| dbo:abstract
|
- Deformační zóna obecně je část nějakého tělesa, která se při nárazu o jiné těleso deformuje. Je to část, která je v případě nárazu přímo určená k deformování, aby tak nevznikla, či se zmírnila deformace jiných částí tělesa, nejčastěji vozidla. Deformační zóny jsou velmi významné u všech dopravních prostředků, jež slouží k přepravě osob, zvláště u automobilů. Velikost deformační zóny je dána především konstrukcí celého skeletu a karoserie vozidla.Pokud má vozidlo deformační zónu malou, je mnohem větší šance na zranění osob nacházejících se uvnitř vozidla, u osobního automobilu typicky řidiče či spolujezdce. Deformační zóny vynalezl , konstruktér, který pracoval v automobilce Mercedes-Benz. Ta zažádala o patent na bezpečnostní prvky, mezi kterými byly i deformační zóny 23. ledna 1951, patent byl schválen 28. srpna 1952. Do sériové výroby se deformační zóny dostaly v automobilech Mercedes-Benz 220, 220 S a 220 SE, které byly představeny 11. srpna 1959. (cs)
- Als Knautschzone bezeichnet man Bereiche eines Fahrzeugs, die sich im Falle einer Kollision verformen und so Energie durch Verformungsarbeit absorbieren. Bekannt geworden ist der Begriff zuerst in der Automobiltechnik, danach hat er auch in anderen Bereichen, wie beispielsweise Schienenfahrzeugen oder beim Flugzeugbau Eingang gefunden. Die Knautschzone geht auf ein am 23. Januar 1951 angemeldetes und am 28. August 1952 zugeteiltes Patent des Ingenieurs Béla Barényi mit dem Titel „Kraftfahrzeuge, insbesondere zur Beförderung von Personen“ zurück. Das erste nach diesem Konzept (Einteilung der Karosserie in drei „Boxen“: weicher Vorbau, gestaltfeste Fahrgastzelle, weiches Heck) gebaute Fahrzeugmodell war der Mercedes-Benz W 111 („Heckflosse“) von 1959. In den Anfängen des Automobilbaus wurden die Fahrzeuge möglichst steif konstruiert, so dass bei einer Kollision mit einem Hindernis oder einem anderen Fahrzeug oft nur geringe Verformungen am Auto selbst auftraten (Rahmenbauweise). Daraus folgend wurden die Insassen enormen Verzögerungen ausgesetzt. Die Idee der Knautschzone zielt auf die Verringerung der auf die Insassen einwirkende Beschleunigung ab und lässt sich aus der Gleichung für die Arbeit herleiten. Im Crashfall wird die im Fahrzeug enthaltene kinetische Energie in Verformungsenergie umgewandelt. Die dabei verrichtete Arbeit (Energieänderung) ist das Integral der Kraft entlang des beim Crash zurückgelegten Weges . Mit dem zweiten Newtonschen Axiom folgt für den eindimensionalen Fall: bei idealisiert konstant angenommener negativer Beschleunigung beim Aufprall. Die zum Stillstand umzusetzende Energie ist gegeben durch die kinetische Energie des sich mit Geschwindigkeit bewegenden Fahrzeugs: Gleichsetzen liefert die (negative) Beschleunigung bei gegebener Länge der Knautschzone und Geschwindigkeit: (de)
- Crumple zones, crush zones, or crash zones are a structural safety feature used in vehicles, mainly in automobiles, to increase the time over which a change in velocity (and consequently momentum) occurs from the impact during a collision by a controlled deformation; in recent years, it is also incorporated into trains and railcars. Crumple zones are designed to increase the time over which the total force from the change in momentum is applied to an occupant, as the average force applied to the occupants is inversely related to the time over which it is applied. The physics involved can be expressed by the equation: where is the force, is the time, is the mass, and is the velocity of the body. In SI units, force is measured in Newtons, time in seconds, mass in kilograms, velocity in metres per second, and the resulting impulse is measured in newton seconds (N⋅s). Typically, crumple zones are located in the front part of the vehicle, to absorb the impact of a head-on collision, but they may be found on other parts of the vehicle as well. According to a British Motor Insurance Repair Research Centre study of where