| dbo:abstract
|
- لاندغراف (مصطلح يُشار إليه بـ الهولندية landgraaf، والألمانية Landgraf؛ والفرنسية landgrave؛ واللاتينية comes magnus, comes patriae, comes provinciae, comes terrae, comes principalis, lantgravius) هو لقب كان يستخدم في الإمبراطورية الرومانية المقدسة ولاحقًا من قِبل أراضيها السابقة. وتعتبر الألقاب الألمانية Landgraf وMarkgraf وPfalzgraf bei Rhein على نفس رتبة لقب هرتسوغ ("دوق") وفوق رتبة جراف ("كونت"). (ar)
- Lankrabě, řidčeji lantkrabě, lanckrabí, lantkrabí, zastarale landkrabě (německy Landgraf, nizozemsky landgraaf, francouzsky landgrave, latinsky comes magnus, comes patriae, comes provinciae, comes terrae, comes principalis, lantgravius) byl šlechtický titul, užívaný výhradně ve Svaté říši římské. Jednalo se o hraběte, který podléhal přímo císaři, to jest nepodléhal žádnému vévodovi či knížeti, a byl tedy suverénní. Země, které vládl lankrabě, se nazývala lankrabství (lantkrabství). Lankrabě byl například vládce Hesenska, lankrabě hesensko-kasselský a hesensko-darmstadtský. První zmínka o tomto titulu pochází z roku 1086 a týká se vládce Dolního Lotrinska. Titul byl v pořadí významnosti mezi knížetem a hrabětem, nicméně jeho nositelé zasedali v kurii říšských knížat, spolu s církevními knížaty, bezprostředně podřízenými císaři. (cs)
- Landgravi —Landgrave (anglès), Landgraf (alemany)— va ser un títol nobiliari usat normalment al Sacre Imperi i després en els territoris derivats d'aquest, comparable al de príncep sobirà, encara que etimològicament significa “comte d'un land”, que té un deure feudal directament amb l'emperador. La seva jurisdicció s'expandia de vegades a extensions considerables, sense estar subjugat a un càrrec intermedi, com el duc, bisbe o comte palatí. El landgravi exercia drets de sobirania; el seu poder de decisió era comparable al de príncep. El terme va aparèixer per primera vegada en la Baixa Lotaríngia a 1086. La forma femenina és landgravina, el càrrec o el territori governat pel landgravi és el landgraviat (com el Landgraviat de Turíngia o el de Hessen). (ca)
- Landgrafo (nederlande landgraf, germane Landgraf, france landgrave; venas de latine comes magnus, comes patriae, comes provinciae, comes terrae, comes principalis, lantgravius) estis nobela titolo uzata nur en la Sankta Romia Imperio kaj pli poste en ĝiaj disigitaj teritorioj. La titolo rilatas al feŭda devontigo de la imperiestroj de la Sankta Romia Imperio. Ĝia jurisdikcio etendiĝis al konsiderinda teritorio, kiu ne estis submetita al pera povulo kiel duko, episkopo aŭ palatino. Ĝia rango kaj decid-rajto estis komparebla al tiu de duko. En la Sankta Romia Imperio ekzistis pluraj landgraflandoj (teritorioj regataj de landgrafo), interalie Hesio-Kaselo kaj Turingio. La nobela titolo "landgrafo" oficiale ekzistis en Germanio ĝis la Unua Mondmilito. (eo)
- Der Landgraf (lateinisch: comes provincialis, comes patriae, comes terrae, comes magnus, comes provinciae, comes principalis, lantgravius) ist ein Fürstentitel und steht damit über dem einfachen Grafenstand. Im Heiligen Römischen Reich waren spätestens ab dem Spätmittelalter Land-, Mark- und einige Pfalzgrafen dem Reichsfürstenstand angehörig und damit den Herzögen faktisch gleichgestellt. Landgrafschaften bestanden mit Hessen-Kassel und Hessen-Homburg auch noch in der Zeit des Deutschen Bundes. Die Anrede der zu Kurfürsten erhobenen Landgrafen von Hessen-Kassel war ab 1815 (Königliche) Hoheit. Der Landgraf von Hessen-Homburg, dem anders als seinen Verwandten in Kassel und Darmstadt keine Standeserhöhung zuteil wurde, wurde mit hochfürstliche Durchlaucht angesprochen. (de)
