| dbo:abstract
|
- Istaveoni (také Istaevoni) byla skupina germánských kmenů žijících v dobách římské říše okolo břehů Rýna a která údajně sdílela společnou kulturu a původ (Rýnsko-veserští Germáni). Istaveoni byli v kontrastu se sousedními skupinami, Ingaevony na pobřeží Severního moře a Herminony, kteří žili ve vnitrozemí. V lingvistice je termín “istvaeonské jazyky” také někdy používán v debatách o seskupení severozápadních západogermánských jazyků, skladající se z franštiny a jeho odvozeniny (hlavně stará holandština) stejně jako několik blízce příbuzných historických dialektů. Bez ohledu na to, zda Istaveoni hovořili germánskými jazyky podle moderních definic, teorie předpokládá, že jejich jazyk nepřímo ovlivnil pozdější germánské jazyky v této oblasti jako . Německý lingvista Friedrich Maurer (1898–1984) ve své knize „Nordgermanen und Alemannen“ použil termín Istvaeoni k označení neověřeného protojazyčného nebo dialektálního seskupení, předků starofranštiny, staroholandštiny a přinejmenším, že ovlivnili několik dialektů . (cs)
- إيستافونز (Istaevones، Istriaones، Istriones، Sthraones، وThracones) كانت تجمع جرماني قبلي في القرن 1م. وقد سجل أسمائهم تاسيتوس وبليني الأكبر لأول مرة في القرن 1م. وقد صنفوهم على أنهم أحد شعوب القبائل الجرمانية التي انحدرت من أحد أبناء وهو حفيد جرماني. والشعوب الأخرى كان من بينهم الإنجفونز والإرمينونيون. (ar)
- Als Istvaeonen (auch Istväonen, Istwäonen, Istwaier, Istrionen, Istaevonen, lateinisch Istvaenoes, Istaevones) wird nach ihrem eponymen Stammvater Istævo eine Gruppe germanischer Stämme bezeichnet. Tacitus überliefert in seiner Germania die Sage vom germanischen Gott Tuisto. Dessen Sohn sei Mannus, Ursprung und Gründer des Geschlechtes der Germanen. Dem Mannus werden drei Söhne zugeschrieben, nach deren Namen die dem Meer am nächsten gelegenen Ingaevonen, die mittleren (d. h. im Landesinnern lebenden) Herminonen und die am Rhein lebenden Istaevonen genannt wurden. Darüber hinaus ist der Begriff noch bei Plinius überliefert. Von den drei überlieferten Mannus-Stämmen sind die Istaevonen am schwierigsten geografisch und historisch einzuordnen.Der Begründer der Keltologie Johann Kaspar Zeuß führt den Namen der Istaevonen auf das gotisch/vandalische Geschlecht der Azdingi zurück, welches Jakob Grimm mit Hazdiggo (Haddingr) verknüpft meint. (de)
- The Istaevones (also spelled Istvaeones) were a Germanic group of tribes living near the banks of the Rhine during the Roman Empire which reportedly shared a common culture and origin. The Istaevones were contrasted to neighbouring groups, the Ingaevones on the North Sea coast, and the Herminones, living inland of these groups. In linguistics, the term "Istvaeonic languages" is also sometimes used in discussions about the grouping of the northwestern West Germanic languages, consisting of Frankish and its descendants (principally Old Dutch) as well as several closely related historical dialects. Whether or not the Istvaeones spoke a Germanic language according to modern definitions, the theory proposes that their language indirectly influenced later Germanic languages in the area as a substrate. (en)
- Los Istaevones, Istvaeones, Istriaones, Istriones, Straones, Tracones, Germanos del Rin o Germanos del Weser-Rin (en alemán, Istwäonen o Weser-Rhein-Germanen), fueron un grupo o prototribu cultural germano occidental. Su nombre aparece en el libro Germania de Tácito, historiador romano del siglo I, donde clasificó a esta tribu como una de las tres existentes que se correspondían con los hijos de Mannus, etiquetándola como la que no era ni la de los Herminones ni la de los Ingaevones. Los Istaevones eran la tribu de Istaev, hijo de Mannus. Habitaban en la costa del Atlántico (hoy día se correspondería con los Países Bajos, Bélgica y el norte de Francia), así como la zona de los ríos Rin y Weser, probablemente desde aproximadamente el 500 a. C., hasta la diferenciación de las localizaciones de las tribus teutónicas (Catos, Hessianos, Francos) en esa región alrededor del año 250. Istaevónica o Bajofranconia es la agrupación que incluye el neerlandés y otras lenguas relacionadas en la clasificación de Friedrich