| dbo:abstract
|
- التنظيم (أو اللائحة التنظيمية) هو تشريع وفق نظام القوانين في الاتحاد الأوروبي؛ والذي يلزم الدول الأعضاء في الاتحاد الأوروبي بتطبيقه قانوناً على الفور. يختلف التنظيم في قوانين الاتحاد الأوروبي عن التوجيه، حيث أن الأخير يصدر على شكل صيغة قانونية ملزمة من حيث المضمون ولكن من غير الإلزام بالكيفية. (ar)
- Un reglament comunitari és una norma jurídica del dret comunitari europeu comparable a les lleis en dret intern. A través d'aquest instrument els òrgans comunitaris poden intervenir de manera més intensa en els ordenaments jurídics interns. Es distingeix d'altres fonts de dret comunitari pel fet que és d'aplicabilitat directa, és a dir, no cal una normativa estatal (com és el cas de les directives) perquè un reglament suposi un dret o un deure per a la ciutadania europea. A més a més, la ciutadania està obligada a respectar-lo com ho faria amb una norma estatal. S'imposa a través del reglament el mateix dret a tots els estats membres, sense tenir en compte fronteres, i és vàlid de forma uniforme i íntegra. D'aquesta manera un estat no pot refusar o incomplir una part del reglament perquè aquest contradiu les seves lleis internes. (ca)
- Nařízení EU je právním aktem Evropské unie a nejúplnějším a nejbezprostřednějším opatřením v rámci nástrojů sbližování práva, který mají orgány EU k dispozici. Má unifikační efekt. Nařízení jsou součástí sekundárních pramenů komunitárního práva EU. Sekundární právo vytváří akty přijímané orgány EU pouze v případě, že jsou k tomu zmocněny právem primárním. Nařízení EU jsou pro členské státy závazná a přímo použitelná. (cs)
- Ένας κανονισμός είναι μια νομική πράξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία γίνεται άμεσα εκτελεστή ως νόμος ταυτόχρονα σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Οι κανονισμοί μπορούν να διακριθούν από τις οδηγίες, οι οποίες, τουλάχιστον κατ 'αρχήν, πρέπει να μεταφερθούν στο εθνικό δίκαιο. Οι κανονισμοί μπορούν να εγκριθούν μέσω ποικίλων νομοθετικών διαδικασιών ανάλογα με το θέμα τους. (el)
- Laŭ la artikolo 249 de la traktato pri Eŭropa Komunumo, "Reglamento havas ĝeneralan aplikon. Ĝi estas deviga en sia tuteco kaj rekte aplikenda en ĉiu membroŝtato." Ĝi simbolas la leĝfaran povon de Eŭropa Unio, kaj estas la ĉefa fonto de la derivita juro. Ĝin alprenas unuarange la Ministrara Konsilio kaj duarange la Eŭropa Komisiono. Cele al klarigo, la Traktato estiganta Konstitucion por Eŭropo donas novan nomon al reglamento: eŭropa leĝo. Ĝia artikolo I-33 ja tekstas jene: "Eŭropa leĝo estas leĝfara akto kun ĝenerala apliko. Ĝi estas deviga en tuteco kaj rekte aplikenda en ĉiu membroŝtato." Tamen la Konstitucio konservas la nocion eŭropa reglamento, sed tia akto servos nur por aplikigi la eŭropan leĝon (same kiel en pluraj naciaj jurordoj). (eo)
- El Reglamento es una norma jurídica de derecho comunitario con alcance general y eficacia directa. Esto implica que es directamente aplicable en todos los Estados de la Unión por cualquier autoridad o particular, sin que sea precisa ninguna norma jurídica de origen interno o nacional que la transponga para completar su eficacia plena. Asimismo, puede ser invocada la tutela jurisdiccional ante los tribunales nacionales o comunitarios por los particulares. Se contrapone a la directiva, también de alcance general, porque mientras ésta fija unos objetivos y un plazo vinculantes, dejando libertad a los Estados para escoger los medios adecuados (mecanismo de transposición), el reglamento es directamente aplicable y obligatorio en todos sus elementos desde su publicación en el Diario Oficial de la Unión Europea. Lo que lo distingue de la decisión es precisamente la aplicación o alcance general de que esta última carece. (es)