- Landgravea noblezia titulu bat izan zen, nagusiki Germaniako Erromatar Inperio Santuan erabilia, eta, ondoren, estatu honengandik eratorritako lurraldeetan, kondearen (alemanez: graf) pareko, zuzenean enperadorearekin behar feudal bat zuelarik. Bere jurisdikzioa, batzuetan, oso lurralde handietara hedatzen zen, tarteko kargu baten mende egon gabe, dukea, apezpikua edo . Landgraveak burujabetza eskubideak gauzatzen zituen, bere erabakitze boterea dukearenaren parekoa zen. Hitza, lehen aldiz, behe Lotaringian agertu zen, 1086an eta Lehen Mundu Gerraren ondoren erabiltzeari utzi zitzaion arte erabili zen. Bere forma femeninoa landgravina da; landgraveak gobernaturiko lurralde edo kargua, landgraverria da. Hauetatik, bi dira ezagunak: eta . (eu)
- Landgrave (German: Landgraf, Dutch: landgraaf, Swedish: lantgreve, French: landgrave; Latin: comes magnus, comes patriae, comes provinciae, comes terrae, comes principalis, lantgravius) was a noble title used in the Holy Roman Empire, and later on in its former territories. The German titles of Landgraf, Markgraf ("margrave"), and Pfalzgraf ("count palatine") are in the same class of ranks as Herzog ("duke") and above the rank of a Graf ("count"). (en)
- Landgrave fue un título nobiliario usado normalmente en el Sacro Imperio Romano Germánico y después en los territorios derivados de este, comparable al de príncipe soberano, aunque etimológicamente significa conde de un país, teniendo un deber feudal directamente con el emperador. Su jurisdicción se expandía en ocasiones a extensiones considerables, sin estar sometido a un cargo intermedio, como duque, obispo o conde palatino. El landgrave ejercía derechos de soberanía; su poder de decisión era comparable al de príncipe. El término apareció por primera vez en la Baja Lotaringia en 1086. La forma femenina es landgravina; el cargo o el territorio gobernado por el landgrave es el landgraviato.
* Datos: Q841633
* Multimedia: Landgraves / Q841633 (es)
- Landgraf (bahasa Belanda landgraaf, bahasa Jerman Landgraf; bahasa Prancis landgrave; bahasa Latin lantgravius) merupakan suatu gelar yang digunakan di Kerajaan Romawi dan kemudian juga oleh bekas wilayahnya. Gelar tersebut digunakan untuk para bangsawan yang memiliki tugas langsung kepada kaisar Romawi. Yurisdiksinya terbentang di atas wilayah yang terhitung cukup besar, yang tidak tunduk pada kekuatan menengah seperti wangsa, uskup atau . Gelar tersebut masih bertahan pada zaman Kerajaan Romawi (catatan pertama di Lotharingia Bawah dari tahun 1086 atas: sebagai Landgraf dari Brabant). Landgraf menurut definisi memiliki hak berdaulat. Kekuasaan pengambilan keputusan adalah sebanding dengan Wangsa. Landgraf kadang-kadang digunakan sebagai gelar Wangsa Agung , yang berfungsi sebagai Landgraf dari Thüringen dalam dekade pertama abad ke-20, tetapi gelar tersebut tidak pernah digunakan lagi setelah Perang Dunia Pertama. Yurisdiksi landgraf disebut dan istrinya disebut . Misalnya: , , Pangeran (Gefürsteter) Landgraf dari Leuchtenberg (di sekitar kastil Bayern; kemudian dijadikan daerah bangsawan). (in)
