| dbo:abstract
|
- Luci Opimi (en llatí Lucius Opimius Q. F. Q. N.) va ser un magistrat romà del s. Era fill del cònsol Quintus Opimius Q. F. Q. N.. Formava part de la gens Opímia, una gens romana d'origen plebeu. Va ser pretor el 125 aC any en què va atacar Fregellae que s'havia revoltat demanant la ciutadania romana. La ciutat li va ser entregada per Quint Numitori Puil·le i Opimi va prendre severa venjança sobre els habitants i va destruir la ciutat. (ca)
- Lucio Opimio fue un político y militar de la República romana. (es)
- Lucius Opimius war im Jahr 121 v. Chr. zusammen mit Quintus Fabius Maximus Allobrogicus römischer Konsul. Als praetor urbanus im Jahr 125 v. Chr. schlug er den Aufstand der Stadt Fregellae nieder. Als Konsul nahm er, während Fabius auf einem Feldzug in Gallien war, an dem wohl entscheidenden Ereignis der römischen Geschichte zu dieser Zeit teil. Als Gaius Gracchus und Marcus Fulvius Flaccus bei der Wiederwahl gegen Opimius und Fabius unterlagen, organisierte Gracchus eine Massendemonstration auf dem Aventin. Aufgeschreckt durch diese Aktion antwortete der Senat mit einem senatus consultum ultimum, einem Notstandsbeschluss, der Opimius alle erforderlichen Mittel, einschließlich Gewalt, zur Verfügung stellte, um die Aktivitäten zu unterdrücken. Opimius brachte eine bewaffnete Gruppe von Senatoren und deren Anhängern zusammen und stellte sich Gracchus und seinen Anhängern. Es kam zu einer Straßenschlacht innerhalb Roms. Gracchus, Flaccus und viele ihrer Unterstützer wurden in diesem Konflikt getötet. Nachdem die Opposition aus den Straßen vertrieben war, richtete Opimius eine quaestio, ein Tribunal, ein, die 3000 Menschen wegen Unterstützung des Gracchus zum Tode verurteilte. Im Anschluss ließ er 121 v. Chr. den Concordiatempel neu errichten und in dessen Nachbarschaft eine Basilika erbauen, die seinen Namen trug. Opimius wurde wegen dieser Gewalttat 120 v. Chr. angeklagt, aber Gaius Papirius Carbo erreichte seinen Freispruch. Opimius’ Sieg etablierte das senatus consultum ultimum in der römischen Verfassung. So berief sich z. B. Cicero in seinem Kampf gegen die Verschwörung Catilinas im Jahre 63. v. Chr. auf Opimius und das SCU. 116 v. Chr. saß Opimius einer Kommission vor, die Numidien zwischen Jugurtha und seinem Bruder Adherbal aufteilte. Die Mitglieder der Kommission wurden später unter dem Verdacht, Bestechungsgelder von Jugurtha angenommen zu haben, einer Ermittlung unterzogen. Opimius wurde ins Exil gezwungen, wo er später starb. (de)
- Lucius Opimius was a Roman politician who held the consulship in 121 BC, in which capacity and year he ordered the execution of 3,000 supporters of popular leader Gaius Gracchus without trial, using as pretext the state of emergency declared after Gracchus's recent and turbulent death. (en)
- Lucius Opimius est un consul romain en 121 av. J.-C., mandat pendant lequel il fait exécuter Caius Gracchus en vertu d'un senatus consultum ultimum. Il est condamné par la lex Mamilia en 109 av. J.-C. (fr)
- ルキウス・オピミウス（ラテン語: Lucius Opimius、生没年不詳）は、紀元前2世紀中期・後期の共和政ローマの政治家・軍人。紀元前121年に執政官（コンスル）を務めた。フレゲッラエを消滅させ、ガイウス・グラックスと対立したことで知られる。 (ja)
- Lucio Opimio (latino: Lucius Opimius; ... – Durazzo, 109 a.C.) è stato un politico romano della seconda metà del II secolo a.C.. (it)