on the vehicle impact damage occurs, 65% were front impacts, 25% rear impacts, 5% left-side, and 5% right-side. Some racing cars use aluminium, composite/carbon fibre honeycomb, or energy absorbing foam to form an impact attenuator that dissipates crash energy using a much smaller volume and lower weight than road car crumple zones. Impact attenuators have also been introduced on highway maintenance vehicles in some countries. On September 10, 2009, the ABC News programs Good Morning America and World News showed a U.S. Insurance Institute for Highway Safety crash test of a 2009 Chevrolet Malibu in an offset head-on collision with a 1959 Chevrolet Bel Air sedan. It dramatically demonstrated the effectiveness of modern car safety design over 1950s design, particularly of rigid passenger safety cells and crumple zones. (en)
- Zona benturan adalah bagian kendaraan yang didesain untuk menyerap energi kinetik yang terjadi pada saat kecelakaan lalu-lintas dengan membentuk suatu bagian kendaraan yang berkerut dengan maksud agar kabin penumpang tidak ikut rusak untuk mengamankan penumpang yang ada didalamnya. Konsep Zona benturan pada awalnya digunakan oleh para insinyur Mercedes-Benz Béla Barényi pada tahun 1959 . Kemudian pendekatan yang yang sama juga digunakan pada pembangunan kereta api, khususnya pada kereta penumpang. (in)
- De kreukelzone is een deel van een (dragende) constructie die voor krachten in een bepaalde richting moedwillig verzwakt is. Deze techniek wordt bij voertuigen toegepast om inzittenden te beschermen in geval van een aanrijding. Het concept is bedacht door de ontwerper Béla Barényi die er in 1952 een octrooi voor kreeg. Kreukelzones maken deel uit van de passieve veiligheid van een voertuig. Ze worden voornamelijk toegepast in auto-ontwerpen, maar komen ook voor bij railvoertuigen, vliegtuigen en raceboten. De eerste auto met kreukelzones was de Mercedes-Benz W111 uit 1959. Het idee van een kreukelzone is, dat bij blootstelling van de constructie aan een kracht in de richting waarin de constructie verzwakt is de zone gaat optreden als zwakste schakel. De kinetische energie die bijvoorbeeld bij een aanrijding vrijkomt, zal voor het grootste deel opgenomen worden door het vervormen van de kreukelzone. Hierdoor worden minder krachten uitgeoefend op de inzittenden. Een leek trekt vaak verkeerde conclusies wanneer hij een autowrak ziet van een auto die voorzien was van een kreukelzone, namelijk: slappe constructie of Het moet wel een erg zware aanrijding geweest zijn. In feite heeft de constructie dan vaak gewerkt zoals bedoeld, wat blijkt uit de geringe verwondingen van de inzittenden. (nl)
- クラッシャブルゾーン（英：Crushable zone, Crush space）またはクランプルゾーン（英：Crumple zone）は、衝突時に潰れることでそのエネルギーを吸収し、人や荷物、機械などを保護する働きを持つ空間や部分のことである。 (ja)
- Strefa zgniotu, ściślej strefa kontrolowanego zgniotu (niepoprawnie: kontrolowana strefa zgniotu) – część pojazdu, która przy kolizji z przeszkodą (także z innym pojazdem) ulega deformacji (zgnieceniu), pochłaniając przy tym znaczną część energii pojazdu. Wbrew intuicyjnemu mniemaniu samochód, którego przód ulega znacznej deformacji, jest bezpieczniejszy od takiego, który (mając sztywny przód) ulegnie mniejszej deformacji. Wynika to z faktu, że strefa zgniotu o większej długości powoduje, że czas trwania zderzenia zwiększa się, co skutkuje zmniejszeniem sił działających na elementy pojazdu za strefą zgniotu, w tym i pasażerów znajdujących się w pojeździe. Daje to ochronę przed zgnieceniem zasadniczej części pojazdu. Jeśli pojazd poruszający się z szybkością v=36 km/h (tj. 10 m/s) w wyniku kolizji z przeszkodą stałą wytraca całą swoją prędkość na strefie zgniotu długości s=25 cm, to czas trwania takiej kolizji wynosić będzie a znajdujące się wewnątrz osoby poddane zostaną przeciążeniu gdzie – przyspieszenie ziemskie. Pojazd, który będzie miał strefę zgniotu dwa razy dłuższą, przy tej samej prędkości będzie niszczył ją dwa razy dłużej, poddając znajdujących