| dbo:abstract
|
- Holasici (též Holasicové nebo kmen Holasiců, polsky Golęszycy, Gołęszycy, Golęszyce, Gołęszyce, Gołężyce, německy Golensizen, Holasitzer, Holaschitzer) byli západoslovanský kmen, který se koncem 6. století usadil na území severně od Jeseníků a Oderských vrchů, zvláště na Opavsku. V 9. století se o podrobení Holasiců snažila Velkomoravská říše. Za vlády moravského knížete Svatopluka I. moravská vojska ničila zdejší holasická hradiště a snažila se o podrobení oblasti, což se jim v omezené míře povedlo. Po pádu Velkomoravské říše se Holasici dostali pod nadvládu Českého knížectví. Od konce konfliktu Boleslava Chrabrého a Svaté říše římské a ustálení hranic začala vznikat na území obývaném Holasici tzv. Holasická provincie jako provinciální správní celek Olomouckého údělu a Českého knížectví. Tato provincie musela nejpozději vzniknout do roku 1201, kdy Přemysl Otakar I. nařizuje, aby byl placen desátek in provincia Golassizch (z provincie Holasické). (cs)
- Die Golensizen, auch Holasitzer, Holaschitzer, (polnisch: Golęszycy, Gołęszycy, Golęszyce, tschechisch: Holasici) waren ein westslawischer Volksstamm im südöstlichen späteren Oberschlesien, heute im südlichen Polen und nordöstlichen Tschechien. (de)
- The Golensizi (Polish: Golęszycy, Gołęszycy, Golęszyce, Gołęszyce, Gołężyce, Czech: Holasici, German: Golensizen) were a tribe of West Slavs, specifically of the Lechitic tribes (one of the Silesian tribes), living in the Early Middle Ages and inhabiting southern territories of what was later known as Upper Silesia, on the upper Oder River. The area was settled by Slavs after it was abandoned by the Germanic tribes between the 5th and 6th century. Later the organised tribe of Golensizi according to Bavarian Geographer had 5 civitates (strongholds). Among them most notable were located in Lubomia (the biggest), Chotěbuz and Hradec nad Moravicí which was in 1155 mentioned as Gradice Golenzicezke. Some of them were most probably destroyed at the end of 9th century by Svatopluk I, the king of Great Moravia. The settlement from the destroyed Chotěbuz moved to Castle Hill (Góra Zamkowa) in what is today a city of Cieszyn. Some historians claim that the area was then ruled by Great Moravia, however, that is now disputed. In 990 the area was adjoined by Mieszko I of Poland to his state. The conflict between Polish and Czech states over the land was resolved in a in 1137. The smaller part of the area around Opava found itself within Czech state, whereas the rest in Polish where it was subdivided into two castellany of Cieszyn and Racibórz. (en)
- Les Golensizi (polonais : Golęszycy, Gołęszycy, Golęszyce, Gołęszyce, Gołężyce, tchèque : Holasici, allemand : Golensizen) sont une tribu de Slaves occidentaux, particulièrement composés des (une des ), vivant au début du Moyen Âge et habitant les territoires méridionaux, de ce qu’on appellera plus tard, la Haute-Silésie, sur le cours supérieur du fleuve Oder. La région fut colonisée par les Slaves après son abandon par les tribus germaniques entre le Ve et le VIe siècle. Plus tard, la tribu organisée de Golensizi, selon le géographe bavarois, possédait 5 civitates (forteresses). Parmi elles, les plus remarquables se trouvaient à Lubomia (la plus grande), Chotěbuz et Hradec nad Moravicí, qui, en 1155, était désignée par Gradice Golenzicezke. Certaines d'entre elles ont probablement été détruites à la fin du IXe siècle par Svatopluk Ier, roi de Grande-Moravie. La colonie des Chotěbuz