- Lucius Opimius was een Romeins politicus uit de 2e eeuw v.Chr. Opimius wordt voor het eerst genoemd in 125 v.Chr. toen hij een opstand van de Latijnse stad neersloeg. In 121 v.Chr. werd hij samen met Quintus Fabius Maximus Allobrogicus tot consul gekozen. Terwijl Fabius op campagne was in Gallië, raakte Opimius betrokken bij een van de belangrijkste politieke gebeurtenissen uit de geschiedenis van de Romeinse Republiek. Gaius Gracchus en Marcus Fulvius Flaccus waren in het jaar 122 tribunus plebis en wilden het jaar erop worden herkozen. Toen zij hier niet in slaagden organiseerde Flaccus een massaal protest op de Aventijn. De senaat vaardigde hierop voor Lucius Opimius een senatus consultum ultimum uit, een noodverordening om de republiek te verdedigen en de orde te herstellen. Opimius interpreteerde zijn opdracht zo dat hij dit met alle mogelijke middelen, inclusief geweld, mocht doen. Hij verzamelde een klein leger van senatoren en hun aanhangers en viel de opstandelingen hiermee aan. Tijdens de hevige gevechten die ontstonden werden Gracchus, Flaccus en veel van hun medestanders gedood. Daarna stelde Opimius een tribunaal in dat nog eens 3000 vermeende aanhangers van Gracchus ter dood veroordeelde. Nadat de rust was teruggekeerd herbouwde Opimius de tempel van Concordia (eendracht) op het Forum Romanum, en bouwde er de naar hem vernoemde Basilica Opimia naast. Vanwege deze gewelddadige acties werd Opimius na afloop van zijn consulaat in 120 door een tribunus plebis aangeklaagd wegens hoogverraad. Hij werd in de rechtszaak echter met succes verdedigd door de consul Gaius Papirius Carbo, die nota bene bekendstond als een vriend van de Gracchen. De overwinning van Opimius zorgde ervoor dat het senatus consultum ultimum een veel gebruikt machtsmiddel werd tijdens de latere jaren, toen de republiek steeds verder afgleed in geweld en burgeroorlog. In 116 v.Chr. was Opimius leider van een commissie die Numidië verdeelde tussen Jugurtha en zijn broer Adherbal van Numidië. Deze commissie werd er later van verdacht door Jugurtha te zijn omgekocht en er werd een tribunaal ingesteld dat onderzoek deed naar de gang van zaken tijdens de verdeling. Opimius werd gedwongen in ballingschap te gaan in Dyrrachium, waar hij later stierf. (nl)
- Лу́ций Опи́мий (лат. Lucius Opimius; II век до н. э.) — древнеримский политический деятель и военачальник. В 125 году до н. э. он подавил восстание в латинской колонии , а в последующие годы стал одним из лидеров консервативной части сената. Его первая попытка стать консулом не удалась из-за противодействия Гая Семпрония Гракха (123 год). В 121 году до н. э. Опимий всё же достиг консульства и, действуя на стороне сената, организовал расправу над Гракхом и его сторонниками. В 116 году до н. э. он возглавил сенатскую комиссию, организовавшую раздел Нумидийского царства; семью годами позже всаднический суд обвинил Опимия в том, что он брал взятки у царя Югурты, и ему пришлось удалиться в изгнание. Вскоре после этого Опимий умер в Диррахии. По имени Луция Опимия получило своё название знаменитое в последующую эпоху «опимианское вино». (ru)
- Lucius Opimius var en romersk ämbetsman. Lucius Opimius blev konsul 121 f.Kr. och ledde motståndet mot Gaius Gracchus radikala politik. En tid därefter anklagades Lucius Opimius för bestickning och landsförvisades. Lucius Opimius lät uppföra Basilica Opimia. (sv)
- Lúcio Opímio (m. 109 a.C.; em latim: Lucius Opimius) foi um político da gente da República Romana eleito cônsul em 121 a.C. com Quinto Fábio Máximo Alobrógico. Era filho de Quinto Opímio, cônsul em 154 a.C.. (pt)
- Луцій Опімій (лат. Lucius Opimius; ? — після 109 до н. е.) — військовий, державний та політичний діяч Римської республіки, консул 121 року до н. е. (uk)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 3553 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:after
|
- Gaius Papirius Carbo and Publius Manilius (en)
|
| dbp:before
|
- Gnaeus Domitius Ahenobarbus and Gaius Fannius (en)
|
| dbp:title
|
- Consul of the Roman Republic (en)
|
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:years
|
- 121 (xsd:integer)
- with Quintus Fabius Maximus Allobrogicus (en)
|