się w środku pasażerów przeciążeniu już tylko Przeciążenia te trwają tylko ułamek sekundy – dokładnie tyle, ile wynika z wyliczonych wyżej zależności – kilka-, kilkanaście setnych sekundy. Strefą zgniotu jest część pojazdu przed i za kabiną pasażerską, zaś sama kabina musi mieć zwiększoną odporność na zgniatanie. Współcześnie projektowane samochody poddawane są w fazie prób testom zderzeniowym w celu zoptymalizowania ilości energii pochłanianej przez zgniataną karoserię podczas zderzenia, jak i wielkości zgniotu przy kolizjach z przodu (przy zderzeniach czołowych) i z tyłu (przy zderzeniach spowodowanych najechaniem pojazdu z tyłu). Zbyt słaba strefa zgniotu nie pochłonie energii, a po jej zgnieceniu giąć się będzie obszar kabiny; zbyt silna sprawi, że zanim zgnieciona zostanie przednia część pojazdu, rozpocznie się zgniatanie kabiny. Zasady konstrukcji pojazdów wymagają też, by w wyniku deformacji strefy zgniotu do kabiny nie wchodziły elementy ze strefy zgniotu (np. układu kierowniczego, sterowania sprzęgłem). W samochodach z silnikiem umieszczonym z przodu dla poprawienia bezpieczeństwa stosuje się odpowiednie mocowanie oraz ukośną wzmocnioną płytę między kabiną pasażerską a komorą silnika, która powoduje wciśnięcie silnika pod kabinę tak, aby ochronić nogi kierowcy. We wczesnym etapie rozwoju motoryzacji, aż do lat 50., nie zwracano uwagi na zachowanie się samochodu podczas zderzenia. Samochody produkowane były na sztywnej ramie, bez żadnych stref zgniotu; konstrukcje oparte na płycie podłogowej miały często zbyt słabą strefę kabiny, a zbyt silny przód. Zabezpieczenia samochodów na wypadek kolizji ograniczały się zazwyczaj do zderzaków, których rolą była nie tyle poprawa bezpieczeństwa, co raczej ochrona karoserii pojazdu przed uszkodzeniem przy drobnych stłuczkach ulicznych. Zagadnienia bezpieczeństwa pasażerów i innych użytkowników dróg były sprawą drugorzędną wobec prędkości maksymalnej i innych osiągów oraz wygody pasażerów (ważnych w tamtych czasach zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych) oraz wobec ceny i kosztów eksploatacji (zwłaszcza w Europie). Przykładowo strefa zgniotu we współczesnym nowym samochodzie Volvo S40 wynosi 62 cm, a w S80 nawet 69 cm (w warunkach standardowego testu zderzeniowego). (pl)
- A célula de sobrevivência é parte do carro de Fórmula 1 em que fica o piloto e é capaz de absorver impactos de até 25 toneladas mantendo assim a integridade física do piloto após acidentes em velocidades altíssimas. É feita de fibra de carbono e alumínio. Os modelos são submetidos a rigorosos testes pela FIA. (pt)
- Deformationszoner är de delarna av en bils kaross som är utvecklade att ge efter vid en kollision, så att händelseförloppet blir längre utdraget i tid. Deformationszoner går tillbaka på en patent ur 1951 av Béla Barényi. Mercedes-Benz W111 (fenmerca) var 1959 den första bilen med en deformationszon. Innan dess var bilar konstruerade med en styv ram, som ofta inte var särskilt deformerad efter en olycka. Förare och passagerare brukade det dock gå sämre för, på grund av de mycket stora negativa accelerationerna vid en kollision. Idén bakom en deformationszon är att en kollision ska ta längre tid. Accelerationen (hastighetsändringstakten) blir då lägre, och de åkande blir inte utsatta för g-krafter som människan inte tål. För att deformationszoner ska kunna fungera måste passagerarna ha samma minskade negativa acceleration som bilen. Därför är säkerhetsbälten nödvändiga, så att de åkande hålls kvar i sina stolar. Annars åker de på grund av tröghetslagen med oförändrad hastighet framåt tills de slår i till exempel vindrutan. (sv)
