| dbo:abstract
|
- Los idiomatismos son los rasgos lingüísticos peculiares y característicos de una lengua. Hay dos tipos de idiomatismos: el giro idiomático, para los idiomatismos sintácticos, y la frase idiomática, que define a las frases completas. (es)
- Idiom, also called idiomaticness or idiomaticity, is the syntactical, grammatical, or structural form peculiar to a language. Idiom is the realized structure of a language, as opposed to possible but unrealized structures that could have developed to serve the same semantic functions but did not. The grammar of a language (its morphology, phonology, and syntax) is inherently arbitrary and peculiar to a specific language (or group of related languages). For example, although in English it is idiomatic (accepted as structurally correct) to say "cats are associated with agility", other forms could have developed, such as "cats associate toward agility" or "cats are associated of agility". Unidiomatic constructions sound wrong to fluent speakers, although they are often entirely comprehensible. For example, the title of the classic book English as She Is Spoke is easy to understand (its idiomatic counterpart is English as It Is Spoken), but it deviates from English idiom in the gender of the pronoun and the inflection of the verb. Lexical gaps are another key example of idiom. (en)
- En linguistique, un idiomatisme est ce qui relève des singularités propres à une langue en particulier. L'adjectif correspondant est « idiomatique ». La structure d’une langue (grammaire et syntaxe) est en effet souvent fondamentalement arbitraire et propre à elle-même ou à une famille de langues spécifiques. En anglais par exemple, bien qu’il soit « idiomatique » (accepté en tant que structurellement correct) de dire « cats are associated with agility » (« Les chats sont associés à l'agilité »), d’autres formes auraient pu se développer, telles que « cats associate toward agility » ou bien « cats are associated of agility ». Les constructions non idiomatiques, bien qu’elles soient tout à fait compréhensibles, ont une consonance de solécisme pour les gens parlant couramment la langue. Par exemple, le titre du célèbre livre English As She Is Spoke se comprend facilement, mais diffère de l'expression grammaticalement correcte en anglais (English As It Is Spoken) par le genre du pronom et par la flexion du verbe. En musique, l’idiomatisme est le fait de composer pour un instrument en particulier et non un groupe d’instruments. Cette pratique apparaît à la fin du XVIIe et au début du XVIIIe siècle car les instruments commencent à véhiculer une expression musicale raffinée. (fr)
- イディオム（英語: idiom、フランス語: idiome、ドイツ語: Idiom）とは、単語における一定の配列での連結の総称である。言語の類型によっては、単語に準ずる形態素や表意性を持つ文字がこの役割を担うこともある。この連結によって、慣習的に用例と意味が固定しており、字面から意味を推測できないことも多い。 一般的には、日本語の「目がない」、英語の“beat around the bush”（遠まわしに言う）、“hit it off”（気が合う）などの類がイディオムとみなされる。文字通りの意味にしかならない「本を読む」などは、イディオムではない。 日本語では、慣用句、慣用語、慣用語句、慣用表現、慣用連語、成句、熟語などと訳されることもあるが、それぞれに異なったニュアンスを有している。なお、日本言語学会と日本英語学会は“idiom”を一意に「慣用句」と訳している。 なお、日本における英語教育で「英熟語」と呼ばれる表現は、必ずしもイディオムと言えないものも中に含まれる。 (ja)
- Łączliwość wyrazów – właściwość wyrazów, dzięki której mogą się one łączyć z różnymi jednostkami leksykalnymi, np. innymi wyrazami albo związkami frazeologicznymi, i tworzyć w ten sposób większe sensowne całostki języka. Ze względu na płaszczyzny systemu języka wyróżnia się:
