| dbo:abstract
|
- Benjamin Franklin Wedekind (24. července 1864, Hannover – 9. března 1918, Mnichov) byl německý dramatik a spisovatel. Bývá řazen k expresionismu, je považován za předchůdce epického divadla i absurdního dramatu. Jeho dramata často kritizovala předsudky své doby v oblasti sexuality. (cs)
- Benjamin Franklin Wedekind (24 de juliol de 1864 a Hannover - 9 de març de 1918, Munic), que signava les seves obres sota el nom de Frank Wedekind, era un dramaturg i poeta alemany. La seva obra, crítica de les actituds burgeses de final de segle, especialment en matèria de sexualitat, fan que es consideri un precursor de l'expressionisme i el clima social i cultural dels anys 20, alhora que fou també una influència important en el desenvolupament del teatre èpic. L'estil de Wedekind, amb fragments episòdics, l'ús de la caricatura i recursos distorsionants del realisme el situen com un capdavanter dels moviments expressionistes i com una figura de transició entre el naturalisme anterior i el segle xx. El contingut sexual i polèmic de la seva producció va portar-li nombrosos problemes, incloent-hi una estada a la presó per lesa majestat. La inclusió d'elements homoeròtics, lesbianisme i violència difícilment el feien acceptable a la seva època, si bé tant Emma Goldman com Bertolt Brecht s'hi interessaren pel seu esperit subversiu. La seva influència en el cabaret satíric alemany ha estat molt important, i nombrosos autors com Kurt Tucholsky, , o seguiren una línia iniciada per Wedekind. Algunes de les seves obres, com les protagonitzades pel seu personatge Lulu, o la primerenca Frühlings Erwachen, han estat adaptades al cinema, musical i òpera. (ca)
- فرانك فديكند (بالألمانية: Frank Wedekind). هو كاتب مسرحي ألماني. ولد عام 1864 في هانوفر، وتوفي 1918 في ميونخ. شب فديكند في سويسرا وأصبح صحافياً، وعمل لفترة من الوقت مديراً للدعاة في شركة ماجي. ومنذ عام 1890 أصبح كاتباً حراً في ميونخ. وشارك في إصدار صحيفة (زيمليسيسيموس)، وعمل مخرجاً مسرحياً وممثلاً لأعماله التي كتبها بنفسه في ميونخ. إلا أن عروضه المسرحية كانت تقابل باعتراضات شديدة من الرقابة. (ar)
- Ο Φρανκ Βέντεκιντ (Frank Wedekind, 24 Ιουλίου 1864 - 9 Μαρτίου 1918) ήταν Γερμανός θεατρικός συγγραφέας, που γεννήθηκε στο Αννόβερο το 1864, λίγο μετά την επιστροφή των γονέων του στη Γερμανία από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Η μητέρα του, μια νεαρή Γερμανίδα (κατ' άλλους Ουγγαρέζα) ηθοποιός που ζούσε στο Σαν Φρανσίσκο, γνωρίστηκε με τον κατά πολύ μεγαλύτερό της στα χρόνια σύζυγό της, που ήταν γιατρός, είχε φύγει από τη Γερμανία και είχε εγκατασταθεί στην Καλιφόρνια. Ο πατέρας του Βέντεκιντ ήταν ένας παθιασμένος δημοκράτης που αντιπαθούσε τον Μπίσμαρκ. Ήταν επόμενο τις πολιτικές πεποιθήσεις του πατέρα να κληρονομήσει και ο γιος του. Το 1899, ο Βέντεκιντ φυλακίστηκε, γιατί δημοσίευσε κάποια ποιήματά του με πολιτικό περιεχόμενο στο σατιρικό περιοδικό Simplicissimus. Ο Βέντεκιντ ήταν θαυμαστής του Ίψεν και του Στρίντμπεργκ. Είχε συμπαραταχθεί επίσης με τους νατουραλιστές συγγραφείς, πιο πολύ με το σύγχρονό του «ηγέτη» της νατουραλιστικής σχολής στη Γερμανία, το μεγάλο θεατράνθρωπο Γκέρχαρτ Χάουπτμαν (1862 - 1946). Ο Βέντεκιντ άρχισε τη θεατρική σταδιοδρομία του το 1890, με το εικονοκλαστικό και αισθησιακό έργο του «Το Ξύπνημα της Νιότης», όπου περιγράφει τις ερωτικές ανησυχίες της νεότητας σ' ένα οικοτροφείο θηλέων. Το πιο αξιόλογο έργο του Βέντεκιντ, «Το Ξύπνημα της Άνοιξης» (Fruehling Erwachen, 1891) έχει ως θέμα και πάλι το σεξουαλικό ξύπνημα στα χρόνια της εφηβείας και προαναγγέλλει τις ψυχαναλυτικές ιδέες του Σίγκμουντ Φρόυντ στο θέατρο. Στο «Πνεύμα της Γης» (Der Erdgeist, 1895), η ηρωίδα του, η διαβολική Λούλου (Lulu), που την πλημμυρίζει μια ασυγκράτητη λαγνεία, ενσαρκώνει τη δύναμη του κακού. Σχετίζεται διαδοχικά με τρεις άνδρες και τους ξεπαστρεύει τον ένα μετά τον άλλο: Ένας ηλικιωμένος γιατρός πεθαίνει πρώτος από αποπληξία, ο ζωγράφος που τον διαδέχεται κόβει το λαιμό του, ενώ τον τρίτο εραστή της τον σκοτώνει η ίδια, αφού κάνει πρώτα σχέση με το γιο του. Άλλα θεατρικά έργα που εδραίωσαν τη φήμη του Βέντεκιντ είναι: «Το Κουτί της Πανδώρας» (1903), όπου η Πανδώρα είναι η προσωποποίηση του έρωτα, «Ο Μαρκήσιος του Κάιτ» (1901), το αρσενικό αντίστοιχο της Λούλου, «Ο Χορός του Θανάτου» (1906), «Η Λογοκρισία» (1908), «Θάνατος και Διάβολος» (1909), «Ο Πύργος του Βέττερσταιν» (1910), «Ο Βασιλιάς Νικολό ή Έτσι είναι η ζωή» (1911), «Μπίσμαρκ» (1916), «Ηρακλής» (1917). Ο βαγκνερικός «Τενόρος» (Der Kammersaenger, 1899) είναι το πιο δημοφιλές και πολυπαιγμένο σ' όλο τον κόσμο έργο του Βέντεκιντ. Αμοραλισμός, άκρατος αισθησιασμός, ελευθεροστομία, λεσβιακές σχέσεις, σεξουαλικές φαντασιώσεις, προπαγάνδα του ελεύθερου έρωτα, αλλά και νατουραλιστική ειλικρίνεια για τη και την «τυραννία του σεξ», βασιλεύουν στα έργα του Βέντεκιντ. Έχει δίκαια αναγνωρισθεί ως ιδεολόγος του εξπρεσιονισμού και προάγγελος του Θεάτρου του Παράλογου (Theatre of the Absurd). Ο Βέντεκιντ πέθανε στο Μόναχο το 1918. (el)
- Frank WEDEKIND [frank WEdekint] (naskiĝis la 24-an de julio, 1864, mortis la 9-an de marto, 1918) estis germana verkisto. Frank Wedekind naskiĝis en Hanovro. Sian junaĝon li pasigis en Svislando. Post studado de juro li laboris interalie kiel varbisto, ĵurnalisto, sekretario en cirko, dramaturgo kaj aktoro. La tempon de 1899 ĝis 1900 li pasigis en aresto, ĉar satira poemo lia kontraŭ Vilhelmo la 2-a en revuo Simplicissimus ofendis moŝtulon. Liaj humuraj, satiraj verkoj direktis sin kontraŭ la konvencia moralo de la burĝaro. Siatempe forte kritikata kaj cenzurata, Frank Wedekind nuntempe estas rigardata unu el la gravaj influintoj al la Ekspresionismo kaj la Absurda Teatro. Wedekind mortis en Munkeno. (eo)
- Benjamin Franklin Wedekind (Hanóver, 24 de julio de 1864 - Múnich, 9 de marzo de 1918) fue un dramaturgo alemán. (es)
- Benjamin Franklin Wedekind (July 24, 1864 – March 9, 1918) was a German playwright. His work, which often criticizes bourgeois attitudes (particularly towards sex), is considered to anticipate expressionism and was influential in the development of epic theatre. In the English-speaking world, before 2006 Wedekind was best known for the "Lulu" cycle, a two-play series—Erdgeist (Earth Spirit, 1895) and Die Büchse der Pandora (Pandora's Box, 1904)—centered on a young dancer/adventuress of mysterious origin. In 2006 his earlier play Frühlings Erwachen (Spring Awakening, 1891) became well known because of a Broadway musical adaptation. (en)