- Зоны деформации — это специальные части кузова автомобиля или железнодорожного вагона, фюзеляжа воздушного судна, которые поглощают энергию, возникшую в результате столкновения, схода с рельсов (на железной дороге) или при аварийной посадке воздушного судна, что позволяет защитить пассажиров от резкого воздействия силы удара. Этот элемент входит в состав системы пассивной безопасности автомобиля. В последнее время подобной системой начали оснащать железнодорожные вагоны, пассажирские самолеты и вертолеты. За счёт использования зон деформации кузова, каркас автомобиля во время аварии подвергается меньшим повреждениям. Также они снижают силу инерции, которая воздействует на пассажиров во время удара. Это происходит за счёт увеличения времени торможения автомобиля. Как результат пассажир, использующий ремни безопасности, испытывает меньшую нагрузку, что в свою очередь увеличивает шансы на выживание при аварии. Основная конструкция представлена лонжеронами в виде гармошки или отверстиями по периметру. После повреждения лонжероны можно целиком заменить. Зоны деформации могут располагаться во всех частях автомобиля, но чаще всего они находятся в передней и задней частях транспортного средства, чтобы эффективно поглощать энергию удара при фронтальном столкновении. Согласно исследованиям British Motor Insurance Repair Research Centre урон во время аварий распределяется следующим образом: 65% на переднюю часть, 25% на заднюю часть, 5% на правую сторону, и 5% на левую сторону. Одна из первых концепций зоны деформации была использована в Mercedes-Benz "Fintail". Это новшество впервые было запатентовано фирмой Mercedes-Benz в начале 1950-х годов. На новых типах самолётов энергопоглощающие зоны деформации располагают в нижней части фюзеляжа, в центроплане крыльев и в нижней части капотов двигателей. В основном это сотовые конструкции из композитных материалов. Кроме того секции крыльев современных самолётов соединены специальными болтами, разрушающимися при скольжении самолёта по земле. На вертолётах зоны деформации располагают в нижней части фюзеляжа, а также в шасси. Все эти меры позволяют существенно повысить уровень пассивной безопасности при аварийной посадке воздушных судов. (ru)
- Зо́ни деформа́ції або зо́ни контрольо́ваної деформа́ції (англ. crumple zone або англ. crush space) — це спеціальні частини кузова автомобіля, що поглинають енергію, яка виникає в результаті зіткнення. Це дозволяє захистити пасажирів від різкого впливу сили удару. Такі елементи входять до складу системи пасивної безпеки автомобіля. Останнім часом аналогічною системою почали оснащувати залізничні вагони. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Zona benturan adalah bagian kendaraan yang didesain untuk menyerap energi kinetik yang terjadi pada saat kecelakaan lalu-lintas dengan membentuk suatu bagian kendaraan yang berkerut dengan maksud agar kabin penumpang tidak ikut rusak untuk mengamankan penumpang yang ada didalamnya. Konsep Zona benturan pada awalnya digunakan oleh para insinyur Mercedes-Benz Béla Barényi pada tahun 1959 . Kemudian pendekatan yang yang sama juga digunakan pada pembangunan kereta api, khususnya pada kereta penumpang. (in)
- クラッシャブルゾーン（英：Crushable zone, Crush space）またはクランプルゾーン（英：Crumple zone）は、衝突時に潰れることでそのエネルギーを吸収し、人や荷物、機械などを保護する働きを持つ空間や部分のことである。 (ja)
- A célula de sobrevivência é parte do carro de Fórmula 1 em que fica o piloto e é capaz de absorver impactos de até 25 toneladas mantendo assim a integridade física do piloto após acidentes em velocidades altíssimas. É feita de fibra de carbono e alumínio. Os modelos são submetidos a rigorosos testes pela FIA. (pt)
- Зо́ни деформа́ції або зо́ни контрольо́ваної деформа́ції (англ. crumple zone або англ. crush space) — це спеціальні частини кузова автомобіля, що поглинають енергію, яка виникає в результаті зіткнення. Це дозволяє захистити пасажирів від різкого впливу сили удару. Такі елементи входять до складу системи пасивної безпеки автомобіля. Останнім часом аналогічною системою почали оснащувати залізничні вагони. (uk)
- Deformační zóna obecně je část nějakého tělesa, která se při nárazu o jiné těleso deformuje. Je to část, která je v případě nárazu přímo určená k deformování, aby tak nevznikla, či se zmírnila deformace jiných částí tělesa, nejčastěji vozidla. Deformační zóny jsou velmi významné u všech dopravních prostředků, jež slouží k přepravě osob, zvláště u automobilů. (cs)
