| dbo:abstract
|
- Η Eπαναγωγή (δηλ. επιστροφή), πιο σωστά η Εισαγωγή [τού νόμου] (δηλ. Εισαγωγή στο Δίκαιο) είναι ένα βιβλίο Βυζαντινού Δικαίου που εκδόθηκε το 886. Ξεκίνησε επί Βασιλείου Α΄ του Μακεδόνα (βασ. 867–886) και ολοκληρώθηκε από τον γιο και διάδοχό του Λέοντα ΣΤ΄ τον Σοφό (βασ. 886–912). Όπως υποδηλώνει το όνομά της, προοριζόταν να είναι μία εισαγωγή των Βασιλικών νομοθετημάτων, που δημοσιεύτηκε αργότερα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λέοντα ΣΤ΄. Το έργο, οργανωμένο σε 40 τόμους, καλύπτει σχεδόν όλους τους τομείς τού δικαίου και προοριζόταν ρητά να αντικαταστήσει την προηγούμενη Εκλογή νόμων, που χρονολογείται στην εποχή της Εικονομαχίας της δυναστείας των Ισαύρων. Ωστόσο, αντλεί κάποια έμπνευση από την Εκλογή. Ωστόσο η κύρια πηγή είναι ο Ιουστινιάνειος Κώδικας (Corpus Juris Civilis) του Ιουστινιανού Α'΄ (βασ. 527–565), αν και συχνά αλλοιώνεται σε μεγάλο βαθμό. Ο Πατριάρχης Φώτιος της Κωνσταντινούπολης εργάστηκε για τη σύνταξή του και έγραψε τον πρόλογο και τις δύο ενότητες, που ασχολούνται με τη θέση και τις εξουσίες του Βυζαντινού Αυτοκράτορα και του Πατριάρχη. Συγκεκριμένα, οι εξουσίες του Πατριάρχη εμφανίζονται ευρύτερες από ό,τι στη νομοθεσία τού Ιουστινιανού Α΄, τόσο σε σχέση με τον Αυτοκράτορα όσο και προς τα άλλα πατριαρχεία της . Η Επαναγωγή αποσύρθηκε από την επίσημη χρήση αμέσως μετά την έκδοσή της· είκοσι χρόνια αργότερα αντικαταστάθηκε από το Πρόχειρον (που παλαιότερα εθεωρείτο πρόγονος της Επαναγωγής), αλλά χρησίμευσε ως βάση για πολλά βιβλία ιδιωτικού δικαίου, όπως το Επαναγωγή Ενισχυμένη (Epanagoge Aucta) ή το . Μέσω της μετάφρασής του στα Σλαβονικά, η Eπαναγωγή επηρέασε στο Ρωσικό κανονικό δίκαιο, συμπεριλαμβανομένου του Kormchaya Kniga του 13ου αι. Οι διατάξεις της για τη θέση του Πατριάρχη και της Εκκλησίας έναντι του προσωρινού ηγεμόνα έπαιξαν μεγάλο ρόλο στη διαμάχη γύρω από τον πατριάρχη Νίκωνα της Μόσχας τον 17ο αι. (el)
- Die Eisagogē tou nomou (altgriechisch Εἰσαγωγὴ τοῦ νόμου ‚Einführung in das Gesetz‘, früher fälschlich Epanagogē) ist ein mittelbyzantinisches Gesetzbuch. Die Eisagogē ist ein in 40 Titel gegliedertes Gesetzbuch der byzantinischen Kaiser Basileios I., Leon VI. und Alexandros, das vermutlich am 15. Mai 886 promulgiert wurde. Der Spiritus rector der Ausarbeitung war, wie erstmals Joachim Scharf nachwies, der Patriarch Photios, der insbesondere das theologische Prooimion und die berühmten Titel 2 und 3 über den Kaiser und den Patriarchen (Zwei-Gewalten-Lehre) verfasste. Zweck der Eisagogē war es, in das umfassende Gesetzgebungswerk der (später so genannten) Basiliken einzuführen und die Eklogē tōn nomōn der „isaurischen“ Kaiser Leon III. und Konstantinos V. zu ersetzen. Wichtigste Quelle des nahezu alle Rechtsgebiete umfassenden Werkes ist das Corpus iuris civilis, dessen Bestimmungen allerdings des Öfteren abgeändert beziehungsweise verfälscht wurden; im strafrechtlichen Teil diente auch die Eklogē tōn nomōn als Vorlage. Die Eisagogē wurde bereits kurz nach ihrer Promulgation abrogiert und durch die Institutionen-Paraphrase des ersetzt, bis zwei Jahrzehnte später der Procheiros nomos an ihre Stelle trat. Trotzdem fanden viele ihrer Bestimmungen auch in andere Rechtsbücher, etwa die Eisagogē cum Prochiro composita, die Eisagogē aucta und das Syntagma kata stoicheion des Matthaios Blastares Eingang. Zu dem in nur wenigen Handschriften überlieferten Gesetzbuch haben sich umfangreiche, den Text bisweilen kritisch kommentierende Scholien erhalten. (de)