- Langravio (da Landgraf, al plurale Landgrafen), al femminile langravia o langravina (da Landgräfin), talvolta scritto con la radice "landgrav-", fu un titolo utilizzato soprattutto nel Sacro Romano Impero e successivamente in tutti i territori che ne facevano parte, comparabile a quello di conte. (it)
- 方伯（ほうはく、独: Landgraf、英: landgrave）は、封建諸侯に与えられた称号の一つ。 (ja)
- ( 이 문서는 방백(方伯)에 관한 것입니다. 다른 뜻에 대해서는 관찰사 문서를 참고하십시오.) 방백(方伯, 독일어: Landgraf 란트그라프[*], 네덜란드어: landgraaf, 스웨덴어: lantgreve, 프랑스어: landgrave, 라틴어: lantgravius, 영어: landgrave))은 신성로마제국에서 사용된 귀족 작위 중 하나이다. "백"이지만 일반적인 백작보다 격이 높으며, 후작보다도 높고 공작에 준하는 높은 작위였다. 방백이 통치하는 영지를 방백국(Landgrafschaft)이라 했으며, 방백의 아내 또는 여자 방백을 방백작부인(Landgräfin)이라 했다. 방백이란 본래 을 가진 백작, 또는 공작·주교· 같은 중간자를 거치지 않고 신성로마황제에게 직속으로 딸린 백작을 가리키는 말이었다. 때문에 방백은 고유 주권을 행사했고 의사결정에 있어 공작에 버금가는 영향력을 가졌다. 최초로 발견되는 방백 작위는 1086년 의 가 방백으로 임명된 것이다. 신성로마제국 이후로도 방백 작위는 대공이 튀링겐 방백을 겸하는 등 20세기 전반까지 작위명으로서 살아남았다. 그러나 제2차 세계 대전을 거치며 귀족제가 완전히 사라지며 소멸하게 된다. (ko)
- Landgraaf (Duits Landgraf; Frans landgrave; Latijn comes patriae, comes magnus, comes principalis, lantgravius, comes provinciae, comes terrae) was een titel die ten tijde van keizer Hendrik IV (r. 1056–1105) ontstond. De titulatuur werd door de koning gecreëerd voor een bepaald graafschap, met het doel om dit te onttrekken aan het intermediaire gezag van hertogen, paltsgraven of rijksbisschoppen. Het gaat dus altijd om rijkslenen, maar die rechtstreeks leenhuldeplichtig aan de Duitse koning werden gemaakt. Om die reden werd de landgrafelijke titel quasi gelijkwaardig beschouwd met die van hertog. (nl)
- Landgraf (łac. comes magnus, comes patriae, comes provinciae, comes terrae, comes principalis, lantgravius, niem. Landgraf) – tytuł władcy feudalnego w Świętym Cesarstwie Rzymskim, który jako hrabia bezpośrednio podlegał cesarzowi, zarządzając ziemią nadaną bezpośrednio przez samego władcę. Dawniej słowo landraf tłumaczono na hrabia powiatowy. Po raz pierwszy występuje w źródłach w Dolnej Lotaryngii w 1086. Landgrafowie należeli do rangi książąt Rzeszy (Reichsfürst), w hierarchii zajmowali miejsce między księciem udzielnym (Herzog) a hrabią. Najczęściej tytuł landgrafa nadawany był na ziemiach, na których zabrakło dziedzicznych książąt plemiennych, dla wzmocnienia i lokalnego egzekwowania władzy cesarskiej (królewskiej). Terytorialnie ziemie podległe landgrafom odpowiadały zazwyczaj dawnym administracyjnym okręgom (Gau), podległym wcześniej frankijskim hrabiom. W XVIII i XIX wieku większość landgrafów uzyskała tytuł księcia (Herzog), a po upadku cesarstwa w 1806, zwłaszcza po kongresie wiedeńskim w 1815, także suwerenność.Ostatnim, używającym do I wojny tytułu landgrafa, był władca Hesji-Homburg; tytuł był od 1866 dziedziczony przez linię Hessen-Darmstadt. (pl)
