| dbo:abstract
|
- Lublin Upland (Polish: Wyżyna Lubelska) is a geographical region in southeastern Poland, located in Lublin Voivodeship, between the rivers Vistula and Bug, around the city of Lublin.Its area is about 7,200 km² and its highest elevation 314 m above sea level. It is located in Lublin Voivodeship. In its southern portion it becomes the Roztocze range, and in the north, it turns into Lublin Polesie (Polesie Lubelskie). Biggest cities of the region are Lublin, Chełm, Zamość, Puławy, and Kraśnik. In some geography works, the term Lublin Upland (or (Eastern Lesser Poland Upland, Wyzyna Wschodniomalopolska) is used to describe all Polish uplands located east of the Vistula river. In this case, Roztocze, with its highest point (Wielki Dzial, 390 meters above sea level) also makes part of Lublin Upland. The upland is famous for its loess valleys, which are numerous in the area of Kazimierz Dolny, Bochotnica and Kraśnik. Furthermore, due to its rich and fertile black soil, Lublin Upland is one of the best developed agricultural regions of the nation, with wheat, tobacco and hops fields. Most important local plant, however, is the sugar beet, which resulted in the presence of several sugar refineries. Forested areas are few, with most of them located in the south (see Solska Forest). There are three landscape parks located in Lublin Upland: Kazimierz Dolny Landscape Park, Wieprz River Landscape Park, and Krzczonow Landscape Park. Most important tourist centers are Lublin, Zamość, Kazimierz, the spa of Nałęczów, Puławy and Józefów. (en)
- La Meseta de Lublin (en polaco, Wyżyna Lubelska) es una amplia meseta y región geográfica que se ubica en el sureste de Polonia, en los márgenes del río Vístula y Bug, dentro del voivodato de Lublin. Su área es de unos 7200 km² y su punto más alto es , con 390 metros sobre el nivel del mar). En su parte sur se convierte en la , y en el norte se convierte en las llanuras de Polesia. Las ciudades principales ubicadas en esta meseta son Lublin, Chełm, Zamość y Pulawy. Antiguamente, el término Meseta de Lublin se empleaba para asignar a las tierras altas ubicadas al este del río Vístula. La meseta está compuesta mayoritariamente por loess, especialmente en las cercanías de Kazimierz Dolny, Bochotnica y Kraśnik. También hay importantes yacimientos de carbón. Uno de los más importantes es el de Łęczna. La meseta cuenta con un suelo rico y fértil (Chernozem) que ha permitido desarrollar el 15% de los cultivos nacionales, entre los cuales se incluye trigo, lúpulo y la remolacha azucarera. Esta última permitió la construcción de varias fábricas que se encargan de producirla. Las áreas boscosas son pocas, y la mayoría de ellas se encuentran en el sur. (es)
- De Hoogvlakte van Lublin (Pools: Wyżyna Lubelska) is een geografische regio in het oosten van Polen en bevindt zich in het Woiwodschap Lublin. Het gebied wordt begrensd door de rivieren Weichsel en de Westelijke Boeg. Het gebied heeft een oppervlakte van 7.200 km². Het hoogste punt ligt op 314 meter boven zeeniveau. De grootste steden op de hoogvlakte zijn: Lublin, Chełm, Zamość, Puławy en Kraśnik. In de geomorfologische indeling van Polen zijn de hoogvlakte van Lublin en het zuidelijker gelegen Heuvelland van Roztocze onderdeel van de grotere Hoogvlakte van Lublin en Lvov (Pools: Wyżyna Lubelsko-Lwowska). Aan de noordkant grenst de hoogvlakte aan West Polesië (Polesie Zachodnie) en Wolynisch Polesië Polesie Wołyńskie). In Oekraïne gaat de hoogvlakte over in de . Aan de westzijde ligt het Centraal Poolse laagland (Niziny Środkowopolskie). (nl)