- Frank Wedekind (* 24. Juli 1864 als Benjamin Franklin Wedekind in Hannover; † 9. März 1918 in München) war ein deutscher Schriftsteller, Dramatiker, Dichter und Schauspieler. Seine dramaturgischen Konzepte gingen über den naturalistischen Stil hinaus und bereiteten den Weg für ein anti-illusionistisches Theater. Mit seinen gesellschaftskritischen Theaterstücken gehörte er zu den meistgespielten Dramatikern seiner Epoche. (de)
- Benjamin Franklin Wedekind, dit Frank Wedekind, né le 24 juillet 1864 à Hanovre et mort le 9 mars 1918 à Munich, est un dramaturge et un poète allemand. (fr)
- Benjamin Franklin Wedekind (24 Juli 1864 – 9 Maret 1918) adalah seorang asal Jerman. Seringkali mengkritik sikap burjois (terutama terhadap seks), karyanya dianggap mempelopori ekspresionisme dan mempengaruhi pengembangan . (in)
- フランク・ヴェーデキント（Frank Wedekind、1864年7月24日 - 1918年3月9日）は、ドイツの劇作家。本名はベンジャミン・フランクリン・ヴェーデキント（Benjamin Franklin Wedekind）。ドイツ表現主義の先駆者、不条理演劇の先駆者として評価されている。代表作に『春のめざめ』『地霊』『パンドラの箱』など。 (ja)
- 프랑크 베데킨트(Benjamin Franklin Wedekind, 1864년 7월 24일 ~ 1918년 3월 9일)는 독일의 극작가다. 하노버에서 태어났다. 저널리스트로 사회생활을 시작하여 서커스의 선전 담당이나 비서가 되면서 곳곳을 여행했다. 1897년, 배우 겸 프로듀서로서 자신의 희곡을 상연했다. <봄이 눈뜰 때>(1891), <땅의 영(靈)>(1895), <판도라의 상자>(1903) 등이 대표작이나, 성(性)의 해방을 지향하여 부르주아 사회의 위선(僞善)을 폭로하는 이러한 작품은 상징적 스타일을 취하고 독일 표현주의 연극의 선구로 간주되고 있다. (ko)
- Frank Wedekind, all'anagrafe Benjamin Franklin Wedekind (Hannover, 24 luglio 1864 – Monaco di Baviera, 9 marzo 1918), è stato un drammaturgo, attore teatrale, poeta, paroliere e scrittore tedesco. (it)
- Benjamin Franklin Wedekind (Hannover, 24 juli 1864 — München, 9 maart 1918) was een Duits toneelschrijver en acteur. (nl)
- Frank Wedekind, właśc. Benjamin Franklin Wedekind (ur. 24 lipca 1864 w Hanowerze, zm. 9 marca 1918 w Monachium) – niemiecki pisarz i aktor. Syn lekarza posiadającego amerykańskie obywatelstwo, Fryderyka Wilhelma Wedekinda, oraz Emilii, która w młodości występowała w teatrze jako aktorka. Ze względu na polityczne przekonania ojca, zagorzałego przeciwnika nowo powstałego cesarstwa niemieckiego, w 1871 r. rodzina Wedekindów przenosi się do w Szwajcarii. Mimo pewnych trudności z nauką szkolną, w 1884 r. Wedekind zdaje maturę i jednocześnie rozpoczyna publikację swoich pierwszych utworów. Podejmuje studia z zakresu germanistyki i romanistyki na uniwersytecie w Lozannie, lecz już po pierwszym semestrze na życzenie ojca przenosi się na wydział prawa uniwersytetu monachijskiego w Monachium. Jednocześnie na dobre rozpoczyna aktywną działalność literacką, która, jednak nie daje się pogodzić ze studiami. W 1886 r. dochodzi więc na tym tle do poważnego konfliktu między ojcem i synem, po czym Frank Wedekind uniezależnia się finansowo od rodziców poprzez podjęcie swojej pierwszej pracy w charakterze szefa działu reklamy i jednocześnie szefa biura prasowego znanej niemieckiej firmy spożywczej, Maggi. W 1888 r. umiera ojciec Wedekinda, a on sam już niebawem przenosi się na stałe do