- Eine Verordnung der Europäischen Union, kurz EU-Verordnung (amtliche Kurzform Verordnung (EU)), ist ein Rechtsakt der Europäischen Union mit allgemeiner Gültigkeit und unmittelbarer Wirksamkeit in den Mitgliedstaaten. Die Verordnungen sind Teil des Sekundärrechts der Union. Sie unterscheiden sich von Richtlinien hauptsächlich dadurch, dass letztere erst von den Mitgliedstaaten in nationales Recht umgewandelt werden müssen. (de)
- Dans le droit de l'Union européenne, un règlement est un acte juridique de l'Union européenne, obligatoire dans tous ses éléments et de portée générale. Il entre en vigueur à la date précisée par le règlement lui-même ou, à défaut, dans les 20 jours suivant sa publication au Journal officiel de l'Union européenne sans qu'une mesure de transposition nationale ne soit nécessaire. Un règlement s'applique de manière simultanée et uniforme dans l'ensemble des États membres de l'UE. On dit qu'il est d'application immédiate ou d'effet direct. Le règlement vise à garantir l’application uniforme du droit de l'UE. À ce titre, il se distingue de la directive, qui lie les États membres mais laisse à leurs instances nationales le choix de la forme et des moyens à mettre en œuvre pour atteindre les résultats fixés par les instances européennes. Le règlement s’adresse à des catégories abstraites de personnes (instances européennes ou nationales, particuliers, etc.) et non à des destinataires identifiables. C’est ce qui le différencie de la décision, autre acte juridique de l'UE ayant force obligatoire. (fr)
- Sebuah regulasi adalah tindakan hukum Uni Eropa yang diberlakukan sebagai hukum di semua negara anggota secara bersamaan. Regulasi dapat dibedakan dari direktif-direktif yang pada prinsip terkecil membutuhkan . Regulasi dapat diadopsi melalui berbagai macam beergantung pada pokok bahasannya. (in)
- A regulation is a legal act of the European Union that becomes immediately enforceable as law in all member states simultaneously. Regulations can be distinguished from directives which, at least in principle, need to be transposed into national law. Regulations can be adopted by means of a variety of legislative procedures depending on their subject matter. (en)
- 欧州連合における規則（きそく、英:Regulation）とは、すべての加盟国において即時に効力を有する法の形態。したがって、少なくとも原則として国内において関連法の整備を必要とする指令(英:Directive)とは異なる。 (ja)
- Een Europese verordening is een wetgevend instrument van de Europese Unie. De verordening kent haar oorsprong in artikel 288 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie. Een verordening heeft een algemene strekking. Zij is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat. Ook is een verordening rechtstreeks van toepassing, wat betekent dat zij rechtstreeks recht schept dat in alle EU-lidstaten dezelfde kracht heeft als het nationale recht, zonder dat nationale instanties daarvoor iets hoeven te doen. Een verordening adstrueert het supranationale karakter van de Europese Unie. Dit omdat een lidstaat van de EU, nadat een verordening is uitgevaardigd, de bevoegdheid verliest bindende voorschriften uit te vaardigen over het rechtsgebied waarop de verordening betrekking heeft. (nl)
- Il regolamento dell'Unione europea è un atto di diritto e una delle fonti del diritto dell'Unione europea così descritta: Si tratta di un atto giuridico vincolante, diretto non solo agli Stati membri, ma anche ai singoli. (it)