détruits s’est installée à Castle Hill (Góra Zamkowa), dans l’actuelle ville de Cieszyn. Certains historiens prétendent que la région était alors dirigée par la Grande Moravie, bien que cela fait maintenant l'objet de controverses. En 990, Mieszko Ier de Pologne a rattaché la région à son état. Le conflit entre les États polonais et tchèques sur le territoire a été résolu par un en 1137. La plus petite partie de la région située autour d'Opava s'est retrouvée dans l'État tchèque, tandis que le reste, en Pologne, où il a été divisé en deux castellans : Cieszyn et Racibórz. (fr)
- Golęszyce, Gołęszyce, Gołężyce (cz. kmen Holasiců, Holasicové, niem. Golensizen) – słowiańskie plemię z grupy lechickiej, żyjące we wczesnym średniowieczu na południu późniejszego Górnego Śląska u źródeł Odry, na południowy wschód od pasma Jeseników, na północny zachód od źródeł rzeki Wisły. Po raz pierwszy wymienione w poł. IX wieku w Geografie Bawarskim razem z innymi zasiedlającymi późniejszy Śląsk plemionami słowiańskimi. Od strony północnej poprzez bagniste tereny sąsiadowało z Opolanami, na zachód od Odry sąsiadowało być może z plemieniem Głubczyców/Lupiglaa (?), od strony wschodniej poprzez gęsty las rozciągający się między górną Wisłą i Sołą z plemieniem Wiślan, zaś od strony południowej za niezamieszkałym pasem terenu zamieszkiwali Morawianie, którzy w IX wieku zorganizowali się w potężne państwo wielkomorawskie. Można przyjąć, że plemię Golęszyców nie było zbyt silne, według Geografa Bawarskiego posiadało 5 grodów (opoli), których ośrodkami były grody w Lubomi (prawdopodobnie najważniejsze), Grodźcu (obecnie czes. Hradec), opisanym w 1155 jako Gradice Golenzicezke, Raciborzu (?), Międzyświeciu, w tzw. Starym Cieszynie (w dzisiejszej wsi Zwierzyniec w gminie Kocobędz, kilka kilometrów na północ od Czeskiego Cieszyna) oraz prawdopodobnie w okolicach Holasovic (zdaniem Rudolfa Žáčeka mógł to być centralny gród tego plemienia, jednak brak dowodów archeologicznych czyni tę lokalizację wątpliwą). Na terytorium plemiennym znajdowały się również mniejsze grody: w Syryni, Krzyżkowicach. W latach 80. lub na początku lat 90. IX wieku zniszczeniu uległo większość grodów golęszyckich, jak i wielu innych znajdujących się na terenie późniejszych Śląska i Małopolski. Dokonać tego mogło jedynie państwo wielkomorawskie, któremu przypisuje się polityczne podporządkowanie tychże terenów w latach następnych, co jednak zostało w ostatnich latach podważone. Leżąca w centrum terytorium plemiennego stołeczna Lubomia nie została odbudowana. Również po zniszczeniu grodu w Kocobędzu centrum osadnicze w tej części terytorium plemiennego Golęszyców przeniosło się na wzgórze po drugiej stronie Olzy, obecnie zwane Górą Zamkową. W 907 roku w wyniku najazdów madziarskich (907) upadło państwo wielkomorawskie, po czym tereny golęszyckie mogły przejść w orbitę wpływów czeskich. U schyłku X wieku tereny zamieszkiwane przez Golęszyców stanowiły pole rywalizacji państw Piastów i Przemyślidów czeskich. W latach 990–1032 leżały w obrębie państwa Bolesława I Chrobrego i Mieszka II. Stanowiły ciągły przedmiot sporów polsko-czeskich. Po 5-letniej wojnie stoczonej w latach 1132–1137 pomiędzy Bolesławem Krzywoustym i Sobiesławem I zawarto pokój kłodzki, w wyniku którego ziemie te zostały podzielone pomiędzy oba państwa. Znaczna ich część, wraz z resztą Śląska, znalazła się w granicach państwa polskiego (kasztelania raciborska oraz cieszyńska), a pozostała część w granicach Czech (dzisiejszy Śląsk Opawski). (pl)