Monachium. Tu w 1891 r. ostateczny kształt uzyskuje jego pierwszy dramat, Frühlings Erwachen. Eine Kindertragödie (Przebudzenie się wiosny. Tragedia dziecięca). W 1895 r. Wedekind zaczyna podróżować, na początek udając się do Paryża, Londynu, Zurychu i Berlina. W tym samym roku, w Monachium ukazuje się drukiem jego kolejny utwór sceniczny, zatytułowany Der Erdgeist. Tragödie in vier Aufzügen (Duch podziemi. Tragedia w czterech aktach). W 1896 r. Frank Wedekind zakłada szeroko znane w całym niemieckim obszarze językowym, a także poza jego granicami, satyryczne pismo literackie Simplicissimus, w którym m.in. pod rozmaitymi pseudonimami publikuje swoje własne utwory. W tym samym, 1896 r. Wedekind spotyka Fridę Strindberg-Uhl, drugą żonę Augusta Strindberga, słynną dziennikarkę i publicystkę, kobietę pod każdym względem niezależną i w owych czasach powszechnie znaną jako głośna skandalistka, która niedawno opuściła swego męża. Zawiązuje się między nimi krótkotrwały romans, którego owocem jest pierworodny syn Franka Wedekinda, Fryderyk Strindberg-Wedekind. W 1898 r. twórca przenosi się na pewien czas do Szwajcarii, gdyż po opublikowaniu przez niego w Simplicissimusie poematu satyrycznego Im heiligen Land (W ziemi świętej), w którym prześmiewczo przedstawił wizytę cesarza Wilhelma II w Palestynie, jest pilnie poszukiwany przez bawarską policję. W tym samym roku na deskach teatru w Lipsku odbywa się prapremiera utworu Der Erdgeist. Rok później Wedekind wraca do Monachium, gdzie zostaje aresztowany i skazany na sześć miesięcy ciężkiego aresztu w twierdzy Königstein. W 1901 r. zostaje ojcem kolejnego syna, Franka Zellnera-Wedekinda, którego matką jest służąca artysty, Hildegarda Zellner. W latach 1902–1908 jego głównym źródłem utrzymania jest działalność kabaretowa oraz aktorska, ta druga polegająca głównie na występowaniu w napisanych przez siebie sztukach. W 1904 r. dochodzi do prapremiery kolejnego utworu scenicznego Wedekinda, zatytułowanego Die Büchse der Pandora (Puszka Pandory). Jednocześnie pod zarzutem obrazy moralności następuje sądowne zajęcie książkowego wydania tego dramatu, który ukazał się w wydawnictwie . Dopiero w 1934 r. utwór ten będzie mógł ujrzeć wreszcie światło dzienne, pod tytułem zmienionym na Lulu. W 1906 r., zarówno , jak i Frank Wedekind zostają oczyszczeni z zarzutu upowszechniania treści o nieprzyzwoitym charakterze, jednak pozostała część nakładu książki Die Büchse der Pandora zostaje skonfiskowana. W tym samym roku na deskach berlińskiej sceny kameralnej odbywa się prapremiera dramatu pod tytułem Frühlings Erwachen i ta inscenizacja na dobre ugruntowuje wysoką pozycję artysty jako jednego z najczęściej w swojej epoce wystawianych dramaturgów. Wedekind poślubia aktorkę, Tilly Newes. Z tego związku pochodzą dwie córki pisarza. W 1908 r. odbywają się prapremiery dwóch dalszych utworów scenicznych Wedekinda, pt. Musik (Muzyka) i Zensur (Cenzura), a w 1912 r. Teatr Niemiecki w Berlinie po raz pierwszy, w krótkich odstępach czasu, wystawia wszystkie przez cenzurę dopuszczone do prezentacji utwory sceniczne Wedekinda. Utwory sceniczne Wedekinda były często