- Landegrave ou landgrave (do alemão Landgraf) foi um título nobiliárquico usado por vários condes (Graf) do Sacro Império Romano Germânico desde o século XII. Os landgraves da e da , assim como os da Brisgóvia, adquiriram o título porque os seus condados correspondiam aos antigos condados da época carolíngia. Havia ainda landgraves da Turíngia e de Hesse. Dava-se ainda o título de landgrave a magistrados que faziam justiça em nome do Imperador. (pt)
- Lantgreve var en furstlig härskartitel inom det forna Tysk-romerska riket. (sv)
- 方伯，指實力強大的諸侯，或諸侯的領袖，明清時成為對布政使的雅稱。 (zh)
- Ландграф (від нім. Landgraf — «граф» там де «земля», «країна»; лат. Comes Provincialis ) — у середньовічній Німеччині титул князів, положення яких було схожим на положення герцогів. На них лежав обов'язок не тільки у своєму графстві, а й у більш обширній області: підтримувати мир, а в разі війни давати кому потрібно збройне прикриття. У такому сенсі цей титул належав тільки Тюрингії та Ельзасу, але його носили і багато інших князів, які не мали таких повноважень. (uk)
- Ла́ндграф (нем. Landgraf) — титул владетельного князя в Священной Римской империи, а именно титул графа, который пользовался в своих владениях высшей юрисдикцией и не был подчинен герцогу или князю. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- لاندغراف (مصطلح يُشار إليه بـ الهولندية landgraaf، والألمانية Landgraf؛ والفرنسية landgrave؛ واللاتينية comes magnus, comes patriae, comes provinciae, comes terrae, comes principalis, lantgravius) هو لقب كان يستخدم في الإمبراطورية الرومانية المقدسة ولاحقًا من قِبل أراضيها السابقة. وتعتبر الألقاب الألمانية Landgraf وMarkgraf وPfalzgraf bei Rhein على نفس رتبة لقب هرتسوغ ("دوق") وفوق رتبة جراف ("كونت"). (ar)
- Landgravi —Landgrave (anglès), Landgraf (alemany)— va ser un títol nobiliari usat normalment al Sacre Imperi i després en els territoris derivats d'aquest, comparable al de príncep sobirà, encara que etimològicament significa “comte d'un land”, que té un deure feudal directament amb l'emperador. La seva jurisdicció s'expandia de vegades a extensions considerables, sense estar subjugat a un càrrec intermedi, com el duc, bisbe o comte palatí. El landgravi exercia drets de sobirania; el seu poder de decisió era comparable al de príncep. El terme va aparèixer per primera vegada en la Baixa Lotaríngia a 1086. La forma femenina és landgravina, el càrrec o el territori governat pel landgravi és el landgraviat (com el Landgraviat de Turíngia o el de Hessen). (ca)
- Landgrafo (nederlande landgraf, germane Landgraf, france landgrave; venas de latine comes magnus, comes patriae, comes provinciae, comes terrae, comes principalis, lantgravius) estis nobela titolo uzata nur en la Sankta Romia Imperio kaj pli poste en ĝiaj disigitaj teritorioj. La titolo rilatas al feŭda devontigo de la imperiestroj de la Sankta Romia Imperio. Ĝia jurisdikcio etendiĝis al konsiderinda teritorio, kiu ne estis submetita al pera povulo kiel duko, episkopo aŭ palatino. Ĝia rango kaj decid-rajto estis komparebla al tiu de duko. En la Sankta Romia Imperio ekzistis pluraj landgraflandoj (teritorioj regataj de landgrafo), interalie Hesio-Kaselo kaj Turingio. La nobela titolo "landgrafo" oficiale ekzistis en Germanio ĝis la Unua Mondmilito. (eo)