- Rozporządzenie – w Unii Europejskiej stanowi akt prawny o najszerszym zasięgu; do wydawania rozporządzeń upoważnione są dwa organy: Rada Unii Europejskiej i Komisja Europejska. Podstawą prawną mocy prawnej rozporządzeń jest art. 288 (dawny artykuł 249 TWE) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 288 TFUE rozporządzenie ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich. Rozporządzenia mogą być skierowane do nieograniczonej liczby podmiotów, zarówno do rządów, jak i osób fizycznych. Rozporządzenia mogą być wydawane wspólnie przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej zgodnie z tzw. zwykłą procedurą ustawodawczą, przez samą Radę UE lub Komisję Europejską. Rozporządzenia wydawane przez Radę UE można podzielić na dwie grupy: podstawowe i wykonawcze, przy czym te drugie mają mniejsze znaczenie, nie mogą zmieniać rozporządzeń podstawowych (chyba że tak zostało zaznaczone), a także mogą orzekać tylko w sprawach drugorzędnych. Wśród tych zaś, których źródłem jest Komisja Europejska, można wyróżnić trzy grupy:
* wydawane na podstawie dyspozycji traktatowych
* wydawane na mocy uprawnień udzielonych Komisji przez Radę UE
* wydawane dla realizacji właściwego funkcjonowania Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej. (pl)
- O regulamento é um acto legislativo da União Europeia, que se torna imediatamente executivo à lei em todos os Estados-Membros em simultâneo. O regulamento pode ser distinguido das directivas que, pelo menos em princípio, têm de ser transpostas para a legislação nacional. Nos termos da Constituição Europeia os regulamentos tornarar-se-iam conhecidos como "leis europeias", mas esta proposta foi, entretanto, abandonada. (pt)
- Постановление (также регламент) — один из источников вторичного права Европейского союза (наряду с директивами, решениями, рекомендациями и заключениями). Согласно статье 288 Договорa о функционировании Европейского союза, в отличие от директивы, постановление становится частью законодательства каждой страны ЕС немедленно по вступлении в силу (обычно по истечении 20 дней после опубликования). В отличие от решений, направленных на конкретные государства или лица, постановление универсально. Оспаривание законности постановления, как и директивы, возможно лишь в течение двух месяцев после вступления в силу. В зависимости от содержания постановления принимаются Советом ЕС или Европейской комиссией. Постановление — это самый жёсткий инструмент регулирования в Евросоюзе из-за его абстрактного характера и прямого действия. (ru)
- Регла́мент — це нормативно-правовий акт Європейського Союзу, який підлягає негайному виконанню як закон в усіх державах-учасницях одночасно. Регламенти відрізняються від директив, як мінімум за принципами їх транспонування у національне законодавство держав. Регламенти приймаються шляхом різних законодавчих процедур, залежно від сфери їх застосування. (uk)
- En förordning är en typ av bindande rättsakt som kan antas av Europeiska unionens institutioner. Förordningar utgör den kraftfullaste typen av rättsakt, och används för att införa enhetliga och direkt tillämpliga bestämmelser inom unionen. Förordningar har allmän giltighet och är till alla delar bindande och direkt tillämpliga i alla medlemsstater. De kan åberopas av enskilda inför en nationell domstol likt en nationell lag, utan krav på att en medlemsstat har vidtagit några genomförandeåtgärder. Huvudsyftet med en förordning är att fastställa enhetliga bestämmelser. I enlighet med principen om tilldelade befogenheter måste alla förordningar ha en giltig rättslig grund i unionens fördrag eller i andra rättsakter. Förordningar som antas i enlighet med ett lagstiftningsförfarande utgör lagstiftningsakter. Om Europeiska konstitutionen hade trätt i kraft skulle ”förordning” ha ersatts med ”europeisk lag”. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- التنظيم (أو اللائحة التنظيمية) هو تشريع وفق نظام القوانين في الاتحاد الأوروبي؛ والذي يلزم الدول الأعضاء في الاتحاد الأوروبي بتطبيقه قانوناً على الفور. يختلف التنظيم في قوانين الاتحاد الأوروبي عن التوجيه، حيث أن الأخير يصدر على شكل صيغة قانونية ملزمة من حيث المضمون ولكن من غير الإلزام بالكيفية. (ar)