Maurer. Existen evidencias de que algunas también se fusionaron con las Germanas del Mar del Norte (Ingaevones). Jacob Grimm en su libro Deutsche Mythologie exhortó a que la forma correcta era la de Iscaevones, en parte porque se conectaría con el nombre de un antepasado de la mitología nórdica llamado Ask, y en parte porque Nennio propone que el nombre Mannus corrupto como Alanus, el antepasado de los Istaevones aparece como Escio o Hisicion. Los hijos de esta figura son, de la tradición franca, Francus, Romanus, Alamanus y Bruttus, que se supone serían los antepasados de los Francos, Latinos, Germanos y Britanos. Esto parece reflejar el deseo de los francos de conectar con la gente que gobernaban. (es)
- Nella Germania Tacito, gli Istaevones (italianizzato in Istaevoni o Istevoni) sono uno dei tre gruppi nei quali si ripartivano i Germani occidentali, accanto a Ingaevones e Herminones. La storiografia moderna ha identificato gli Istaevones con le tribù germaniche stanziate nel bacino del Reno-Weser; tra queste, una delle più rilevanti fu quella dei Catti, che forse però era un endoetnonimo che indicava proprio l'insieme degli Istaevones: per esempio i Batavi, certamente istaevones, sono da Tacito indicati anche come tribù appartenente al popolo dei Catti. Degli Istaevones facevano parte anche gli Ubi e i Treveri e da una loro tribù ebbe origine una della più importanti federazioni etniche germaniche: quella dei Franchi. (it)
- De Istvaeones (ook wel Istaevones, Istriaones, Istriones, Sthraones, Thracones, Rijn-Germanen of Rijn-Wezer-Germanen genoemd) waren volgens Tacitus een van drie hoofdgroepen der Germanen. De drie groepen worden tegenwoordig als de West-Germanen ingedeeld. Het verspreidingsgebied van de Istvaeones is congruent met dat van de Rijn-Wezer-Germanen. Het correspondeert aldus geografisch ook met het stamgebied van de latere Franken, van wie onder meer de Nederlanden de erfgenamen zijn. De oude etnische benaming leeft voort in het taalkundige begrip Istvaeoons. (nl)
- Istvaeonerna var en av de tre ursprungliga folkgrupperna av Västgermanerna i nuvarande Tyskland enligt Tacitus, tillsammans med herminonerna (inklusive sveberna) och ingaevonerna). Istvaeoner var vid Tacitus tid bosatta vid Rhen ner till Neckar och bort till Weser. De behärskade den stora gränsflodens ömse sidor med undantag av Schwarzwald, där en svebisk stam bodde. Detta faktum gav dem dock ingen större makt eftersom de, trots att de hade släktskap, inte samarbetade utan levde i småstammar.Istvaeoner mäktigaste folkstam var chatterna, och andra stammar var bland andra sigambrer och tenkterer. (sv)
- Истевоны (по Гримму, точнее, искевоны), Istavonen — народы Западной Германии, жившие на берегах Рейна, одна из трёх групп древних германцев (одно из трёх главных племен западных германцев), локализуемая на северо-западе современной Германии, позднее — также по обоим берегам нижнего течения Рейна и на востоке Нидерландов. (ru)
- Істевони (нім. Istwäonen , іскевони) — одне з трьох головних племен древніх германців, що жили на північному заході Німеччини, на обох берегах Рейну. Назва племені походить від Істо чи Іска, сина Маннуса, героя племені. До істевонів належать пізній племінний союз франків — сігамбри, убії, батави, хамави, бруктери та ін. (uk)
- 伊斯特沃内是公元1世纪时一个日耳曼部落的名称。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- إيستافونز (Istaevones، Istriaones، Istriones، Sthraones، وThracones) كانت تجمع جرماني قبلي في القرن 1م. وقد سجل أسمائهم تاسيتوس وبليني الأكبر لأول مرة في القرن 1م. وقد صنفوهم على أنهم أحد شعوب القبائل الجرمانية التي انحدرت من أحد أبناء وهو حفيد جرماني. والشعوب الأخرى كان من بينهم الإنجفونز والإرمينونيون. (ar)
- Nella Germania Tacito, gli Istaevones (italianizzato in Istaevoni o Istevoni) sono uno dei tre gruppi nei quali si ripartivano i Germani occidentali, accanto a Ingaevones e Herminones. La storiografia moderna ha identificato gli Istaevones con le tribù germaniche stanziate nel bacino del Reno-Weser; tra queste, una delle più rilevanti fu quella dei Catti, che forse però era un endoetnonimo che indicava proprio l'insieme degli Istaevones: per esempio i Batavi, certamente istaevones, sono da Tacito indicati anche come tribù appartenente al popolo dei Catti. Degli Istaevones facevano parte anche gli Ubi e i Treveri e da una loro tribù ebbe origine una della più importanti federazioni etniche germaniche: quella dei Franchi. (it)