- The Epanagoge (Greek: Ἐπαναγωγή, "return to the point"), more properly the Eisagoge (Greek: Εἰσαγωγή [τοῦ νόμου], "Introduction [to the law]") is a Byzantine law book promulgated in 886. Begun under Basil I the Macedonian (r. 867–886), it was only completed under his son and successor, Leo VI the Wise (r. 886–912). As its name suggests, it was meant to be an introduction to the legislation of the Basilika, published later during Leo's reign. The work, organized in 40 volumes, covers almost all spheres of law, and was explicitly meant to replace the earlier Ecloga, dating to the iconoclast Isaurian dynasty. Nevertheless, it draws some inspiration from the Ecloga; the main source, however, is the Corpus Juris Civilis of Justinian I (r. 527–565), albeit often heavily altered. Patriarch Photius of Constantinople worked on its compilation, and wrote the preface and the two sections dealing with the position and powers of the Byzantine emperor and the patriarch; notably, the powers of the patriarch appear broader than in Justinian's legislation, both with regards to the emperor and towards the other patriarchates of the Pentarchy. The Epanagoge was withdrawn from official use soon after its publication, being replaced by the (which was earlier considered an antecessor of the Epanagoge) twenty years later, but served as the basis for several private law books, such as the or the Syntagma Canonum. Through its translation into Slavonic, the Epanagoge found its way into Russian canon law, including the 13th-century . Its provisions on the patriarch's and church's position vis-a-vis the temporal ruler played a great role in the controversy around Patriarch Nikon in the 17th century. (en)
- L'Épanagogue (en grec ancien : Ἐπαναγωγή / Epanagōgḗ, « retour »), ou plus exactement l'Eisagogue (en grec ancien : Εἰσαγωγή [τοῦ νόμου] / Eisagōgḗ [toû nómou], « introduction [à la loi] ») est un code de loi promulgué en 886. Débuté sous l'empereur Basile Ier le Macédonien (r. 867-886), il n'est achevé que sous son fils et successeur Léon VI le Sage (r. 886-912). Comme le suggère son nom, il devait être une introduction à la législation des Basiliques, publiés plus tard sous le règne de Léon. Le travail, organisé en 40 volumes, couvre presque l'ensemble des sphères de la loi, et est explicitement destiné à remplacer le code précédent, l’Ecloga, datant de la dynastie isaurienne. Il s'en inspire cependant en partie, bien que sa source principale est le Corpus iuris civilis de Justinien Ier (r. 527-565), quoique souvent très altéré. Le patriarche Photios de Constantinople participe à sa compilation et en écrit la préface, ainsi que deux sections traitant de la position et du pouvoir de l'empereur byzantin et du patriarche. Les pouvoirs du patriarche apparaissent dans l'Eisagogue remarquablement plus étendus que sous la législation de Justinien, que ce soit vis-à-vis de l'empereur ou des autres patriarcats de la Pentarchie. L’Épanagogue perd son usage officiel peu de temps après sa publication, étant remplacé par le Procheiron (qui était autrefois considéré comme l'ancêtre de l’Épanagogue) vingt ans plus tard. Il sert cependant de base pour plusieurs codes de lois privés, comme l’ ou le . Par sa traduction en slavon, l’Épanagogue influe sur le droit canon russe, dont le du XIIIe siècle. Ses dispositions sur la position du patriarche et de l'Église vis-a-vis du dirigeant temporel joue un grand rôle dans la controverse autour du patriarche Nikon au XVIIe siècle. (fr)