- Nařízení EU je právním aktem Evropské unie a nejúplnějším a nejbezprostřednějším opatřením v rámci nástrojů sbližování práva, který mají orgány EU k dispozici. Má unifikační efekt. Nařízení jsou součástí sekundárních pramenů komunitárního práva EU. Sekundární právo vytváří akty přijímané orgány EU pouze v případě, že jsou k tomu zmocněny právem primárním. Nařízení EU jsou pro členské státy závazná a přímo použitelná. (cs)
- Ένας κανονισμός είναι μια νομική πράξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία γίνεται άμεσα εκτελεστή ως νόμος ταυτόχρονα σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Οι κανονισμοί μπορούν να διακριθούν από τις οδηγίες, οι οποίες, τουλάχιστον κατ 'αρχήν, πρέπει να μεταφερθούν στο εθνικό δίκαιο. Οι κανονισμοί μπορούν να εγκριθούν μέσω ποικίλων νομοθετικών διαδικασιών ανάλογα με το θέμα τους. (el)
- Eine Verordnung der Europäischen Union, kurz EU-Verordnung (amtliche Kurzform Verordnung (EU)), ist ein Rechtsakt der Europäischen Union mit allgemeiner Gültigkeit und unmittelbarer Wirksamkeit in den Mitgliedstaaten. Die Verordnungen sind Teil des Sekundärrechts der Union. Sie unterscheiden sich von Richtlinien hauptsächlich dadurch, dass letztere erst von den Mitgliedstaaten in nationales Recht umgewandelt werden müssen. (de)
- Sebuah regulasi adalah tindakan hukum Uni Eropa yang diberlakukan sebagai hukum di semua negara anggota secara bersamaan. Regulasi dapat dibedakan dari direktif-direktif yang pada prinsip terkecil membutuhkan . Regulasi dapat diadopsi melalui berbagai macam beergantung pada pokok bahasannya. (in)
- A regulation is a legal act of the European Union that becomes immediately enforceable as law in all member states simultaneously. Regulations can be distinguished from directives which, at least in principle, need to be transposed into national law. Regulations can be adopted by means of a variety of legislative procedures depending on their subject matter. (en)
- 欧州連合における規則（きそく、英:Regulation）とは、すべての加盟国において即時に効力を有する法の形態。したがって、少なくとも原則として国内において関連法の整備を必要とする指令(英:Directive)とは異なる。 (ja)
- Il regolamento dell'Unione europea è un atto di diritto e una delle fonti del diritto dell'Unione europea così descritta: Si tratta di un atto giuridico vincolante, diretto non solo agli Stati membri, ma anche ai singoli. (it)
- O regulamento é um acto legislativo da União Europeia, que se torna imediatamente executivo à lei em todos os Estados-Membros em simultâneo. O regulamento pode ser distinguido das directivas que, pelo menos em princípio, têm de ser transpostas para a legislação nacional. Nos termos da Constituição Europeia os regulamentos tornarar-se-iam conhecidos como "leis europeias", mas esta proposta foi, entretanto, abandonada. (pt)
- Регла́мент — це нормативно-правовий акт Європейського Союзу, який підлягає негайному виконанню як закон в усіх державах-учасницях одночасно. Регламенти відрізняються від директив, як мінімум за принципами їх транспонування у національне законодавство держав. Регламенти приймаються шляхом різних законодавчих процедур, залежно від сфери їх застосування. (uk)
- Un reglament comunitari és una norma jurídica del dret comunitari europeu comparable a les lleis en dret intern. A través d'aquest instrument els òrgans comunitaris poden intervenir de manera més intensa en els ordenaments jurídics interns. Es distingeix d'altres fonts de dret comunitari pel fet que és d'aplicabilitat directa, és a dir, no cal una normativa estatal (com és el cas de les directives) perquè un reglament suposi un dret o un deure per a la ciutadania europea. A més a més, la ciutadania està obligada a respectar-lo com ho faria amb una norma estatal. S'imposa a través del reglament el mateix dret a tots els estats membres, sense tenir en compte fronteres, i és vàlid de forma uniforme i íntegra. D'aquesta manera un estat no pot refusar o incomplir una part del reglament perquè a (ca)