- De Istvaeones (ook wel Istaevones, Istriaones, Istriones, Sthraones, Thracones, Rijn-Germanen of Rijn-Wezer-Germanen genoemd) waren volgens Tacitus een van drie hoofdgroepen der Germanen. De drie groepen worden tegenwoordig als de West-Germanen ingedeeld. Het verspreidingsgebied van de Istvaeones is congruent met dat van de Rijn-Wezer-Germanen. Het correspondeert aldus geografisch ook met het stamgebied van de latere Franken, van wie onder meer de Nederlanden de erfgenamen zijn. De oude etnische benaming leeft voort in het taalkundige begrip Istvaeoons. (nl)
- Istvaeonerna var en av de tre ursprungliga folkgrupperna av Västgermanerna i nuvarande Tyskland enligt Tacitus, tillsammans med herminonerna (inklusive sveberna) och ingaevonerna). Istvaeoner var vid Tacitus tid bosatta vid Rhen ner till Neckar och bort till Weser. De behärskade den stora gränsflodens ömse sidor med undantag av Schwarzwald, där en svebisk stam bodde. Detta faktum gav dem dock ingen större makt eftersom de, trots att de hade släktskap, inte samarbetade utan levde i småstammar.Istvaeoner mäktigaste folkstam var chatterna, och andra stammar var bland andra sigambrer och tenkterer. (sv)
- Истевоны (по Гримму, точнее, искевоны), Istavonen — народы Западной Германии, жившие на берегах Рейна, одна из трёх групп древних германцев (одно из трёх главных племен западных германцев), локализуемая на северо-западе современной Германии, позднее — также по обоим берегам нижнего течения Рейна и на востоке Нидерландов. (ru)
- Істевони (нім. Istwäonen , іскевони) — одне з трьох головних племен древніх германців, що жили на північному заході Німеччини, на обох берегах Рейну. Назва племені походить від Істо чи Іска, сина Маннуса, героя племені. До істевонів належать пізній племінний союз франків — сігамбри, убії, батави, хамави, бруктери та ін. (uk)
- 伊斯特沃内是公元1世纪时一个日耳曼部落的名称。 (zh)
- Istaveoni (také Istaevoni) byla skupina germánských kmenů žijících v dobách římské říše okolo břehů Rýna a která údajně sdílela společnou kulturu a původ (Rýnsko-veserští Germáni). Istaveoni byli v kontrastu se sousedními skupinami, Ingaevony na pobřeží Severního moře a Herminony, kteří žili ve vnitrozemí. Německý lingvista Friedrich Maurer (1898–1984) ve své knize „Nordgermanen und Alemannen“ použil termín Istvaeoni k označení neověřeného protojazyčného nebo dialektálního seskupení, předků starofranštiny, staroholandštiny a přinejmenším, že ovlivnili několik dialektů . (cs)
- Als Istvaeonen (auch Istväonen, Istwäonen, Istwaier, Istrionen, Istaevonen, lateinisch Istvaenoes, Istaevones) wird nach ihrem eponymen Stammvater Istævo eine Gruppe germanischer Stämme bezeichnet. Tacitus überliefert in seiner Germania die Sage vom germanischen Gott Tuisto. Dessen Sohn sei Mannus, Ursprung und Gründer des Geschlechtes der Germanen. Dem Mannus werden drei Söhne zugeschrieben, nach deren Namen die dem Meer am nächsten gelegenen Ingaevonen, die mittleren (d. h. im Landesinnern lebenden) Herminonen und die am Rhein lebenden Istaevonen genannt wurden. Darüber hinaus ist der Begriff noch bei Plinius überliefert. (de)
- The Istaevones (also spelled Istvaeones) were a Germanic group of tribes living near the banks of the Rhine during the Roman Empire which reportedly shared a common culture and origin. The Istaevones were contrasted to neighbouring groups, the Ingaevones on the North Sea coast, and the Herminones, living inland of these groups. (en)
- Los Istaevones, Istvaeones, Istriaones, Istriones, Straones, Tracones, Germanos del Rin o Germanos del Weser-Rin (en alemán, Istwäonen o Weser-Rhein-Germanen), fueron un grupo o prototribu cultural germano occidental. Istaevónica o Bajofranconia es la agrupación que incluye el neerlandés y otras lenguas relacionadas en la clasificación de Friedrich Maurer. Existen evidencias de que algunas también se fusionaron con las Germanas del Mar del Norte (Ingaevones). (es)
|