- El Epanagoge (en griego, Ἐπαναγωγή, «volver al punto»), más apropiadamente el Eisagoge (en griego, Εἰσαγωγή [τοῦ νόμου], «Introducción [a la ley]») es un libro de derecho bizantino promulgado en 886. Iniciado bajo Basilio I el Macedonio (r. 867-886), sólo se completó bajo su hijo y sucesor, León VI el Sabio (r. 886-912). Como sugiere su nombre, estaba destinado a ser una introducción a la legislación de la Basilika, publicada más tarde durante el reinado de León. La obra, organizada en 40 volúmenes, cubre casi todas las esferas del derecho y estaba destinada explícitamente a reemplazar a la anterior , que data de la iconoclasta dinastía isáurica. A pesar de que se inspira en partes en la Ecloga. la fuente principal, sin embargo, es el Corpus iuris civilis de Justiniano I (r. 527-565), aunque a menudo muy alterado. El patriarca Focio de Constantinopla trabajó en su compilación y escribió el prefacio y las dos secciones que tratan de la posición y los poderes del emperador bizantino y el patriarca; notablemente, los poderes del patriarca parecen más amplios que en la legislación de Justiniano, tanto en lo que respecta al emperador como a los demás patriarcados de la Pentarquía. El Epanagoge fue retirado del uso oficial poco después de su publicación, siendo reemplazado por el (que antes se consideraba un antecesor del Epanagoge) veinte años después, pero sirvió como base para varios libros de derecho privado, como el o el Syntagma Canonum. A través de su traducción al eslavo, el Epanagoge encontró su camino hacia el derecho canónico ruso, incluido el del siglo XIII. Sus disposiciones sobre la posición del patriarca y la iglesia frente al gobernante temporal jugaron un gran papel en la controversia en torno al patriarca Nikón en el siglo XVII. (es)
- Il termine greco Epanagoge (in greco antico: Ἐπαναγωγή, «ritorno al punto»), ma più propriamente Eisagoge (in greco antico: Εἰσαγωγή [τοῦ νόμου], «Introduzione [alla legge]») è un testo di diritto bizantino promulgato nell'886. Iniziato sotto Basilio I il Macedone (r. 867–886), fu completato sotto suo figlio, Leone VI il Saggio (r. 886–912). Come suggerisce il nome, doveva essere un'introduzione alla legislazione della Basilika, pubblicata più tardi durante il regno di Leone VI. Il lavoro, organizzato in 40 volumi, copre quasi tutte le sfere della legge ed era esplicitamente destinato a sostituire la precedente Ecloga, risalente alla dinastia isaurica iconoclasta . Nondimeno, trae ispirazione dall'Ecloga; la fonte principale, tuttavia, è il Corpus iuris civilis di Giustiniano I (r. 527-565), sebbene spesso fortemente modificato. Il patriarca Fozio di Costantinopoli lavorò alla sua compilazione e scrisse la prefazione e le due sezioni che trattano della posizione e dei poteri dell'imperatore bizantino e del patriarca; in particolare, i poteri del patriarca appaiono più ampi che nella legislazione di Giustiniano, sia nei confronti dell'imperatore che nei confronti degli altri patriarcati della Pentarchia. L'Epanagoge fu ritirata dall'uso ufficiale subito dopo la sua pubblicazione, sostituito dal Prochiron (che a lungo è stato considerato un antenato dell'Epanagoge ) vent'anni dopo, ma servì come base per diverse compilazioni di diritto privato, come l'Epanagoge Aucta o il Syntagma Canonum. Attraverso la sua traduzione in slavo, l'Epanagoge si fece strada nel diritto canonico russo, incluso il Kormchaya Kniga del XIII secolo. Le sue disposizioni sulla posizione del patriarca e della chiesa nei confronti del sovrano temporale hanno avuto un ruolo importante nella controversia intorno al patriarca Nikon nel XVII secolo. (it)