- Der Landgraf (lateinisch: comes provincialis, comes patriae, comes terrae, comes magnus, comes provinciae, comes principalis, lantgravius) ist ein Fürstentitel und steht damit über dem einfachen Grafenstand. Im Heiligen Römischen Reich waren spätestens ab dem Spätmittelalter Land-, Mark- und einige Pfalzgrafen dem Reichsfürstenstand angehörig und damit den Herzögen faktisch gleichgestellt. Landgrafschaften bestanden mit Hessen-Kassel und Hessen-Homburg auch noch in der Zeit des Deutschen Bundes. Die Anrede der zu Kurfürsten erhobenen Landgrafen von Hessen-Kassel war ab 1815 (Königliche) Hoheit. Der Landgraf von Hessen-Homburg, dem anders als seinen Verwandten in Kassel und Darmstadt keine Standeserhöhung zuteil wurde, wurde mit hochfürstliche Durchlaucht angesprochen. (de)
- Landgrave (German: Landgraf, Dutch: landgraaf, Swedish: lantgreve, French: landgrave; Latin: comes magnus, comes patriae, comes provinciae, comes terrae, comes principalis, lantgravius) was a noble title used in the Holy Roman Empire, and later on in its former territories. The German titles of Landgraf, Markgraf ("margrave"), and Pfalzgraf ("count palatine") are in the same class of ranks as Herzog ("duke") and above the rank of a Graf ("count"). (en)
- Langravio (da Landgraf, al plurale Landgrafen), al femminile langravia o langravina (da Landgräfin), talvolta scritto con la radice "landgrav-", fu un titolo utilizzato soprattutto nel Sacro Romano Impero e successivamente in tutti i territori che ne facevano parte, comparabile a quello di conte. (it)
- 方伯（ほうはく、独: Landgraf、英: landgrave）は、封建諸侯に与えられた称号の一つ。 (ja)
- ( 이 문서는 방백(方伯)에 관한 것입니다. 다른 뜻에 대해서는 관찰사 문서를 참고하십시오.) 방백(方伯, 독일어: Landgraf 란트그라프[*], 네덜란드어: landgraaf, 스웨덴어: lantgreve, 프랑스어: landgrave, 라틴어: lantgravius, 영어: landgrave))은 신성로마제국에서 사용된 귀족 작위 중 하나이다. "백"이지만 일반적인 백작보다 격이 높으며, 후작보다도 높고 공작에 준하는 높은 작위였다. 방백이 통치하는 영지를 방백국(Landgrafschaft)이라 했으며, 방백의 아내 또는 여자 방백을 방백작부인(Landgräfin)이라 했다. 방백이란 본래 을 가진 백작, 또는 공작·주교· 같은 중간자를 거치지 않고 신성로마황제에게 직속으로 딸린 백작을 가리키는 말이었다. 때문에 방백은 고유 주권을 행사했고 의사결정에 있어 공작에 버금가는 영향력을 가졌다. 최초로 발견되는 방백 작위는 1086년 의 가 방백으로 임명된 것이다. 신성로마제국 이후로도 방백 작위는 대공이 튀링겐 방백을 겸하는 등 20세기 전반까지 작위명으로서 살아남았다. 그러나 제2차 세계 대전을 거치며 귀족제가 완전히 사라지며 소멸하게 된다. (ko)
- Landgraaf (Duits Landgraf; Frans landgrave; Latijn comes patriae, comes magnus, comes principalis, lantgravius, comes provinciae, comes terrae) was een titel die ten tijde van keizer Hendrik IV (r. 1056–1105) ontstond. De titulatuur werd door de koning gecreëerd voor een bepaald graafschap, met het doel om dit te onttrekken aan het intermediaire gezag van hertogen, paltsgraven of rijksbisschoppen. Het gaat dus altijd om rijkslenen, maar die rechtstreeks leenhuldeplichtig aan de Duitse koning werden gemaakt. Om die reden werd de landgrafelijke titel quasi gelijkwaardig beschouwd met die van hertog. (nl)
- Landegrave ou landgrave (do alemão Landgraf) foi um título nobiliárquico usado por vários condes (Graf) do Sacro Império Romano Germânico desde o século XII. Os landgraves da e da , assim como os da Brisgóvia, adquiriram o título porque os seus condados correspondiam aos antigos condados da época carolíngia. Havia ainda landgraves da Turíngia e de Hesse. Dava-se ainda o título de landgrave a magistrados que faziam justiça em nome do Imperador. (pt)
- Lantgreve var en furstlig härskartitel inom det forna Tysk-romerska riket. (sv)