* łączliwość składniową (zwaną również gramatyczną), określającą reguły łączenia się wyrazów ze względu na ich właściwości składniowe, np. gramatycznie: czytać książkę, niegramatycznie: czytać książka;
* łączliwość leksykalno-semantyczną, wskazującą na możliwości łączenia się wyrazu z innymi jednostkami leksykalnymi ze względu na jego cechy znaczeniowe, np. połączenie wiatr wieje jest akceptowalne, natomiast sformułowanie kot wieje nie jest dozwolone semantycznie. Ze względu na stopień regularności i przewidywalności połączeń wyrazowych wyróżnia się:
* łączliwość systemową (zwaną również kategorialną): aby wskazać zakres łączliwości danego wyrazu wystarczy podać kategorię wyrazów (nawet jednoelementową), np. wyraz politurować ma łączliwość systemową, gdyż wyrazy, które się z nim łączą, można opisać jako przedmioty wykonane z drewna;
* łączliwość normatywną, którą można określić przez wymienienie elementów łączących się z opisywanym wyrazem, dlatego że nie tworzą one żadnej kategorii, np. wyraz wyrządzać jest łączliwy normatywnie, gdyż mówi się: wyrządzać krzywdę/szkodę/przykrość, ale nie wyrządzać stratę (synonim poprzednich wyrazów). Łączliwość wyrazów określa się zawsze według obydwu podziałów, jest więc łączliwość leksykalna systemowa, leksykalna normatywna, składniowa systemowa i składniowa normatywna. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Los idiomatismos son los rasgos lingüísticos peculiares y característicos de una lengua. Hay dos tipos de idiomatismos: el giro idiomático, para los idiomatismos sintácticos, y la frase idiomática, que define a las frases completas. (es)
- イディオム（英語: idiom、フランス語: idiome、ドイツ語: Idiom）とは、単語における一定の配列での連結の総称である。言語の類型によっては、単語に準ずる形態素や表意性を持つ文字がこの役割を担うこともある。この連結によって、慣習的に用例と意味が固定しており、字面から意味を推測できないことも多い。 一般的には、日本語の「目がない」、英語の“beat around the bush”（遠まわしに言う）、“hit it off”（気が合う）などの類がイディオムとみなされる。文字通りの意味にしかならない「本を読む」などは、イディオムではない。 日本語では、慣用句、慣用語、慣用語句、慣用表現、慣用連語、成句、熟語などと訳されることもあるが、それぞれに異なったニュアンスを有している。なお、日本言語学会と日本英語学会は“idiom”を一意に「慣用句」と訳している。 なお、日本における英語教育で「英熟語」と呼ばれる表現は、必ずしもイディオムと言えないものも中に含まれる。 (ja)
- Idiom, also called idiomaticness or idiomaticity, is the syntactical, grammatical, or structural form peculiar to a language. Idiom is the realized structure of a language, as opposed to possible but unrealized structures that could have developed to serve the same semantic functions but did not. (en)
- En linguistique, un idiomatisme est ce qui relève des singularités propres à une langue en particulier. L'adjectif correspondant est « idiomatique ». La structure d’une langue (grammaire et syntaxe) est en effet souvent fondamentalement arbitraire et propre à elle-même ou à une famille de langues spécifiques. En musique, l’idiomatisme est le fait de composer pour un instrument en particulier et non un groupe d’instruments. Cette pratique apparaît à la fin du XVIIe et au début du XVIIIe siècle car les instruments commencent à véhiculer une expression musicale raffinée. (fr)
- Łączliwość wyrazów – właściwość wyrazów, dzięki której mogą się one łączyć z różnymi jednostkami leksykalnymi, np. innymi wyrazami albo związkami frazeologicznymi, i tworzyć w ten sposób większe sensowne całostki języka. Ze względu na płaszczyzny systemu języka wyróżnia się: Ze względu na stopień regularności i przewidywalności połączeń wyrazowych wyróżnia się: Łączliwość wyrazów określa się zawsze według obydwu podziałów, jest więc łączliwość leksykalna systemowa, leksykalna normatywna, składniowa systemowa i składniowa normatywna. (pl)
|