wystawiane również na deskach teatrów śląskich, w tym m.in. na deskach teatrów Wrocławia i Opola. Wedekind z okazji kolejnych premier teatralnych niejednokrotnie przebywał we Wrocławiu. Drugim – oprócz wystawiania własnych utworów – powodem bywania na Śląsku była jego serdeczna przyjaźń z Gerhartem Hauptmannem, Ślązakiem z Ober Salzbrunn (dzisiejsze Szczawno-Zdrój), laureatem literackiej nagrody Nobla za rok 1912. Przyjaźń między nimi zakończyła się wówczas, gdy Hauptmann – pionier naturalizmu w literaturze niemieckiej – wykorzystał prawie dosłownie intymne zwierzenia na temat niesnasek w rodzinie przyjaciela w swoim dramacie Das Friedensfest. Eine Familienkatastrophe (Święto pokoju. Katastrofa rodzinna). Pod względem ilościowym poezja Franka Wedekinda na pewno nie dorównuje jego spuściźnie dramatopisarskiej, niemniej jednak zdobył on sobie wielką i w pełni zasłużoną sławę wierszami, które jego współcześni uważali za drapieżne, prowokacyjne i wymierzone przeciwko moralności mieszczańskiej. Niewątpliwie najbardziej skandalizujący był jego poemat satyryczny Im heiligen Land. Równie obrazoburcze są niektóre inne utwory poetyckie Wedekinda, zwłaszcza te pochodzące z lat 1901–1905 i przeznaczone dla kabaretów literackich. Bardzo często były one wykonywane wraz z akompaniamentem muzycznym (np. przy wtórze gitary) w formie piosenek kabaretowych. Zgodnie z opinią Bertolta Brechta, znawcy i gorącego wielbiciela twórczości Wedekinda, utwory poetyckie tego ostatniego, napisane dla potrzeb kabaretów, po dzień dzisiejszy pozostają swego rodzaju wzorcem doskonałości i punktem odniesienia w dziedzinie niemieckiej piosenki literackiej. Stosunkowo najmniej znana jest poezja liryczna Franka Wedekinda, zebrana przez samego autora w tomie zatytułowanym Vier Jahreszeiten (Cztery pory roku). Tom ten (podzielony na rozdziały Wiosna, Lato, Jesień i Zima) jeszcze za życia poety doczekał się kilku, stopniowo powiększających swoją objętość wydań o ciągle zmieniającym się układzie wierszy i w swojej ostatecznej wersji z 1912 r. obejmował już znacznie ponad sto utworów. Utwory te na samym początku budziły sporo kontrowersji, wyszły bowiem spod pióra artysty cieszącego się nie najlepszą sławą, karanego pobytem w twierdzy za brak respektu wobec panującego cesarza, a swoimi poglądami m.in. na sprawy płci i moralności budzącego istny popłoch wśród konserwatywnych warstw mieszczaństwa. Układ „Czterech pór roku” na pierwszy rzut oka sprawiał wrażenie niezamierzonego i poniekąd nieporadnego chaosu, a pomieszczone tam wiersze raziły nadmiarem treści erotycznych, jak również przesadną rozmaitością odniesień do nurtów obecnych od bardzo dawna w światowej poezji i w świadomości zbiorowej obecnych. W Polsce twórczość poetycka, ani dramatopisarska Franka Wedekinda nie jest prawie nikomu – poza garścią specjalistów – szerzej znana. Polskimi tłumaczami Wedekinda są: Franciszek Mirandola (Franciszek Pik), Grzegorz Sinko oraz prof. Teresa Kowalska, której tłumaczenia niemieckiego pisarza ukazały się w postaci książkowej w 2004 r. Utworem dramatycznym, najczęściej uprzystępnianym polskiej widowni, jest sztuka