胞就會有一个是巨核细胞，但在特定的疾病期间，这个数量会增加近十倍。每个巨核细胞可产生大约2000～7000个血小板。 (zh)
- Els megacariòcits són cèl·lules lobulades i poliploides de la medul·la òssia responsables de la producció de trombòcits (plaquetes), elements anucleats imprescindibles per a una coagulació normal de la sang i que es formen a partir de fragments del citoplasma dels megacariòcits. Els megacariòcits deriven de la línia mieloide de les cèl·lules mare hematopoètiques i en el seu procés de desenvolupament (megacariopoesi) es distingeixen tres estadis evolutius: Els megacariòcits immadurs i madurs mantenen l'homeòstasi del sistema ossi interactuant amb els osteoblasts i els osteoclasts. (ca)
- Megakaryocyt je velká buňka, z níž vznikají krevní destičky. Vzniká z hematopoetické kmenové buňky a dosahuje velikosti 40–150 mikrometrů. Jádra megakaryocytů mají laločnatý tvar a obsahují mnohokrát zmnoženou genomovou DNA (nejčastěji 16×). Nejvíce megakaryocytů se nachází v kostní dřeni, ale jsou přítomny také v plicích a v menší míře i v jiných orgánech. (cs)
- Los megacariocitos (del griego μεγας (megas = grande) + καριον (carion = núcleo) + κυτος (cytos = célula) (célula gigante multilobulada) son unas células muy conspicuas que forman parte del tejido hematopoyético de la médula ósea y de otros tejidos hematopoyéticos. Se trata de una célula muy grande (mide unos 30 μm de diámetro), poliploide y polinucleadas, con numerosas ramificaciones. El proceso madurativo desde la célula madre hasta megacariocito, posteriormente a trombocitos se denomina trombopoyesis.
* Datos: Q821701
* Multimedia: Megakaryocytes / Q821701 (es)
- Un mégacaryocyte est une cellule géante (d'environ 50 à 100 µm de diamètre) de la moelle hématopoïétique responsable de la production des plaquettes sanguines (ou thrombocytes) lorsque son cytoplasme se fragmente en milliers de plaquettes sanguines (thrombopoïèse, en 4 à 5 jours). Les plaquettes ont en général un diamètre de 2 à 5 µm. Le noyau du mégacaryocyte est plurilobé et polyploïde, résultant de nombreuses endomitoses. Le mégacaryocyte est issu du mégacaryoblaste. On distingue trois phases dans son évolution : mégacaryocyte basophile, puis granuleux, et enfin thrombocytogène. (fr)
- Een megakaryocyt is een onvolgroeide trombocyt (bloedplaatje) en ontstaat uit een megakaryoblast. De voorloper van de megakaryocyt is de promegakaryocyt. Megakaryocyten zijn de grootste cellen in het rode beenmerg met een doorsnede van 35 – 160 μm. Het zijn polyploïde reuzencellen. Deze cellen hebben een goed ontwikkeld golgiapparaat, vele mitochondriën, een goed ontwikkeld ruw endoplasmatisch reticulum en veel ribosomen. Daarnaast bevat de cel granula, die ook in de trombocyt voorkomen. Er wordt onderscheid gemaakt in α-granula, elektronendichte granula en lysosomen. Ze bevatten proteïne en stoffen die belangrijk zijn voor het functioneren van de trombocyt, waaronder ADP, ATP, calcium, groeifactoren en stollingsfactoren. (nl)
- Il megacariocita è una cellula del midollo osseo che frantumandosi forma le piastrine ematiche necessarie per la coagulazione del sangue.I megacariociti normalmente ammontano a 1 su 10.000 cellule del midollo osseo ma possono aumentare in numero di circa 10 volte in certe malattie. In generale, i megacariociti sono dalle 10 alle 15 volte più grandi di un normale globulo rosso, mediamente 50-100 µm di diametro. Durante la sua maturazione, il megacariocita cresce in grandezza e replica il suo DNA senza citocinesi. Come risultato, i nuclei dei megacariociti possono diventare molto grossi e lobulati; per questo, guardandoli con un microscopio ottico, può sembrare che ci siano molti nuclei. In alcuni casi, i nuclei possono essere poliploidi fino a 64N, ossia avere 32 copie del normale contenuto (it)
- Мегакариоциты — это гигантские клетки костного мозга. Они имеют крупное ядро. От них отшнуровываются тромбоциты, представляющие собой фрагменты цитоплазмы мегакариоцитов, окруженные мембраной. Отшнуровывание тромбоцитов от мегакариоцитов усиливается тромбопоэтином, глюкокортикоидами. Формирование клеток мегакариоцитарного ряда происходит поэтапно. В практической медицине выявления состояния мегакариоцитарного ростка имеет диагностическое значение, а также важно при терапии. (ru)
|