- Epanagoga (em grego: Ἐπαναγωγή; romaniz.: Epanagogé , lit. "retornar ao ponto"), mais propriamente o Eisagoga (em grego: Εἰσαγωγή [τοῦ νόμου]; romaniz.: Eisagoge , lit. "introdução [à lei]") é um livro de jurisprudência bizantino promulgado em 886. Iniciado sob Basílio I, o Macedônio (r. 867–886), foi apenas completado sob seu filho e sucessor, Leão VI, o Sábio (r. 886–912). Como seu nome sugere, estava destinado a ser uma introdução para a legislação das Basílicas, publicado mais tarde durante o reinado de Leão. O trabalho, organizado em 40 volumes, cobre quase todas as esferas do direito, e foi explicitamente designado para substituir a mais antiga Écloga, datando da iconoclasta dinastia isáurica. No entanto, desenha alguma inspiração do Écloga; a principal fonte, contudo, é o Código de Justiniano de Justiniano (r. 527–565), embora frequentemente pesadamente alterado. O patriarca Fócio trabalhou nesta compilação, e escreveu o prefácio e duas seções lidando com a posição e poderes do imperador bizantino e do patriarca; notadamente, os poderes do patriarca aparecem mais amplos que na legislação de Justiniano, tanto no que diz respeito ao imperador como em relação aos demais patriarcados da Pentarquia. O Epanagoga foi retirado do uso oficial logo após sua publicação, sendo substituído pelo Próquiro (que foi anteriormente considerado um antecessor do Epanagoga) 20 anos depois, mas serviu como a base de vários livros de jurisprudência privados, tais como o Epanagoga Aumentado ou o Sintagma dos Cânones. Através de sua tradução para o eslavônico, o Epanagoga encontro caminho na lei canônica russa, incluindo o do século XIII. Suas provisões sobre a posição do patriarca e da Igreja cara a cara o governante temporal desempenhou um grande papel na controvérsia em torno do patriarca Nikon de Moscou no século XVII. (pt)
- Эпанаго́га (греч. επαναγωγη τοΰ νόμου) — византийский сборник законов конца IX века. Составлен от имени императора Василия I и его сыновей Льва и Александра. В написании принимал участие Патриарх Фотий. Этот документ дошел до настоящего времени в нескольких рукописях, с присоединенными к тексту схолиями интерпретатора, содержащими множество интересных замечаний об отношении эпанагоги к другим византийским законам. Эпанагога состоит из 40 титулов, содержащих: введение, с общими учениями о праве и справедливости (1); постановления об императоре, патриархе и начальствующих лицах (2—7); о должностях и достоинствах церковных (8—11); о свидетелях и документах (12—13); об обручении и браке (14—17; 21); о приданом и дарениях между обрученными и супругами (18—20); о договорах (22—28); о наследовании по завещанию и закону (29—38); об operis novi nuntiatio (39) и о преступлениях и наказаниях (тит. 40). Возможная дата публикации — 886 год, хотя некоторые ученые считают, что этот свод законов никогда не был официально опубликован, так и оставшись законопроектом. (ru)
- Епанагога — візантійський збірник правових норм кінця IX століття. Складений від імені імператора Василія I і його синів Льва і Олександра. У написанні брав участь Патріарх Фотій. Всупереч традиційному візантійському уявленню про єдиновладдя, в Е. розвинено вчення про дві влади — імператорську і патріаршу, що доповнюють одна одну. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Епанагога — візантійський збірник правових норм кінця IX століття. Складений від імені імператора Василія I і його синів Льва і Олександра. У написанні брав участь Патріарх Фотій. Всупереч традиційному візантійському уявленню про єдиновладдя, в Е. розвинено вчення про дві влади — імператорську і патріаршу, що доповнюють одна одну. (uk)
- Η Eπαναγωγή (δηλ. επιστροφή), πιο σωστά η Εισαγωγή [τού νόμου] (δηλ. Εισαγωγή στο Δίκαιο) είναι ένα βιβλίο Βυζαντινού Δικαίου που εκδόθηκε το 886. Ξεκίνησε επί Βασιλείου Α΄ του Μακεδόνα (βασ. 867–886) και ολοκληρώθηκε από τον γιο και διάδοχό του Λέοντα ΣΤ΄ τον Σοφό (βασ. 886–912). Όπως υποδηλώνει το όνομά της, προοριζόταν να είναι μία εισαγωγή των Βασιλικών νομοθετημάτων, που δημοσιεύτηκε αργότερα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λέοντα ΣΤ΄. (el)