- Голенсичі (пол: Golęszycy, Gołęszycy, чех: Holasici) - західнослов'янське плем'я, яке проживало на території сучасної Польщі і Чехії. Сусідами їх були лужичани. Жили вони на території між Одрою і Віслою. Плем'я голенсичі володіли п'ятью містами. Головним містом було місто Оппа, зараз це чеське місто Опава. На території сучасної Польщі збереглося село Любомія, де раніше була дерев'янна фортеця племені голенсичі. Згадується плем'я Баварським георгафом в IX столітті. (uk)
- Голеншичи — средневековое западнославянское племя лехитской группы, которое жило на территории Верхней Силезии у истока Одры, к Юго-Востоку от Есеников и к Северо-Западу от истока Вислы. Впервые упоминалось в первой половине IX века в Баварском географе рядом с другими славянскими племенами Силезии. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Die Golensizen, auch Holasitzer, Holaschitzer, (polnisch: Golęszycy, Gołęszycy, Golęszyce, tschechisch: Holasici) waren ein westslawischer Volksstamm im südöstlichen späteren Oberschlesien, heute im südlichen Polen und nordöstlichen Tschechien. (de)
- Голенсичі (пол: Golęszycy, Gołęszycy, чех: Holasici) - західнослов'янське плем'я, яке проживало на території сучасної Польщі і Чехії. Сусідами їх були лужичани. Жили вони на території між Одрою і Віслою. Плем'я голенсичі володіли п'ятью містами. Головним містом було місто Оппа, зараз це чеське місто Опава. На території сучасної Польщі збереглося село Любомія, де раніше була дерев'янна фортеця племені голенсичі. Згадується плем'я Баварським георгафом в IX столітті. (uk)
- Голеншичи — средневековое западнославянское племя лехитской группы, которое жило на территории Верхней Силезии у истока Одры, к Юго-Востоку от Есеников и к Северо-Западу от истока Вислы. Впервые упоминалось в первой половине IX века в Баварском географе рядом с другими славянскими племенами Силезии. (ru)
- Holasici (též Holasicové nebo kmen Holasiců, polsky Golęszycy, Gołęszycy, Golęszyce, Gołęszyce, Gołężyce, německy Golensizen, Holasitzer, Holaschitzer) byli západoslovanský kmen, který se koncem 6. století usadil na území severně od Jeseníků a Oderských vrchů, zvláště na Opavsku. V 9. století se o podrobení Holasiců snažila Velkomoravská říše. Za vlády moravského knížete Svatopluka I. moravská vojska ničila zdejší holasická hradiště a snažila se o podrobení oblasti, což se jim v omezené míře povedlo. Po pádu Velkomoravské říše se Holasici dostali pod nadvládu Českého knížectví. (cs)
- The Golensizi (Polish: Golęszycy, Gołęszycy, Golęszyce, Gołęszyce, Gołężyce, Czech: Holasici, German: Golensizen) were a tribe of West Slavs, specifically of the Lechitic tribes (one of the Silesian tribes), living in the Early Middle Ages and inhabiting southern territories of what was later known as Upper Silesia, on the upper Oder River. (en)
- Les Golensizi (polonais : Golęszycy, Gołęszycy, Golęszyce, Gołęszyce, Gołężyce, tchèque : Holasici, allemand : Golensizen) sont une tribu de Slaves occidentaux, particulièrement composés des (une des ), vivant au début du Moyen Âge et habitant les territoires méridionaux, de ce qu’on appellera plus tard, la Haute-Silésie, sur le cours supérieur du fleuve Oder. (fr)
- Golęszyce, Gołęszyce, Gołężyce (cz. kmen Holasiců, Holasicové, niem. Golensizen) – słowiańskie plemię z grupy lechickiej, żyjące we wczesnym średniowieczu na południu późniejszego Górnego Śląska u źródeł Odry, na południowy wschód od pasma Jeseników, na północny zachód od źródeł rzeki Wisły. (pl)
|