Frühlings Erwachen. Eine Kindertragödie (Przebudzenie wiosny. Tragedia dziecięca) w przekładzie . Wystawiały ją m.in. następujące polskie teatry: Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim (w reżyserii ; premiera 5 lutego 1977 r.), warszawski Teatr Współczesny (w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego; premiera 3 czerwca 1978 r.), Teatr Komedia (w reżyserii Sylwestra Biragi; premiera 7 stycznia 1994 r.), wrocławski Teatr Polski (w reżyserii Pawła Miśkiewicza; premiera 5 lutego 1999 r.), warszawski Teatr Powszechny (w reżyserii Heleny Kaut-Howson), oraz Chorzowski Teatr Rozrywki (w reżyserii Łukasza Kosa). Został pochowany na Cmentarzu Leśnym w Monachium. (pl)
- Benjamin Franklin Wedekind (Hanover, 24 de julho de 1864 – Munique, 9 de março de 1918) foi ator, dramaturgo e romancista. É um dos precursores do movimento expressionista. É autor de "O Despertar da Primavera"(1891), sua peça teatral mais conhecida. Bertolt Brecht o cita como uma das grandes influências em seu trabalho, tendo escrito um ensaio sobre Wedekind quando da sua morte, em 1918 e participado das cerimônias de funeral em Munique. Brecht o considera "um dos grandes educadores da Europa moderna", como Tolstoi e Strindberg. Willet considera que a obra de Wedekind antecipa o teatro épico de Brecht e a aponta para o que se veio a se chamar teatro do absurdo. (pt)
- Frank Wedekind, född Benjamin Franklin Wedekind den 24 juli 1864 i Hannover, död den 9 mars 1918 i München, var en tysk dramatiker och författare. Wedekind var känd för sina skådespel, som starkt provocerade samtiden, och för sina inte mindre provocerande ballader som han själv framförde till gitarrackompanjemang. Han var biologisk far till Friedrich Strindberg. (sv)
- Франк Ведекинд (наст. имя Беньямин Франклин Ведекинд, нем. Benjamin Franklin Wedekind; 24 июля 1864, Ганновер — 9 марта 1918, Мюнхен) — немецкий прозаик, поэт и драматург, предшественник экспрессионизма. (ru)
- Франк Ведекінд, Беніямін Франклін Ведекінд (нім. Benjamin Franklin Wedekind; 24 липня 1864, Ганновер — 9 березня 1918, Мюнхен) — німецький поет і драматург, попередник експресіонізму. (uk)
- 弗兰克·韦德金德（英語：Frank Wedekind或Benjamin Franklin Wedekind，1864年7月24日－1918年3月9日）是德国作家、剧作家。 於1889年開始寫作，因反對自然主義，故常以劇作家格哈特·豪普特曼作為諷刺對象。最初在馬戲團進行創作，曾任慕尼黑讽刺雜誌「」的编辑，後開始萊比錫、慕尼黑等地之劇院擔任演員及編劇。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Benjamin Franklin Wedekind (24. července 1864, Hannover – 9. března 1918, Mnichov) byl německý dramatik a spisovatel. Bývá řazen k expresionismu, je považován za předchůdce epického divadla i absurdního dramatu. Jeho dramata často kritizovala předsudky své doby v oblasti sexuality. (cs)
- فرانك فديكند (بالألمانية: Frank Wedekind). هو كاتب مسرحي ألماني. ولد عام 1864 في هانوفر، وتوفي 1918 في ميونخ. شب فديكند في سويسرا وأصبح صحافياً، وعمل لفترة من الوقت مديراً للدعاة في شركة ماجي. ومنذ عام 1890 أصبح كاتباً حراً في ميونخ. وشارك في إصدار صحيفة (زيمليسيسيموس)، وعمل مخرجاً مسرحياً وممثلاً لأعماله التي كتبها بنفسه في ميونخ. إلا أن عروضه المسرحية كانت تقابل باعتراضات شديدة من الرقابة. (ar)