- Crumple zones, crush zones, or crash zones are a structural safety feature used in vehicles, mainly in automobiles, to increase the time over which a change in velocity (and consequently momentum) occurs from the impact during a collision by a controlled deformation; in recent years, it is also incorporated into trains and railcars. where is the force, is the time, is the mass, and is the velocity of the body. In SI units, force is measured in Newtons, time in seconds, mass in kilograms, velocity in metres per second, and the resulting impulse is measured in newton seconds (N⋅s). (en)
- Als Knautschzone bezeichnet man Bereiche eines Fahrzeugs, die sich im Falle einer Kollision verformen und so Energie durch Verformungsarbeit absorbieren. Bekannt geworden ist der Begriff zuerst in der Automobiltechnik, danach hat er auch in anderen Bereichen, wie beispielsweise Schienenfahrzeugen oder beim Flugzeugbau Eingang gefunden. Die Knautschzone geht auf ein am 23. Januar 1951 angemeldetes und am 28. August 1952 zugeteiltes Patent des Ingenieurs Béla Barényi mit dem Titel „Kraftfahrzeuge, insbesondere zur Beförderung von Personen“ zurück. Das erste nach diesem Konzept (Einteilung der Karosserie in drei „Boxen“: weicher Vorbau, gestaltfeste Fahrgastzelle, weiches Heck) gebaute Fahrzeugmodell war der Mercedes-Benz W 111 („Heckflosse“) von 1959. (de)
- De kreukelzone is een deel van een (dragende) constructie die voor krachten in een bepaalde richting moedwillig verzwakt is. Deze techniek wordt bij voertuigen toegepast om inzittenden te beschermen in geval van een aanrijding. Het concept is bedacht door de ontwerper Béla Barényi die er in 1952 een octrooi voor kreeg. Kreukelzones maken deel uit van de passieve veiligheid van een voertuig. Ze worden voornamelijk toegepast in auto-ontwerpen, maar komen ook voor bij railvoertuigen, vliegtuigen en raceboten. De eerste auto met kreukelzones was de Mercedes-Benz W111 uit 1959. (nl)
- Strefa zgniotu, ściślej strefa kontrolowanego zgniotu (niepoprawnie: kontrolowana strefa zgniotu) – część pojazdu, która przy kolizji z przeszkodą (także z innym pojazdem) ulega deformacji (zgnieceniu), pochłaniając przy tym znaczną część energii pojazdu. Jeśli pojazd poruszający się z szybkością v=36 km/h (tj. 10 m/s) w wyniku kolizji z przeszkodą stałą wytraca całą swoją prędkość na strefie zgniotu długości s=25 cm, to czas trwania takiej kolizji wynosić będzie a znajdujące się wewnątrz osoby poddane zostaną przeciążeniu gdzie – przyspieszenie ziemskie. (pl)
- Deformationszoner är de delarna av en bils kaross som är utvecklade att ge efter vid en kollision, så att händelseförloppet blir längre utdraget i tid. Deformationszoner går tillbaka på en patent ur 1951 av Béla Barényi. Mercedes-Benz W111 (fenmerca) var 1959 den första bilen med en deformationszon. Innan dess var bilar konstruerade med en styv ram, som ofta inte var särskilt deformerad efter en olycka. Förare och passagerare brukade det dock gå sämre för, på grund av de mycket stora negativa accelerationerna vid en kollision. Idén bakom en deformationszon är att en kollision ska ta längre tid. Accelerationen (hastighetsändringstakten) blir då lägre, och de åkande blir inte utsatta för g-krafter som människan inte tål. (sv)
- Зоны деформации — это специальные части кузова автомобиля или железнодорожного вагона, фюзеляжа воздушного судна, которые поглощают энергию, возникшую в результате столкновения, схода с рельсов (на железной дороге) или при аварийной посадке воздушного судна, что позволяет защитить пассажиров от резкого воздействия силы удара. Этот элемент входит в состав системы пассивной безопасности автомобиля. В последнее время подобной системой начали оснащать железнодорожные вагоны, пассажирские самолеты и вертолеты. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
.png){kind=link}