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Luci Opimi (en llatí Lucius Opimius Q. F. Q. N.) va ser un magistrat romà del s. Era fill del cònsol Quintus Opimius Q. F. Q. N.. Formava part de la gens Opímia, una gens romana d'origen plebeu. Va ser pretor el 125 aC any en què va atacar Fregellae que s'havia revoltat demanant la ciutadania romana. La ciutat li va ser entregada per Quint Numitori Puil·le i Opimi va prendre severa venjança sobre els habitants i va destruir la ciutat. (ca)
- Lucio Opimio fue un político y militar de la República romana. (es)
- Lucius Opimius was a Roman politician who held the consulship in 121 BC, in which capacity and year he ordered the execution of 3,000 supporters of popular leader Gaius Gracchus without trial, using as pretext the state of emergency declared after Gracchus's recent and turbulent death. (en)
- Lucius Opimius est un consul romain en 121 av. J.-C., mandat pendant lequel il fait exécuter Caius Gracchus en vertu d'un senatus consultum ultimum. Il est condamné par la lex Mamilia en 109 av. J.-C. (fr)
- ルキウス・オピミウス（ラテン語: Lucius Opimius、生没年不詳）は、紀元前2世紀中期・後期の共和政ローマの政治家・軍人。紀元前121年に執政官（コンスル）を務めた。フレゲッラエを消滅させ、ガイウス・グラックスと対立したことで知られる。 (ja)
- Lucio Opimio (latino: Lucius Opimius; ... – Durazzo, 109 a.C.) è stato un politico romano della seconda metà del II secolo a.C.. (it)
- Lucius Opimius var en romersk ämbetsman. Lucius Opimius blev konsul 121 f.Kr. och ledde motståndet mot Gaius Gracchus radikala politik. En tid därefter anklagades Lucius Opimius för bestickning och landsförvisades. Lucius Opimius lät uppföra Basilica Opimia. (sv)
- Lúcio Opímio (m. 109 a.C.; em latim: Lucius Opimius) foi um político da gente da República Romana eleito cônsul em 121 a.C. com Quinto Fábio Máximo Alobrógico. Era filho de Quinto Opímio, cônsul em 154 a.C.. (pt)
- Луцій Опімій (лат. Lucius Opimius; ? — після 109 до н. е.) — військовий, державний та політичний діяч Римської республіки, консул 121 року до н. е. (uk)
- Lucius Opimius war im Jahr 121 v. Chr. zusammen mit Quintus Fabius Maximus Allobrogicus römischer Konsul. Als praetor urbanus im Jahr 125 v. Chr. schlug er den Aufstand der Stadt Fregellae nieder. Als Konsul nahm er, während Fabius auf einem Feldzug in Gallien war, an dem wohl entscheidenden Ereignis der römischen Geschichte zu dieser Zeit teil. (de)
- Lucius Opimius was een Romeins politicus uit de 2e eeuw v.Chr. Opimius wordt voor het eerst genoemd in 125 v.Chr. toen hij een opstand van de Latijnse stad neersloeg. In 121 v.Chr. werd hij samen met Quintus Fabius Maximus Allobrogicus tot consul gekozen. Nadat de rust was teruggekeerd herbouwde Opimius de tempel van Concordia (eendracht) op het Forum Romanum, en bouwde er de naar hem vernoemde Basilica Opimia naast. (nl)
- Лу́ций Опи́мий (лат. Lucius Opimius; II век до н. э.) — древнеримский политический деятель и военачальник. В 125 году до н. э. он подавил восстание в латинской колонии , а в последующие годы стал одним из лидеров консервативной части сената. Его первая попытка стать консулом не удалась из-за противодействия Гая Семпрония Гракха (123 год). В 121 году до н. э. Опимий всё же достиг консульства и, действуя на стороне сената, организовал расправу над Гракхом и его сторонниками. В 116 году до н. э. он возглавил сенатскую комиссию, организовавшую раздел Нумидийского царства; семью годами позже всаднический суд обвинил Опимия в том, что он брал взятки у царя Югурты, и ему пришлось удалиться в изгнание. Вскоре после этого Опимий умер в Диррахии. (ru)
|
| rdfs:label
|
- Luci Opimi (cònsol) (ca)
- Lucius Opimius (de)
- Lucius Opimius (en)
- Lucio Opimio (es)
- Lucio Opimio (it)
- Lucius Opimius (fr)
- ルキウス・オピミウス (ja)
- Lucius Opimius (nl)
- Lúcio Opímio (pt)
- Lucius Opimius (sv)
- Луций Опимий (ru)
- Луцій Опімій (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:successor
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:after
of | |
| is dbp:before
of | |
| is dbp:people
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