- Benjamin Franklin Wedekind (Hanóver, 24 de julio de 1864 - Múnich, 9 de marzo de 1918) fue un dramaturgo alemán. (es)
- Frank Wedekind (* 24. Juli 1864 als Benjamin Franklin Wedekind in Hannover; † 9. März 1918 in München) war ein deutscher Schriftsteller, Dramatiker, Dichter und Schauspieler. Seine dramaturgischen Konzepte gingen über den naturalistischen Stil hinaus und bereiteten den Weg für ein anti-illusionistisches Theater. Mit seinen gesellschaftskritischen Theaterstücken gehörte er zu den meistgespielten Dramatikern seiner Epoche. (de)
- Benjamin Franklin Wedekind, dit Frank Wedekind, né le 24 juillet 1864 à Hanovre et mort le 9 mars 1918 à Munich, est un dramaturge et un poète allemand. (fr)
- Benjamin Franklin Wedekind (24 Juli 1864 – 9 Maret 1918) adalah seorang asal Jerman. Seringkali mengkritik sikap burjois (terutama terhadap seks), karyanya dianggap mempelopori ekspresionisme dan mempengaruhi pengembangan . (in)
- フランク・ヴェーデキント（Frank Wedekind、1864年7月24日 - 1918年3月9日）は、ドイツの劇作家。本名はベンジャミン・フランクリン・ヴェーデキント（Benjamin Franklin Wedekind）。ドイツ表現主義の先駆者、不条理演劇の先駆者として評価されている。代表作に『春のめざめ』『地霊』『パンドラの箱』など。 (ja)
- 프랑크 베데킨트(Benjamin Franklin Wedekind, 1864년 7월 24일 ~ 1918년 3월 9일)는 독일의 극작가다. 하노버에서 태어났다. 저널리스트로 사회생활을 시작하여 서커스의 선전 담당이나 비서가 되면서 곳곳을 여행했다. 1897년, 배우 겸 프로듀서로서 자신의 희곡을 상연했다. <봄이 눈뜰 때>(1891), <땅의 영(靈)>(1895), <판도라의 상자>(1903) 등이 대표작이나, 성(性)의 해방을 지향하여 부르주아 사회의 위선(僞善)을 폭로하는 이러한 작품은 상징적 스타일을 취하고 독일 표현주의 연극의 선구로 간주되고 있다. (ko)
- Frank Wedekind, all'anagrafe Benjamin Franklin Wedekind (Hannover, 24 luglio 1864 – Monaco di Baviera, 9 marzo 1918), è stato un drammaturgo, attore teatrale, poeta, paroliere e scrittore tedesco. (it)
- Benjamin Franklin Wedekind (Hannover, 24 juli 1864 — München, 9 maart 1918) was een Duits toneelschrijver en acteur. (nl)
- Benjamin Franklin Wedekind (Hanover, 24 de julho de 1864 – Munique, 9 de março de 1918) foi ator, dramaturgo e romancista. É um dos precursores do movimento expressionista. É autor de "O Despertar da Primavera"(1891), sua peça teatral mais conhecida. Bertolt Brecht o cita como uma das grandes influências em seu trabalho, tendo escrito um ensaio sobre Wedekind quando da sua morte, em 1918 e participado das cerimônias de funeral em Munique. Brecht o considera "um dos grandes educadores da Europa moderna", como Tolstoi e Strindberg. Willet considera que a obra de Wedekind antecipa o teatro épico de Brecht e a aponta para o que se veio a se chamar teatro do absurdo. (pt)
- Frank Wedekind, född Benjamin Franklin Wedekind den 24 juli 1864 i Hannover, död den 9 mars 1918 i München, var en tysk dramatiker och författare. Wedekind var känd för sina skådespel, som starkt provocerade samtiden, och för sina inte mindre provocerande ballader som han själv framförde till gitarrackompanjemang. Han var biologisk far till Friedrich Strindberg. (sv)
- Франк Ведекинд (наст. имя Беньямин Франклин Ведекинд, нем. Benjamin Franklin Wedekind; 24 июля 1864, Ганновер — 9 марта 1918, Мюнхен) — немецкий прозаик, поэт и драматург, предшественник экспрессионизма. (ru)
- Франк Ведекінд, Беніямін Франклін Ведекінд (нім. Benjamin Franklin Wedekind; 24 липня 1864, Ганновер — 9 березня 1918, Мюнхен) — німецький поет і драматург, попередник експресіонізму. (uk)