- Laŭ la artikolo 249 de la traktato pri Eŭropa Komunumo, "Reglamento havas ĝeneralan aplikon. Ĝi estas deviga en sia tuteco kaj rekte aplikenda en ĉiu membroŝtato." Ĝi simbolas la leĝfaran povon de Eŭropa Unio, kaj estas la ĉefa fonto de la derivita juro. Ĝin alprenas unuarange la Ministrara Konsilio kaj duarange la Eŭropa Komisiono. (eo)
- El Reglamento es una norma jurídica de derecho comunitario con alcance general y eficacia directa. Esto implica que es directamente aplicable en todos los Estados de la Unión por cualquier autoridad o particular, sin que sea precisa ninguna norma jurídica de origen interno o nacional que la transponga para completar su eficacia plena. Asimismo, puede ser invocada la tutela jurisdiccional ante los tribunales nacionales o comunitarios por los particulares. (es)
- Dans le droit de l'Union européenne, un règlement est un acte juridique de l'Union européenne, obligatoire dans tous ses éléments et de portée générale. Il entre en vigueur à la date précisée par le règlement lui-même ou, à défaut, dans les 20 jours suivant sa publication au Journal officiel de l'Union européenne sans qu'une mesure de transposition nationale ne soit nécessaire. Un règlement s'applique de manière simultanée et uniforme dans l'ensemble des États membres de l'UE. On dit qu'il est d'application immédiate ou d'effet direct. (fr)
- Een Europese verordening is een wetgevend instrument van de Europese Unie. De verordening kent haar oorsprong in artikel 288 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie. Een verordening heeft een algemene strekking. Zij is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat. Ook is een verordening rechtstreeks van toepassing, wat betekent dat zij rechtstreeks recht schept dat in alle EU-lidstaten dezelfde kracht heeft als het nationale recht, zonder dat nationale instanties daarvoor iets hoeven te doen. (nl)
- Rozporządzenie – w Unii Europejskiej stanowi akt prawny o najszerszym zasięgu; do wydawania rozporządzeń upoważnione są dwa organy: Rada Unii Europejskiej i Komisja Europejska. Podstawą prawną mocy prawnej rozporządzeń jest art. 288 (dawny artykuł 249 TWE) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 288 TFUE rozporządzenie ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich. Rozporządzenia mogą być skierowane do nieograniczonej liczby podmiotów, zarówno do rządów, jak i osób fizycznych. (pl)
- En förordning är en typ av bindande rättsakt som kan antas av Europeiska unionens institutioner. Förordningar utgör den kraftfullaste typen av rättsakt, och används för att införa enhetliga och direkt tillämpliga bestämmelser inom unionen. Förordningar har allmän giltighet och är till alla delar bindande och direkt tillämpliga i alla medlemsstater. De kan åberopas av enskilda inför en nationell domstol likt en nationell lag, utan krav på att en medlemsstat har vidtagit några genomförandeåtgärder. (sv)
- Постановление (также регламент) — один из источников вторичного права Европейского союза (наряду с директивами, решениями, рекомендациями и заключениями). Согласно статье 288 Договорa о функционировании Европейского союза, в отличие от директивы, постановление становится частью законодательства каждой страны ЕС немедленно по вступлении в силу (обычно по истечении 20 дней после опубликования). В отличие от решений, направленных на конкретные государства или лица, постановление универсально. Оспаривание законности постановления, как и директивы, возможно лишь в течение двух месяцев после вступления в силу. (ru)
|