- The Epanagoge (Greek: Ἐπαναγωγή, "return to the point"), more properly the Eisagoge (Greek: Εἰσαγωγή [τοῦ νόμου], "Introduction [to the law]") is a Byzantine law book promulgated in 886. Begun under Basil I the Macedonian (r. 867–886), it was only completed under his son and successor, Leo VI the Wise (r. 886–912). As its name suggests, it was meant to be an introduction to the legislation of the Basilika, published later during Leo's reign. (en)
- El Epanagoge (en griego, Ἐπαναγωγή, «volver al punto»), más apropiadamente el Eisagoge (en griego, Εἰσαγωγή [τοῦ νόμου], «Introducción [a la ley]») es un libro de derecho bizantino promulgado en 886. Iniciado bajo Basilio I el Macedonio (r. 867-886), sólo se completó bajo su hijo y sucesor, León VI el Sabio (r. 886-912). Como sugiere su nombre, estaba destinado a ser una introducción a la legislación de la Basilika, publicada más tarde durante el reinado de León. (es)
- Die Eisagogē tou nomou (altgriechisch Εἰσαγωγὴ τοῦ νόμου ‚Einführung in das Gesetz‘, früher fälschlich Epanagogē) ist ein mittelbyzantinisches Gesetzbuch. Die Eisagogē ist ein in 40 Titel gegliedertes Gesetzbuch der byzantinischen Kaiser Basileios I., Leon VI. und Alexandros, das vermutlich am 15. Mai 886 promulgiert wurde. Der Spiritus rector der Ausarbeitung war, wie erstmals Joachim Scharf nachwies, der Patriarch Photios, der insbesondere das theologische Prooimion und die berühmten Titel 2 und 3 über den Kaiser und den Patriarchen (Zwei-Gewalten-Lehre) verfasste. (de)
- L'Épanagogue (en grec ancien : Ἐπαναγωγή / Epanagōgḗ, « retour »), ou plus exactement l'Eisagogue (en grec ancien : Εἰσαγωγή [τοῦ νόμου] / Eisagōgḗ [toû nómou], « introduction [à la loi] ») est un code de loi promulgué en 886. Débuté sous l'empereur Basile Ier le Macédonien (r. 867-886), il n'est achevé que sous son fils et successeur Léon VI le Sage (r. 886-912). Comme le suggère son nom, il devait être une introduction à la législation des Basiliques, publiés plus tard sous le règne de Léon. (fr)
- Il termine greco Epanagoge (in greco antico: Ἐπαναγωγή, «ritorno al punto»), ma più propriamente Eisagoge (in greco antico: Εἰσαγωγή [τοῦ νόμου], «Introduzione [alla legge]») è un testo di diritto bizantino promulgato nell'886. Iniziato sotto Basilio I il Macedone (r. 867–886), fu completato sotto suo figlio, Leone VI il Saggio (r. 886–912). Come suggerisce il nome, doveva essere un'introduzione alla legislazione della Basilika, pubblicata più tardi durante il regno di Leone VI. (it)
- Epanagoga (em grego: Ἐπαναγωγή; romaniz.: Epanagogé , lit. "retornar ao ponto"), mais propriamente o Eisagoga (em grego: Εἰσαγωγή [τοῦ νόμου]; romaniz.: Eisagoge , lit. "introdução [à lei]") é um livro de jurisprudência bizantino promulgado em 886. Iniciado sob Basílio I, o Macedônio (r. 867–886), foi apenas completado sob seu filho e sucessor, Leão VI, o Sábio (r. 886–912). Como seu nome sugere, estava destinado a ser uma introdução para a legislação das Basílicas, publicado mais tarde durante o reinado de Leão. (pt)
- Эпанаго́га (греч. επαναγωγη τοΰ νόμου) — византийский сборник законов конца IX века. Составлен от имени императора Василия I и его сыновей Льва и Александра. В написании принимал участие Патриарх Фотий. Возможная дата публикации — 886 год, хотя некоторые ученые считают, что этот свод законов никогда не был официально опубликован, так и оставшись законопроектом. (ru)
|