- 弗兰克·韦德金德（英語：Frank Wedekind或Benjamin Franklin Wedekind，1864年7月24日－1918年3月9日）是德国作家、剧作家。 於1889年開始寫作，因反對自然主義，故常以劇作家格哈特·豪普特曼作為諷刺對象。最初在馬戲團進行創作，曾任慕尼黑讽刺雜誌「」的编辑，後開始萊比錫、慕尼黑等地之劇院擔任演員及編劇。 (zh)
- Benjamin Franklin Wedekind (24 de juliol de 1864 a Hannover - 9 de març de 1918, Munic), que signava les seves obres sota el nom de Frank Wedekind, era un dramaturg i poeta alemany. La seva obra, crítica de les actituds burgeses de final de segle, especialment en matèria de sexualitat, fan que es consideri un precursor de l'expressionisme i el clima social i cultural dels anys 20, alhora que fou també una influència important en el desenvolupament del teatre èpic. L'estil de Wedekind, amb fragments episòdics, l'ús de la caricatura i recursos distorsionants del realisme el situen com un capdavanter dels moviments expressionistes i com una figura de transició entre el naturalisme anterior i el segle xx. El contingut sexual i polèmic de la seva producció va portar-li nombrosos problemes, incl (ca)
- Ο Φρανκ Βέντεκιντ (Frank Wedekind, 24 Ιουλίου 1864 - 9 Μαρτίου 1918) ήταν Γερμανός θεατρικός συγγραφέας, που γεννήθηκε στο Αννόβερο το 1864, λίγο μετά την επιστροφή των γονέων του στη Γερμανία από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Η μητέρα του, μια νεαρή Γερμανίδα (κατ' άλλους Ουγγαρέζα) ηθοποιός που ζούσε στο Σαν Φρανσίσκο, γνωρίστηκε με τον κατά πολύ μεγαλύτερό της στα χρόνια σύζυγό της, που ήταν γιατρός, είχε φύγει από τη Γερμανία και είχε εγκατασταθεί στην Καλιφόρνια. Ο Βέντεκιντ πέθανε στο Μόναχο το 1918. (el)
- Frank WEDEKIND [frank WEdekint] (naskiĝis la 24-an de julio, 1864, mortis la 9-an de marto, 1918) estis germana verkisto. Frank Wedekind naskiĝis en Hanovro. Sian junaĝon li pasigis en Svislando. Post studado de juro li laboris interalie kiel varbisto, ĵurnalisto, sekretario en cirko, dramaturgo kaj aktoro. La tempon de 1899 ĝis 1900 li pasigis en aresto, ĉar satira poemo lia kontraŭ Vilhelmo la 2-a en revuo Simplicissimus ofendis moŝtulon. (eo)
- Benjamin Franklin Wedekind (July 24, 1864 – March 9, 1918) was a German playwright. His work, which often criticizes bourgeois attitudes (particularly towards sex), is considered to anticipate expressionism and was influential in the development of epic theatre. (en)
- Frank Wedekind, właśc. Benjamin Franklin Wedekind (ur. 24 lipca 1864 w Hanowerze, zm. 9 marca 1918 w Monachium) – niemiecki pisarz i aktor. Syn lekarza posiadającego amerykańskie obywatelstwo, Fryderyka Wilhelma Wedekinda, oraz Emilii, która w młodości występowała w teatrze jako aktorka. Ze względu na polityczne przekonania ojca, zagorzałego przeciwnika nowo powstałego cesarstwa niemieckiego, w 1871 r. rodzina Wedekindów przenosi się do w Szwajcarii. Mimo pewnych trudności z nauką szkolną, w 1884 r. Wedekind zdaje maturę i jednocześnie rozpoczyna publikację swoich pierwszych utworów. Podejmuje studia z zakresu germanistyki i romanistyki na uniwersytecie w Lozannie, lecz już po pierwszym semestrze na życzenie ojca przenosi się na wydział prawa uniwersytetu monachijskiego w Monachium. Jedno (pl)
|
.jpg){kind=link}