- 方伯，指實力強大的諸侯，或諸侯的領袖，明清時成為對布政使的雅稱。 (zh)
- Ландграф (від нім. Landgraf — «граф» там де «земля», «країна»; лат. Comes Provincialis ) — у середньовічній Німеччині титул князів, положення яких було схожим на положення герцогів. На них лежав обов'язок не тільки у своєму графстві, а й у більш обширній області: підтримувати мир, а в разі війни давати кому потрібно збройне прикриття. У такому сенсі цей титул належав тільки Тюрингії та Ельзасу, але його носили і багато інших князів, які не мали таких повноважень. (uk)
- Ла́ндграф (нем. Landgraf) — титул владетельного князя в Священной Римской империи, а именно титул графа, который пользовался в своих владениях высшей юрисдикцией и не был подчинен герцогу или князю. (ru)
- Lankrabě, řidčeji lantkrabě, lanckrabí, lantkrabí, zastarale landkrabě (německy Landgraf, nizozemsky landgraaf, francouzsky landgrave, latinsky comes magnus, comes patriae, comes provinciae, comes terrae, comes principalis, lantgravius) byl šlechtický titul, užívaný výhradně ve Svaté říši římské. (cs)
- Landgrave fue un título nobiliario usado normalmente en el Sacro Imperio Romano Germánico y después en los territorios derivados de este, comparable al de príncipe soberano, aunque etimológicamente significa conde de un país, teniendo un deber feudal directamente con el emperador. Su jurisdicción se expandía en ocasiones a extensiones considerables, sin estar sometido a un cargo intermedio, como duque, obispo o conde palatino. El landgrave ejercía derechos de soberanía; su poder de decisión era comparable al de príncipe. El término apareció por primera vez en la Baja Lotaringia en 1086. (es)
- Landgravea noblezia titulu bat izan zen, nagusiki Germaniako Erromatar Inperio Santuan erabilia, eta, ondoren, estatu honengandik eratorritako lurraldeetan, kondearen (alemanez: graf) pareko, zuzenean enperadorearekin behar feudal bat zuelarik. Bere jurisdikzioa, batzuetan, oso lurralde handietara hedatzen zen, tarteko kargu baten mende egon gabe, dukea, apezpikua edo . Landgraveak burujabetza eskubideak gauzatzen zituen, bere erabakitze boterea dukearenaren parekoa zen. (eu)
- Landgraf (bahasa Belanda landgraaf, bahasa Jerman Landgraf; bahasa Prancis landgrave; bahasa Latin lantgravius) merupakan suatu gelar yang digunakan di Kerajaan Romawi dan kemudian juga oleh bekas wilayahnya. Gelar tersebut digunakan untuk para bangsawan yang memiliki tugas langsung kepada kaisar Romawi. Yurisdiksinya terbentang di atas wilayah yang terhitung cukup besar, yang tidak tunduk pada kekuatan menengah seperti wangsa, uskup atau . Gelar tersebut masih bertahan pada zaman Kerajaan Romawi (catatan pertama di Lotharingia Bawah dari tahun 1086 atas: sebagai Landgraf dari Brabant). Landgraf menurut definisi memiliki hak berdaulat. Kekuasaan pengambilan keputusan adalah sebanding dengan Wangsa. (in)
- Landgraf (łac. comes magnus, comes patriae, comes provinciae, comes terrae, comes principalis, lantgravius, niem. Landgraf) – tytuł władcy feudalnego w Świętym Cesarstwie Rzymskim, który jako hrabia bezpośrednio podlegał cesarzowi, zarządzając ziemią nadaną bezpośrednio przez samego władcę. Dawniej słowo landraf tłumaczono na hrabia powiatowy. (pl)
|