- Wyżyna Lubelska (343.1) – makroregion geograficzny w południowo-wschodniej części Polski, rozciągający się pomiędzy doliną Wisły na zachodzie i Bugu na wschodzie. Dalej ku północy przechodzi w Polesie Lubelskie i Nizinę Południowopodlaską, a ku południu sąsiaduje z wałem Roztocza i Kotliną Sandomierską. Obejmuje powierzchnię około 7000 km², a jej wysokość dochodzi do 313,7 m n.p.m. (Działy Grabowieckie). Prawie cały obszar wyżyny leży na terenie województwa lubelskiego, jedynie małe fragmenty Małopolskiego Przełomu Wisły i Wzniesień Urzędowskich wykraczają na tereny województw sąsiednich. W niektórych uproszczonych ujęciach określenie Wyżyna Lubelska stosowane jest do całego polskiego obszaru wyżynnego na wschód od Wisły. Wtedy włączane jest do niej również Roztocze, a za najwyższe wzniesienie uznany jest Wielki Dział, mierzący 390 m n.p.m. Wyżynę cechuje urozmaicona budowa geologiczna – każdy mezoregion wyraźnie odróżnia się rzeźbą terenu od sąsiednich jednostek. Generalnie, wyżyna jest lekko pofałdowana, niemal bezleśna, w zachodnich mezoregioanch pokrytych lessem pocięta gęstą siecią wąwozów. Uniwatowe formy rzeźby tego typu o spektakularnych rozmiarach, szczególnie licznie występują w okolicach Kazimierza Dolnego, Bochotnicy i Kraśnika. Największe deniwelacje, dochodzące nawet do 80-100 metrów występują w strefach kontaktu wierzchowin lessowych z doliną Wisły (zachodni Płaskowyż Nałęczowski) oraz ze skrasowiałymi mezoregionami (Płaskowyż Bełżycki-Kotlina Chodelska). Dzięki żyznym glebom Wyżyna Lubelska jest jednym z najbardziej rozwiniętych rolniczo obszarów Polski. Występują tam mady w dnach dolin rzecznych, bogate w próchnicę gleby brunatne i płowe (obszary lessowe), jak też czarnoziemy (obszary lessowe) oraz rędziny (podłoże krasowiejące). Są również mniej żyzne gleby bielicowe (pokrywy piaszczyste). Odpowiedni klimat i żyzna skała macierzysta stworzyły dogodne warunki do uprawiania pszenicy, tytoniu i chmielu. Najważniejszymi jednak roślinami są burak cukrowy, rzepak i rzepik. Ważną rolę w rolnictwie zajmuje sadownictwo oraz szkółkarstwo. Największym miastem na tym obszarze jest Lublin (stolica województwa lubelskiego). Ponadto, do ważnych miast regionu należą:Lubartów, Łęczna, Nałęczów, Kazimierz Dolny, Puławy, Kraśnik i Zamość. (pl)
- Лю́блинская возвы́шенность (польск. Wyżyna Lubelska) — возвышенность на юго-востоке Польши, в междуречье Вислы и Западного Буга. Поверхность представляет собой всхолмлённую увалистую равнину, которая расчленена глубокими долинами рек (Вепш, Танев) и оврагами. Преобладающие высоты составляют 200—300 м, на юге — до 390 м (гряда Розточе). Возвышенность сложена преимущественно известняками и мергелями, перекрытыми лёссами. Произрастают лиственные и буково-пихтовые леса. Большая часть территории распахана: здесь возделываются пшеница, сахарная свёкла, хмель, табак. Крупные города: Люблин, Хелм. (ru)
- Лю́блінська височина (пол. Wyżyna LubelskaWyżyna Lubelska) — височина на південному-сході Польщі, в міжріччі Вісли і Західного Буга. Займає площу близько 7000 км. кв. Поверхня складається з горбистої увалистої рівнини, розчленованої глибокими долинами річок (Вепр, Танев та інші) і ярами. Переважаючі висоти становлять 200-300 м, на півдні до 390 м (гряда Розточе). Скидово -ерозійні уступи круто обриваються на півдні до Сандомирської улоговини. Височина складена переважно вапняками, мергелями перекритими лесами. Люблінська височина характеризується різноманітними карстовими формами утворених в мезозойських вапняках та крейдяних породах. В карстових депресіях знаходяться поклади бурого вугілля. Найвищі ділянки височини переважно безлісі, а на схилах ростуть листяні та буково-ялицеві ліси. Ґрунти різноманітні : від родючих чорноземів і коричневих ґрунтів до менш родючих підзолистих. Клімат височини помірно-континентальний та має вплив континентального клімату Азії. Середня температура січня -3,5 градусів і липня 18,5 градусів. Опади становлять 750-770 мм. Період вегетації рослин коротший, ніж у більшості країн, і становить від 200 до 210 днів. Сніг на поверхні тримається близько 80 днів на рік. Сонце, тепло та клімат створюють умови для вирощування пшениці, тютюну та хмелю. Однак найважливішими рослинами є цукровий буряк, ріпак та ріпа. Майже вся територія височини знаходиться в Люблінському воєводстві. Найбільші міста Люблін, Холм, Замостя. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Лю́блинская возвы́шенность (польск. Wyżyna Lubelska) — возвышенность на юго-востоке Польши, в междуречье Вислы и Западного Буга. Поверхность представляет собой всхолмлённую увалистую равнину, которая расчленена глубокими долинами рек (Вепш, Танев) и оврагами. Преобладающие высоты составляют 200—300 м, на юге — до 390 м (гряда Розточе). Возвышенность сложена преимущественно известняками и мергелями, перекрытыми лёссами. Произрастают лиственные и буково-пихтовые леса. Большая часть территории распахана: здесь возделываются пшеница, сахарная свёкла, хмель, табак. Крупные города: Люблин, Хелм. (ru)
- La Meseta de Lublin (en polaco, Wyżyna Lubelska) es una amplia meseta y región geográfica que se ubica en el sureste de Polonia, en los márgenes del río Vístula y Bug, dentro del voivodato de Lublin. Su área es de unos 7200 km² y su punto más alto es , con 390 metros sobre el nivel del mar). En su parte sur se convierte en la , y en el norte se convierte en las llanuras de Polesia. Las ciudades principales ubicadas en esta meseta son Lublin, Chełm, Zamość y Pulawy. (es)
- Lublin Upland (Polish: Wyżyna Lubelska) is a geographical region in southeastern Poland, located in Lublin Voivodeship, between the rivers Vistula and Bug, around the city of Lublin.Its area is about 7,200 km² and its highest elevation 314 m above sea level. It is located in Lublin Voivodeship. In its southern portion it becomes the Roztocze range, and in the north, it turns into Lublin Polesie (Polesie Lubelskie). Biggest cities of the region are Lublin, Chełm, Zamość, Puławy, and Kraśnik. In some geography works, the term Lublin Upland (or (Eastern Lesser Poland Upland, Wyzyna Wschodniomalopolska) is used to describe all Polish uplands located east of the Vistula river. In this case, Roztocze, with its highest point (Wielki Dzial, 390 meters above sea level) also makes part of Lublin Upl (en)
- De Hoogvlakte van Lublin (Pools: Wyżyna Lubelska) is een geografische regio in het oosten van Polen en bevindt zich in het Woiwodschap Lublin. Het gebied wordt begrensd door de rivieren Weichsel en de Westelijke Boeg. Het gebied heeft een oppervlakte van 7.200 km². Het hoogste punt ligt op 314 meter boven zeeniveau. De grootste steden op de hoogvlakte zijn: Lublin, Chełm, Zamość, Puławy en Kraśnik. (nl)
- Wyżyna Lubelska (343.1) – makroregion geograficzny w południowo-wschodniej części Polski, rozciągający się pomiędzy doliną Wisły na zachodzie i Bugu na wschodzie. Dalej ku północy przechodzi w Polesie Lubelskie i Nizinę Południowopodlaską, a ku południu sąsiaduje z wałem Roztocza i Kotliną Sandomierską. Obejmuje powierzchnię około 7000 km², a jej wysokość dochodzi do 313,7 m n.p.m. (Działy Grabowieckie). Prawie cały obszar wyżyny leży na terenie województwa lubelskiego, jedynie małe fragmenty Małopolskiego Przełomu Wisły i Wzniesień Urzędowskich wykraczają na tereny województw sąsiednich. (pl)
- Лю́блінська височина (пол. Wyżyna LubelskaWyżyna Lubelska) — височина на південному-сході Польщі, в міжріччі Вісли і Західного Буга. Займає площу близько 7000 км. кв. Поверхня складається з горбистої увалистої рівнини, розчленованої глибокими долинами річок (Вепр, Танев та інші) і ярами. Переважаючі висоти становлять 200-300 м, на півдні до 390 м (гряда Розточе). Скидово -ерозійні уступи круто обриваються на півдні до Сандомирської улоговини. Височина складена переважно вапняками, мергелями перекритими лесами. Люблінська височина характеризується різноманітними карстовими формами утворених в мезозойських вапняках та крейдяних породах. В карстових депресіях знаходяться поклади бурого вугілля. Найвищі ділянки височини переважно безлісі, а на схилах ростуть листяні та буково-ялицеві ліси. Ґ (uk)
|
